You're a bit ... unusual. And so is your blog.
You're impulsive, and you'll often post the first thing that pops in your head.
Completely uncensored, you blog tends to shock... even though that's not your intent.
You tend to change your blog often, experimenting with new designs and content.
Bedankt voor uw bezoek, waardering, reactie, of berichtje! Graag tot weerzien.
HUISMUSJE'S NESTJE
HIER LEG IK MIJN EI!
14-09-2011
WRAKHOUT, KOMMER EN KWEL.
Dag lieve allemaal! Wanneer jullie de titel bovenaan dit logje lezen, dan weten jullie meteen waarom het zolang geleden is dat ik hier nog iets schreef. En nee, het is geen titel van een boek dat mij in zijn greep hield, het gebeurde allemaal ten huize van. Het kwam op mij af als een onstuitbare lawine die me bedolf en verstikte. En ik had even tijd nodig om dit alles te verwerken.
Het wrakhout dat slaat op mezelf. Ik had ook nog als titel kunnen gebruiken: Een jong wijf (in mijn hoofd dan toch nog) in een oud en versleten lijf. Want na mijn zintuigen (zien, horen en ruiken) geven nu ook mijn gewrichten het op. Ik kreeg de diagnose: Reumatoïde Artritis. En daarbij vraag ik mij af hoelang het nog gaat duren voor ook mijn organen het gaan opgeven door de hoge dosis vergif die ik momenteel dagelijks moet slikken. Een junk zou wreed jaloers zijn op de cocktail van pillen die ik door mijn strot duw.
De kommer en kwel komt van de nog steeds mank lopende administratie. Niet enkel die van mij, maar ook die van Dochterlief, die nog steeds in de lappenmand ligt. Er zijn dagen dat ik er gewoon moedeloos van wordt.
Maar wat me nog het meest genadeloos onderuit haalde was het slechte nieuws betreffende de gezondheid van een van mijn dierbaarste vrienden. Daar zijn mijn problemen slechts klein bier tegen. Dan pas voel je hoe nietig een mens is en hoe machteloos je tegenover het noodlot staat.
En om al die redenen had ik even geen zin in schrijven. Buiten enkele ramptoeristen zit er immers niemand te wachten op de miserie van een ander. Zo denk ik er tenminste over. Ik weet dat jullie dit kunnen begrijpen. Maar vandaag had ik vanuit een innerlijke behoefte weer zin om te schrijven. Bij deze dus!
Reacties op bericht (10)
16-09-2011
lieve petra ( en dat lieve , meen ik ! )
jongens toch , nu dat nog , ! ik ken die aandoening van uit mijn directe omgeving ook , maar .... wanneer je 't zelf niet hebt , dan weet je maar de helft van de moeilijkheden hé maar meer dan oprechte woorden kunnen we hier niet geven Petra , jammer ik vind het heel chic van je , dat je me op de koffie zou gevraagd hebben ( smile ) bedankt , nu voel ik me nog meer welkom ! en over het MAS ? IK BEDOEL DE BINNENKANT VOORAL , DE HOEVEELHEID van wat ze daar hebben en natuurlijk , voor jullie ( bewoners , zal het anders zijn , je ziet je stad veranderen .... maar niets is meer zoals vroeger meisje , hier in mijn dorp ook niet , en jij die Depanne kende , daar ook niet !
hou je sterk petra , een ECHTE knuffel van mij en 't beste voor je dochter
{}
geschreven door ani
15-09-2011
Ik had zo'n vaag vermoeden...
We hoorden of zagen jou zo weinig verschijnen dat ik vermoedde dat er iets niet pluis was. Ja, die gezondheid, we staan er te weinig bij stil dat dit het waardevolste geschenk is dat we krijgen in het leven. Iedereen vindt dat zo vanzelfsprekend maar de ervaring in de familiekring heeft al bewezen dat het zo'n broos geschenk is. En spijtig te horen dat het met je dochter ook nog steeds op en neer gaat,je kan dat nu best missen. Weet je Mus, wat jouw probleem betreft... ik denk dan aan ons kleindochtertje en wat die al allemaal te slikken kreeg tot ze dat glutenvrije dieet begonnen zijn. Sindsdien neemt ze nog de helft van de medicatie en is haar weerstand toch veel verbeterd. Natuurlijk is die reuma niet weg maar voorlopig onder controle. Ik beweer niet dat jij met hetzelfde probleem kampt maar vaak gaat reuma daar mee samen..IK hoop echt dat je snel wat beter wordt en terug krachten opdoet want de winter staat nog voor de deur hé!! Hou je goed en kan een dikke knuffel wat helpen?Liefs en kus
{}
geschreven door Natoken
Ach here toch
Mussekind houdt dat nu nooit op bij jou, ik voelde het al aan m'n water dat er iets mis was bij jou, allee "iets", zo te horen is het meer "rien ne va plus", je zou voor minder de moed opgeven,
hoe je het volhoudt weet ik niet, ik lig al voor minder in de petatten... die arthritis is een vies beestje dat weet ik en de medicatie ervoor is al niet veel beter, heb je al eens gedacht aan glutenvrij dieet... ik denk nu aan het kleindochtertje van Natoken, vraag eens aan de dokter... je weet maar nooit... dikke kus voor je.
{}
geschreven door Myette
toch nog goede avond schrijven
We geraken er wel door musje met de nodige ruggesteuntjes liefs Mariaxxx
{}
geschreven door Maria
Dag Musje,
Wat begrijp ik jou zo goed, maar we leven ermee. Spijtig dat je dochter nog in de lappenmand ligt, een goede zomer zou misschien deugd gedaan hebben , denk ik maar . Kom je een stevige(zachte) knuffel geven , dag lieve jonge dame Fjak@
{}
geschreven door Fjak@
Hoi Petra
Ik ben ook zeker geen ramptoerist. Vind het jammer en rot voor je dat het niet goed met je gaat, want je lijkt mij een leuk mens. Maar wat wil je. Kan je niet helpen. Een troostend woord? Ben ik ook niet goed in. allez Knuf gemeend! Loes
{}
geschreven door Loewiesa
*
{}
geschreven door Loewiesa
14-09-2011
*
Er zijn zo van die momenten in het leven dat men liever weken aan een stuk zou willen blijven slapen om te kunnen ontsnappen aan de miserie, maar daarmee gaat men ook geen stap vooruit. Ik wens je veel kracht om uit het dal te kruipen zonder kleerscheuren, want je hebt het al goed te verduren gehad de laatste tijd.
{}
geschreven door camille
Lieve groet uit Hasselt.
De dagelijkse dingen zijn dingen die je eigenlijk elke dag zou moeten doen.
Het levert misschien niet elke dag het gewenste resultaat op,
maar met een beetje geluk kun je de dingen die het nuttigst zijn
elke dag opnieuw weer doen.
{}
geschreven door Jasmijn2
..
aiaiaia,ne ramptoerist kan je me niet noemen,ik hou me daar gewoonlijk ver van weg de rest wist ik al halvelings,verdorie toch...maar de moed niet opgeven he Musje,al kan ik me niet zo uiten,ik leef echt met je mee,wie is die vriend?een bekende van mij ook? Ik hoor wel iets,dikke,dikke kus ondertussenxxxxxx
{}
geschreven door Lipske
Over mijzelf
Ik ben Lulu , en gebruik soms ook wel de schuilnaam Huismusje.
Ik ben een vrouw en woon in Antwerpen (België) en mijn beroep is femme au foyer (klinkt belangrijk in 't frans).
Ik ben geboren op 21/04/1952 en ben nu dus 72 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Elke dag iets positiefs bijleren uit het leven!.
Wanneer ik strijd lever doe ik dat met open vizier.
Ik heb geen kuddegeest, maar zal het de kudde nooit verwijten!
Ik ben open en eerlijk in woord en daad, en ik wens voor u hetzelfde!
de rest wist ik al halvelings,verdorie toch...maar de moed niet opgeven he Musje,al kan ik me niet zo uiten,ik leef echt met je mee,wie is die vriend?een bekende van mij ook? Ik hoor wel iets,dikke,dikke kus ondertussenxxxxxx
Ik ben Lulu , en gebruik soms ook wel de schuilnaam Huismusje.
