… aan een WC-dame die haar taak op zodanige wijze ter harte nam dat haar "cliënteel" steeds meer en meer tot echte vrienden evolueerde.
Haar plotse overlijden veroorzaakte dan ook een golf van verdriet en medeleven voor hen die ze achter liet. En de directie van het warenhuis waar deze dame werkte, was die commotie niet ontgaan en opende prompt een rouwregister op haar werkstek … de toiletten.
In dit geval is die plaats zelfs niet oneerbiedig te noemen, gelet op de werkrelatie van de overledene met haar "klanten". Dit rouwregister kanaliseerde het verdriet van de vaste klanten en de werknemers van het warenhuis.
Met alle respect voor de overledene en geenszins de bedoeling haar nagedachtenis te bezoedelen met wat dan ook, moet het van mijn hart dat ik toch even moest glimlachen bij het lezen van het bijna een hele bladzijde grote artikel (met foto) in Het Nieuwsblad van 10.06.2009 waar de schrijvelaar van dienst - waarschijnlijk heel onbewust en onbedoeld - het volgende neerpent
Sinds het rouwregister er ligt, loopt het storm in de toiletten van de Zuid. Honderden mensen lieten al … een boodschap achter.
heeft Brave Jacob weeral prijs. Dan is het BOLLEKESKERMIS.
Men beweert wel dat modderbaden heilzaam zijn voor de mens doch het moddergooien van de laatste weken kan me geenszins boeien en er van beter worden, heb ik niet eens gemerkt. Jij wel ?
Buiten de verplichte foto van de ronselende kandidaat - breed glimlachend - alsof hij/zij reeds de buit binnen had, bleeft mijn brievenbus ditmaal gespaard van heel wat overbodig drukwerk al plakt daar geen sticker op met de vermelding : "Alleen geadresseerde post a.u.b." Eigenlijk een beetje beangstigend, niet ?
Gaat het grote vuurwerk pas afgestoken worden na de stembusgang, want een gang zullen we gaan want 't is van moetes of anders . En wat voor een soort vuurwerk zal het zijn ? Ik zet me alvast op de eerste rij want van dát spektakel wil ik geen seconde missen als je weet dat de messen extra scherp geslepen zijn.
Een Vlaams spreekwoord zegt : "Veel beloven en weinig geven, doet de zotten in vreugde leven" maar niet deze prettig gestoorde. Bestookt de TV die dag mij met te veel smoelwerk dan ligt mijn stapeltje DVD's al klaar. "Space, to boldly go where no man has gone before" heerlijk wegdromen. Voor even dan toch.
aan wat weet ik niet maar het lag er aan te komen.
Na zich zowat een jaar uit de levendige gemeenschap van Abzurdistan te hebben teruggetrokken om zich te bezinnen in zijn nederig stulpje op de Monte Sante Maria Tiberina in Umbrië waar hij door HET LICHT geraakt werd, begon hij te schrijven.
Ik kan mij de pijn die deze botsing veroorzaakte niet inbeelden maar dat je van de weeromstuit hierdoor begint te schrijven . Was het de geest van de grote Martin Luther King die de inspiratie aanbracht ? Ik zal het nooit weten. Maar uit de pen van de Blauwe Profeet vloeiden heelder volzinnen als ware ze geïnspireerd door de legendarische uitspraak van voorgaande MLK : "I have a dream !".
De Grote Blauwe is dan van zijn heuvel nedergedaald naar zijn land van oorsprong en heeft daar - omringd door zijn in extase verkerende volgelingen - zijn evangelie kond gemaakt. Want hij had immers "Het Licht" gezien en daardoor ook "DE OPLOSSING".
Het moment suprême : uit de hand van Grote Smurf konden dan zijn verlichte ideeën - gebundeld in een lijvig boek - de lang verwachte openbaring de hunkerende massa begeesteren om zo te vinden wat zij zochten : DE WEG UIT DE CRISIS.
Dit alles gebeurde in Tobbackville in de tempel van de kennis (de aula van de KU Leuven) alwaar het twee duim hoog Mechels Orakel met naam Somers op het einde van de toespraak van de Grote Blauwe van exaltatie bijna een appelflauwte kreeg.
Ik voelde het aan mezelf verplicht dit nieuws wereldkundig te maken. Rest dan nog een laatste vraag : wanneer worden de onderworpenen van Abzurdistan eens door "Het Licht" geraakt ?
Even nadenken : de zon kwam elke dag 's morgens op en ging 's avond dan weer slapen, de winter had zijn valies gemaakt en is vertrokken, de post bracht voor de verandering eens alle dagen mijn krant op tijd want niet in staking, voor de enen zijn de klokken geweest en voor de anderen was het de Paashaas en beide groepen hadden absoluut geen idee dat - bij de katholieken - met het feest van Pasen, de verrijzenis van Christus herdacht wordt.
Enfin, blijkbaar was alles zowat in zijn gewone doen. Of toch niet : de groep armen in het land is weeral aangegroeid, de politieke kaste heeft van de politiek een familiebedrijf gemaakt (volg de media) en het spektakel moet nog beginnen maar er staat geen rem op de uitstappen en het met vakantie gaan inclusief een bourgondisch eetfestijn want klagen is voor later.
Eigenlijk is er dan toch niet zoveel veranderd of zie ik iets over het hoofd en mis ik iets ?
Dan heb ik welgeteld 1000 dagen lang - maar niet iedere dag - de blogbezoeker wetens en willens blootgesteld aan de spinsels van mijn - bij wijlen - erg gestoord brein. En weet je wat ?
Ik heb er van genoten en hopelijk jij ook.
En dit alles maakt dat het vandaag de eerste dag is op weg naar de volgende duizend dagen. Bij leven en welzijn natuurlijk want het blad van morgen is nog onbeschreven en dat van gisteren is geschiedenis en kan niet meer gewijzigd worden.
Conclusie : het belangrijkste moment in een mensenleven is het NU. Maar bovenal maak dat dit NU-moment waard is om geleefd te worden. Carpe diem.
het is vandaag exact 1 week verwijderd van de 1000 ste dag want volgende zondag is 't zover dan bestaat mijn blog 1000 dagen
De ervaringen indachtig van collega-bloggers, die hun noeste arbeid door sabotage van malafide individuen zagen vernietigd, heb ik uit voorzorg en met het oog op bewaring van mijn hersenspinsels voor het nageslacht, al deze teksten zowel in de vorm van een webbeke als van een document (in Word en als pdf-ke) veilig opgeslagen op een externe harde schijf alsook op een usb-stickske. Je weet maar nooit, hé ?
Wat dat nageslacht hier ooit mee van plan is, mag mij best worst wezen. Tenslotte is dit toch niks min of meer dan een hobby, een oefening in het beheersen van je taal en ja, ik beken, ook een ventilatie van je gevoelens, de reacties die de wereld romdom jou kon losweken en die je om de een of andere onbekende reden kwijt moest.
Bij momenten kon je dan sitebezoekers raken en ontlokte hen een reactie. Prachtig toch dit soulmatecontact, niet ? Wie of wat ze zijn doet er in feite niet toe en dan bedoel ik hun fysiek. Een mens is niet alleen het lichamelijke, nietwaar ? Het lichaam is toch maar het tijdelijk voertuig waarmee de persoonlijkeid, de ziel zeg maar, zich op het ritme van de tijd laat meevoeren tot wanneer het bobijntje is afgerold en de grote verandering plaatsgrijpt.
Hoe dit alles dán ingevuld wordt, blijft gelukkig een mysterie. Wat had je wel gedacht ?
Om af te sluiten nog dit : soms sta ik er zelf verstomd van wat er allemaal met zo'n gemak uit m'n bolleke vloeit en dit dan met een zo'n gezwindheid uitgetikt wordt alsof iemand de inspiratiekraan heeft opengedraaid en je niet anders kunt doen dan wat je doet. Straf hé ?
Het heilige moment om over te gaan tot de verplichte rituele reiniging van iedere ingezetene van Abzurdistan, zowel man, vrouw als zij die nog niet weten tot welke kant zij behoren, en vanonderen voorzien van haargroei, al dan niet deskundig onderhouden, enfin, ik bedoel hiermee die enkelingen waarvan verondersteld wordt dat zij tot de jaren van verstand gekomen zijn, ... nadert in sneltreinvaart. Dat moment komt er dus aan.
Waaraan ? Dat doet er niet toe, het komt eraan.
Was je handen met een overvloed aan zeep, desnoods met schuurpoeder en ontdoe je oren - ja, alle twee - van al dat opgehoopt vuil smeer. Hoe dat je dit doet, kan me niks schelen maar doe het.
Je verlangende blik wordt niet vergeten want je begerige ogen kan je weldra verbergen achter de roze glazen van een propaganda-brilletje.
Weldan, zijn je pollekes proper en je oorgangen smetteloos zuiver dan ben je klaar om in extase de ronkende volzinnen, uitpuilend van nooit in te lossen beloften in ontvangst te nemen.
De heersende crisis zal blijken te zijn een schim, die zich bij ieder uitgesproken woord alsmaar verder en verder naar de einder terugtrekt, je aldus vervullend met een allesoverheersend geluk.
Dit bijna onmenselijk gevoel zal de volgende maanden dan vakkundig door uitgeslapen slijmers verder gevoed worden tot je uitgenodigd wordt tot het leveren van een kleine tegenprestatie. En van gelukzaligheid ga je dan achter het gordijntje, voert de rituele handelingen uit en op dat ogenblik, ja, op dat eigenste ogenblik wordt je gereinigd en valt uwe nikkel en denkt ... wat heb ik toch gedaan. Je bracht je stem uit op de verkeerde man of vrouw.
En voor de zoveelste keer ben je er ingetuimeld want je zag de valkuil niet. Kon je nu werkelijk je niet ontdoen van die roze bril en kon je door de stortvloed van die propagandapraatjes de onderliggende boodschap niet horen ?
Dit, mijn waarde landgenoten, is een tafereel dat zich weer eens zal afspelen halverwege het jaar onzes Heren 2009 gevolgd door een ander evenement : de ontnuchtering, niet mooi doch onontbeerlijk en wees de wapenspreuk van Abzurdistan indachtig : het bezit van gezond verstand is een misdaad. Amen.
Burger Marcel Vandecam uit Langemark moet wel een uitgesproken haat hebben tegenover bomen want wat schrijft hij naar Het Nieuwsblad van 11.02.2009 ? Zulkdanig straf proza wil ik je zeker niet onthouden.
Politici beweren vaak dat het verkeer veiliger moet. Het voorbije weekend werd in Poperinge opnieuw aangetoond hoe gevaarlijk bomen langs de weg zijn: twee zware ongevallen. In 2007 stierven 99 mensen na een botsing tegen een boom. Met de gewonden erbij waren er 1.451 slachtoffers. Wie bomen langs de rijweg laat aanplanten, draagt een zware verantwoordelijkheid. Bomen kunnen mooi zijn, maar langs een rijweg zijn ze dodelijk. Wat is meer waard : een mensenleven of een boom ?
Om toch even stil van te worden, nietwaar ? Wat een verfoeielijke doders zijn die bomen toch. Nog een geluk dat ze niet zelf in 't midden van de rijbaan gaan staan om die arme autobestuurders de schrik van hun leven te bezorgen. En weglopen doen ze al evenmin op een ogenblik dat een snelheidsduivel - al dan niet beneveld - in een plotse opwelling van natuurliefde een boom wil omarmen doch door al die genuttigde alcohol vergeet dat 'em tegen een ramsnelheid zijn wagen gaat herleiden tot een hoop oud ijzer op wielen. Foei boom om die brave borst te hebben verleid, gij moordenaar.
En dan die politici die toelaten dat andere burgers zomaar langs de weg hun woonst neerpoten. Dat is toch ongehoord want hoeveel vrachtwagens, lijnbussen en snelle wagens zijn totnogtoe al onaangekondigd woonkamers binnengedonderd mét buitenmuur en al ?
… het vorige stukje de indruk gewekt hebben de VRT geen goed hart toe de dragen dan wil ik dit misverstand sofort de wereld uit helpen.
Dit was weer zo een van die ogenblikken dat je gedachten vlugger zinnen vormen dan dat je vingers ze kunnen intikken waardoor een schat aan informatie eenvoudigweg in het ijle verdwijnt en je enkele dagen bedenktijd nodig hebt om te beseffen dat je maar half werk produceerde.
Begin 1943 was ik nog bij mijn vader doch eind 1943 zette mijn moeder me op deze aardkluit, die nu stilaan toch aan 't doordraaien is. En bij al dat draaien hoeven niet al te veel absurditeiten toegevoegd om behoorlijk gestoord te raken. Vandaar.
Vermelden we hier enkele feiten waarvan alleen nog wereldvreemde individuen luidkeels beweren dat het verzinsels zijn, laat staan leugens.
Zonder rode partijkaart is een jobke bij de VRT bijna zo onwaarschijnlijk als de splitsing van BHV. Dat de VRT prachtige en interessante programma's heeft, kan niemand ontkennen doch deze worden steevast aangeboden op een ogenblik dat je oogleden met het gevoel als van een betonblok gaan dichtvallen om nog niet eens te spreken van hun verwijzing naar de rode knop.
Ja, de rode knop. Je weet toch dat dit het signaal is voor de digitale kijker dat hij nu kan gaan genieten van zijn bijkomend abonnement en de kabelabonnee … wel, op deze wijze wordt 'em stoemelings aangepord om ook toch maar zo'n abonnement te onderschrijven.
Hoop doet leven, zo wordt gezegd, ook ijdele hoop ?
… op zondagmiddag TV te kijken. Ik moet er absoluut mee ophouden. Dit zal meer dan waarschijnlijk mijn geestelijke gezondheid ten goede komen.
Zondagmiddag is een uitgelezen ogenblik om - gezeten voor je flikkerende lichtbak, beter gekend als TV, "mijne plasma" of ook nog als "mijn flatscreen" - je licht middagmaal naar binnen te schrokken bij je voorkeurprogramma om je brein te ontspannen met al dan niet voorgekauwde prullaria ook gekend als infotainment. Men mag de aanwezige indoctrinatie onder de hersenpan niet bruuskeren want zoiets heeft nefaste gevolgen, nietwaar ? (hier uitbuidig lachen)
Vandaag dus had ik weer de hoofdprijs. Terwijl op RTL-TVi een hele verzameling individuen rond de tafel bij Monsieur Vrebos, de moderator, omwille van hun betrokkenheid ('k dacht even hier nog het woord "expertise" neer te pennen doch zag daar een paar excellenties van Abzurdistan bij dat groepke en … je kan het wel raden zeker ?) bij het onderwerp "Verdwijnen van honderdduizend jobs tengevolge van de financiële crisis" zo'n goeie 45 minuten hunne zeg doen, (voorwaar zeer interessante dingen horen zeggen daar) was op "La Une" (eerste kanaal van de RTBf) een wreeë verhelderende discussie over het volgende onderwerp : "De mislukking van de psychiaters naar aanleiding van het drama van Dendermonde" aan de gang. Ook hier heel interessante dingen gehoord gedurende die 45 minuten. ('k heb wel gezapt bij tussenpozen).
En dan op Eén (zucht) over de voetbal, het veldrijden oh ja Paul Dhoore kwam ook z'n zegje doen over Fortis en een advocaat (en veel te kort). Niet dat ik Dhoore niet mag hoor 't is een bekwaam iemand. En dat allemaal in een gifgroen decor. (Brrrrrrrrrrr).
En tussen elke onderdeel (en het zijn er een pak) heel braafjes volgens de regisseur de oudjes, door een expert in camouflagetechniek, goed weggestopt achter … wat eigenlijk, de handjes op mekaar voor wat achtergrondgeluid. En na de uitzending allen naar huis met een stijve nek van naar die opgehangen schermen te kijken. Geen wonder dat die menskens zijn gaan klagen. (Foei Eén !). Waarom gebruiken ze dan geen geluidsbandje met handgeklap ? Gewoon op het juiste ogenblik een knopje indrukken. Zoveel handiger.
Zo. Weer een potje ergernis kwijt en dat lucht op. En verder nog een prettige zondag allemaal.
Dat van de burgers van Abzurdistan verondersteld wordt de "wet" te kennen (t.t.z. alle wetten) is een grondbeginsel van het rechtsbestel zonder hetwelk een handelbare rechtspraak onmogelijk zou zijn. Met dit principe kan ik best leven al ben ik geen rondwandelende wetsgeleerde met een bibliotheek aan wetboeken en dergelijke veilig opgeslagen in de kleine ruimte onder mijn schedeldak.
Wanneer ik hier schrijf dat in dit absurde land niemand "de" wet kent, ga je me dan een leugenaar noemen ? Ik denk het niet.
Er zal zeker en vast over nagedacht zijn op het ogenblik dat wetteksten in een juridisch jargon in dikke boeken neergepend werden dat bij misdrijven de term "verjaring" ter sprake is gekomen en dat daarbij een einddatum werd voorzien waarna geen enkele "wettelijke stap" nog kan worden ondernomen om een misdrijf en/of misdaad te berechten.
Of zulks terecht is of zelfs wenselijk is, kan ik me niet over uitspreken doch zaait bij mij twijfel. Waarom dan ?
Is het niet zo dat slachtoffers van een misdrijf en/of misdaad de gevolgen hiervan levenslang meedragen ? En de daders komen er mee weg nadat volgens "het boekje" de termijn verstreken is om nog iets wettelijks te kunnen ondernemen. En daar wringt bij mij het schoentje.
Dit moest ik even kwijt na het lezen - vandaag - van een artikel over een voorstel tot verlenging van de verjaringstermijn inzake sexuele misdrijven van tien naar dertig jaar.
In het wonderland Abzurdistan waar waanzin een "must" is en gezond verstand een misdaad, spreekt de leidende (sic) klasse dat ze alles veil heeft voor het goed functioneren van de rechtstaat.
Dat zegt ze inderdaad en ondertussen gaan criminelen in groep van meer dan twee dozijn lopen (zie de 28 uit Dendermonde) omdat de celdeuren niet naar behoren meer sluiten. Moeten criminelen worden vrijgelaten omdat procedures - al dan niet met opzet - niet gevolgd worden. En dat allemaal terwijl de blunders zich blijven opstapelen.
In de modernste en duurste gevangenis van het land (Hasselt) - na slechts enkele jaren in bedrijf te zijn - worden cipiers en gevangenen ziek ten gevolge van de aanwezige schimmels. Of aan deze toestand ondertussen verholpen werd, is me onbekend.
Wie heeft de TV-beelden niet gezien van het krot te Vorst, de naam gevangenis onwaardig, waar in deze koude tijden nog eens de verwarming het laat afweten.
Al bijna een eeuwigheid wordt bij het aantreden van een iedere nieuwe bewindsploeg met stemverheffing verklaard iets te zullen doen voor het departement Justitie, dan denk ik altijd : ja, ze doen er alles aan om het hele zootje verder te laten verkommeren, met of zonder kostgangers.
Tijdens deze ogenblikken van meditatie denk ik dan aan de afstammelingen van het stamhoofd Honoré van de clan Gepluimd en vraag me af : gegroet, oh geldschieters van .. de vele overheden van Abzurdistan. Is dit niet een vrome vorm van sado-masochisme dat jullie het met de glimlach blijven pikken dat zij, die men nog steeds "Volksvertegenwoordigers" - alleszins nie de mijne - blijft noemen, met een gretigheid, een betere zaak waardig, hun handen maar niet uit uw zakken kunnen houden ?
Wij worden met z'n allen genaaid en dan verlangt "men" dat we ook nog eens "dankjewel" gaan zeggen. 't Moet zijn dat de meerderheid van de bevolking poempeloere genaaid werd en zich totaal niet meer bewust is van wat er zich afspeelt. En het ergste moet nog komen.
Het is alsof "men" gewacht heeft op de bleke figuur van een onhandige Leterme, die de gevaren van de politieke leeuwenkuil blijkbaar onderschat heeft, om
heel het gerechtelijk systeem onderuit te halen.
De zaak Fortis en de daaruit voortvloeiende ultieme brief van de premier aan zijn minister van justitie, Jo, lijken op een startschot om met zwaar geschut
het land te willen destabiliseren.
Alle middelen zijn goed. Kijk naar de uitspraak het Europees Hof voor de Rechten van de Mens in Straatsburg betreffende de volksjury in assissenzaken.
Procedurefouten die al dan niet met opzet gemaakt worden met het oog om een rechtzaak ongeldig te laten verklaren.
Advocaten, die door hun handelen eerder medeplichtigen van hun cliënten worden. Was hun job oorspronkelijk soms niet anders ? Stammend uit
een zeer ver verleden waren zij toch de raadsman van de domme, onmondige of analfabete mens die zonder hen er ingeluisd zou worden.
Over de vraag of de rechters onpartijdig zijn, kan ook een boompje opgezet worden. Sommigen zijn het zeker, bij anderen heeft de twijfel de overhand want
vergeet niet dat rechters benoemen een politieke daad is. Snap je 't ?
In zijn opiniestuk in Het Laatste Nieuws van 15.12.2008 schrijft Luk Van der Kelen : "Als mensen hun job niet doen, als niemand zich
verantwoordelijk acht ten opzichte van de samenleving, door nonchalance of erger, dan kan een minister daar niet tegenop." en "het vermoeden dat
het beroep tegen het arrestatiebevel opzettelijk achtergehouden zou zijn, zou betekenen dat sommigen in het rechtssysteem andere belangen hebben dan
het recht te dienen en de samenleving te beschermen tegen criminelen."
Nu kan je gewoon dit postje lezen en daarna overgaan tot de orde van de dag zonder ook maar dit geschrijf even te laten bezinken, er bij gaan zitten en -
al was het maar even - de dingen kritisch bekijken en nadenken over wat er nog komen kan.
Dat er nog iets komen zal, ik in elk geval ben daar zeker van overtuigd. Wat dan wel ? 'k Heb geen idee maar het zal hard aankomen.
Wat een schat aan informatie kom je via de media enzo toch te weten. Neem nu de manier waarop "onze vertegenwoordigers" zich van hun taak
als wetgever kwijten. Een prachtig staaltje van doordachtzaamheid. Daar kan menigeen een puntje aan zuigen.
allereerst de grondvesten van de wet leggen : het "waarom een wet" ;
eenmaal het waarom gekend, de volgende stap : de achterpoortjes
bedenk zoveel mogelijk achterpoortjes die zeker in de wet moeten ingebouwd worden (kwestie van de sponsors tevreden te stellen) ;
een tekst brouwen rondom deze achterpoortjes om alles een schijn van degelijk onderbouwd werk mee te geven en dan dit knoeiwerk naar de
commissies sturen (de oppositie de gelegenheid geven om zich kwaad maken t.t.z. de burger wat verbaal spektakel bezorgen) ;
veel media-aandacht vragen voor het wetsontwerp/-voorstel met nietszeggende verklaringen (dan zijn we eens op TV geweest, hé) ;
amendementen van de oppositie verwerpen en deze van de meerderheid, soms met tegenzin, aannemen ;
advies vragen aan de bevoegde instanties (als dit al niet vergeten wordt) ;
voorgaand advies gewoon negeren en toch maar je goesting doen door de tekst er met de zweep door het parlement te jagen ;
dat de Franse tekst niet altijd overeenkomt met de Nederlandse is van geen belang (who gives a shit) ;
het staatshoofd dringend laten tekenen en dan de tekst voor publicatie naar het Staatsblad sturen ;
de tekst heeft eindelijk kracht van wet en …
… in de meeste gevallen draait alles vierkant omwille van … herlees de bovenstaande tekst.
Bovendien moet je weten dat het merendeel van onze jongens in de praatbarak juristen zijn met jààààren ervaring en die
leveren zo'n knoeiboel af. Wat zegt dat over het "systeem" ? Klopt het niet, zeg je ?
… het onvervreemdbaar recht er een eigen mening op na te houden. Waarover dan wel ? Over om het even wat er op deze aardkluit maar te vinden is
natuurlijk.
Een prachtige bron om zich aan te laven, is toch wel de sectie in de geschreven pers - ik noem het het lezershoekje - waar de ontboezemingen en uitingen
van zowel verwondering en frustratie met zo'n verve aan de pen of ander schrijfgerief van de pleger van het stukje ontsnapte en daar dan te grabbel werd
gegooid aan de nooit aflatende nieuwsgierigheid van de medemens.
Of de inhoud van dit proza nu to the point is of volledig de bal misslaat, doet niets ter zake doch geeft een begin van inzicht naar de aard van de
persoonlijkheid die het geschreven heeft. Niet dat ik een naam op dit gebied te verdedigen heb, oh nee, maar het verheugt me telkens weer deze pareltjes
van 's mensens gedachtenwereld zomaar gratis (als de prijs van het gedrukt papier niet meegeteld wordt) voorgeschoteld te krijgen.
Op de keper beschouwt is dit toch wel een krachtig medicijn want schrijft men z'n miserie soms hierdoor niet van zich af ? Weg ermee ?
Dat is toch heilzaam, niet alleen voor de schrijver/schrijfster doch ook zo voor de lezer(es), die er soms nog iets kan van leren.
Uiteindelijk kan je de verkondigde mening bijtreden, afkeuren of je kan gewoon het je niet aan je kouwe kleren laten komen en … stuurt zelf een
lezersbrief in. 't Mag en is 't is gewaarborgd door de Grondwet.
Weet echter wel op dat op iedere actie een reactie volgt. Dewelke ? Ik zou het bijlange niet kunnen weten maar het blijft op de een of andere wijze best
boeiend.
… egotrippers als die politiekers van Abzurdistan tegengekomen ? En 't verergert nog met de dag.
Het land staat op instorten en waarvoor hebben onze excellenties enkel oog ? Voor hun kortzichtig politiek gepoker, voor datgene wat de - al dan niet
vervroegde - verkiezingen hen gaat opleveren, voor de postjes die ze kunnen gaan bemachtigen, voor … alles en nog wat behalve het algemeen belang
en de zorg voor de burger.
En nog altijd is er een overgrote meerderheid van het voetvolk dat ziende blind is. Met een aan sadisme grenzende overgave aan het zeemzoete slijmen van
"hun wonderboys" staan ze vol bewondering en volledig vrijwillig open om met die prietpraat gehersenspoeld te worden. Hoe triestig is dit wel niet ?
Zijn ze dan totaal onmachtig om door dit mistgordijn te zien wat werkelijk daar is, klaar om hen in te pakken en dat het hen wat zal kosten ? Zeer veel zal
gaan kosten.
Heb ik dan een pasklare oplossing op zak ? Helaas niet, zoveel is duidelijk maar ik doorzie wel het spelletje dat met het voetvolk (waartoe ook ik behoor)
gespeeld wordt. Uiteraard machteloos op dit ogenblik doch mijn en ook jouw moment komt nog. De volgende verkiezingen, nietwaar ?
En verder nog dit … het gaat je goed, bij leven en welzijn, feest nu terwijl het nog kan. Aan allen mijn beste wensen voor een nieuw (hopelijk positiever)
jaar.
… kritikaster, een betweter of laat mijn taalgevoelen me in de steek ? Van pure zelfoverschatting zou ik hier met luide stem uitroepen : nee, absoluut
niet !
Dat doe ik dus niet. Daarom nu mijnen uitleg.
Staat daar in mijn kwaliteitskrant van 11.12.2008 een klein artikel onder de kop :
"Aantal leefloners stijgt fors"
met een opsomming van cijfers per regio. Een trieste zaak eigenlijk want dit toont toch dat we leven in een land van dure melk en honing
niettegenstaande "men" ons tracht te overtuigen dat het niet helemaal zo'n vaart zal lopen. Jaj, ja, kijk maar ne keer rondom jou, steek je licht eens op
(maar niet te lang hé, den eletriek is duur) en wat zie je ?.
Een bepaalde zinsnede in dat artikel trof me en klonk alsof de steller ervan niet goed de impact van zijn eigen woorden beseft. Hij schreef :
"… dat het aantal leefloners in Vlaams-Brabant fors in de lift zit.".
… in de lift ??? … in de lift ??? Zoiets schrijft men toch eerder bij positieve gebeurtenissen.
Schort er wat aan mijn taalgevoelen ? Ik denk eerder dat onze jongen in het glas gekeken had en dat hij met zijne lift in de wolken zat.
Een zestal postjes naar beneden vind je onder de hoofding "Maar natuurlijk" een antwoord op de vraag waarom er zo weinig ufo's worden waargenomen
boven Vlaanderen. In het postje hieronder wordt de Grote Blauwe, door zijn volgelingen wel te verstaan, bijna op de knieën gesmeekt om terug te
komen.
Nu las ik toch wel op de dag van Sint Nicolaas, een echte heilige met standplaats in de hemel, dat monsieur Louis Michel van de MR (voor diegenen
die het niet zouden weten : de Franse kant van de liberalen) alle superlatieven uit de kast haalde om de Grote Blauwe - bij leven nog wel - ook de hemel in
te prijzen.
Geniet even mee van de lof die zo kwistig naar het hoofd van Grote Smurf geslingerd werd
"Guy Verhofstadt is de beste eerste minister uit de Belgische geschiedenis."
"Voor mij is Verhofstadt de toekomst van het nieuwe België"
"Verhofstadt is een goeie Vlaming, Belg én Europeaan"
"Verhofstadt heeft een relatie met de cosmos, met de eeuwigheid" enz … enz …
Van zoveel eerbetoon kreeg ik een spontaan katzwijm. Zie je nu wel dat ze aliens zijn, verbonden met de cosmos. Ze zeggen het zelf, wie kan dan na een
dergelijke bekentenis nog ontkennen dat ons aards boeltje om zeep gaat ? Dat kunnen m.i. alleen de die-hards van de politiek, ik zie geen anderen.
Volgens de profetie uit de Blauwe Bijbel wordt de terugkeer voorbereid van de man, wiens vertrek men met tranen in de ogen moest aanschouwen na de verkiezingsnederlaag van paars in het onzalige jaar 2007 (op 10 juni). Athans volgens de verweesd achtergebleven blauwselventen.
Na zijn terugtrekking - niet in de woestijn - maar deeltijds op zijne heuvel in Umbrië, om er te mediteren en na zijn opname in de functie van commissaris in de schoot van het Nederlands pensioenfonds APG én zijn toetreding als kersvers lid van de "Club van Madrid", kan de profetie van zijn triomfantelijke terugkeer naar Abzurdistan een beetje meer zijn voltooiing naderen.
Niet dat hij de geldelijke tegemoetkomingen die hieraan verbonden zijn broodnodig heeft, tenslotte is hij nog steeds senator én gemeenteraadslid van Gent, en dat schuift ook wat, hé ?
Dat het Blauwe Leiderschap zwaar is, bewijst het feit dat dit thans gedragen wordt door het trio Somers, De Gucht en Dewael. En die willen dit - me dunkt - zo rap mogelijk kwijt aan de Grote Blauwe, die onlangs nog aan toekomstige kiezertjes verhaaltjes voorlas, vermomd als Brilsmurf.
Maar wat als deze verwachting niet deze richting doch de mist in gaat ?
De burger mag dan wel de Grote Blauwe Voorganger met alle zonden Israëls beladen, hém ook nog eens de schuld voor de financiële crisis in de schoenen schuiven zou niet alleen onrechtvaardig maar wel een grove leugen zijn. Alhoewel zijn honger naar het potverteren tijdens zijn paars-groene en daarna pure paarse periode geenszins heeft bijgedragen tot een gezonde financiële toestand van Abzurdistan.
Deze conclusie komt niet zomaar uit mijn bolleke gerold doch wordt de wereld kond gedaan door zijn gelijken, t.t.z. tenoren die op het politieke vlak bewezen hebben dat het ook anders kan. Volg de media.
Het offensief 2009 is niettemin al ingezet doch onthou de wijze woorden uit de Heilige Schrift "de weg naar de hel is geplaveid met goede voornemens".
Dit is het tijdstip waarop bijna alle TV-zenders, ofwel hun nieuwsuitzendingen beëindigen ofwel starten, al naargelang het land van herkomst. Dus ook
het tijdstip bij uitstek om vol onverschilligheid over te gaan tot het gebruikelijke zapritueel, je kent dat toch ook, nietwaar ?
Of gebruik je dit stille moment voor een sanitaire stop, is best handig.
Zoals ik hierboven reeds schreef, gaf ik me met enz … over aan jeweetwel. Niet zittend noch liggend doch in een houding die zowat het midden hield
tussen deze twee houdingen. Nogal oncomfortabel want regelmatig draaiend om niet uit de luie fauteuil te vallen met de afstandsbediening stevig in de
aanslag.
Nu moet je weten dat op meerdere zenders het principe van de infobalk gehanteerd wordt om "breaking news" (zoals het genoemd wordt) onder aan
het scherm onder je - al dan niet aanwezige - aandacht te brengen.
't Is met een half oog dat ik het las, verstijfde letterlijk, werd er stil van (dat ben ik anders ook wel, maar soit) en kreeg er bijna tranen in de ogen van.
Schuift daar in die infobalk zo sappig een verwijzing naar een bericht in Het Nieuwsblad (de zondageditie) voorbij over een door de fiscus nogal groot
gemist bedrag aan … ontroerende voorheffing.
Zoiets is toch wel een wreed onroerende meededeling, nietwaar ?
