The mother lives on a junkyard place where an old woman dressed in black has a few chickens and 2 goats and she likes dogs to keep the foxes away ..all dogs have arrived alone to her and she feeds them what she can...i spend hours beeing nice to her so she would let me improve the life of her dogs (from her also came Lieke and Tain,they came to you in september)..the big black dog had 15 pups (i remember telling you about them ) and it took me a lot of convincing to put 10 to sleep as she wanted to let the dod raise them all and then put them all "somewhere nice so they would be adopted"...the tipical attitude here....and we wonder where all the strays come from....anyway she wanted to keep the biggest boy and now that i had the mum fixed they really do not have a too bad life (for greek standard)..that is all really....Evelien has a wonderful picture of the black dog with the black woman ,i hope to get that for you too.. ...all for now..kisses natascha.
Vandaag is het zover: ik ben 5 maanden geworden. En ik weeg 19,8 kg!!! Hier zijn ze bang dat ik een kruising ben met een paard!
Deze voormiddag heb ik met mijn zwarte herdershondvriend Urko strijd gevoerd om de troon op de hondenwei! Die grote zwarte macho is al bijna 8 maanden en durft daar nog niet op! Maar kleine puppies van 5 maanden omver duwen: dat durft hij wel! Dus nu heb ik de volgende truuk ontwikkeld: als ik hem zie komen, ga ik snel op de troon staan! Dan ben ik groter dan hij en kan hij mij niet omduwen! Je ziet: door naar school te gaan, word ik alsmaar slimmer!
Als we samen schijngevechtje spelen, mag ik geregeld 'winnen' van Urko. Dan gaat hij op zijn rug op de grond liggen en ik ga er bovenop liggen en bijt hem waar ik hem grijpen kan!!! Maar daarna is het natuurlijk aan hem en hij weegt wel 33 kg!!! Dan bijt ik gewoon in zijn wang en trek héél hard: dan gaat hij wel lopen. Ook onder bomen met lage takken verstop ik mij soms voor hem. Daar kan hij me lekker niet pakken!
Het zonnetje begint al flink te schijnen en het is fantastisch leuk op de hondenwei! Ook in de tuin help ik natuurlijk flink mee: ik kijk niet op een put meer of minder! En straks komt de buurvrouw, want mijn vrouwtje gaat werken. Die zal waarschijnlijk ook wel iets in de tuin gaan doen: dan ben ik ook weer van de partij om schopjes te verstoppen, takjes af te bijten, opgebonden bloemen te verpletteren, rond het tuinhuisje te crossen, enfin, ik zal mijn pootjes weer vol hebben!
Eet maar allemaal grote stukken taart voor mijn verjaardag! Wij eten kriekenvla en ik heb 1 kriek mogen proeven en dat was zùùùùùùùùr! Maar ik heb ze toch opgegeten, want als mijn baasjes het eten, kan het niet anders dan lekker zijn!
Weet je wat er vandaag in de puppyklas gebeurd is?
We moesten een volgoefening doen. De juf had oude autobanden in een grote kring gelegd en daar moesten wij met ons vrouwtje rond lopen en goed volgen. De baasjes mochten onze aandacht vasthouden met een stukje vlees (hoor je me al komen?)....
De juf zegt tegen mijn vrouwtje: Zou Lissa weglopen of met de andere pups beginnen spelen als je de leiband af zou doen?
Mijn vrouwtje: Ik denk het niet, maar ik weet het niet zeker...
De juf: Lissa zal de oefening dan 's voordoen met haar vrouwtje en ze mag haar leiband afdoen!
Ahum! Ahum! Ik dacht: ik ga fijn de beest uithangen en weglopen en met de andere puppies spelen. Maar toen haalde mijn vrouwtje het gele doosje met de vleesbrokjes boven!!!!!!! Onmiddellijk was ik één en al aandacht. Ik heb gevolgd of mijn leven ervan afhing,want de juf had gezegd dat de baasjes onderweg een paar keer mochten stoppen om ons te belonen met een... vleesbrokje!!! Ik heb mijn vrouwtje geen moment meer uit het oog verloren, ben 4 vleesbrokjes rijker geworden en kreeg applaus van de andere puppybaasjes!!!!
De juf zei: Kijk, mensen, dat hondje heeft een goeie band met haar baasje en dat vraagt veel inspanning en moeite. Maar dan ziet je hondje alléén nog maar het baasje, en let niet meer op de andere honden.
(Vertaald in het Grieks): Dat hondje heeft een goeie band met de vleesbrokjes van haar baasje en het kost veel aandacht om die af te luizen. Maar dan ziet het hondje alléén nog maar de vleesbrokjes en let niet meer op de andere honden.
Enfin, mijn baasjes zijn allebei leraars toneel,dus ze gaan me nu leren groeten. Als ik nog 's applaus krijg, zal ik elegant buigen, glimlachen en gracieus alle bloemen oprapen die mijn fans naar mij gooien (vleesbrokjes uiteraard ook zeer welkom!).
Dikke kusjes van de beste leerling van de puppyklas,
Da's lang geleden, hè! Ik heb het dan ook érg druk gehad met eten, slapen, eten, spelen, eten, slapen,wandelen, slapen, etc... Ik ben dan ook al flink gegroeid, maar ja, ik leer hier ook de lekkerste dingen kennen! Volle platte kaas: al van gehoord? Dat is het éinde! Dat krijg ik elke ochtend en als de pot bijna leeg is, mag ik hem uitlikken. Het volgende ken ik al erg goed en dat heb ik toch niet in de hondenschool geleerd: als mijn baasjes eten, mag ik wel naast het vrouwtje liggen, maar ik mag niet bedelen (pfff!) en zeker niet mijn voorpootjes op haar schoot zetten! Ze zegt dat ik een profiteurtje ben!!! Begrijpt ze dan niet dat het pure liefde is (voor het eten weliswaar, maar daar is toch niks mis mee?)?
Volgens mijn baasjes heb ik 2 hele grote hobby's : eten op nummer 1 en slapen op nummer 2.
Als we in de voormiddag naar de hondenwei gaan spelen, dan moet mijn vrouwtje mijn leiband aandoen terwijl ik nog in de zetel lig. En dan word ik zo stilletjes aan de leiband uit de zetel getrokken, terwijl ze de hele tijd zegt: Ga je mee, Lissa, ga je mee?
Als ik dan uit de zetel geploft ben, loop ik wel snel de gang in, want ik wil natuurlijk wel graag mijn hondenvriendjes terugzien! Ik heb er nu al zoveel, dat er altijd wel iemand is om mee te spelen en ik zie ze allemaal even graag. Wèl ga ik altijd een beetje aan de kant staan, als het wat wild wordt. Daar ben ik niet zo dol op! Het liefst ren ik achter een hond, die een stok heeft! Dat vind ik superfijn: ik neem stiekem binnenwegen om hem de pas af te snijden. Maar het is me tot nu toe niet gelukt om een stok af te pakken. Wacht maar! Mijn tijd komt nog!
Wèl weet ik beter dan elke andere hond welke baasjes koekjes in hun zak hebben. Daar kan ik zooooo verliefd naar kijken en meestal werkt mijn strategie. En als een andere hond zijn koekje per ongeluk laat vallen, kan hij er ook naar fluiten!!!
Slapen kan ik ook als geen ander! Daar haal ik vast nog 's een titel mee: meester in de slaapkunst of zoiets! In de zetel, op het tapijt, in het zonnetje op het terras, in mijn grote bed: het maakt niet uit! Alleen in mijn hondennest slaap ik NOOIT. 't Is nochtans een mooi nest met een lekker mals kussen en daarover nog een fleece! Maar mijn baasjes slapen toch ook in de zetel of in het bed, dus... Die heb ik ook nog nooit in die nest zien liggen!
Het leukst van al mijn speelgoed vind ik de 'piepdingen': soms moeten ze de tv hier luider zetten om nog iets te kunnen horen, zo hard ga ik op in mijn piepspel! En mijn leiband en de straat ben ik ook al helemaal gewoon. Wèl heb ik altijd zin om achter iedere fietser te lopen en dan is die leiband wel een sta-in-de-weg, natuurlijk!
Vandaag ben ik niet naar de puppyklas gegaan omdat.... inderdaad.... ik nog lag te maffen. Maar we zijn nà de les nog wel met de andere puppies gaan spelen: leuk! Ik heb gespeeld met een 'pronkrug' van 3,5 maanden. Die kon ik gemakkelijk de baas! Eerst dacht ik dat hij boos was op mij, want het haar op zijn kleine rugje stond omhoog. Maar dat blijkt zo'n ras te zijn: dat haar staat altijd zo'n beetje omhoog! Ik vind dat wel pocherig ook! Hoor je MIJ nu zeggen dat ik een 'pronkrug' ben als mijn haar een beetje omhoog staat? Waarschijnlijk is die kleine naar het kapsalon van mama Rita geweest! Ik vind het eigenlijk meer een 'punkrug', die heeft daar vast gel in gedaan! Ik zie mijn eigen zachte pelsje veel liever! Maar hij is wel mijn dikke vriend, want hij gaat véél groter worden dan ik, dus moet ik oppassen met wat ik over hem zeg!
Je ziet het, vriendjes allemaal, met mij gaat het prima! Ik groei en blink en bloei! En ik kan ook al héél goed waken: als mijn baasje van zijn werk komt en hij heeft zijn pet nog op, dan blaf ik hard tegen hem, omdat ik hem niet herken en denk: daar! een dief! vooruit, lissa monchou, dapper zijn en hem wegjagen!
Maar als ik dan zie wie het is, kwispel ik mijn poepje er bijna af om sorry te zeggen!
Over vier dagen word ik VIJF maanden! Ik hoop dat ze er hier aan denken en een gigantische party voor mij organiseren met pakjes vol hondenbrokken, dozen vol platte kaas, schaaltjes vol nasi goreng, stukjes worst en noem maar op! En hopelijk worden al mijn hondenvrienden dan uitgenodigd, die ook allemaal een cadeautje meebrengen... OOOOOOhhhhh, ik ben ondertussen in slaap gevallen in de zetel en droom van dit grote feest: alle lekkers staat op tuintafel en IK sta ook op de tuintafel en doe mij tegoed. De andere honden staan op de grond en af en toe gooi ik een stukje. Er is een orkestje en dat speelt hele mooie Griekse muziek en ik dans de sirtaki op de tuintafel en iedereen applaudisseert en roept: Bravo! Lissa Monchou! Bis, bis!!! Ooooooooohhhhhhh, ik moet er in mijn slaap heel diep van zuchten! Hopelijk zijn dromen geen bedrog!
PS: De wijn- en kaasavond was een succes wat mij betreft! Ik ben superbraaf geweest. Ik heb wel noppes gekregen van de kaas en de wijn, maar dat heb ik niet gemerkt, want.... ik heb de hele tijd onder de tafel... geslapen. Dat vond ik nu écht suuuuupergezellig, al die babbelende mensen en ik daartussen onder de tafel!!! De volgende keer mag ik weer mee!
Dikke plattekaaszoenen (mijn snuitje hangt altijd vol!) van de kleine Zorba,
Vandaag heb ik écht slecht nieuws gekregen: Bingo, een dikke vriend van mijn voorganger Kwibbe, heeft een hartaanval gekregen vorige maandag. En hij was nog maar 11 maanden! Op de foto zie je Kwibbe en Bingo samen op de 'troon' van de hondenwei zitten. En nu zijn die twee hondjes dood!!!
Mijn vrouwtje heeft Conny, het vrouwtje van Bingo, verteld over Sosstrays en ze ging zeker eens op de site kijken! Misschien loopt er straks nog een Griek op onze hondenwei... Dan kan ik mijn Grieks een beetje onderhouden! We hebben aan Conny ook onze mooie webblog doorgegeven en ze vindt mij 'een beautyke' (ahum! ahum! hoor je het ook 's van een ander!!!)
Eergisteren ben ik héél stout geweest, amai, ik heb het mogen horen!!! Ik had van de oma een bot uit haar soep gekregen, maar ze was vergeten dat aan mijn vrouwtje te vertellen. Dus die hoorde mij knagen en dacht dat ik iets aan het opeten was, dat ik ergens gepakt had (iets verbodens en gevaarlijks...). En toen ze wou kijken wat ik in mijn bekje had, heb ik haar express gebeten en daarna heel hard naar haar gegromd en mijn tanden getoond! 't Was potverdorie MIJN bot! Maar kwààd dat ze was! Ze heeft me bij mijn nekvel gepakt en ze riep heel luid: Foei, Lissa, màg NIET!
Nou moe, ik schrok wel, hoor! Ze heeft het bot afgepakt en 1 minuut (het leken wel 3 dagen!) op de kast gelegd, maar ik durfde niet meer echt tegenspreken... En na 1 minuut kreeg ik het terug, maar zij hield nog efkes het andere eind vast. Ik heb nog effe gegromd, om mij niet direct gewonnen te geven, maar heb toen maar wijselijk gezwegen. Oké, ik had misschien niet mogen bijten, 't ging allemaal zo rap! Maar stiekem vind ik toch dat ik het bot eerlijk gekregen had!!! Als ze nu zou gevraagd hebben: Lissa, mag ik asjeblieft eventjes je bot afpakken?, dan zou ik misschien, misschien.... alhoewel... Enfn, we zijn ondertussen weer héle dikke vrienden, hoor! En ik ben sindsdien weer mijn heilige zelf!
En op 1 maart sneeuwde het weer! Leuk gespeeld met Urko op de hondenwei! Al de andere schijters waren thuisgebleven voor de kou en de sneeuw. Huhuh! Alleen de twee dappere pups, Urko en Lissa, trotseerden het barre weer en waren present!!!
Deze namiddag heb ik gebabysit op de buurvrouw. Mijn baasjes gingen naar de stad en de buurvrouw zit niet graag alleen, dus heb ik haar uitgenodigd om bij mij een kopje koffie te komen drinken! We hebben in de tuin gewerkt en natuurlijk heb ik ook een flinke dut gedaan!!! Ze zei dat ik nog BRAVER ben dan Kwibbe en dus noem ik mezelf voortaan heilig: Sancta Lissa!
Morgenavond gaan mijn baasjes naar een wijn-en kaasavond en ik mag mee!!!
Ik beloof dat ik mij zal gedragen, alle kaas die mijn richting uitkomt, beleefd zal accepteren zonder te bijten en een eventueel glaasje rode wijn niet zal uitspugen (mijn vrouwtje zegt dat er geen sprake van kan zijn dat er rode wijn mijn richting uitkomt morgen, maar je weet maar nooit... Ik spreek haar natuurlijk niet luidop tegen, ik weet ondertussen wel beter, maar ik wacht rustig af...).
Kusje, kusje, kusje (en een klein 'beetje') aan iedereen,
Wat was dat vandaag! Regen, hagel, sneeuw: alles hebben we gehad op de hondenwei deze ochtend! En zo koud! Maar ik ga altijd achter een paar mensenbenen staan, zo'n beetje uit de wind!
En toen we naar huis gingen, had ik de smaak écht goed te pakken en wilde ik niet mee. Maar ja, die fantastische vleesbrokjes, hè! Daar hadden ze me weer mee te pakken!
En thuis wacht er dan een warme handdoek, ooooohhhhhh, zààààlig! Daar word ik dan ingerold en goed afgedroogd, terwijl ik probeer die handdoek aan flarden te bijten! Daar word je allemaal héél moe van, dus een tukje gedaan!
En deze namiddag zijn we nog 's teruggeweest naar de hondenwei, toen heeft het alleen maar effe gehageld. Mijn grote witte vriendin de Slovaakse Kuvac, Dagmar, was er: da's een ontzettend fijn beest, héél groot, héél rustig en ze draagt altijd een rode sjaal. Wel sexy hoor!
En even later kwam Vinnie, een wild reutje van 10 maanden! Die wilde mij eronder krijgen, maar ik heb me niet laten doen en raad 's wie er aan het einde van de rit de baas was over wie? Die Vinnie at gewoon uit mijn hand! Als ik effe mijn bovenlip optrok, ging hij meteen een eindje weg!
Ik kan ondertussen al van op de zetel, over de zetelrug, op de vensterbank kruipen! 't Is wel een heel gedoe, want mijn poepje blijft nog vaak hangen, maar waar een wil is, is een weg en uiteindelijk geraak ik er toch altijd op! En denk je dat ze me hier dan 's helpen door me een zetje te geven? Nee hoor, ze zitten aan de tafel te lachen en laten mij m'n plan trekken. Maar als ik dan op de vensterbank ben, krijg ik wel applaus!!!
Vanop de vensterbank, kan ik de hele straat overzien. Wij wonen aan een groen pleintje met banken en bomen en daar komen héél véél mensen met hun honden. Daar kan ik héle tijden naar zitten kijken! Ik kén er ook al veel hondjes en baasjes van en ze zwaaien naar mij en zeggen tegen hun hond: Kijk 's, daar zit Lissa!' En dan kwispel ik erop los.
Als mijn vrouwtje in de keuken bezig is, ben ik daar niet weg te brànden!!! Ik heb er al mijn vaste plek, vlak voor het fornuis, een beetje in de weg, maar dat vind ikzelf niet erg. En ALTIJD komt er wel iets lekkers op me af: vandaag heb ik erwtjes geproefd en worst!!! Lekker, lekker, lekker!
Nu ben ik nog wat slaap aan het tanken voor de avondwandeling, want ze beulen me hier wel af, hoor! Twee keer per dag naar de wei, helpen in het huishouden, restjes opeten, in de tuin werken,
socializen met de buurhondjes, glas mee wegdoen naar de glascontainer, mee naar de krantenwinkel (snoepje gekregen!!!): ik snap niet dat ik niet magerder ben met al dat werk!
'k Zal blij zijn als mijn vrouwtje terug een beetje moet gaan werken, oef zeg!
Vele natte likjes en kusjes en pootjes en beetjes van uw slaperige pup,
Deze namiddag ben ik naar de dierenarts geweest voor mijn laatste inenting. Ik moet nu pas terugkomen in juli!
Niet dat ik het erg vond, hoor! 't Was best tof!
Ik kom binnen in dat huis en wat zit daar op de trap in de gang? Iets heel vreemds, een soort hond, maar toch helemaal anders... De dierenarts zei: 'Lissa is precies niet bang voor poezen!' Poezen! Kennen jullie dat? Dat is raar! En dat kijkt zo naar je! En daar zou ik bang voor moeten zijn! Zij voor mij, ja! Ik ben véééél groter!
En binnenin de praktijk zie ik daar onmiddellijk een bakje eten staan! Ik daar naartoe: mjammie, mjammie! 't Waren de korrels van de poes, maar: te laat! 't Was al binnen! En terwijl ik aan het eten was, heb ik blijkbaar een spuitje gekregen??? Niks van gemerkt! Ik was nochtans van plan om héél luid en zielig te piepen, maar ja, je moet het wel eerst voelen, hè!
Ik weeg 17,6 kg, zie er verdomd gezond uit en heb hele goeie tanden!!! Dat heeft de dierenarts ook wel gevoeld! Zomaar in mijn bekje kijken zonder vragen!!!
Ze woont vlakbij een prachtig park en daar zijn we daarna nog een wandeling gaan maken. Toen ik terug thuis kwam, viel ik als een blok in slaap. Wat denken ze wel? Eerst 's morgens anderhalf uur naar de hondenwei, dan thuis gaan eten, dan komt de poetsvrouw en heb ik geen moment rust en dàn moet je tenslotte ook nog naar die dierenarts!!!
Maar nu is het avond en ben ik weer in dromenland: ik heb een héle grote spuit vast en prik iedereen die ik tegenkom, ook de poezen, in hun billen. Iedereen loopt weg voor mijn spuit en mijn gevaarlijke tanden! Ik jank van plezier bij deze wraakzuchtige droom! O, wat is het leven mooi!
Ik ben dus weer naar de puppyklas geweest! We zaten bij juf Josée en die had een geel doosje bij waar....VLEESBROKJES in zaten. Véél! Véél! Wat heb ik goed opgelet, want ze had er een deel van aan mijn vrouwtje gegeven (wij waren ons geel doosje vergeten!!!).
We moesten weer zitten, en een beetje volgen en dan weer spelen met zo'n stom speeltje! Ik zit graag bij juf Josée, want die lacht veel met de puppies als ze iets niet kunnen (en vooral ook met de baasjes, maar dat mocht ik niet verklappen!). Ik moest bv gaan liggen, maar ik snapte er helemaal niks van! Toen ging juf Josée op haar hurken zitten met 1 been gestrekt vooruit en daar moest IK dan onder kruipen om het stukje vlees te pakken te krijgen. Ja, dan ga je automatisch liggen, natuurlijk, anders kan je niet aan het VLEESJE!!!
En toen moest mijn vrouwtje dat ook doen: dat was lachen! Die lag al direct boem op haar poep in het gras! Die zou beter 's agility gaan volgen! Ik heb het vleesbrokje kunnen pakken ZONDER ER IETS VOOR TE DOEN! Haha! Mij moeten ze niks wijsmaken, hoor! Dat met dat been wil ik thuis nog wel heel dikwijls met haar oefenen, mjam! mjam!
Na de les was 't weer puppyspeeltijd. We waren met erg veel puppies vandaag! Dus dat was heel plezierig! Maar toen kwam er zo'n grote Mechelaar van 5 jaar bij: die mensen hadden die hond nog maar 2 dagen geleden uit het asiel gehaald en die hond was héél wild. Toen ben ik maar wat tussen de benen van mijn vrouwtje gaan staan, want van die macho's moet ik niet veel hebben. Die bijten in mijn nekje en proberen de baas te spelen!
En ik heb weer rijst met kip en groentjes gegeten! Daar ben ik echt dol op! Zie je niet op mijn foto hoe groot ik al geworden ben?
Deze namiddag zijn we nog 's naar de speelweide geweest en hoera! daar waren 2 Jack Russells! 2 broertjes, alletwee 8 maanden. Maar wel gevaarlijke beesten, hoor! Happen naar mijn poten en mijn oren! En keffen! En altijd naar mij, hè. Met zijn tweeën voelden ze zich natuurlijk sterk! En toen ik een konijnenkeutel wilde nuttigen (ik spreek nu ook al een beetje bekakt!), moest ik mijn tanden laten zien of ze waren ermee weg!
En terug thuis heb ik de tuin nog een beetje geruïneerd. Ik lust graag wortels van grassprieten, maar ja, daar kan je pas bij als je eerst het gras uitrukt! En ze hebben hier ook kruiden in de tuin staan: stinken, mensen, stinken! Die MOETEN eruit!
En nu lig ik dus weer zalig te maffen en te groeien in mijn zetel, omringd door al mijn speeltjes, mijn botten, mijn plastic flessen en mijn baasjes! En ik droom dat ik op MTV kom als grote popster en die twee Jack Russells zijn mijn backing vocals en moeten alles doen wat ik zeg, anders vliegen ze eruit! Ik zing een prachtig lied over rijst met kip en groenten en papa Kris heeft er een prachtige clip bij gemaakt waar allerlei lekkere hondenhapjes in rondvliegen, die ik dan al zingend uit de lucht pluk en opeet. En vier grote zwarte reuen tillen mij elegant op als ik niet bij de hapjes kan en nu en dan gooi ik dan vanuit de lucht een héééééél klein stukje naar ze. (Niet naar mijn backing vocals, die krijgen NIKS!)
Heel mijn slapende lijfje trilt van deze mooie droom en mijn baasjes horen mij héél stilletjes af en toe een noot zingen. O, wat geniet ik van mezelf!
Laat mij nog maar wat liggen, want dit is te mooi om waar te zijn!
Deze namiddag zijn mijn neefje Joe en mijn nichtje Tuckie op bezoek gekomen. Dat zijn de honden van het petekind van mijn vrouwtje, Kaat. Amai, we hebben gespeeld!
Ik was net aan mijn middagdutje begonnen, want om kwart voor drie moet ik normaal naar de puppyklas en dan moet ik goed uitgerust zijn. Maar wie kwamen daar plots aan? Jawel, Joe en Tucky! Véél fijner dan de puppyklas! Joe en ik hebben een partijtje catch gespeeld, waarbij we allebei al 's mochten winnen. En Tucky was de scheidsrechter, want die is al te oud om nog mee te worstelen.
Die Joe heeft AL mijn speelgoed vastgepakt, heeft uit mijn drinkbakje gedronken, uit mijn emmer op het terras en al mijn puppybrokjes naar binnen geschrokt. Ik hoop dat ik nu de rest van de dag geen honger moet lijden!!! Ik had deze middag wel een restje nasi goreng gekregen: rijst met groentjes en kip! Amai, dat heeft er geen vijf minuten gestaan of hop! alles op! Dus ik was die brokjes wel een beetje vergeten, maar toch... Ieder het zijne! Die Joe ziet er niet uit alsof hij iets tekort komt.
We hebben ook nog in de tuin geravot, twee struiken verpletterd met onze dikke lijven ('k zal mijn spaarpot weer moeten omdraaien!) en ruzie gemaakt voor een kapotte wasspeld. Maar zoals jullie weten: als twee honden vechten voor een wasspeld, loopt het vrouwtje ermee heen!
En om drie uur gingen ze weer weg. Ik lag uitgeteld in de zetel en van de hele puppyklas zal vandaag niet veel meer in huis komen!
Zeg, weet je wat ze zeiden, toen ze binnenkwamen? 'Amai, die is nogal gegroeid! En zo stevig geworden!'
Hm, hm, dat ging dus over MIJ, hè! Ik vind mezelf echt een superpup: mooi, elegant, slim, lief, ik spreek vloeiend een paar talen, ik mag alles voordoen in de puppyklas, ik help in de huishouding... enfin, je zou denken dat ik aan het pochen ben, hè, maar het is allemaal écht waar! Vraag het maar aan mijn baasjes!
Volgende week krijg ik een mooie medaille met aan één kant 'LISSA' op en aan de andere kant het telefoonnummer van mijn vrouwtje! Wat zal ik er dan fantastisch uitzien! Ik ga iedereen op de hondenwei wijsmaken dat het een olympische medaille
worstelen is.... hihi! Dan zullen ze wel respect krijgen voor mij! Iedereen die mij streelt, zegt altijd: Oh, wat een zàcht pelsje!'
Dat is wel fijn natuurlijk, ik krijg graag complimentjes. Maar het is niet goed voor mijn stoere imago: 't lijkt wel of ik naar de kapper ga of zo! Dus daar zal die medaille verandering in brengen!
Morgenvroeg om 10 u is het dus wel puppyklas geblazen! Ik ga eigenlijk meer voor het sociaal contact, want Jos heeft al gezegd dat we onder elkaar in de grote vakantie een beetje gaan trainen. Urko en ik zullen dan de enige leerlingen zijn, wij krijgen privéles! We zullen dan wel 's zien wie de braafste is! Maar ik kan het antwoord al raden...
Dikke kussen van het zachte pelsje Lissa Monchou
Een stoere poot van de medaillewinnaar LISSA MONCHOU
't Is vrijdagavond en mijn vrouwtje is terug van haar werk. We zijn juist nog een avondwandeling gaan maken: 't is heel koud en er is veel wind. Dus ren ik achter wegwaaiende blaadjes, raap takjes op (die mijn vrouwtje afpakt als ze te scherp zijn!) en begin rond te springen als ik een ander hondje zie!!!
Ik ben het nu al helemaal gewoon: ik speel in de living met mijn balletje en rol het dan expres onder de kast. Dan komt mijn baasje met de lat om het vanonder de kast te halen. Dan sta ik af te wachten en te loeren tot de bal tevoorschijn komt. Dat kan ik écht uuuuuuren spelen!
Hier in de buurt is een mevrouw en die had10 dagen zo'n windhond uit Spanje geadopteerd. Nu is die hond ergens erg van geschrokken (hij was al heel bang!), heeft zich losgetrokken en is gaan lopen... Die is nu al een hele week zoek... Overal hangen affiches, tot in de hondenschool toe, maar nog altijd niks! Die mevrouw is in alle staten. En mijn vrouwtje moest natuurlijk weer denken aan die 2 dagen dat niemand wist waar Kwibbe was: afschuwelijk!
Maar IK ga niet weglopen, hoor, want IK ben niet bang! Je zou 's moeten zien wat ik dan allemaal zou missen: lekkere hapjes, spelletjes in de tuin, al dat speelgoed! Nee, weglopen zou wel héél stom zijn!
Op de hondenwei is het zooooo modderig, daar heb je geen idee van!Maar ik lust er wel pap van! Wisten jullie dit:: als je met je 4 pootjes tegelijk in een modderplas springt, hè, dan sta je VOL moddersproeten!!! En de mensen die bij je in de buurt staan, worden ook getrakteerd! Ze lachen daar soms allemaal met mij, omdat ik van die RENBUIEN krijg. Dan cross ik de hele hondenwei rond, helemaal op mijn eentje, en mijn oortjes flapperen op en neer en mijn pootjes wiebelen onder mijn puppylijfje. Dan denk ik dat ik een olympisch kampioene ben en dat iedereen voor mij staat te juichen!
Héhéhé, weet je wat? De krokusvakantie is begonnen! Mijn baasjes hebben een hele week vrij! Dat wordt grote fun! Hopelijk is het een beetje mooi weer!
Zo, nu ga ik op mijn vrouwtje haar schoot liggen, een beetje in de mouwen van haar trui bijten, wat luie spelletjes spelen (ze kietelt altijd onder mijn pootjes, dan trek ik mijn pootjes in en probeer in haar hand te bijten!). En dan val ik na een tijdje in slaap!
Maar als ze naar bed gaan, wil ik mijn 2 STOKJES nog! Daar word ik speciaal voor wakker, hoor! In de onderste lade van de keukenkast, daar liggen ze! Zeker weten! Daar ligt ook nog ander hondenlekkers, maar dat krijg ik niet. Daar ben ik nog te 'klein' voor!!!! Héla héla! Ik ben wel al 4 MAANDEN, hè!!!
Dag lieve hondenvrienden allemaal! Nen dikke poët van da klaain schatteke,
Vandaag ben ik op de hondenwei overhoop gelopen door Duc, een prachtige Mechelse herder, waar Kwibbe nog mee in de puppyklas gezeten heeft. Die was aan het rennen met Urko, mijn Duitse herdersvriend. En ik wilde goeiedag gaan zeggen tegen die 2 knappe gasten. Maar ze hadden mij niet zien aankomen en boem! Duc loopt recht tegen mij. Ik ging nogal een gang! Een vijfvoudige koprol en héél luide kajietjes!!!! Ik ging onmiddellijk luid piepend in de grote holle pijp zitten: daar kon niemand mij pakken en ik huilde erop los. Mijn vrouwtje was in alle staten: die dacht dat ik een poot gebroken had, hihi!
Maar toen ik een VLEESBROKJE zag, ben ik er toch maar uitgekomen. Ik ben zelfs vergeten een beetje te manken. Jammer, want al die aandacht was wel leuk. ALLE baasjes hadden hondenkoekjes in hun hand om mij te lokken, zodat ze mij konden zien lopen. Mijn vrouwtje heeft mij dan opgepakt en de grote sloebers werden aangelijnd (hihi!).
Maar toen wilde ik al wel terug op mijn eigen pootjes staan, want niks is leuker dan grote aangelijnde honden een beetje pesten en dan weglopen!!! En, beste vrienden, IK MANKEER DUS NIKS!!! Mijn motto is: 'PIEPEN VOOR JE PIJN GEDAAN WORDT!'
En ik heb Zigo leren kennen, een leuke hond, die heel graag met mij speelt. Hij is een kruising border collie en ik mag ALLES van hem: ik bijt in zijn oren en in zijn wangen en hij is helemaal wèg van mij!!! Mijn vrouwtje zou graag 's een foto van ons maken, maar we zijn veel te snel en lopen altijd uit het beeld!
Gisterenavond heb ik wel vijf keer moeten overgeven: ik had stiekem in de tuin een stukje stok gegeten en dat was op mijn maagje blijven liggen. Pfff! Niet zo erg, maar nu pakt het vrouwtje alle stokken waaraan ik bijt, gewoon àf!
O, voor ik het vergeet: ze mogen hier wel blij zijn met mij, want ik ben een fantastische hulp! Ik lik lege bordjes helemaal proper (geen afwas meer!), ik laad de wasmachine uit en spreid de natte was goed uit, zodat hij kan drogen, ik laad de boodschappentas uit en gisteren heb ik geholpen om nieuwe lakens op MIJN grote bed te leggen. Dat is leuk! Dan trekken we eerst alle lakens eraf en halen de donsdekens uit de overtrekken. En op die berg lakens kan je dan met je 4 puppypoten tegelijk dansen! Dat mag, want die zijn toch vuil! Ook heel leuk is: op de matras springen terwijl het vrouwtje probeert er een vers hoeslaken over te trekken! En dan, samen het het donsdeken, in de nieuwe overtrek te kruipen! Blijkbaar is dat 'foei', maar wel 'foei' met veel gelach, dus geen écht érge foei zoals proberen te bijten op de draad van de computer.
Ik heb vandaag per mail een héle mooie tekst van mijn pleegmama Rita gekregen. Daar ben ik heel blij mee!!!
Ik heb ook een tekst voor mama Rita. Hij is van een echte grote dichter uit Nederland, Rutger Kopland. Maar, een beetje pochen mag wel, ik zou hem zélf geschreven kunnen hebben! Het heet 'Weggaan':
Weggaan is iets anders
dan het huis uitsluipen
zacht de deur dichttrekken
achter je bestaan en niet
terugkeren. Je blijft
iemand op wie wordt gewacht.
Weggaan kun je beschrijven als
een soort van blijven. Niemand
wacht want je bent er nog.
Niemand neemt afscheid
Want je gaat niet weg.
Mooi hè? Nu ga ik slapen en misschien wel dromen van al mijn Gentse vriendjes, mensen en honden, waar ik zoveel van geleerd heb.
Kusje kusje van het schattigste pupje van de hééééle wereld,
'Deze mooie Engelse tekst heb ik van mijn pleegmama Rita gekregen. Zal ik hem eventjes vertalen, want zoals jullie weten heb ik een geweldige talenknobbel! Ik ken al Grieks, Nederlands, Gents en Antwerps. En natuurlijk ken ik ook een mondje Engels, zoals iedereen tegenwoordig!
Hier gaan we dan!
'Afscheid van je nemen...
Vanochtend word ik wakker en ik weet: er is iets mis.
Ik voel me zo bezwaard. En dan weet ik het weer:
Vandaag is de dag
dat ik afscheid van je moet nemen.
Ik heb je alles geleerd wat je moet weten:
Ik heb je geleerd hoe je moet vertrouwen en hoe je moet liefhebben.
O, hoe bang ben ik voor het moment waarop de wagen die jou meeneemt hier wegrijdt.
Ik zou er wel achter willen rennen,
Want jij huilt omdat je bij me weggaat
En ik huil omdat je bij me weggaat.
Maar ik weet ook dat jij beseft dat ik je nooit in de steek zal laten:
Ik heb je iets beloofd: dat ik je een thuis zou geven voor altijd.
Nu is er alweer een ander verloren zieltje,dat mij nodig heeft.
Ook dat zieltje zal ik alles geven wat ik jou gaf:
De kans om een plaatsje te krijgen in jouw eigen warme gezin.
Mijn pleeghondje, ik zal je nooit vergeten. Wij zijn zo innig verbonden
Dat niets die band kan breken. Je hebt een stukje van mijn hart meegenomen.
En alles wat ik wil is dat je gelukkig wordt.
Het mooiste, maar ook moeilijkste geschenk dat ik je kan geven is...
Je laten gaan..
Jaja, mama Rita, ik heb mijn warme thuis gevonden dankzij jou! Mijn vrouwtje zegt dat het dappere mensen zijn die telkens opnieuw in die emotionele draaimolen willen stappen van verwelkomen, houden van en hechten, en dan tenslotte moeten laten gaan.
Dankzij mama's als jij maken wij kans op een lang en gelukkig leven!
Ik heb niet zo'n computerspecialist (ik ben tenslotte maar een gewoon straathondje!!!), maar misschien kan papa Kris hier héééééél vééééééél hondenhartjes bijtekenen!!! Want die heb je zeker verdiend!'
Vandaag in de kletsnatte regen getraind met mijn kapotte voetbal. In en uit grote plassen, op en af het bergje, door de pijp: ik was niet meer om aan te zien! Maar leuk! Gelukkig had mijn vrouwtje droge handdoeken in de auto liggen, want de poetsvrouw was thuis aan het werk en we zouden vast niet binnen gemogen hebben.
Ik moest wel stiekem lachen met mijn vrouwtje: die zag eruit als een verzopen kat! En die hond in de spiegel thuis was ook gaan trainen, want die zag er al even erg uit!
De zoon van mijn baasjes is nog op bezoek geweest met zijn twee konijntjes: Kerlo, het angorakonijn en Wieter, het dwergkonijntje. Dat zien er geweldig lekkere happen uit! Die mogen hier vrij in de tuin lopen, terwijl hun baasje Seppe het konijnenhok uitkuist. Ik mocht er ook eventjes bij, maar Wieter kreeg al bijna een hartverlamming! De flauwerik! Ik wou toch alleen maar om ter snelste rennen... En de winnaar mocht dan een poot op de verliezer zetten!
IK had die regels opgesteld, maar toen ik dan won, begon hij de lafaard uit te hangen en weg te lopen! En nu mag ik er niet meer los bij, ze zijn bang dat die twee dikkerds zullen sterven van de stress! En ik dan! De hele tijd naar die twee smakelijke brokjes moeten kijken en er niet aan kunnen! Dat is pas stress! Ik zou ze trouwens niet ineens opeten, alleen een klein hapje van elk om te proeven! Maar dan is het weer van 'foei!'!
Op de foto kan je mij ook zien poseren met de buurvrouw, die voor mij zorgt als de baasjes gaan werken. Als je goed kijkt, zie je een LEEG bordje in haar hand. Mijn vrouwtje was niet snel genoeg met haar camera, alles was al OP!
In de krokusvakantie ga ik naar de dierenarts voor mijn laatste inenting! Maar als ze me pijn durft te doen, zal ik haar hard BIJTEN!!!
PS: Ze hebben mij juist gewogen! Ik weeg 17 kg! Is dat niet flink? Op naar de 20 kg zou ik zeggen!
Nu ga ik slapen! 's Avonds vlak voor ik ga slapen, krijg ik nog altijd 2 hondenstokjes, ken je die? Ze hebben ze in verschillende kleuren: groen, rood, beige, bruin! Ik lust liefst de bruine, maar de rest gaat er ook zonder problemen in, hoor!
Gisteren waren ze mijn stokjes toch wel vergeten zeker! Ben ik op mijn poepje voor het 'hondenkastje' (daar ligt het hondenlekkers!!!) blijven zitten, tot hun frank viel! Neenee, die twee stokjes, daar heb ik recht op, die ga ik mij niet door de neus laten boren! Anders ga ik naar de vakbond!
Slaap lekker, droom zacht en denk veel aan mij, uw lieve hondenvriendin,
Tralaliere, tralala, dada!!! Hier is Monchou Lisa! (mijn eerste gedicht!)
Vanochtend naar de puppyklas geweest! Er werden 2 groepjes gemaakt, omdat we met zovelen waren.
Ik zat met een kleine labrador van 3 maanden, een franse buldog van 6 maanden, een jack russell van 3 maanden en één van 8 weken (die had heel veel praat voor zo'n klein onderdeurtje!) en een zwarte herdershond (familie van Urko. De hond dan, niet het baasje!) van 3 maanden.
En weet je wat? Telkens als de instructrice iets wilde voordoen, zei ze: 'Mag ik Lissa efkes om het voor te doen?' Ahum! Ahum! En dan nam ze de leiband van mijn vrouwtje over en toonde ik de anderen hoe het moest!!! Dat komt natuurlijk omdat ze met mij een goede indruk kan maken: ik spring niet tegen haar benen, ik wikkel haar niet in de leiband, ik snak de koekjes niet uit haar hand en ik kijk naar haar als ze 'Lissa' zegt. Dat doen die andere baby's niet, hoor! Die hangen de clown uit in de les,dat hoort toch niet!!!
Die 'oefeningetjes' die ik moest voortdoen, zijn écht poepsimpel. Ze leggen bv een versleten beddenvering op de grond en daar moeten we dan met het baasje rustig over lopen zonder bang te zijn. Echt niks aan! Ik had niet eens GEZIEN dat dat er lag, want de instructrice had een stukje VLEES vast en dat zou vroeg of laat het mijne worden wist ik.
Maar veel andere pups durfden niet, probeerden errond te lopen of draaiden gewoon terug! Geen plantrekkers hoor!
En daarna legden ze die vering op oude autobanden en moesten we dus een klein sprongetje maken op erop te geraken en er weer af. Ik mocht het weer voordoen, haha, weer een extra stukje vlees!! Ik ga ervoor pleiten dat ze het hele terrein vol beddenveringen leggen. Dan spring ik lustig van de ene naar de andere en passeer telkens langs de VLEESKASSA voor mijn beloning. Mijn vrouwtje geeft me nooit eten voor we naar de puppyklas gaan, want na de les heb ik mijn buikje vol!
En tussen de oefeningetjes was het dus weer spelen geblazen (pfff!). Mijn vrouwtje heeft nu zo'n soort caoutchouc spinnenkop gekocht met een touw aan. En als je daarop bijt, piept die. Dat zie ik al meer zitten dan die stomme bal, maar ik blijf het uitsloverij vinden. Ik kijk liever naar de atleten, die op de wei ernaast 'agility' doen. Dat iemand zich opzettelijk zo moe wil maken, dat gaat er bij mij niet in! Ze springen ergens op en als ze dan eindelijk boven zijn, genieten ze geen seconde van het uitzicht, maar springen er zo snel mogelijk weer af! En dat wordt dan aangemoedigd! Dat is daar tieren en roepen en handen klappen! Niks voor Grieken, heb ik allang gezien!
En dan doet een Griekse pup dus al die moeite in de les om de oefeningetjes voor te doen en goed op te letten! En weet je wat die instructrice dan tegen mijn vrouwtje zegt als we van het plein gaan? ' 'tIs wel een slome, hè, ons Lisa!' Awel merci! De volgende keer zal mijn wraak zoet zijn!
Na de les weer met de andere puppies gespeeld op de wei! Vooral met een pitbull uit de andere groep puppies. Dat vond mijn vrouwtje niet zo fijn, want die is een beetje bang van pitbulls. Maar ik niet hoor! Deze had net zo'n roze neus als mijn pluchen konijntje uit de Pinte en ook die heb ik eraf proberen te bijten! Hier hebben we helaas geen foto's van, want mijn vrouwtje was vergeten de batterijen van de camera op te laden! Jammer, anders zouden jullie 's kunnen zien hoe dapper ik ben! Mijn vrouwtje zou willen dat ik met de pups van mijn leeftijd speel (die baby's!), maar ik ga voor de labradors van 6 maanden en de pitbull en de herdershonden van 5 of 6 maanden! Die lopen mij wel geregeld omver, maar die hebben ook baasjes die mij geweldig lief vinden en mij daarom trakteren op allerlei lekkers. Ik moet maar een hand in een zak zien gaan, of ik zit al op mijn poepje. En dat vinden ze zooooooo lief!
Ik hoef er niet bij te zeggen dat ik daarna aan een stevige dut toe was! En om 15 u zijn we nog 's naar de wei gegaan en daar lag een grote kapotte voetbal! Daar heb ik eventjes een kleine Gilles De Bilde-demonstratie mee gegeven! Die act is nog niet helemaal klaar voor het grote publiek, eerst nog wat trainen, maar ik ben wel een natuurtalent!
Mijn baasjes moeten nog 1 weekje werken en dan begint er iets dat 'krokusvakantie' heet! Zou dat eetbaar zijn?
Zij doen er in ieder geval erg enthousiast over!
Nu ben ik weer in dromenland, waar ik uitgeroepen wordt tot stervoetballer van de hondenschool! En die instructrice komt een handtekening vragen en ik bijt haar pen stuk! En de pitbull is mijn grootste fan en doet àlles voor mij!
En mijn fans op de voetbaltribune gooien stukjes kip, kalkoen, biefstuk en worst omdat ik zo goed speel! Wat een droom! Ik begin er al lichtjes van te snurken!
DAG ALLEMAAL! VANDAAG BEN IK HIER VEERTIEN DAGEN EN MIJN ANTWERPS IS ER AL FLINK OP VOORUIT GEGAAN! ME DRINKE OEP DE KROUKUSVAKAANSE EN DA ME ZE NOG LAANK MEUGE MEUGE!'
Ik wil jullie effe een foto sturen van mijn techniek om op de grote tafel te springen: eerst op de stoel en dan hopla! OP DE TAFEL! Helaas stond er vandaag niks eetbaars op!
Ik kom net terug van de hondenwei, maar voor de puppyklas (kwart voor drie) was ik wel te laat, wegens te lang gemaft... Ik heb gespeeld met een bull mastif van 14 maanden. Die was groot!!! Die woog meer dan 60 kg! Maar hij was héél lief. Zo lief dat hij heel mijn rugje volkwijlde! En hij was héél voorzichtig met mij!
Er waren heel veel hondjes, want vlak na de puppyklas komen die allemaal spelen. Dus nu ben ik weer moe en doe een slaapje in de zetel.
Ze lachen mij hier uit, omdat ik blaf tegen de spiegel. Maar ik denk dat ze hier blind zijn, want zij zien precies niet dat IN die spiegel een hond zit! En in de spiegel van de kastdeur ernaast zit er ook nog één! Dan grom ik en zet mijn haar overeind, want het is hier MIJN huis! Het rare is dat die twee honden juist hetzelfde vrouwtje hebben als ik... Die woont ook in die spiegel! Amai, er woont hier veel meer volk dan ik eerst dacht!
Dag allemaal, een fijne zondag met koffie en warme pistolets voor de baasjes en lekkere zondagse hapjes voor mijn hondenvriendjes!
Hier ben ik weer, beste vrienden! Net terug van de hondenwei! Ik heb wéér een nieuwe vriend: Wodan, een schnauzer van 11 maanden. Maar wild! En onopgevoed! Ik kom tenminste als mijn vrouwtje roept, maar Wodan! Die durft hoor! Die loopt gewoon weg!
Deze voormiddag heeft het gegoooooooten, maar mijn vrouwtje moet toch werken de vrijdagvoormiddag, dus dat gaf niet. Ik heb gespeeld met het roze pluchen konijn, dat ik meegekregen heb van mijn pleegmama Rita. Die harde roze neus heb ik er bijna af, die staat al vol puppytanden! Ook had ik een grote kartonnen doos gekregen en die heb ik helemaal in stukken gebeten: je ziet, ik ben een grote hulp in de huishouding!
O ja, ik ben heel fier, want op de hondenwei staat een soort 'troon' en daar kan ik alléén op en af! Dan zit je hoog, joh, dan ben je precies de baas van de hondenwei! Ik ga er altijd vlug opstaan, als één van mijn vrienden te wild wordt.
En ik ben wéér een half uur alléén thuis gebleven gisterenavond. Ik vind dat zelf niet zo speciaal, maar hier doen ze altijd zooooo wild enthousiast als ze thuiskomen, dat ik denk dat ik een soort olympisch record gebroken heb! En de vleesbrokjes zijn natuurlijk mooi meegenomen!
Mijn vrouwtje zegt dat mijn liefde door mijn maagje gaat en dat is ook wel een beetje zo. Gisteren was ze aan de tafel gehaktballetjes aan het rollen en toen ze eventjes naar de keuken was, ben ik eerst op haar stoel geklommen en dan op de tafel. Dat was leuk! Ik heb wel niet van de reeds gerolde gehaktballetjes gegeten, alleen een goeie hap genomen uit het gehakt dat nog niet gerold was.
Ik schrok niet eens toen het vrouwtje ineens terug was: wist ik veel dat dat ook alweer 'foei' is!!!
En vanmiddag heb ik een klein boterhammetje met eiwit gekregen, ik weet niet wat ik het lekkerste vind van al wat ik al geproefd heb! Ik schrok alles werkelijk naar binnen: ze moesten zich eens bedenken en het zèlf opeten!
Morgen begint het weekend en dan ga ik weer naar school. Met dat gele doosje van Pedigree... Weet je nog? Ik lig nu te slapen en ik droom dat dat doosje vanzelf openvliegt en àl die vleesbrokjes recht in mijn bekje vliegen. En dat de deur van de koelkast openvliegt en die héle worst mijn richting uitkomt! Wat een droom!
Maar helaas, beste vriendjes, dromen zijn bedrog en ik zal tot morgen moeten wachten om dat gele doosje nog 's te zien opengaan...
Daàààààg allemaal, vele likjes van de modderpup (gespeeld in een héél vuile, héééél leuke, héééééééééél grote plas!),
Hallo! Dit is mijn eerste dag van mijn vijfde maand!
Gisteren ben ik verjaard, neen, 'vermaand'. Ik ben geboren op 15 oktober, dus ben ik 4 maanden geworden! Ik heb voor mijn verjaardag een beetje hutsepot gekregen, dwz: worteltjes, selder, Chinese kool en het vetvrije vlees van een gekookt ribbetje.
Dat was rapper verdwenen dan ik voor mogelijk had gehouden en het smaakte naar nog!
Gisterenochtend was het héél nat weer en dus zijn we pas in de namiddag naar de hondenwei gegaan. Mijn gebruikelijke wei was bezet, dus zijn we naar de andere omheinde wei gegaan, waar de begroeiïng ruwer is. Man, wat een diepe konijnenpijpen! En bosjes om u in te verstoppen! En braamstruiken en netels en vogeltjes om achteraan te hollen: ik vind deze wei veel avontuurlijker, omdat mijn vrouwtje niet altijd kan zien waar ik uithang (hihi!).
En toen kwam er nog een nieuwe vriend, Korfu, een Duitse herder, ook een goeie vriend van Kwibbe. Ik heb hem verteld dat HIJ misschien wel naar een Grieks eiland genoemd is, maar dat IK een authentieke Griekse babe ben! We hebben samen gespeeld, maar hij speelt ook erg graag met een bal! Zo kinderachtig voor zo'n grote vent! Ik heb hem die bal dan maar afgepakt en dat vond hij niet eens erg! Mijn vrouwtje zei dat hij een echte gentleman was, maar ik vond het nogal een mouwveger.
Deze voormiddag moest mijn vrouwtje werken, dus was ik alleen met mijn baasje en samen hebben we in de tuin gewerkt. Hij heeft wat gesnoeid en ik heb putten gemaakt om dat snoeisel in te gooien. En toen gebruikte hij mijn putten niet eens, maar gooide alles in een groene container! Zo ondankbaar! Mijn snoet hing helemaal vol aarde, de modder zat tussen mijn puppypoten, en alles voor niks!!!
O ja, gisteravond ben ik dus een half uur (volle dertig minuten!!!!!!) alleen thuis gebleven! En braaf dat ik geweest ben! Ik werd dan ook de hemel ingeprezen, toen het vrouwtje om 20.30 u thuiskwam. En ik heb het al door: als ik braaf geweest ben, krijg ik een stukje vlees van een worst die speciaal voor mij gekocht is!
Nu doe ik mijn gebruikelijke middagdut: languit in de driezit. Toen ik hier pas was, bezette IK één volledige plaats in de driezit als ik mij languit rekte. Nu al anderhalve zetel...
Mijn vrouwtje zegt dat, als ik zo groot word dat ik de hele driezit vul (!), ze een zadel voor mij gaat kopen en bovenop mij gaat zitten. En zo gaan we dan naar de hondenwei. Maar dan zal ze me nog wel véél hutsepot, biefstuk, worst, kip en ander lekkers moeten voeren...
Seffens, als ik wakker ben, gaan we naar de wei. De zon schijnt en mijn vrouwtje moet pas om 18 u gaan werken.. En dan nemen we dat gele doosje van Pedigree met de vleesbrokjes weer mee. Mjammie!
Zo, beste vrienden, dit was het weer voor vandaag! Ik zou zeggen: zorg goed voor jezelf. Ik bedoel: goed eten, veel slapen, lekker spelen en .... Af en toe eens iets doen dat EIGENLIJK niet mag (ssttttt...)!
Vandaag maar een kort bericht, want de dagen beginnen hier nu wel wat op elkaar te lijken: in de voormiddag naar de hondenwei om te spelen met mijn vrienden Urko (heel wild!) en Ushi (heel kalm...). Ik speel al een beetje de baas over Urko en hij voelt al goed wanneer ik genoeg heb van zijn dolle streken. O ja, ik heb in Jos (baasje Urko) zijn vinger gebeten dat het bloed eruit kwam: hij had een koekje verstopt in zijn hand met een klein zichtbaar puntje tussen duim en wijsvinger. En ik wilde dat koekje absoluut hebben, dus zet ik mijn naaldscherpe puppytanden in dat kleine zichtbare stukje (dacht ik), maar 't was Jos zijn duim. Dwars erdoor! Hij zei dat nu hij eindelijk verlost is van de puppytanden van Urko (die is al bijna 7 maanden), ik nu weer begin! Hij noemde mij 'een franke tik'. 't Klonk als een compliment, dus zal ik het zo maar begrijpen.
Daarna eet ik lekker en doe een zeer uitgebreid middagdutje. En seffens gaan we wandelen in het park: dan kom ik veel soortgenoten tegen, daar begin ik ook aardig aan te wennen.
Vanavond om 18.15 u gaat mijn vrouwtje werken (baasje is al weg) en dan komt de buurvrouw.
Deze week gaan ze proberen om mij 's effe alleen te laten: de buurvrouw gaat terug naar huis om 22 u en mijn vrouwtje komt om 22.30 u thuis. Pffff, ik ga dat perfect doen, want ik slaap dan toch.
Vandaag hebben mijn smaakpapillen kennisgemaakt met biefstuk! Ik wilde ook wel een friet, maar dat mocht niet van 't vrouwtje. Ik heb tijdens de afwas de hele tijd in de keuken gezeten, in de hoop dat er nog biefstuk mijn kant uit zou komen, maar 't was een heel lekker, maar kort feest!
Tot morgen! En geniet van Valentijn!
LISSA MONCHOU
PS: In het clubblaadje van de hondenschool staat een waarschuwing: die natte doekjes van Swiffer zouden antivries bevatten en twee honden van de hondenschool zijn gestorven door aan een pas gedweilde vloer te likken. Ze vragen ons om het zo veel mogelijk door te vertellen,dus...
Vandaag heb ik op de hondenwei in de sneeuw gespeeld. Eerst sneeuwvoetbal met mijn vrouwtje: zij schopte de sneeuw mijn richting uit en ik probeerde hem te vangen. Dat lukte heel goed, maar het gekke was dat, als ik de gevangen sneeuw wilde bekijken, die elke keer weg was...
En eventjes later, toen mijn Duitse herdersvriend Urko er was, heb ik nog heel wild gespeeld met hem. Ik heb verscheidene keren een koprol gemaakt in de sneeuw, maar ik laat me niet doen, ho maar!
Daarna lekker gemaft. 's Namiddags kwam de poetsvrouw en heb ik die wat gepest: op de pas gepoetste vloer gelopen, de stofzuiger aangevallen (gewonnen!), dweilen ingepikt! En terwijl ik mij daar heel goed mee amuseerde, moest ik toch met mijn vrouwtje nog eens naar de hondenwei. De sneeuw was toen al bijna weg, jammer! Maar ik heb zodanig geravot, dat ik daarna de poetsvrouw helemaal met rust gelaten heb en in een diepe slaap ben gevallen.
O ja, kent iemand van jullie spaghetti bolognese? Ik heb daarvan mogen proeven vandaag! Wat zijn er toch lekkere dingen op de wereld! Mijn vrouwtje had mij nog nooit zo zien schrokken!
En daarnet heb ik mogen proeven van de gehaktbal, die mijn baasje zat te eten. Zàààààààlig! Ik vergeet er gewoon op te bijten, zo lekker vind ik het.
Vanavond ben ik nog een wandelingetje op straat gaan maken,om aan het donker en aan het verkeer te wennen. Bang ben ik allang niet meer, maar nog altijd zeer verwonderd over vele dingen: keitjes, lege zakjes chips, een leeg blikje: ik probeer het allemaal mee naar huis te slepen, maar mijn bekje is nog te klein (en ik heb niet de indruk dat mijn vrouwtje dat zo'n goed idee vindt...).
En ik wil lief voor haar zijn, want ik ben dol op haar: als ze 's avonds in de (MIJN) zetel komt zitten, kruip ik rap op haar schoot, bijt wat met mijn puppytanden in haar trui, haar vingers, haar haar en val daarna boem bovenop haar in slaap.
Zo, dat was mijn tweede maandag in mijn nieuwe thuis. 'k Ben het hier al echt goed gewoon, ik woon hier precies al jàààààren.
Ik heb iets geleerd in de puppyklas!!! Antwerps dialect!!! Het volgende moet je luidop lezen, hè: 'Leeza ies ongzen dieke vringt,hèi maske!' Heb je 'm? 'Lissa is onze dikke vriend, hè meisje!' Jamaar zeg, nu probeer ik af te kicken van het Grieks, ik versta al een mondjevol Nederlands en nu dit weer!
Hier nog één: 'Welkom oep de waai, klaaine schat!' (Voor mijn Griekse vrienden: 'welkom op de wei, kleine schat!')
Ja, ik ben dus vanochtend om 11 u naar de puppyles geweest. Fluitje van een cent. Mijn vrouwtje heeft zo'n geel plastic doosje van Pedigree en DAAR zaten dus de STUKJES VLEES in: dat had ik thuis gezien en DAT plastic doosje zat in de LINKERZAK van haar jas. Nou, daar was ik niet meer van weg te brànden! We moesten 'aandachtsoefeningetjes 'doen: de baasjes moesten proberen met stukjes vlees in hun hand ons naast hun linkerbeen te laten lopen met ons kopje ter hoogte van de 'vleeshand'. Dat kon ik al na 1 minuut, kwestie van je prioriteiten kennen. Ik had thuis gezien dat er héél véél stukjes vlees in het doosje zaten, dus ik 'gaf aandacht' tegen de sterren op! En elke keer als je dan een klik hoort, krijg je een stukje vlees. Die uitleg, Antwerps of niet, had ik direct begrepen!
En dan was 't 'ontspanning': na een oefeningetje mochten we dan met ons baasje spelen met een balletje. Maar helaas, dat interesseert mij niet zo. Thuis heb ik balletjes en speelgoed genoeg, in de klas wil ik VLEES. Het ligt daar ook vol heerlijke konijnenkeutels, daar wist ik ook wel weg mee. Maar met de bal spelen, nee, dank je. Mijn vrouwtje moest dan enthousiast heen en weer springen en met zo'n hoog stemmetje 'Lisa, Lisa' roepen. 'k Vond het aanstellerij en heb mij er dan ook onmiddellijk van gedistantieerd. 'k Was content dat de volgende 'vleesoefening' er aankwam. Oefening nummer 2: als het baasje je naam zegt (en een stukje vlees voorhoudt) moet je oogcontact maken en hop: het vlees komt je richting uit! 'k Had speciaal 's morgens niet gegeten, dus ik heb onzettend veel oogcontact gemaakt en werd uitbundig geprezen. Ze doen daar abnormaal enthousiast als je iets poepsimpels goed doet. Je mag tijdens de les ook niet spelen met de andere pups, na de les pas. De les duurde ook geen uur, maar een dik half uur. Wij zaten met 4 pups (ik en 3 andere) op een aparte wei, want voor ons alle 4 was het de eerste keer en die andere pups op de wei voor 'gevorderden' waren al echte uitslovers, heb ik gezien. Ik heb ook gemerkt dat ik me af en toe wat meer van de domme moet houden en niet te snel vooruit moet gaan, want die 'gevorderden', moesten het af en toe ook al eens stellen met een knuffel ipv met stukjes vlees. Dus, Lissa Monchou, slow down...
En na de les mochten alle pups met elkaar spelen op de hondenwei. Daar zitten wel bedriegers tussen,denk ik, hoor: zogezegd nog geen 6 maanden oud, maar groot, GROOT!!! Die zijn volgens mij al minstens 100 jaar en oefenen thuis teveel met vleesbrokjes...
Iedereen (zowel de instructeur als de andere baasjes) vindt mij een superrustige pup, maar ze vergeten dat wij Grieken uit een warm land komen en niet zo houden van haast en spoed en stress en zo. Zo moesten we in de les bij de instructeur blijven (één voor één natuurlijk), terwijl de baasjes een beetje verder op hun hurken moesten gaan zitten met ,jawel, een stukje vlees in hun hand.
Als de instructeur teken deed, moesten ze onze naam roepen en dan moesten wij naar ons baasje lopen (en niet er voorbij of naar een andere pup of zo). Nu, ik heb daar weer prima gedaan, maar vijf keer rustiger dan die 3 andere wildebrassen. Die renden zich rot, ééntje liep zelfs zijn baasje omver. Ik ging op mijn gemak kuierend naar mijn vrouwtje, nam mijn vlees in ontvangst en dat was dat.
En op de wei kijk ik ook altijd eerst goed rond wie er nog zoal is, voor ik volop mee begin te spelen. Alle mensen die mijn vrouwtje voor het eerst terugzagen na het ongeluk van Kwibbe, kwamen naar mij kijken en de oooohs en de aaaahs waren niet van de lucht. Nu weet ik wel dat ik een ongelooflijk knappe meid ben, maar 't is zo vervelend voor die andere pups dat IK zo bewonderd word...
Mijn vrienden Ushi en Urko waren er ook en mijn vrouwtje heeft van Jos een boek gekregen over hondenopvoeding... Maar ik heb in mijn kopje een plannetje en dat heet 'baasjesopvoeding'. Wacht maar af! We zullen wel zien wie het hardste kopje heeft!
En mijn laatste nieuws is dat ik SNEEUW gezien heb!! Die witte vlekjes op sommige foto's zijn sneeuwvlokken. Ik heb deze namiddag in de tuin gespeeld in de sneeuw en ik was klets- kletsnat, maar terug binnen word ik dan afgedroogd met zo'n grote warme badhanddoek!!!Mmmmmmmm!!!!
Ze hebben hier in de tuin zo van die mannetjes staan, die heten VAN LAAF met hun familienaam. En er is er eentje bij die op een schommeltje een boek zit te lezen. Daar heb ik contact mee gezocht (zie foto) door hem met mijn poot geweldig te laten schommelen, door mee te lezen in zijn boek, door hem te likken, maar niks hoor: er kwam geen woord uit!
Morgen komt de vuilniskar en alle plastic flessen moeten dan in een blauwe zak. Mijn vrouwtje duwt eerst al die flessen in elkaar en daar heb ik aan meegeholpen. Ik bijt de stopjes eraf, duw de lucht eruit, zwier ze rond en vertrappel ze. Ik ben dol op het geluid dat ze maken als ik erin bijt!
Nu lig ik met mijn vier poten in de lucht te slapen in de zetel, waar ik een paar mooie modderpoten op heb achtergelaten.. Maar omdat ik er bovenop lig, kan mijn vrouwtje dat nog niet wegvegen en ik hou wel van modder. Mijn motto is: hoe vettiger hoe prettiger! Ze proberen hier altijd mijn pootjes proper te maken voor ik binnen mag, maar ik bijt flink van me af: in de handdoek, in de handen en zelfs al 's in de neus (hihi! Daar konden ze niet mee lachen!).
Als ik iets doe wat niet mag (zelden, zelden!) zeggen ze hier 'Foei'! Dat ken ik al goed! Er is héél véél 'foei': planten uitrukken, vuile was uit de wasmachine halen, pootjes op de schoot van het vrouwtje zetten als ze eet (kan ik kijken wat er in haar bord ligt en ik heb al 's de garnaalsalade van tussen haar boterham opgelikt), bijten in de lederen zetels, veters uit schoenen pulken, enfin, 't is niet bij te houden. Als ze ook vleesbrokjes zouden geven voor elke 'foei', dan woog ik al 1000 kg!
'k Heb ook slecht nieuws: het rek staat in de auto... Ik kan nu niet meer op de achterbank springen... Ik heb verwoede pogingen gedaan erin te klimmen, erover te springen, het te bijten, maar het wil niet weg. Ik werk nu aan de volgende strategie: ik piep zo zielig mogelijk en kijk met mijn droevigste blik in de achteruitkijkspiegel vooraan (ik weet dat ze me daarin kan zien zitten). Tot nu toe zonder resultaat, maar mijn techniek staat ook nog niet op punt.
En ALS het werkt en het rek verdwijnt, begint ikzelf een school waar honden kunnen komen leren zo zielig mogelijk te kijken en te piepen als ze hun zinnetje niet krijgen...
Zo, dit was een lange brief, maar ik had ook veel te vertellen. Straks gaan we wandelen, dus ik moet zien dat ik uitgerust ben. En tot slot nog een woordje Antwerps (Aantwareps):
'Dach vringden allemoal, tot de nuiste kiër! Een dikke beès van de klaaine pup!
