You're a bit ... unusual. And so is your blog.
You're impulsive, and you'll often post the first thing that pops in your head.
Completely uncensored, you blog tends to shock... even though that's not your intent.
You tend to change your blog often, experimenting with new designs and content.
Bedankt voor uw bezoek, waardering, reactie, of berichtje! Graag tot weerzien.
HUISMUSJE'S NESTJE
HIER LEG IK MIJN EI!
19-08-2010
HET VERDICT
Mijn oogchirurg was teleurgesteld want ze had een beter resultaat verwacht en gehoopt. Temeer daar ze mij de absolute maximum dosis heeft toegediend en ze verder niets meer kan doen dan mij van zeer nabij opvolgen om erger proberen te voorkomen.
Feit is dat na de eerste inspuiting het resultaat het spectaculairste was. Van bijna helemaal niets meer zien naar weer dingen kunnen waarnemen was een veelbelovend resultaat. Maar bij de tweede en de derde inspuiting reageerde mijn oog slecht op de Lucentis (naam van de medicatie die men injecteert), en dat heeft de genezing afgeremd.
Haar teleurstelling was des te groter omdat de natte vlek wel helemaal opgedroogd is en er ondertussen geen nieuwe lekkende adertjes zijn bijgekomen. Maar de reeds aanwezige lekkende adertjes hebben zoveel schade aangericht, en dit op heel korte tijd, dat ik nu een groot littekenweefsel heb zitten in het midden van mijn oog. Een schade die nooit meer te herstellen is, helaas.
Na de fotos en de oogscan (waardoor mijn plas, poep en ikzelf zo geel zie als een citroen door de ingespoten fluor) zat ik in haar spreekkamer met een klein hartje te wachten op het verdict. Dat kwam snel en hard. Het totale debiet van mijn gezichtsveld met beide ogen bedraagt nog slechts 30%. Toen ze mij dit mede deelde kreeg ik er zowaar een troostknuffel bovenop van haar.
Een beetje onwezenlijk heb ik op de gang zitten wachten op de officiële papieren die moeten dienen voor de officiële instanties waardoor ik nu officieel in de administratieve tredmolen zit. In diezelfde onwezenlijke toestand ben ik in de cafetaria een koffietje gaan drinken en heb een broodje genuttigd Ben ik op de (juiste, hoera!) bus gestapt en heb onderweg naar huis nog wat boodschappen gedaan. En nog altijd in diezelfde toestand zit ik dit hier nu op mijn blog te schrijven terwijl ik ondertussen de diepvries laat ontdooien.
Maar als jullie het me nu niet kwalijk willen nemen, ga ik seffens in bed een potje janken. En dan hoop ik maar dat de slaap vlug komt. Morgen zien we wel weer verder Morgen is immers een andere dag
Reacties op bericht (12)
22-08-2010
nu al zondag ...
{}
geschreven door ani
Hoy Petra
Gaat het zo wat en ben je de ergste shock al wat teboven? Niet bij de pakken gaan zitten hoor het leven gaat door en ik ben er zeker van dat jij er wel een mouw aan past je hebt al zo vaak tegenslagen overwonnen.. We denken aan jou en sturen langs deze een dikke kus en knuffel!
{}
geschreven door Natoken
20-08-2010
aiaiaiai
Mussekind toch, toen mijn netvlies scheurde enkele jaren geleden heb ik heel wat afgejankt, ik had het geluk dat de operatie wel slaagde, niet voor 100 °/° maar toch, ik kan me dus heel goed voorstellen hoe je je moet voelen... dat je nog boodschappen deed en je frigo ging ontvriezen vind ik verbazend... je was zeker in shock en dan komt de reactie later... wat kan ik zeggen... heb er geen woorden voor... je moet verder met je leven en wie weet komt er ooit een oplossing.. de medische wereld staat niet stil... tegen mij zei de dokter toen dat ik gelukkig was dat het nu gebeurde want 10 jaar geleden zou ik blind zijn geworden... dus wie weet wat ze nog gaan uitvinden... dikke troostknuffel van mij.
{}
geschreven door Myette
Dag Petra
Jeetje meid, dit komt hard aan, ik had gedacht en gehoopt dat alles in orde zou komen. Ik ben hier heel even stil van. Want we zitten soms te dollen en om onze kwaaltjes die vaak onbeduidend zijn. Maar dit is wel iets heel anders. Van mij ook een dikke knuf ook al weet ik dat die niet heel veel voorsteld maar wel heel gemeend
Loes
{}
geschreven door Loewiesa
..
Men zegt wel eens, elk huisje heeft zijn kruisje. Maar jouw kruis is wel erg zwaar te dragen. Woorden van troost zullen wel leeg klinken. Toch is dat het enige wat we uit ganser harte kunnen bieden. De hoop toch nooit opgeven.
Groetjes van Lea en Ludovikus. En er boven op nog eenfrom Ludovikus
{}
geschreven door ludovikus
19-08-2010
Lieve groetjes en een warme knuffel....
Ik wens je een hele fijne donderdag, veel liefs Gita.
{}
geschreven door Gita
.
zo erg. verdoeme toch. wou zo graag dat ik je kon opbeuren en troosten, maar wat ben je daarmee hé schat. k heb geen woorden meer. knuffels.
{}
geschreven door paz
Goede morgen MUSJE
JA IK HAD HET GRAAG WAT BETER VERWACHT MAAR SPIJTIG GENOEG KUNNEN WE JE NIET HELPEN MAAR JE WEL LIEFDEVOL STEUNEN IN ALLES IK HEB TOCH OOK EEN TRAANTJE WEGEPINKT MAAR KOM WE GAAN NIET BIJ DE PAKKEN BLIJVEN ZITTEN EN GENIET VAN ELKE DAG GELIJK LIPSKE ZEGT GENIET VAN HET LEVEN JE HEBT HET MAAR EVEN EN IK WEET JE ZAL NOG VEEL LIEFDEVOLLE DAGEN HEBBEN HOOR MET DE KINDEREN EN JE VRIENDEN WANT ECHTE VRIENDEN DELEN ALLES EN ZEKER ALS HET NIET MEEZIT NOG EEN HEEL DIKKE KNUFFEL XXXXX MARIA
{}
geschreven door Maria
Hier word ik heel stil van ...
Lieve Petra.. ik had echt ook op meer gerekend want die 30% dat was precies wat T nog zag voor zijn operatie dus kunnen we het ons hier levendig voorstellen hoe jij je voelt. Meisje toch, het leven is niet altijd eerlijk hé? Soms helt een balans toch wel erg aan de verkeerde kant door ... Ik wilde dat ik iets kon doen maar voel mij zo machteloos. Maar we blijven er altijd hoor om je - als het nodig is -een goeie knuffel te geven en ik vermoed dat dit al één van die momenten is. Sterkte ....
{}
geschreven door Natoken
lieve petra
ik denk dat ik fouten ga maken , want ik zie niet "klaar" momenteel , toen ik het verdict van mijn oor kreeg , deed ik zoals jij , maar je kan een oor niet vergelijken met ogen ! jammer toch , maar ...we hebben het niet te kiezen ,een natte knuffel van hieruit ....
{}
geschreven door ani
..
al zul je er niet veel aan hebben,ik zit hier ook met natte ogen,mijn schouder heb je,en ..al zijn mijn ogen ook niet jedatte,met twee zien we meer dan één..doeme he..ik weet gewoon ook niet wat zeggen,dikke,dikke kus van je maatje!
{}
geschreven door Lipske
..
getverdegetverde... nu zit ik bij 't krieken van de dag hier in mijn koude blikken doos aan zee een ferm potje mee te janken Mus. Waarom gebeuren al die slechte dingen bij zo'n prachtige mensen zoals jij en worden feeksen zoals mijn schoonmoeder alles bespaard? Ik wou dat iemand mij dat kon uitleggen. Doemme doemme toch!
{}
geschreven door bojako
Over mijzelf
Ik ben Lulu , en gebruik soms ook wel de schuilnaam Huismusje.
Ik ben een vrouw en woon in Antwerpen (België) en mijn beroep is femme au foyer (klinkt belangrijk in 't frans).
Ik ben geboren op 21/04/1952 en ben nu dus 72 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Elke dag iets positiefs bijleren uit het leven!.
Wanneer ik strijd lever doe ik dat met open vizier.
Ik heb geen kuddegeest, maar zal het de kudde nooit verwijten!
Ik ben open en eerlijk in woord en daad, en ik wens voor u hetzelfde!