Sinds het begin van het nieuwe jaar het wijkbureau van de Amsterdamse politie al twee maal van binnen gezien. En niet omdat uw "gedachtespinselendejongevijftigster" iets had mispeuterd. Want, oooh nee!  Zij is de onschuldige onschuld bijna zelve! Twee keer moest zij op het politiebureau zijn, voor aangifte van een misdrijf…….! Een tijdje terug. Er was sneeuw aangekondigd en zij besloot de auto van haar vader te nemen om boodschappen te doen vóór dat de aangekondigde verschrikkelijke sneeuwbui zou losbarsten. Toen zij bij het voertuig aankwam constateerde zij dat de achter en een zijruit aan passagierskant die nacht waren ingeslagen. (Zomaar gratis en voor niets, uit frustratie, niet gekregen, misgelopen, niet aangenomen kansen of gewoon, just for fun? Gewoon om dat het kan !!!) Dat zij daar niet echt blij van werd hoef ik u zeker niet te vertellen. Op naar het dichtst bij zijnde politiebureau voor aangifte van het delict. Toen zij het politiebureau drie uurtjes en twee kopjes koffie later verliet, met een tot ziens van de aardige agent die haar had ontvangen waarop zij er prompt uit flapte: “nou eigenlijk liever niet” en de agent vervolgens lachte, dat ze altijd welkom was voor een babbeltje en een kopje koffie. De politie is immers Uw beste vriend!  Wat haar weer even wat vrolijker maakte. Vervolgens vertrok zij, midden in de ondertussen gearriveerde sneeuwbui, richting Carglass aan de andere kant van de stad met twee “open” ramen waardoor de verschrikkelijke sneeuwbui nog vele malen erger aanvoelde en geloof mij (of geloof mij niet) daar werd zij echt niet nòg blijer van. De tweede keer dat zij een bezoek bracht aan het politiebureau was afgelopen vrijdagmiddag  (niet omdat zij behoefte had aan nog een gratis kopje koffie of aan een praatje met zomaar een politieman) Maar om er aangifte te doen van een gestolen nummerplaat. Er was al drie weken niet met de auto gereden, haar vader was zelfs niet bij zijn auto geweest en in die drie weken hadden nummerplaatdieven  dus vrolijk hun gang kunnen gaan, tanken om vervolgens weg te rijden zonder betalen. En overvallen plegen. En ook daar werd zij niet echt veel vrolijker van.  De achtentachtigjarige vader die al maanden niet meer zelf met zijn auto had gereden heeft ondertussen besloten zijn auto die ooit een deel van zijn vrijheid uitmaakte, te verkopen. Waar de vader eigenlijk ook niet veel blijer van werd, en hij was toch al maanden niet meer echt heel erg blij.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

 Na de verkoop die plaats vond bij een garage in Amsterdam - Noord mocht zij terug, alleen, zonder auto, met het pontje (wat haar voor even weer terug bracht naar haar jeugd) En bij windkracht 6 of 8 (of misschien was het wel 10) en met de wind in haar haren werd zij voor heel even weer blij op dat pontje op het IJ.

10-02-2011 om 10:34 geschreven door natoken

Gisteren had ik geen tijd om berichtjes rond te dragen, maar ik heb wel een fantastische namiddag beleefd. Vandaag dan weer poetsen ! Van harte een hele fijne donderdag met liefs, Carine xXx

10-02-2011 om 09:53 geschreven door wiely

Een zachte blik, een blij gelaat,
een vriendelijk woord, een goede daad.
Al lijkt het weinig wat je schenkt,
je geeft soms veel meer dan je denkt.
Lieve groetjes van Freddy en Patty
en een dikke knuffel van onze drie rakkertjes

10-02-2011 om 02:42 geschreven door Patty en Freddy

09-02-2011 om 21:39 geschreven door Hetty

09-02-2011 om 21:06 geschreven door boomer

Het gekkemeidje zin Ik zal haar ff mailen of ze de stem niet herkende OK 

09-02-2011 om 20:39 geschreven door Ikke

Lieve Loewiesa, hoewel dit te triest voor woorden is, heb jij het heel komisch opgeschreven.

Een fijne avond met liefs en knuffels van Tonny & Leo xxx

09-02-2011 om 19:48 geschreven door Tonny & Leo

hallo Loewiesa ,prachtig geschreven en beschreven echt een pschitterende column,
na weer een prachtige dag,
kom ik je nog fijne avond wensen,
fijne woensdaggroeten met veel liefs
van Lilian en Paolo.

09-02-2011 om 19:44 geschreven door paolo

09-02-2011 om 17:27 geschreven door ani

Vele lieve groetjes vanwege Annie & Rogier

09-02-2011 om 16:41 geschreven door Annie en Rogier

Lieverd zo ben ik eens een spiegel van mijn wagen  kwijt en een wielschijf waar ze zich mee bezig houden

De keuze om even een tijdje niet te kiezen,
de keuze om gewoon te laten gebeuren,
de keuze om te ervaren,
de keuze om te voelen,
de keuze om te beleven
Groetjes Nikki

09-02-2011 om 16:22 geschreven door Nikik

09-02-2011 om 13:30 geschreven door CHEERY

09-02-2011 om 10:17 geschreven door Diana

09-02-2011 om 10:12 geschreven door bojako