Chondropathie schijnt het dus te zijn. Kraakbeen. En daar is dus iets mee mis. Maar er is niks aan te doen. Kraakbeen zou zich zeer traag herstellen en ik mag gewoon doorgaan met bewegen, misschien wat extra stretch oefeningetjes en bij pijn eventueel een pijnstiller e/o een anti ontstekingsmiddel. Met die woorden werd ik de spreekkamer weer uitgewuifd. Gisteravond mijn lichaam weer flink afgebeuld tijdens de aerobicles. Mijn gemartelde spieren laten nog steeds duidelijk weten dat ze geen prijs stellen op zulke extreme belasting. Maar tijdens dat ander half uur in de sportzaal krijg ik tenminste de gelegenheid om mijn teveel aan energie te verwerken en mijn verstand op nul te zetten. Waarom deden wij dit ook weer? Vroeg ik mijn vriendin Chantal hijgend tijdens "het pompen". Zij zou het toch beter moeten weten, want ze is al een paar jaartjes ouder en dus verstandiger!!! Om in beweging te blijven, om fit te blijven! Hijgt zij nog harder dan ik. Vanochtend als ik opstond leek ik op een redelijk fitte 100 jarige. xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
|