|
HISTORISCHE ACHTERGROND VAN PSYCHODRAMA
John L. Horowitz en Roosmarijn I. Horowitz
16 februari 2012
In 1900 publiceerde Sigmund Freud (1856-1939) zijn Traumdeutung. De
psychoanalytische methode is op zichzelf weinig inspirerend. Een moderne versie
daarvan wordt weergegeven in het televisieprogramma In Therapie: strikt
verbaal, dialogerend met de therapeut, die tegenover de patiënt zit.
Psychodrama werd ontwikkeld door
Jacob L. Moreno (1889-1974). Hij heeft nog college gelopen bij Freud. Moreno observeerde
spelende kinderen in een park in Wenen en was onder de indruk van de
mogelijkheden die het alsof gedrag bood. Zo ontwikkelde hij de methode die ook
bij volwassenen een mogelijkheid biedt tot het oplossen van gedragsproblemen en
droeg aldus bij aan de ontwikkeling van de actiegerichte psychotherapieën,
waartoe onder andere de gestalttherapie behoort, ontwikkeld door Fritz Perls
(1893-1970).
Binnen het Nederlands taalgebied
worden alsof situaties door kinderen aangeduid met een bepaalde taalstructuur:
ik was de prins en jij was
de prinses en toen gingen wij samen trouwen. Bij volwassenen komt deze
grammaticale vorm niet meer voor. Zij maken er pas opnieuw kennis mee, zodra
zij zelf kinderen hebben. Dan herhaalt de geschiedenis zich.
Psychodrama is een actiegerichte
vorm van groepsbehandeling. In plaats van de statische opstelling zoals bij de
psychoanalyse, komen de deelnemers aan zon groep in beweging, nemen rollen op
zich, en nemen deel aan een groepsoverleg. Dit kan tot een levendige dynamiek leiden
die door de therapeut/leider/director en diens assistent/cotherapeut wordt
gestructureerd.
Corsini, Raymond J.; (1966); roleplaying in
psychotherapy, a manual; Aldine Publ., tweede druk 1972.
Laat, Pierre de;
(2005); psychodrama; een actiegerichte methode voor exploratie, reflectie en
gedragsverandering; ISBN 90-232-4184-3; Koninklijke Van Gorcum.
|
