Ik ben Lia Govers
Ik ben een vrouw en woon in Turijn (Italie) en mijn beroep is kantoorbeambte m. talenkennis, free-lance vertaalster, nu niet langer werkend.
Ik ben geboren op 22/01/1952 en ben nu dus 72 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: wandelen, lezen, familie, vrienden, trips, films, sport .
Op mijn 20e jr voorgoed naar Italie vertrokken. In NL de Pedagogische Akademie gedaan en in Italie ook in Pedagogiek afgestudeerd. Heb deze studie nooit voor werk gebruikt. Voor 1999 ben ik 4 jr lang 'paranoid schizofreen' geweest.
levensproblemen Genezen van 'schizofrenie' is mogelijk!
23-07-2010
gedachten ... nog nader te onderzoeken problemen?
Hetzij in boeken van Galimberti, van Laing (Het verdeelde zelf), maar ook van Alexander Lowen wordt benadrukt dat : - het bij psychiatrische problemen om 'bestaansproblemen' gaat; - de 'waanzinnige' géén afstand wil doen van zijn bestaansontwerp; - de wilskracht (de wil om zichzelf te zijn of te blijven, zou ik er aan toevoegen) er bij van sprake komt.
Dan laat ik natuurlijk buiten sprake wat anderen er misschien over geschreven hebben.
Zomaar wat gedachten: duidelijk schrijft Lowen er dit stukje tekst over dat ik uit de italiaanstalige versie van 'Bioenergetica' vertaal: blz. 193 (hoofdstuk over de 'angst om te vallen'): "Hier is de capaciteit van het individu om de controle van het Ik achterwege te laten op het spel, omdat het juist dìt is wat het terugtrekken van de energie van de oppervlakte van de geest en van het lichaam met zich meebrengt. Als de controle van het Ik geïdentificeerd wordt met het overleven, zoals in het geval van individuen gebeurt die hoofdzakelijk door middel van de uitvoering van de wil functioneren, dan wordt het verlaten van deze controle onbewust bestreden en vereisen de situaties die er (hier) om vragen een hevige angst."
Is deze kwestie van de wilskracht in zulke individuen iets wat nog onderzocht moet worden? Is het een instintieve reactie dat een klein kind in zulke groei-situaties gebruik maakt van zijn eigen wilskracht? Is het iets aangeborens? Zijn dit al onderzochte kwesties? Wie weet...
Ik heb al meermaals bij anderen, man en zoon inbegrepen, gemerkt dat het niet respecteren van andermans' manier van zijn tot hevig wilsverzet lijdt. Het zou dus ook een heel normale reactie kunnen zijn. Ik voeg er echter aan toe dat hetzij mijn man hetzij mijn zoon nogal een sterke wil bezitten.
