Weer enkele dagen geleden dat ik hier iets gepost heb. Het goede weer zit er natuurlijk voor heel veel tussen. Je moet hier in België profiteren van elk straaltje zon want voor je het weet zit je weken in de regen. Maar ook het verlengde verblijf van my dutch lover heeft er mee te maken. Wanneer hij hier bij mij is dan heb ik voor de pc maar weinig tijd meer over. Weer of geen weer hij moet naar buiten, en ik moet natuurlijk mee. Vooreerst zijn er de boodschappen waarbij ik dan profiteer een auto onder mijn kont te hebben, betekent minder sleuren voor mij. En als we dan toch onderweg zijn dan kan ik meteen eens naar die winkels waar ik autoloos uren voor onderweg zou zijn.

Zo zocht ik al lang een andere set stoelen voor de eetkamer. De vorige waren oud en uitgeleefd, ze hebben, letterlijk, de kwakkelmomenten van de kinderen moeten doorstaan. Hebben jullie ook zo vaak tegen de kinderen moeten zeggen dat een stoel vier poten heeft om op te staan?! Bij zoonlief heeft het alvast niet veel uitgehaald, hij kan nog niet stilzitten op een stoel. Maar vermits hij nu zijn eigen stoelen mold, heb ik er zes nieuwe gekocht.
Mijn ultieme droom van jaren ging uit naar rotan stoelen met een hoge rugleuning, maar ik heb ze niet gekocht, dit met de kat in gedachten. Het was ook nog niet makkelijk om de juiste kleur te vinden die bij mijn tafel past. Maar na dagen lang meubelzaken in en uit te hebben gelopen, heb ik toch min of meer mijn gading gevonden. Simpele maar degelijke stoelen die hopelijk net zolang meegaan als de vorige, dan zit ik voor de volgende dertig jaar gebeiteld.

Gisteravond dan is my dutch lover weer naar NL vertrokken en ik vliegensvlug naar mijn pc want ik kreeg bijna afkickverschijnselen. Maar dat was tegen mijn oren geblazen, want seniorennet liet het, nog maar eens, afweten. Ik kreeg niets gepost en het vroeg een engelengeduld om een reactie te kunnen plaatsen.
Lover komt dit weekend niet, hij heeft viswedstrijd. Ok dacht ik, met het goede weer in het vooruitzicht ga ik lekker languit op mijn terras liggen zonnen met een goed boek, en voor de rest zalig niks doen. Maar dat was buiten dochterlief gerekend.....

Gisteravond telefoon: "Mams, een vraagje..." Of haar twee katten mogen komen logeren voor een lang weekend? Ze gaat ze kamperen naar Luxemburg, met een tentje. Plots draaide mijn geheugen 37 jaar terug in de tijd.
Met hun vader in De Panne, in een tentje van niemendal, wild kamperen in de duinen. Het kon toen nog. Zwoele hete nachten en avonturen beleefd die voor de oren van kleindochter nog lange niet bestemd zijn.
Het zou me nu niet meer kunnen bekoren, dat kamperen bedoel ik. Liever in een hotel nu met een zacht bed. Rollebollen zonder zand tussen je tenen......en zo.
Maar als dochterlief maar half zoveel plezier beleefd als haar moeder en vader toen, dan staat haar een prachtig weekend te wachten.
En ik ben de laatste om haar dat te misgunnen, dus zit ik opgescheept met drie eigenwijze ruziemakende bewerkte katers.
Van rust gesproken!!! 

Het begint hier net te rommelen in de lucht, begin van een onweer vrees ik.  Nu maar hopen dat het mooie weer niet voorbij is  en morgen terug de zon schijnt.