Een beetje onwennig.
Nog wat onwennig stond ze daar. Ze had twee strikjes in haar haar. Ze was voor het eerst echt heel alleen, met allemaal vreemden om haar heen. De eerste schooldag. Ze werd nu groot, ook al zat ze soms nog graag op schoot. Een traantje zocht heel stil z'n weg. Ze had de eerste weg afgelegd naar het lezen en studeren. Ze zou nu minder mogen spelen. Dat zou nu haar toekomst zijn, ook al was ze nog zo klein. Maar al heel snel droogde ze haar tranen, toen er wat vriendjes kwamen. En werd het gaan naar school al heel snel heel gewoon.
Schadow.
|