You're a bit ... unusual. And so is your blog.
You're impulsive, and you'll often post the first thing that pops in your head.
Completely uncensored, you blog tends to shock... even though that's not your intent.
You tend to change your blog often, experimenting with new designs and content.
Bedankt voor uw bezoek, waardering, reactie, of berichtje! Graag tot weerzien.
HUISMUSJE'S NESTJE
HIER LEG IK MIJN EI!
30-09-2010
EEN NARE WEEK/FEIT 2
En dan was er die hufter van een buschauffeur! De meeste mensen zijn zeer behulpzaam wanneer ik hen wat vraag en laat weten dat ik slechtziende ben. Ik zeg dat laatste er steeds bij omdat er uiterlijk geen merkbare tekenen zijn van mijn handicap. Maar net omdat er uiterlijk schijnbaar niets mis met me is zijn er ook mensen die menen dat ze je onheus mogen behandelen.
Nadat ik een ooginjectie heb gehad dan zit er steeds een luchtbel in mijn oog, Hel lijkt dan net alsof je onder water kijkt, Voorafgaande aan de injectie worden er testen uitgevoerd waarbij men een fluoiserende stof in je aderen spuit. Die twee samen maken dat ik nog minder zie dan op gewone dagen. Licht is dan zeer pijnlijk en bovendien geeft de oogprik je ook een branderig gevoel in je oog zodat je de neiging hebt om die te sluiten.
Nu is het zo dat ik steeds met het openbaar vervoer van en naar het ziekenhuis ga. Aan het Middelheimziekenhuis stoppen tal van bussen die elk een andere richting uitgaan. Vermits ik na mijn behandeling de busnummers al helemaal niet meer kan lezen, moet ik naar elke bus toestappen om te vragen of dit de bus is die me naar huis voert. En zo deed ik dat ook vorige keer.
Ik: Excuseer chauffeur, is deze bus 21 en rijdt u naar Berchem? Hij: Staat er van voor op hè madam IK: Sorry Chauffeur, maar dat kan ik niet lezen. Hij: Dan wordt het misschien eens tijd dat je leert lezen of anders een brilletje koopt. Waarop hij zeer demonstratief zijn rug naar mij keert en aanstalten maakt om de deuren te sluiten en door te rijden.
Nu ben ik totaal tegen agressie maar op dat eigenste moment kon ik heel goed begrijpen dat sommige mensen hun zelfbeheersing verliezen. Was ik een man geweest, ik zou niet weten hoe ik op dat moment zou gereageerd hebben want ik voelde mijn bloed koken.
Gelukkig was er een meneer die me liet weten dat dit niet mijn bus was. De man liet de chauffeur ook nog weten dat ik slechtziende was en hij een bullebak. De chauffeur haalde zijn schouders op en antwoordde dat hij niet kon weten dat ik slechtziende was, en vertrok zonder mij nog een blik te gunnen, laat staan een sorry te zeggen. Natuurlijk had de chauffeur een punt, hij kon niet weten dat ik slechtziende ben en in hoeverre. Maar aan hoffelijkheid, dat volgens mij toch essentieel is wanner je mensen vervoerd, ontbrak het hem toch, mijns inziens, want hij kon toch even goed gewoon geantwoord hebben op mijn vraag.
En zulke dingen brengen mij dan van mijn stuk. En al zeker wanneer het bovenop andere dingen komt die je ook niet meteen vrolijker maken. Zoals de uitnodiging van de politie. Maar dat vertel ik een volgende keer .
Reacties op bericht (6)
03-10-2010
had je een stok gehad Mus dan had je die kunnen gebruiken!!!!!!
Ik loop hier wat achter zo te zien en begrijp nu wat je vrijdag bedoelde. Ik had maar flarden opgevangen , dat heb je met lange tafels die ronde was op dat punt beter dan kan je gemakkelijker met iedereen praten. Ja sommige mensen verdienen niet beter dan eens goed op hun plaats gezet te worden! Ik denk dat mijn potje ook zou overkoken! Maar ja, wat doe je eraan? Helpt een welgemeende knuffel? Voor straks slaapwel!
{}
geschreven door natoken
01-10-2010
Tja,
ik had dit gisteren al gelezen, maar had toen geen puf om te reageren, maar die buschauffeur moest een schop onder zijn kont hebben, of nog beter ... eens zelf geconfronteerd worden met de problemen van jouw ogen. Wel goed dat die andere man het voor je opnam. Dat is dan weer een man naar mijn hart.
{}
geschreven door thea
*
Je hebt dringend een witte stok nodig Musje, dan ziet iedereen dat je slechtziende bent en zal men in het vervolg wat meer behulpzaam zijn. De buschauffeur is een harteloze vent die waarschijnlijk tegen zijn zin werkt. Hij heeft dringend les in elementaire beleefdheid en hulpvaardigheid nodig.
Heel lang geleden stond ik in een bus van belgacom op mijn beurt te wachten. Een oude man voor mij stond ook al een tijdje aan te schuiven, en toen hij eindelijk aan de beurt kwam hoorde ik hem uitleg vragen over zijn nieuw toestel die hij maar niet aan de praat kreeg. Je had eens moeten horen hoe de technieker de man te keer ging. Zinnen vol snakken en beten. De arme oude man stond aan de grond genageld en er kwam geen woord meer van tussen zijn lippen, hij had echt een slag van de molen gekregen. Ik voelde het opkomen van onder naar boven, ge kent dat ook vermoed ik, en heb die vent uitgekafferd voor al wat schoon en lelijk was, ik zweer het hij heeft er geen moeten kopen want als mijn bloed kookt kan ik het echt niet meer houden. Mijn gevoel voor eerlijkheid en rechtvaardigheid is enorm groot, en wie dat niet respecteert houdt zich best ver van mij vandaan. Het mag wel gezegd worden dat de technieker daarna zijn veronschuldigingen aangeboden heeft, maar toch heb ik achteraf thuis gebeld naar Belgacom om mijn beklag te doen. Nà!
{}
geschreven door camille
..
Had het gisteren al gelezen,maar nog niks gezegd...ni moeilijk dat je in de put geraakt met zo'n bullebak,zou weeral niks voor mij zijn,durfde ik de tram of bus nog niet meer te nemen...tot srtaks tjipptjipke
Weer of geen weer maak er iets van!
{}
geschreven door lipske
30-09-2010
Ach
Ach mussekind toch, ik liep weer achter en heb nu je wedervaren van de voorbije week gelezen... wat een ellende toch... ik kan goed begrijpen hoe je je voelt... zou er ook de weubbe van krijgen zo betuttelt te worden... goed je hulp heeft dan kursus gevolgd maar kennelijk heeft ze niet goed opgelet of anders is hoffelijkheid niet in het pakket opgenomen... kan je niet eens met die vrouw in alle kalmte praten... alsmaar zwijgen en opkroppen komt je gezondheid niet ten goede denk ik... af en toe eens flink van je afbijten is beter... tot morgen?
{}
geschreven door Myette
DAG MUSJE
Dat kan ik geloven dat je dag dan helemaal omzeep was , want je hebt gelijk er zijn bullebakken bij maar ook lieve, och de hoffelijkheid is verleden tijd Ce la vie he lieve groetjes Maria
{}
geschreven door Maria
Over mijzelf
Ik ben Lulu , en gebruik soms ook wel de schuilnaam Huismusje.
Ik ben een vrouw en woon in Antwerpen (België) en mijn beroep is femme au foyer (klinkt belangrijk in 't frans).
Ik ben geboren op 21/04/1952 en ben nu dus 72 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Elke dag iets positiefs bijleren uit het leven!.
Wanneer ik strijd lever doe ik dat met open vizier.
Ik heb geen kuddegeest, maar zal het de kudde nooit verwijten!
Ik ben open en eerlijk in woord en daad, en ik wens voor u hetzelfde!
Ik ben Lulu , en gebruik soms ook wel de schuilnaam Huismusje.
