|
Nog een enkel kommentaar voor wat betreft mijn vorige post van vandaag:
als je teveel achter de sociale 'verplichtingen' staat, je daardoor laat leiden, word je op het einde eigenlijk 'geleefd', door conformisme, door wat anderen van je denken of van je gedrag denken.
En dit is iets wat mij persoonlijk altijd tegen de borst heeft gestuit.
Via gedragvoorbeeld van mijn vader, broers en zussen? Vanwege genetische aanleg? Of een intieme, archaïsche drijfveer à la Jung?
Af en toe denk ik wel eens van mijzelf dat ik mijzelf gelijk vind zijn aan 'een kracht van de natuur'.
Zal dit een bizarre gedachte zijn..?
|
