Indrukwekkend, fenomenaal, adembenemend, grandioos, allemaal superlatieven die van toepassing zijn op de openingsceremonie van de Olympische spelen op 08-08-2008 en acht uur plaatselijke tijd. Het nummer acht is dan ook het geluksnummer bij uitstek in China. Een nooit geëvenaard spektakel is het geworden waarbij ik de eerste 2 uur van de ceremonie met open mond en rechtopstaande armharen zat te kijken. Nooit eerder had ik de wens dat mijn doodgewone kijkbuiskast zou veranderen in een groot scherm. Bij de twee uur durende intrede van de deelnemers viel ik helaas in slaap. Tv kijken heeft nu eenmaal dat effect op me, maar gelukkig werd ik net op tijd weer wakker om het ontsteken van de Olympische vlam niet te moeten missen.

Meer dan een jaar werd er met meer dan drieduizend man getraind om in het door Zwitserse architecten ontworpen stadion dat de naam ‘Vogelnest’ mee kreeg een verbluffend visueel spektakel weer te geven met een choreografie die tot in de puntjes was verzorgd.Dit alles gebracht op prachtige muziek veelal gespeeld op oude Chinese muziekinstrumenten zoals de Guqin (snaarinstrument), Paoying ( blaasinstrument)en de Yu (slaginstrument). De vermaarde 22 jarige Lang Lang speelde dan weer uitmuntend op een hedendaagse piano begeleid door een meisje van vijf jaar. Sarah Brighton, ook La Luna genoemd, zong het themalied “You and me” samen met een Chinese zanger wiens naam mij helaas ontgaan is.
Tot in het kleinste detail moest alles perfect zijn, niets werd aan het toeval overgelaten en dat kon je merken.

Net voor de Olympische vlam het stadion werd binnen gedragen werd de Olympische eed afgelegd. Een traditie die zijn oorsprong vond op de Olympische spelen van 1920 in Antwerpen, net zoals het oplaten van een witte duif ten teken van vrede.
De Olympische Hymne werd gezongen in het Grieks door een koor van 45 kinderen. Daar hadden die kinderen vijf maanden op getraind. En dat ze het fonetisch brachten deed geen afbreuk aan het chill moment dat door gans het stadion te voelen was, volgens de reporter ter plaatse.
Vervolgens werd de brandende toorts in het stadion gebracht en drievoudige gouden medaille winnaar LiLing werd op heuse Spielbergse wijze de lucht ingehesen tot 60 meter boven de laagste tribunes alwaar hij op het dak van het ‘Vogelnest’ liep. Duizenden lichtjes onstaken bij elke voetstap van hem tot aan het moment suprème, het onsteken van de olympische vlam. Als apotheose nog een prachtig vuurwerk bovenop.

Let the games begin!
En laat het vooral eerlijke spelen zijn. Laat de Olympische gedachte:"Deelnemen is belangrijker dan winnen" zich uiten zonder dopingschandalen. Spelen ook waar geen drama’s gebeuren zoals aanslagen van terroristen. Want ondanks het machtige schouwspel dat bewijst dat door de discipline van de Chinese onderdanen China één natie is, kan ik toch niet vergeten dat er zoveel armoede is en dat de mensenrechten er vaak met de voeten wordt betreden. De Tibetaanse bevolking zal het alvast met me eens zijn.

Maar ik heb intens genoten van deze openingsceremonie. Binnen vier jaar vinden de Spelen plaats in Londen en ik vrees dat de Engelsen met een enorm probleem zitten willen ze dit overtreffen.
Ik vrees ook dat heel veel vrouwen hun partner in de bedstee zullen moeten missen want door het tijdsverschil vallen de rechtstreekse uitzendingen bij ons diep in de nacht. Zo hier en daar zul je ook wel eens mannelijke zuchten horen slaken in het echtelijke bed. Nietwaar Natoken?!