Kijk 's wat ik gekregen heb: een briefje van mijn zusje Yentel Manchouri met 2 fotootjes. Knappe griet, nietwaar!!!! Duidelijk familie, hè, met die maanoogjes....
Ze heeft blijkbaar toch wel een beetje een ander karakter dan ik, want ik doe niks liever dan vreemde honden of mensen ontmoeten. Mij moeten ze tegenhouden, want ik ren naar iedereen!!! Maar zij is blijkbaar meer op haar hoede en gromt... Ze heeft groot gelijk: als ze niet op haar gemak is, moet ze het laten horen!!!
Ze eet NATUURVOEDING!!! Dat klinkt FANTASTISCH lekker! Dat zou ik ook wel 's willen proeven!!!
Hier volgt een oproep van ons Yentel en van mezelf: weet er iemand iets van onze Stilton? En van die 2 andere pups die op de foto's uit Griekenland staan? Klopt het dat die Griekse mevrouw 1 broertje van ons zelf gehouden heeft? Vele raadsels, waarop wij geen antwoord weten.
En met al die teeveeprogramma's waarbij geadopteerde kinderen op zoek gaan naar hun 'roots', kunnen wij toch niet achterblijven!!!
Dat oogje van mij nou daar heb ik erg veel sjans mee dat klopt hahahhihih. Ik ben erg lief voor mijn bazen .Wel heb ik 2 keertjes op het mooie tapijt van mijn baas gepoept terwijl ik net uit was geweest. Maar ja ik moest gewoon erg nodig binnen en buiten niet dus ja...
Heb jij je baasje gebeten? Jeetje dat durf ik niet hoor(hoopt mijn baas hihihih)Hoe kwam dat dan?
Ik weeg ongeveer 19 kilo nu ik krijg al echt van die ronde vrouwelijke vormen: brede heupen enzo je kent het wel...
Ik eet 2 a 3 keer in de week royal canin en de rest van de week krijg ik natuurmix. Dat heeft een dierenwinkel hier in de buurt verzonnen ofzo. Dat is allerlei vlees en dat kan mijn baasje invriezen. Als zij het klaar maakt gaat ze het lekker prakken en een beetje warm water bij doen hmhmhmhmmmmmmm zaaaaaalig vind ik dat moet jij ook eens proberen.Dus jou baasje wilde eerst mij hebben ach ja ik ben ook niet te weerstaan he!!! Dat blaffen dat valt reuze mee. Ik ben wel al wat waaks maar dat vind mijn baasje wel fijn ik blaf niet om niks zeg maar,ja tegen de kat of als ik wat vreemds hoor. Volgens mij vind mijn baasje dat ik ook wel een hele diepe blaf heb alsof ik al 55 kilo weeg i.p.v 19.
Ik heb alleen nog wel een vraagje zus dat moest ik van mijn bazin vragen. Ben jij ook onzeker en deemoedig? Ik namelijk wel ik: ik ben al wel opgeknapt sinds de tijd dat ik in Hoogvliet ben en dat onzekere zal ik ook altijd wel blijven houden maar... Als ik bijvoorbeeld ergens binnen kom en ik overzie het niet te druk of te kleine ruimte ofzo of er komt iemand hond/mens te dicht bij mij dan ga ik grommen. Niet naar mijn bazen maar naar vreemde hond/mens. De trainster van de cursus zei dat mijn bazen daar respect voor moeten hebben en haar dan een eigen plekje moeten geven bv met visite of als het in een winkel erg ruk is of klein(dierenwinkel in hoogvliet) dan kan ik daar beter maar niet in als er nog een andere hond is. Wij hebben natuurlijk wel het een en ander meegemaakt en dat zal altijd blijven.Ik moest ook overal letterlijk doorheen gesleurd worden: ik ging gewoon zitten en dan hoopte ik dat mijn baasje dan de andere kant op ging of dat mijn halsband afging wat met het trainen ook 1 keer gebeurde. Toen zei de trainster tegen mijn baas dat wij een andere riem moesten kopen: een tuigje zodat mijn baas mij mee kan trekken. Ik moet namelijk volledige leiding hebben en iemand die weet wat ie doet anders dan ga ik niet . Ik moet zeg maar over mijn grenzen heen geholpen worden. Heb jij deze ingewikkelde dingen ook? Ik zal even een foto van mijzelf sturen kan je zien hoe mooi ik al ben . Waar heeft jou baasje jou dan vandaan want jij stond toch niet op de sosstrays site? Ik zat samen met stilton bij een mevrouw in Goes een hele lieverd. Hij is geloof ik naar Berkel en Rodenrijs niet zo heel ver van Hoogvliet vandaan. En er was toch nog een broertje of zusje een zwarte of niet. Weet jij wat over onze geschiedenis in griekenland welke plaats en wat er gebeurt is etc?
Nou de groetjes van mijn bazinnen Cyrina en Dieny (cyrina is geloof ik de dochter van de mevrouw waar ik bij woon en die heet dus Dieny) (Cyrina traint met mij en is volgens mij helemaal verliefd op moi) en een dikke vette lik van mij Yentel
Dus jij zit in Nederland! Stellen de mensen op straat daar ook zoveel vragen over je 'maanoogje'? Want ik herinner mij dat jij echt wel 2 totaal verschillende oogjes had! Daar was ik altijd stikjaloers op!
En mijn vrouwtje heeft mij verteld dat ze eigenlijk eerst jou wilden kiezen... juist omwille van die schattige oogjes! Hoe vind je dat?
Maar omdat er op de site over jou stond 'blaft naar vreemden, mogelijk waakzaam', hebben ze het niet gedaan. Ze wonen nl in een appartement en als de hond veel blaft, protesteren de buren misschien... Niet dat ik mij daar veel van aantrek, hoor zus: ik heb een hele diepe blaf en geneer me niet om die te gebruiken!
Ik ben heel fier dat jij al een écht diploma hebt! Bravo! En ik heb gelezen dat jij nog een hondenvriend hebt! En 2 poezenvrienden! Wat een luxe! Natuurlijk moet je dan ook alles delen, hè, daar ben ik eerlijk gezegd niet zo goed in!
Ik vind mijn eigen nieuwe naam, Lissa, wel mooi, maar Yentel vind ik toch ook prachtig! Toch beter dan al die kazen, niet?
Ga je de groetjes doen aan Cyrina en zeggen dat ze je veel eten moet geven? Hoeveel weeg je al? En wat lust je graag? En wat is het stoutste dat je al gedaan hebt? (IK heb mijn vrouwtje eens gebeten, menens hoor! Dat was het stoutste dat IK gedaan heb!)
Dag Yentel Manchouri (ik heb zelf ook gewoon mijn eerste naam, Monchou, als familienaam aangenomen: ik vind dat dat heel sjiek klinkt!)
Amai! Wat is er veel gebeurd de afgelopen twee dagen!
Ik heb foto's van mijn mama en mijn broertjes en zusjes gekregen uit Griekenland. Ze staan op mijn blog tussen de andere foto's: je kan mij er gemakkelijk uithalen: die kleine bruine met haar maanoogje! Wat een knappe mama heb ik, hè, nu weten jullie meteen van wie ik het heb!
Ze is nu gelukkig gesteriliseerd, want (en dat wist ik zelf niet!) wij waren met 15 (!!!) pups! Die arme mama! Gelukkig heeft ze er maar vijf moeten grootbrengen: dat was al werk genoeg! En natuurlijk hebben ze de slimste, de knapste, de liefste en de rapste vijf gekozen (hum, hum!).
Ik heb ook een briefje gekregen van mijn zusje Manchouri. Die heet nu Yentel en woont in Rotterdam bij hele lieve mensen. Ze heeft zelfs al een diploma gehaald! Jaja, wij zijn een slimme familie!
Met mij gaat het ook opperbest: ik zou natuurlijk ook allang een diploma hebben als ze in die stomme puppyklas examens zouden afnemen. Maar nee, daar vinden ze ons nog te klein voor: wij mogen daar onze oefeningetjes doen tot we 6 maanden zijn en dan vliegen we naar de 'grote hondenschool', klas D, waar je dan wèl examen moet (mag) doen! Morgen ga ik weer naar school, ik ga er nog 's een flinke lap opgeven! Nog 4 weekjes en dan mag ik naar de échte school! Hoera! De nieuwe kampioen komt er aan!!!
Likjes en kusjes, speciaal voor mijn mooie, lieve mama (mama, ik heb een superfijn leven en ons Manchouri ook!) en al mijn broertjes en zusjes! En natuurlijk voor al mijn vriendjes ook!
The mother lives on a junkyard place where an old woman dressed in black has a few chickens and 2 goats and she likes dogs to keep the foxes away ..all dogs have arrived alone to her and she feeds them what she can...i spend hours beeing nice to her so she would let me improve the life of her dogs (from her also came Lieke and Tain,they came to you in september)..the big black dog had 15 pups (i remember telling you about them ) and it took me a lot of convincing to put 10 to sleep as she wanted to let the dod raise them all and then put them all "somewhere nice so they would be adopted"...the tipical attitude here....and we wonder where all the strays come from....anyway she wanted to keep the biggest boy and now that i had the mum fixed they really do not have a too bad life (for greek standard)..that is all really....Evelien has a wonderful picture of the black dog with the black woman ,i hope to get that for you too.. ...all for now..kisses natascha.
Vandaag is het zover: ik ben 5 maanden geworden. En ik weeg 19,8 kg!!! Hier zijn ze bang dat ik een kruising ben met een paard!
Deze voormiddag heb ik met mijn zwarte herdershondvriend Urko strijd gevoerd om de troon op de hondenwei! Die grote zwarte macho is al bijna 8 maanden en durft daar nog niet op! Maar kleine puppies van 5 maanden omver duwen: dat durft hij wel! Dus nu heb ik de volgende truuk ontwikkeld: als ik hem zie komen, ga ik snel op de troon staan! Dan ben ik groter dan hij en kan hij mij niet omduwen! Je ziet: door naar school te gaan, word ik alsmaar slimmer!
Als we samen schijngevechtje spelen, mag ik geregeld 'winnen' van Urko. Dan gaat hij op zijn rug op de grond liggen en ik ga er bovenop liggen en bijt hem waar ik hem grijpen kan!!! Maar daarna is het natuurlijk aan hem en hij weegt wel 33 kg!!! Dan bijt ik gewoon in zijn wang en trek héél hard: dan gaat hij wel lopen. Ook onder bomen met lage takken verstop ik mij soms voor hem. Daar kan hij me lekker niet pakken!
Het zonnetje begint al flink te schijnen en het is fantastisch leuk op de hondenwei! Ook in de tuin help ik natuurlijk flink mee: ik kijk niet op een put meer of minder! En straks komt de buurvrouw, want mijn vrouwtje gaat werken. Die zal waarschijnlijk ook wel iets in de tuin gaan doen: dan ben ik ook weer van de partij om schopjes te verstoppen, takjes af te bijten, opgebonden bloemen te verpletteren, rond het tuinhuisje te crossen, enfin, ik zal mijn pootjes weer vol hebben!
Eet maar allemaal grote stukken taart voor mijn verjaardag! Wij eten kriekenvla en ik heb 1 kriek mogen proeven en dat was zùùùùùùùùr! Maar ik heb ze toch opgegeten, want als mijn baasjes het eten, kan het niet anders dan lekker zijn!
Weet je wat er vandaag in de puppyklas gebeurd is?
We moesten een volgoefening doen. De juf had oude autobanden in een grote kring gelegd en daar moesten wij met ons vrouwtje rond lopen en goed volgen. De baasjes mochten onze aandacht vasthouden met een stukje vlees (hoor je me al komen?)....
De juf zegt tegen mijn vrouwtje: Zou Lissa weglopen of met de andere pups beginnen spelen als je de leiband af zou doen?
Mijn vrouwtje: Ik denk het niet, maar ik weet het niet zeker...
De juf: Lissa zal de oefening dan 's voordoen met haar vrouwtje en ze mag haar leiband afdoen!
Ahum! Ahum! Ik dacht: ik ga fijn de beest uithangen en weglopen en met de andere puppies spelen. Maar toen haalde mijn vrouwtje het gele doosje met de vleesbrokjes boven!!!!!!! Onmiddellijk was ik één en al aandacht. Ik heb gevolgd of mijn leven ervan afhing,want de juf had gezegd dat de baasjes onderweg een paar keer mochten stoppen om ons te belonen met een... vleesbrokje!!! Ik heb mijn vrouwtje geen moment meer uit het oog verloren, ben 4 vleesbrokjes rijker geworden en kreeg applaus van de andere puppybaasjes!!!!
De juf zei: Kijk, mensen, dat hondje heeft een goeie band met haar baasje en dat vraagt veel inspanning en moeite. Maar dan ziet je hondje alléén nog maar het baasje, en let niet meer op de andere honden.
(Vertaald in het Grieks): Dat hondje heeft een goeie band met de vleesbrokjes van haar baasje en het kost veel aandacht om die af te luizen. Maar dan ziet het hondje alléén nog maar de vleesbrokjes en let niet meer op de andere honden.
Enfin, mijn baasjes zijn allebei leraars toneel,dus ze gaan me nu leren groeten. Als ik nog 's applaus krijg, zal ik elegant buigen, glimlachen en gracieus alle bloemen oprapen die mijn fans naar mij gooien (vleesbrokjes uiteraard ook zeer welkom!).
Dikke kusjes van de beste leerling van de puppyklas,
Da's lang geleden, hè! Ik heb het dan ook érg druk gehad met eten, slapen, eten, spelen, eten, slapen,wandelen, slapen, etc... Ik ben dan ook al flink gegroeid, maar ja, ik leer hier ook de lekkerste dingen kennen! Volle platte kaas: al van gehoord? Dat is het éinde! Dat krijg ik elke ochtend en als de pot bijna leeg is, mag ik hem uitlikken. Het volgende ken ik al erg goed en dat heb ik toch niet in de hondenschool geleerd: als mijn baasjes eten, mag ik wel naast het vrouwtje liggen, maar ik mag niet bedelen (pfff!) en zeker niet mijn voorpootjes op haar schoot zetten! Ze zegt dat ik een profiteurtje ben!!! Begrijpt ze dan niet dat het pure liefde is (voor het eten weliswaar, maar daar is toch niks mis mee?)?
Volgens mijn baasjes heb ik 2 hele grote hobby's : eten op nummer 1 en slapen op nummer 2.
Als we in de voormiddag naar de hondenwei gaan spelen, dan moet mijn vrouwtje mijn leiband aandoen terwijl ik nog in de zetel lig. En dan word ik zo stilletjes aan de leiband uit de zetel getrokken, terwijl ze de hele tijd zegt: Ga je mee, Lissa, ga je mee?
Als ik dan uit de zetel geploft ben, loop ik wel snel de gang in, want ik wil natuurlijk wel graag mijn hondenvriendjes terugzien! Ik heb er nu al zoveel, dat er altijd wel iemand is om mee te spelen en ik zie ze allemaal even graag. Wèl ga ik altijd een beetje aan de kant staan, als het wat wild wordt. Daar ben ik niet zo dol op! Het liefst ren ik achter een hond, die een stok heeft! Dat vind ik superfijn: ik neem stiekem binnenwegen om hem de pas af te snijden. Maar het is me tot nu toe niet gelukt om een stok af te pakken. Wacht maar! Mijn tijd komt nog!
Wèl weet ik beter dan elke andere hond welke baasjes koekjes in hun zak hebben. Daar kan ik zooooo verliefd naar kijken en meestal werkt mijn strategie. En als een andere hond zijn koekje per ongeluk laat vallen, kan hij er ook naar fluiten!!!
Slapen kan ik ook als geen ander! Daar haal ik vast nog 's een titel mee: meester in de slaapkunst of zoiets! In de zetel, op het tapijt, in het zonnetje op het terras, in mijn grote bed: het maakt niet uit! Alleen in mijn hondennest slaap ik NOOIT. 't Is nochtans een mooi nest met een lekker mals kussen en daarover nog een fleece! Maar mijn baasjes slapen toch ook in de zetel of in het bed, dus... Die heb ik ook nog nooit in die nest zien liggen!
Het leukst van al mijn speelgoed vind ik de 'piepdingen': soms moeten ze de tv hier luider zetten om nog iets te kunnen horen, zo hard ga ik op in mijn piepspel! En mijn leiband en de straat ben ik ook al helemaal gewoon. Wèl heb ik altijd zin om achter iedere fietser te lopen en dan is die leiband wel een sta-in-de-weg, natuurlijk!
Vandaag ben ik niet naar de puppyklas gegaan omdat.... inderdaad.... ik nog lag te maffen. Maar we zijn nà de les nog wel met de andere puppies gaan spelen: leuk! Ik heb gespeeld met een 'pronkrug' van 3,5 maanden. Die kon ik gemakkelijk de baas! Eerst dacht ik dat hij boos was op mij, want het haar op zijn kleine rugje stond omhoog. Maar dat blijkt zo'n ras te zijn: dat haar staat altijd zo'n beetje omhoog! Ik vind dat wel pocherig ook! Hoor je MIJ nu zeggen dat ik een 'pronkrug' ben als mijn haar een beetje omhoog staat? Waarschijnlijk is die kleine naar het kapsalon van mama Rita geweest! Ik vind het eigenlijk meer een 'punkrug', die heeft daar vast gel in gedaan! Ik zie mijn eigen zachte pelsje veel liever! Maar hij is wel mijn dikke vriend, want hij gaat véél groter worden dan ik, dus moet ik oppassen met wat ik over hem zeg!
Je ziet het, vriendjes allemaal, met mij gaat het prima! Ik groei en blink en bloei! En ik kan ook al héél goed waken: als mijn baasje van zijn werk komt en hij heeft zijn pet nog op, dan blaf ik hard tegen hem, omdat ik hem niet herken en denk: daar! een dief! vooruit, lissa monchou, dapper zijn en hem wegjagen!
Maar als ik dan zie wie het is, kwispel ik mijn poepje er bijna af om sorry te zeggen!
Over vier dagen word ik VIJF maanden! Ik hoop dat ze er hier aan denken en een gigantische party voor mij organiseren met pakjes vol hondenbrokken, dozen vol platte kaas, schaaltjes vol nasi goreng, stukjes worst en noem maar op! En hopelijk worden al mijn hondenvrienden dan uitgenodigd, die ook allemaal een cadeautje meebrengen... OOOOOOhhhhh, ik ben ondertussen in slaap gevallen in de zetel en droom van dit grote feest: alle lekkers staat op tuintafel en IK sta ook op de tuintafel en doe mij tegoed. De andere honden staan op de grond en af en toe gooi ik een stukje. Er is een orkestje en dat speelt hele mooie Griekse muziek en ik dans de sirtaki op de tuintafel en iedereen applaudisseert en roept: Bravo! Lissa Monchou! Bis, bis!!! Ooooooooohhhhhhh, ik moet er in mijn slaap heel diep van zuchten! Hopelijk zijn dromen geen bedrog!
PS: De wijn- en kaasavond was een succes wat mij betreft! Ik ben superbraaf geweest. Ik heb wel noppes gekregen van de kaas en de wijn, maar dat heb ik niet gemerkt, want.... ik heb de hele tijd onder de tafel... geslapen. Dat vond ik nu écht suuuuupergezellig, al die babbelende mensen en ik daartussen onder de tafel!!! De volgende keer mag ik weer mee!
Dikke plattekaaszoenen (mijn snuitje hangt altijd vol!) van de kleine Zorba,
Vandaag heb ik écht slecht nieuws gekregen: Bingo, een dikke vriend van mijn voorganger Kwibbe, heeft een hartaanval gekregen vorige maandag. En hij was nog maar 11 maanden! Op de foto zie je Kwibbe en Bingo samen op de 'troon' van de hondenwei zitten. En nu zijn die twee hondjes dood!!!
Mijn vrouwtje heeft Conny, het vrouwtje van Bingo, verteld over Sosstrays en ze ging zeker eens op de site kijken! Misschien loopt er straks nog een Griek op onze hondenwei... Dan kan ik mijn Grieks een beetje onderhouden! We hebben aan Conny ook onze mooie webblog doorgegeven en ze vindt mij 'een beautyke' (ahum! ahum! hoor je het ook 's van een ander!!!)
Eergisteren ben ik héél stout geweest, amai, ik heb het mogen horen!!! Ik had van de oma een bot uit haar soep gekregen, maar ze was vergeten dat aan mijn vrouwtje te vertellen. Dus die hoorde mij knagen en dacht dat ik iets aan het opeten was, dat ik ergens gepakt had (iets verbodens en gevaarlijks...). En toen ze wou kijken wat ik in mijn bekje had, heb ik haar express gebeten en daarna heel hard naar haar gegromd en mijn tanden getoond! 't Was potverdorie MIJN bot! Maar kwààd dat ze was! Ze heeft me bij mijn nekvel gepakt en ze riep heel luid: Foei, Lissa, màg NIET!
Nou moe, ik schrok wel, hoor! Ze heeft het bot afgepakt en 1 minuut (het leken wel 3 dagen!) op de kast gelegd, maar ik durfde niet meer echt tegenspreken... En na 1 minuut kreeg ik het terug, maar zij hield nog efkes het andere eind vast. Ik heb nog effe gegromd, om mij niet direct gewonnen te geven, maar heb toen maar wijselijk gezwegen. Oké, ik had misschien niet mogen bijten, 't ging allemaal zo rap! Maar stiekem vind ik toch dat ik het bot eerlijk gekregen had!!! Als ze nu zou gevraagd hebben: Lissa, mag ik asjeblieft eventjes je bot afpakken?, dan zou ik misschien, misschien.... alhoewel... Enfn, we zijn ondertussen weer héle dikke vrienden, hoor! En ik ben sindsdien weer mijn heilige zelf!
En op 1 maart sneeuwde het weer! Leuk gespeeld met Urko op de hondenwei! Al de andere schijters waren thuisgebleven voor de kou en de sneeuw. Huhuh! Alleen de twee dappere pups, Urko en Lissa, trotseerden het barre weer en waren present!!!
Deze namiddag heb ik gebabysit op de buurvrouw. Mijn baasjes gingen naar de stad en de buurvrouw zit niet graag alleen, dus heb ik haar uitgenodigd om bij mij een kopje koffie te komen drinken! We hebben in de tuin gewerkt en natuurlijk heb ik ook een flinke dut gedaan!!! Ze zei dat ik nog BRAVER ben dan Kwibbe en dus noem ik mezelf voortaan heilig: Sancta Lissa!
Morgenavond gaan mijn baasjes naar een wijn-en kaasavond en ik mag mee!!!
Ik beloof dat ik mij zal gedragen, alle kaas die mijn richting uitkomt, beleefd zal accepteren zonder te bijten en een eventueel glaasje rode wijn niet zal uitspugen (mijn vrouwtje zegt dat er geen sprake van kan zijn dat er rode wijn mijn richting uitkomt morgen, maar je weet maar nooit... Ik spreek haar natuurlijk niet luidop tegen, ik weet ondertussen wel beter, maar ik wacht rustig af...).
Kusje, kusje, kusje (en een klein 'beetje') aan iedereen,
Wat was dat vandaag! Regen, hagel, sneeuw: alles hebben we gehad op de hondenwei deze ochtend! En zo koud! Maar ik ga altijd achter een paar mensenbenen staan, zo'n beetje uit de wind!
En toen we naar huis gingen, had ik de smaak écht goed te pakken en wilde ik niet mee. Maar ja, die fantastische vleesbrokjes, hè! Daar hadden ze me weer mee te pakken!
En thuis wacht er dan een warme handdoek, ooooohhhhhh, zààààlig! Daar word ik dan ingerold en goed afgedroogd, terwijl ik probeer die handdoek aan flarden te bijten! Daar word je allemaal héél moe van, dus een tukje gedaan!
En deze namiddag zijn we nog 's teruggeweest naar de hondenwei, toen heeft het alleen maar effe gehageld. Mijn grote witte vriendin de Slovaakse Kuvac, Dagmar, was er: da's een ontzettend fijn beest, héél groot, héél rustig en ze draagt altijd een rode sjaal. Wel sexy hoor!
En even later kwam Vinnie, een wild reutje van 10 maanden! Die wilde mij eronder krijgen, maar ik heb me niet laten doen en raad 's wie er aan het einde van de rit de baas was over wie? Die Vinnie at gewoon uit mijn hand! Als ik effe mijn bovenlip optrok, ging hij meteen een eindje weg!
Ik kan ondertussen al van op de zetel, over de zetelrug, op de vensterbank kruipen! 't Is wel een heel gedoe, want mijn poepje blijft nog vaak hangen, maar waar een wil is, is een weg en uiteindelijk geraak ik er toch altijd op! En denk je dat ze me hier dan 's helpen door me een zetje te geven? Nee hoor, ze zitten aan de tafel te lachen en laten mij m'n plan trekken. Maar als ik dan op de vensterbank ben, krijg ik wel applaus!!!
Vanop de vensterbank, kan ik de hele straat overzien. Wij wonen aan een groen pleintje met banken en bomen en daar komen héél véél mensen met hun honden. Daar kan ik héle tijden naar zitten kijken! Ik kén er ook al veel hondjes en baasjes van en ze zwaaien naar mij en zeggen tegen hun hond: Kijk 's, daar zit Lissa!' En dan kwispel ik erop los.
Als mijn vrouwtje in de keuken bezig is, ben ik daar niet weg te brànden!!! Ik heb er al mijn vaste plek, vlak voor het fornuis, een beetje in de weg, maar dat vind ikzelf niet erg. En ALTIJD komt er wel iets lekkers op me af: vandaag heb ik erwtjes geproefd en worst!!! Lekker, lekker, lekker!
Nu ben ik nog wat slaap aan het tanken voor de avondwandeling, want ze beulen me hier wel af, hoor! Twee keer per dag naar de wei, helpen in het huishouden, restjes opeten, in de tuin werken,
socializen met de buurhondjes, glas mee wegdoen naar de glascontainer, mee naar de krantenwinkel (snoepje gekregen!!!): ik snap niet dat ik niet magerder ben met al dat werk!
'k Zal blij zijn als mijn vrouwtje terug een beetje moet gaan werken, oef zeg!
Vele natte likjes en kusjes en pootjes en beetjes van uw slaperige pup,
Deze namiddag ben ik naar de dierenarts geweest voor mijn laatste inenting. Ik moet nu pas terugkomen in juli!
Niet dat ik het erg vond, hoor! 't Was best tof!
Ik kom binnen in dat huis en wat zit daar op de trap in de gang? Iets heel vreemds, een soort hond, maar toch helemaal anders... De dierenarts zei: 'Lissa is precies niet bang voor poezen!' Poezen! Kennen jullie dat? Dat is raar! En dat kijkt zo naar je! En daar zou ik bang voor moeten zijn! Zij voor mij, ja! Ik ben véééél groter!
En binnenin de praktijk zie ik daar onmiddellijk een bakje eten staan! Ik daar naartoe: mjammie, mjammie! 't Waren de korrels van de poes, maar: te laat! 't Was al binnen! En terwijl ik aan het eten was, heb ik blijkbaar een spuitje gekregen??? Niks van gemerkt! Ik was nochtans van plan om héél luid en zielig te piepen, maar ja, je moet het wel eerst voelen, hè!
Ik weeg 17,6 kg, zie er verdomd gezond uit en heb hele goeie tanden!!! Dat heeft de dierenarts ook wel gevoeld! Zomaar in mijn bekje kijken zonder vragen!!!
Ze woont vlakbij een prachtig park en daar zijn we daarna nog een wandeling gaan maken. Toen ik terug thuis kwam, viel ik als een blok in slaap. Wat denken ze wel? Eerst 's morgens anderhalf uur naar de hondenwei, dan thuis gaan eten, dan komt de poetsvrouw en heb ik geen moment rust en dàn moet je tenslotte ook nog naar die dierenarts!!!
Maar nu is het avond en ben ik weer in dromenland: ik heb een héle grote spuit vast en prik iedereen die ik tegenkom, ook de poezen, in hun billen. Iedereen loopt weg voor mijn spuit en mijn gevaarlijke tanden! Ik jank van plezier bij deze wraakzuchtige droom! O, wat is het leven mooi!
Ik ben dus weer naar de puppyklas geweest! We zaten bij juf Josée en die had een geel doosje bij waar....VLEESBROKJES in zaten. Véél! Véél! Wat heb ik goed opgelet, want ze had er een deel van aan mijn vrouwtje gegeven (wij waren ons geel doosje vergeten!!!).
We moesten weer zitten, en een beetje volgen en dan weer spelen met zo'n stom speeltje! Ik zit graag bij juf Josée, want die lacht veel met de puppies als ze iets niet kunnen (en vooral ook met de baasjes, maar dat mocht ik niet verklappen!). Ik moest bv gaan liggen, maar ik snapte er helemaal niks van! Toen ging juf Josée op haar hurken zitten met 1 been gestrekt vooruit en daar moest IK dan onder kruipen om het stukje vlees te pakken te krijgen. Ja, dan ga je automatisch liggen, natuurlijk, anders kan je niet aan het VLEESJE!!!
En toen moest mijn vrouwtje dat ook doen: dat was lachen! Die lag al direct boem op haar poep in het gras! Die zou beter 's agility gaan volgen! Ik heb het vleesbrokje kunnen pakken ZONDER ER IETS VOOR TE DOEN! Haha! Mij moeten ze niks wijsmaken, hoor! Dat met dat been wil ik thuis nog wel heel dikwijls met haar oefenen, mjam! mjam!
Na de les was 't weer puppyspeeltijd. We waren met erg veel puppies vandaag! Dus dat was heel plezierig! Maar toen kwam er zo'n grote Mechelaar van 5 jaar bij: die mensen hadden die hond nog maar 2 dagen geleden uit het asiel gehaald en die hond was héél wild. Toen ben ik maar wat tussen de benen van mijn vrouwtje gaan staan, want van die macho's moet ik niet veel hebben. Die bijten in mijn nekje en proberen de baas te spelen!
En ik heb weer rijst met kip en groentjes gegeten! Daar ben ik echt dol op! Zie je niet op mijn foto hoe groot ik al geworden ben?
Deze namiddag zijn we nog 's naar de speelweide geweest en hoera! daar waren 2 Jack Russells! 2 broertjes, alletwee 8 maanden. Maar wel gevaarlijke beesten, hoor! Happen naar mijn poten en mijn oren! En keffen! En altijd naar mij, hè. Met zijn tweeën voelden ze zich natuurlijk sterk! En toen ik een konijnenkeutel wilde nuttigen (ik spreek nu ook al een beetje bekakt!), moest ik mijn tanden laten zien of ze waren ermee weg!
En terug thuis heb ik de tuin nog een beetje geruïneerd. Ik lust graag wortels van grassprieten, maar ja, daar kan je pas bij als je eerst het gras uitrukt! En ze hebben hier ook kruiden in de tuin staan: stinken, mensen, stinken! Die MOETEN eruit!
En nu lig ik dus weer zalig te maffen en te groeien in mijn zetel, omringd door al mijn speeltjes, mijn botten, mijn plastic flessen en mijn baasjes! En ik droom dat ik op MTV kom als grote popster en die twee Jack Russells zijn mijn backing vocals en moeten alles doen wat ik zeg, anders vliegen ze eruit! Ik zing een prachtig lied over rijst met kip en groenten en papa Kris heeft er een prachtige clip bij gemaakt waar allerlei lekkere hondenhapjes in rondvliegen, die ik dan al zingend uit de lucht pluk en opeet. En vier grote zwarte reuen tillen mij elegant op als ik niet bij de hapjes kan en nu en dan gooi ik dan vanuit de lucht een héééééél klein stukje naar ze. (Niet naar mijn backing vocals, die krijgen NIKS!)
Heel mijn slapende lijfje trilt van deze mooie droom en mijn baasjes horen mij héél stilletjes af en toe een noot zingen. O, wat geniet ik van mezelf!
Laat mij nog maar wat liggen, want dit is te mooi om waar te zijn!
Deze namiddag zijn mijn neefje Joe en mijn nichtje Tuckie op bezoek gekomen. Dat zijn de honden van het petekind van mijn vrouwtje, Kaat. Amai, we hebben gespeeld!
Ik was net aan mijn middagdutje begonnen, want om kwart voor drie moet ik normaal naar de puppyklas en dan moet ik goed uitgerust zijn. Maar wie kwamen daar plots aan? Jawel, Joe en Tucky! Véél fijner dan de puppyklas! Joe en ik hebben een partijtje catch gespeeld, waarbij we allebei al 's mochten winnen. En Tucky was de scheidsrechter, want die is al te oud om nog mee te worstelen.
Die Joe heeft AL mijn speelgoed vastgepakt, heeft uit mijn drinkbakje gedronken, uit mijn emmer op het terras en al mijn puppybrokjes naar binnen geschrokt. Ik hoop dat ik nu de rest van de dag geen honger moet lijden!!! Ik had deze middag wel een restje nasi goreng gekregen: rijst met groentjes en kip! Amai, dat heeft er geen vijf minuten gestaan of hop! alles op! Dus ik was die brokjes wel een beetje vergeten, maar toch... Ieder het zijne! Die Joe ziet er niet uit alsof hij iets tekort komt.
We hebben ook nog in de tuin geravot, twee struiken verpletterd met onze dikke lijven ('k zal mijn spaarpot weer moeten omdraaien!) en ruzie gemaakt voor een kapotte wasspeld. Maar zoals jullie weten: als twee honden vechten voor een wasspeld, loopt het vrouwtje ermee heen!
En om drie uur gingen ze weer weg. Ik lag uitgeteld in de zetel en van de hele puppyklas zal vandaag niet veel meer in huis komen!
Zeg, weet je wat ze zeiden, toen ze binnenkwamen? 'Amai, die is nogal gegroeid! En zo stevig geworden!'
Hm, hm, dat ging dus over MIJ, hè! Ik vind mezelf echt een superpup: mooi, elegant, slim, lief, ik spreek vloeiend een paar talen, ik mag alles voordoen in de puppyklas, ik help in de huishouding... enfin, je zou denken dat ik aan het pochen ben, hè, maar het is allemaal écht waar! Vraag het maar aan mijn baasjes!
Volgende week krijg ik een mooie medaille met aan één kant 'LISSA' op en aan de andere kant het telefoonnummer van mijn vrouwtje! Wat zal ik er dan fantastisch uitzien! Ik ga iedereen op de hondenwei wijsmaken dat het een olympische medaille
worstelen is.... hihi! Dan zullen ze wel respect krijgen voor mij! Iedereen die mij streelt, zegt altijd: Oh, wat een zàcht pelsje!'
Dat is wel fijn natuurlijk, ik krijg graag complimentjes. Maar het is niet goed voor mijn stoere imago: 't lijkt wel of ik naar de kapper ga of zo! Dus daar zal die medaille verandering in brengen!
Morgenvroeg om 10 u is het dus wel puppyklas geblazen! Ik ga eigenlijk meer voor het sociaal contact, want Jos heeft al gezegd dat we onder elkaar in de grote vakantie een beetje gaan trainen. Urko en ik zullen dan de enige leerlingen zijn, wij krijgen privéles! We zullen dan wel 's zien wie de braafste is! Maar ik kan het antwoord al raden...
Dikke kussen van het zachte pelsje Lissa Monchou
Een stoere poot van de medaillewinnaar LISSA MONCHOU
't Is vrijdagavond en mijn vrouwtje is terug van haar werk. We zijn juist nog een avondwandeling gaan maken: 't is heel koud en er is veel wind. Dus ren ik achter wegwaaiende blaadjes, raap takjes op (die mijn vrouwtje afpakt als ze te scherp zijn!) en begin rond te springen als ik een ander hondje zie!!!
Ik ben het nu al helemaal gewoon: ik speel in de living met mijn balletje en rol het dan expres onder de kast. Dan komt mijn baasje met de lat om het vanonder de kast te halen. Dan sta ik af te wachten en te loeren tot de bal tevoorschijn komt. Dat kan ik écht uuuuuuren spelen!
Hier in de buurt is een mevrouw en die had10 dagen zo'n windhond uit Spanje geadopteerd. Nu is die hond ergens erg van geschrokken (hij was al heel bang!), heeft zich losgetrokken en is gaan lopen... Die is nu al een hele week zoek... Overal hangen affiches, tot in de hondenschool toe, maar nog altijd niks! Die mevrouw is in alle staten. En mijn vrouwtje moest natuurlijk weer denken aan die 2 dagen dat niemand wist waar Kwibbe was: afschuwelijk!
Maar IK ga niet weglopen, hoor, want IK ben niet bang! Je zou 's moeten zien wat ik dan allemaal zou missen: lekkere hapjes, spelletjes in de tuin, al dat speelgoed! Nee, weglopen zou wel héél stom zijn!
Op de hondenwei is het zooooo modderig, daar heb je geen idee van!Maar ik lust er wel pap van! Wisten jullie dit:: als je met je 4 pootjes tegelijk in een modderplas springt, hè, dan sta je VOL moddersproeten!!! En de mensen die bij je in de buurt staan, worden ook getrakteerd! Ze lachen daar soms allemaal met mij, omdat ik van die RENBUIEN krijg. Dan cross ik de hele hondenwei rond, helemaal op mijn eentje, en mijn oortjes flapperen op en neer en mijn pootjes wiebelen onder mijn puppylijfje. Dan denk ik dat ik een olympisch kampioene ben en dat iedereen voor mij staat te juichen!
Héhéhé, weet je wat? De krokusvakantie is begonnen! Mijn baasjes hebben een hele week vrij! Dat wordt grote fun! Hopelijk is het een beetje mooi weer!
Zo, nu ga ik op mijn vrouwtje haar schoot liggen, een beetje in de mouwen van haar trui bijten, wat luie spelletjes spelen (ze kietelt altijd onder mijn pootjes, dan trek ik mijn pootjes in en probeer in haar hand te bijten!). En dan val ik na een tijdje in slaap!
Maar als ze naar bed gaan, wil ik mijn 2 STOKJES nog! Daar word ik speciaal voor wakker, hoor! In de onderste lade van de keukenkast, daar liggen ze! Zeker weten! Daar ligt ook nog ander hondenlekkers, maar dat krijg ik niet. Daar ben ik nog te 'klein' voor!!!! Héla héla! Ik ben wel al 4 MAANDEN, hè!!!
Dag lieve hondenvrienden allemaal! Nen dikke poët van da klaain schatteke,
Vandaag ben ik op de hondenwei overhoop gelopen door Duc, een prachtige Mechelse herder, waar Kwibbe nog mee in de puppyklas gezeten heeft. Die was aan het rennen met Urko, mijn Duitse herdersvriend. En ik wilde goeiedag gaan zeggen tegen die 2 knappe gasten. Maar ze hadden mij niet zien aankomen en boem! Duc loopt recht tegen mij. Ik ging nogal een gang! Een vijfvoudige koprol en héél luide kajietjes!!!! Ik ging onmiddellijk luid piepend in de grote holle pijp zitten: daar kon niemand mij pakken en ik huilde erop los. Mijn vrouwtje was in alle staten: die dacht dat ik een poot gebroken had, hihi!
Maar toen ik een VLEESBROKJE zag, ben ik er toch maar uitgekomen. Ik ben zelfs vergeten een beetje te manken. Jammer, want al die aandacht was wel leuk. ALLE baasjes hadden hondenkoekjes in hun hand om mij te lokken, zodat ze mij konden zien lopen. Mijn vrouwtje heeft mij dan opgepakt en de grote sloebers werden aangelijnd (hihi!).
Maar toen wilde ik al wel terug op mijn eigen pootjes staan, want niks is leuker dan grote aangelijnde honden een beetje pesten en dan weglopen!!! En, beste vrienden, IK MANKEER DUS NIKS!!! Mijn motto is: 'PIEPEN VOOR JE PIJN GEDAAN WORDT!'
En ik heb Zigo leren kennen, een leuke hond, die heel graag met mij speelt. Hij is een kruising border collie en ik mag ALLES van hem: ik bijt in zijn oren en in zijn wangen en hij is helemaal wèg van mij!!! Mijn vrouwtje zou graag 's een foto van ons maken, maar we zijn veel te snel en lopen altijd uit het beeld!
Gisterenavond heb ik wel vijf keer moeten overgeven: ik had stiekem in de tuin een stukje stok gegeten en dat was op mijn maagje blijven liggen. Pfff! Niet zo erg, maar nu pakt het vrouwtje alle stokken waaraan ik bijt, gewoon àf!
O, voor ik het vergeet: ze mogen hier wel blij zijn met mij, want ik ben een fantastische hulp! Ik lik lege bordjes helemaal proper (geen afwas meer!), ik laad de wasmachine uit en spreid de natte was goed uit, zodat hij kan drogen, ik laad de boodschappentas uit en gisteren heb ik geholpen om nieuwe lakens op MIJN grote bed te leggen. Dat is leuk! Dan trekken we eerst alle lakens eraf en halen de donsdekens uit de overtrekken. En op die berg lakens kan je dan met je 4 puppypoten tegelijk dansen! Dat mag, want die zijn toch vuil! Ook heel leuk is: op de matras springen terwijl het vrouwtje probeert er een vers hoeslaken over te trekken! En dan, samen het het donsdeken, in de nieuwe overtrek te kruipen! Blijkbaar is dat 'foei', maar wel 'foei' met veel gelach, dus geen écht érge foei zoals proberen te bijten op de draad van de computer.
Ik heb vandaag per mail een héle mooie tekst van mijn pleegmama Rita gekregen. Daar ben ik heel blij mee!!!
Ik heb ook een tekst voor mama Rita. Hij is van een echte grote dichter uit Nederland, Rutger Kopland. Maar, een beetje pochen mag wel, ik zou hem zélf geschreven kunnen hebben! Het heet 'Weggaan':
Weggaan is iets anders
dan het huis uitsluipen
zacht de deur dichttrekken
achter je bestaan en niet
terugkeren. Je blijft
iemand op wie wordt gewacht.
Weggaan kun je beschrijven als
een soort van blijven. Niemand
wacht want je bent er nog.
Niemand neemt afscheid
Want je gaat niet weg.
Mooi hè? Nu ga ik slapen en misschien wel dromen van al mijn Gentse vriendjes, mensen en honden, waar ik zoveel van geleerd heb.
Kusje kusje van het schattigste pupje van de hééééle wereld,
'Deze mooie Engelse tekst heb ik van mijn pleegmama Rita gekregen. Zal ik hem eventjes vertalen, want zoals jullie weten heb ik een geweldige talenknobbel! Ik ken al Grieks, Nederlands, Gents en Antwerps. En natuurlijk ken ik ook een mondje Engels, zoals iedereen tegenwoordig!
Hier gaan we dan!
'Afscheid van je nemen...
Vanochtend word ik wakker en ik weet: er is iets mis.
Ik voel me zo bezwaard. En dan weet ik het weer:
Vandaag is de dag
dat ik afscheid van je moet nemen.
Ik heb je alles geleerd wat je moet weten:
Ik heb je geleerd hoe je moet vertrouwen en hoe je moet liefhebben.
O, hoe bang ben ik voor het moment waarop de wagen die jou meeneemt hier wegrijdt.
Ik zou er wel achter willen rennen,
Want jij huilt omdat je bij me weggaat
En ik huil omdat je bij me weggaat.
Maar ik weet ook dat jij beseft dat ik je nooit in de steek zal laten:
Ik heb je iets beloofd: dat ik je een thuis zou geven voor altijd.
Nu is er alweer een ander verloren zieltje,dat mij nodig heeft.
Ook dat zieltje zal ik alles geven wat ik jou gaf:
De kans om een plaatsje te krijgen in jouw eigen warme gezin.
Mijn pleeghondje, ik zal je nooit vergeten. Wij zijn zo innig verbonden
Dat niets die band kan breken. Je hebt een stukje van mijn hart meegenomen.
En alles wat ik wil is dat je gelukkig wordt.
Het mooiste, maar ook moeilijkste geschenk dat ik je kan geven is...
Je laten gaan..
Jaja, mama Rita, ik heb mijn warme thuis gevonden dankzij jou! Mijn vrouwtje zegt dat het dappere mensen zijn die telkens opnieuw in die emotionele draaimolen willen stappen van verwelkomen, houden van en hechten, en dan tenslotte moeten laten gaan.
Dankzij mama's als jij maken wij kans op een lang en gelukkig leven!
Ik heb niet zo'n computerspecialist (ik ben tenslotte maar een gewoon straathondje!!!), maar misschien kan papa Kris hier héééééél vééééééél hondenhartjes bijtekenen!!! Want die heb je zeker verdiend!'
Vandaag in de kletsnatte regen getraind met mijn kapotte voetbal. In en uit grote plassen, op en af het bergje, door de pijp: ik was niet meer om aan te zien! Maar leuk! Gelukkig had mijn vrouwtje droge handdoeken in de auto liggen, want de poetsvrouw was thuis aan het werk en we zouden vast niet binnen gemogen hebben.
Ik moest wel stiekem lachen met mijn vrouwtje: die zag eruit als een verzopen kat! En die hond in de spiegel thuis was ook gaan trainen, want die zag er al even erg uit!
De zoon van mijn baasjes is nog op bezoek geweest met zijn twee konijntjes: Kerlo, het angorakonijn en Wieter, het dwergkonijntje. Dat zien er geweldig lekkere happen uit! Die mogen hier vrij in de tuin lopen, terwijl hun baasje Seppe het konijnenhok uitkuist. Ik mocht er ook eventjes bij, maar Wieter kreeg al bijna een hartverlamming! De flauwerik! Ik wou toch alleen maar om ter snelste rennen... En de winnaar mocht dan een poot op de verliezer zetten!
IK had die regels opgesteld, maar toen ik dan won, begon hij de lafaard uit te hangen en weg te lopen! En nu mag ik er niet meer los bij, ze zijn bang dat die twee dikkerds zullen sterven van de stress! En ik dan! De hele tijd naar die twee smakelijke brokjes moeten kijken en er niet aan kunnen! Dat is pas stress! Ik zou ze trouwens niet ineens opeten, alleen een klein hapje van elk om te proeven! Maar dan is het weer van 'foei!'!
Op de foto kan je mij ook zien poseren met de buurvrouw, die voor mij zorgt als de baasjes gaan werken. Als je goed kijkt, zie je een LEEG bordje in haar hand. Mijn vrouwtje was niet snel genoeg met haar camera, alles was al OP!
In de krokusvakantie ga ik naar de dierenarts voor mijn laatste inenting! Maar als ze me pijn durft te doen, zal ik haar hard BIJTEN!!!
PS: Ze hebben mij juist gewogen! Ik weeg 17 kg! Is dat niet flink? Op naar de 20 kg zou ik zeggen!
Nu ga ik slapen! 's Avonds vlak voor ik ga slapen, krijg ik nog altijd 2 hondenstokjes, ken je die? Ze hebben ze in verschillende kleuren: groen, rood, beige, bruin! Ik lust liefst de bruine, maar de rest gaat er ook zonder problemen in, hoor!
Gisteren waren ze mijn stokjes toch wel vergeten zeker! Ben ik op mijn poepje voor het 'hondenkastje' (daar ligt het hondenlekkers!!!) blijven zitten, tot hun frank viel! Neenee, die twee stokjes, daar heb ik recht op, die ga ik mij niet door de neus laten boren! Anders ga ik naar de vakbond!
Slaap lekker, droom zacht en denk veel aan mij, uw lieve hondenvriendin,
Tralaliere, tralala, dada!!! Hier is Monchou Lisa! (mijn eerste gedicht!)
Vanochtend naar de puppyklas geweest! Er werden 2 groepjes gemaakt, omdat we met zovelen waren.
Ik zat met een kleine labrador van 3 maanden, een franse buldog van 6 maanden, een jack russell van 3 maanden en één van 8 weken (die had heel veel praat voor zo'n klein onderdeurtje!) en een zwarte herdershond (familie van Urko. De hond dan, niet het baasje!) van 3 maanden.
En weet je wat? Telkens als de instructrice iets wilde voordoen, zei ze: 'Mag ik Lissa efkes om het voor te doen?' Ahum! Ahum! En dan nam ze de leiband van mijn vrouwtje over en toonde ik de anderen hoe het moest!!! Dat komt natuurlijk omdat ze met mij een goede indruk kan maken: ik spring niet tegen haar benen, ik wikkel haar niet in de leiband, ik snak de koekjes niet uit haar hand en ik kijk naar haar als ze 'Lissa' zegt. Dat doen die andere baby's niet, hoor! Die hangen de clown uit in de les,dat hoort toch niet!!!
Die 'oefeningetjes' die ik moest voortdoen, zijn écht poepsimpel. Ze leggen bv een versleten beddenvering op de grond en daar moeten we dan met het baasje rustig over lopen zonder bang te zijn. Echt niks aan! Ik had niet eens GEZIEN dat dat er lag, want de instructrice had een stukje VLEES vast en dat zou vroeg of laat het mijne worden wist ik.
Maar veel andere pups durfden niet, probeerden errond te lopen of draaiden gewoon terug! Geen plantrekkers hoor!
En daarna legden ze die vering op oude autobanden en moesten we dus een klein sprongetje maken op erop te geraken en er weer af. Ik mocht het weer voordoen, haha, weer een extra stukje vlees!! Ik ga ervoor pleiten dat ze het hele terrein vol beddenveringen leggen. Dan spring ik lustig van de ene naar de andere en passeer telkens langs de VLEESKASSA voor mijn beloning. Mijn vrouwtje geeft me nooit eten voor we naar de puppyklas gaan, want na de les heb ik mijn buikje vol!
En tussen de oefeningetjes was het dus weer spelen geblazen (pfff!). Mijn vrouwtje heeft nu zo'n soort caoutchouc spinnenkop gekocht met een touw aan. En als je daarop bijt, piept die. Dat zie ik al meer zitten dan die stomme bal, maar ik blijf het uitsloverij vinden. Ik kijk liever naar de atleten, die op de wei ernaast 'agility' doen. Dat iemand zich opzettelijk zo moe wil maken, dat gaat er bij mij niet in! Ze springen ergens op en als ze dan eindelijk boven zijn, genieten ze geen seconde van het uitzicht, maar springen er zo snel mogelijk weer af! En dat wordt dan aangemoedigd! Dat is daar tieren en roepen en handen klappen! Niks voor Grieken, heb ik allang gezien!
En dan doet een Griekse pup dus al die moeite in de les om de oefeningetjes voor te doen en goed op te letten! En weet je wat die instructrice dan tegen mijn vrouwtje zegt als we van het plein gaan? ' 'tIs wel een slome, hè, ons Lisa!' Awel merci! De volgende keer zal mijn wraak zoet zijn!
Na de les weer met de andere puppies gespeeld op de wei! Vooral met een pitbull uit de andere groep puppies. Dat vond mijn vrouwtje niet zo fijn, want die is een beetje bang van pitbulls. Maar ik niet hoor! Deze had net zo'n roze neus als mijn pluchen konijntje uit de Pinte en ook die heb ik eraf proberen te bijten! Hier hebben we helaas geen foto's van, want mijn vrouwtje was vergeten de batterijen van de camera op te laden! Jammer, anders zouden jullie 's kunnen zien hoe dapper ik ben! Mijn vrouwtje zou willen dat ik met de pups van mijn leeftijd speel (die baby's!), maar ik ga voor de labradors van 6 maanden en de pitbull en de herdershonden van 5 of 6 maanden! Die lopen mij wel geregeld omver, maar die hebben ook baasjes die mij geweldig lief vinden en mij daarom trakteren op allerlei lekkers. Ik moet maar een hand in een zak zien gaan, of ik zit al op mijn poepje. En dat vinden ze zooooooo lief!
Ik hoef er niet bij te zeggen dat ik daarna aan een stevige dut toe was! En om 15 u zijn we nog 's naar de wei gegaan en daar lag een grote kapotte voetbal! Daar heb ik eventjes een kleine Gilles De Bilde-demonstratie mee gegeven! Die act is nog niet helemaal klaar voor het grote publiek, eerst nog wat trainen, maar ik ben wel een natuurtalent!
Mijn baasjes moeten nog 1 weekje werken en dan begint er iets dat 'krokusvakantie' heet! Zou dat eetbaar zijn?
Zij doen er in ieder geval erg enthousiast over!
Nu ben ik weer in dromenland, waar ik uitgeroepen wordt tot stervoetballer van de hondenschool! En die instructrice komt een handtekening vragen en ik bijt haar pen stuk! En de pitbull is mijn grootste fan en doet àlles voor mij!
En mijn fans op de voetbaltribune gooien stukjes kip, kalkoen, biefstuk en worst omdat ik zo goed speel! Wat een droom! Ik begin er al lichtjes van te snurken!
DAG ALLEMAAL! VANDAAG BEN IK HIER VEERTIEN DAGEN EN MIJN ANTWERPS IS ER AL FLINK OP VOORUIT GEGAAN! ME DRINKE OEP DE KROUKUSVAKAANSE EN DA ME ZE NOG LAANK MEUGE MEUGE!'
Ik wil jullie effe een foto sturen van mijn techniek om op de grote tafel te springen: eerst op de stoel en dan hopla! OP DE TAFEL! Helaas stond er vandaag niks eetbaars op!
Ik kom net terug van de hondenwei, maar voor de puppyklas (kwart voor drie) was ik wel te laat, wegens te lang gemaft... Ik heb gespeeld met een bull mastif van 14 maanden. Die was groot!!! Die woog meer dan 60 kg! Maar hij was héél lief. Zo lief dat hij heel mijn rugje volkwijlde! En hij was héél voorzichtig met mij!
Er waren heel veel hondjes, want vlak na de puppyklas komen die allemaal spelen. Dus nu ben ik weer moe en doe een slaapje in de zetel.
Ze lachen mij hier uit, omdat ik blaf tegen de spiegel. Maar ik denk dat ze hier blind zijn, want zij zien precies niet dat IN die spiegel een hond zit! En in de spiegel van de kastdeur ernaast zit er ook nog één! Dan grom ik en zet mijn haar overeind, want het is hier MIJN huis! Het rare is dat die twee honden juist hetzelfde vrouwtje hebben als ik... Die woont ook in die spiegel! Amai, er woont hier veel meer volk dan ik eerst dacht!
Dag allemaal, een fijne zondag met koffie en warme pistolets voor de baasjes en lekkere zondagse hapjes voor mijn hondenvriendjes!
Hier ben ik weer, beste vrienden! Net terug van de hondenwei! Ik heb wéér een nieuwe vriend: Wodan, een schnauzer van 11 maanden. Maar wild! En onopgevoed! Ik kom tenminste als mijn vrouwtje roept, maar Wodan! Die durft hoor! Die loopt gewoon weg!
Deze voormiddag heeft het gegoooooooten, maar mijn vrouwtje moet toch werken de vrijdagvoormiddag, dus dat gaf niet. Ik heb gespeeld met het roze pluchen konijn, dat ik meegekregen heb van mijn pleegmama Rita. Die harde roze neus heb ik er bijna af, die staat al vol puppytanden! Ook had ik een grote kartonnen doos gekregen en die heb ik helemaal in stukken gebeten: je ziet, ik ben een grote hulp in de huishouding!
O ja, ik ben heel fier, want op de hondenwei staat een soort 'troon' en daar kan ik alléén op en af! Dan zit je hoog, joh, dan ben je precies de baas van de hondenwei! Ik ga er altijd vlug opstaan, als één van mijn vrienden te wild wordt.
En ik ben wéér een half uur alléén thuis gebleven gisterenavond. Ik vind dat zelf niet zo speciaal, maar hier doen ze altijd zooooo wild enthousiast als ze thuiskomen, dat ik denk dat ik een soort olympisch record gebroken heb! En de vleesbrokjes zijn natuurlijk mooi meegenomen!
Mijn vrouwtje zegt dat mijn liefde door mijn maagje gaat en dat is ook wel een beetje zo. Gisteren was ze aan de tafel gehaktballetjes aan het rollen en toen ze eventjes naar de keuken was, ben ik eerst op haar stoel geklommen en dan op de tafel. Dat was leuk! Ik heb wel niet van de reeds gerolde gehaktballetjes gegeten, alleen een goeie hap genomen uit het gehakt dat nog niet gerold was.
Ik schrok niet eens toen het vrouwtje ineens terug was: wist ik veel dat dat ook alweer 'foei' is!!!
En vanmiddag heb ik een klein boterhammetje met eiwit gekregen, ik weet niet wat ik het lekkerste vind van al wat ik al geproefd heb! Ik schrok alles werkelijk naar binnen: ze moesten zich eens bedenken en het zèlf opeten!
Morgen begint het weekend en dan ga ik weer naar school. Met dat gele doosje van Pedigree... Weet je nog? Ik lig nu te slapen en ik droom dat dat doosje vanzelf openvliegt en àl die vleesbrokjes recht in mijn bekje vliegen. En dat de deur van de koelkast openvliegt en die héle worst mijn richting uitkomt! Wat een droom!
Maar helaas, beste vriendjes, dromen zijn bedrog en ik zal tot morgen moeten wachten om dat gele doosje nog 's te zien opengaan...
Daàààààg allemaal, vele likjes van de modderpup (gespeeld in een héél vuile, héééél leuke, héééééééééél grote plas!),
