Enkele dagen geleden pas schreef ik nog dat ik op 17 maart een afspraak heb met mijn oogchirurg. Niks speciaals aan ware het niet dat op die dag ook enkele profs uit Leuven zouden aanwezig zijn om mijn oogziekte nader te bekijken, dit met het oog op wat er verder nog kan gedaan worden, of niet.
Nu was vele maanden terug vanuit het ziekenfonds beslist om een herziening aan te vragen betreffende mijn invaliditeit. Niet om meer centen te krijgen, maar om meer punten te krijgen zodat ik van enkele sociale voordelen kan genieten. Zoals: gratis vervoer met de trein en begeleiderkaart.
Maar wat wil nu de ironie? Die herziening valt net op die 17e maart en net op hetzelfde uur!

Complicatie dus. Elke andere dag was goed geweest. Elke andere dag was geen probleem geweest. Maar nee dus, uitgezonderd op die dag van alle dagen moet bibi verschijnen voor de adviesarts.
Dit uitstellen is geen optie want dan gaan daar weer enkele maanden overheen. En daarbij, je moet al met doorslaande argumenten komen wil men je dat uitstel toestaan. Een bezoek aan je oogarts hoort daar niet bij.
Dus wordt het schuiven met de datum van de consultatie bij de oogarts. Iets wat ook niet zo evident is voor die profs wier tijd beperkt is en waarbij hun afspraken reeds maanden op voorhand vastliggen. Pfffft…vermoeiend zene als je van orde en regelmaat houdt zoals ik.

Maar enfin, er is ook een meevaller te melden, want de meeste aangekochte optische spullen zijn al geleverd en in gebruik genomen. De rest zal ik nog deze week ontvangen. Het maakt m’n leven toch weer iets gemakkelijker.
Zij die nu met data’s moet gaan schuiven, groet u.