Hieronder vindt u de volledige tekst van de doodsbrief van Thevenet:

“[een grote hoofdletter M met tussen de schuine benen een kruis] // Madame Louis THEVENET née TEVELS ; / Mademoiselle Jeanne MOMMAERTS sa fille adoptive ; / Monsieur Pierre THEVENET ; / Madame veuve Charles DESFONTAINES-THEVENET et ses enfants Annette et Pierre ; / Monsieur et Madame Georges GIFFAUT- THEVENET ; / Monsieur Pierre THEVENET ; / Monsieur et Madame Paul THEVENET-MERTENS ; / Monsieur Albéric THEVENET ; / Madame L. THEVENET-VOSSIUS ; / Monsieur et Madame C. PANGALOS-PICARD et leur fille Claude ; / Monsieur et Madame Jean LADURÉE et leur fille Anne-Marie ; / Les familles THEVENET et TEVELS ; / ont la profonde douleur de vous faire part de la perte cruelle qu’ils / viennent d’éprouver en la personne de leur époux, père, frère, beau-frère, oncle, / grand-oncle, cousin et parent bienaimé // Monsieur Louis THEVENET / Artiste-Peintre / Chevalier de l’ordre de Leopold // né à
Bruges le 12 février 1874 / et décédé à Hal, le 16 août 1930, après une courte maladie, / muni des Secours de Notre Mère la Sante Eglise / Le service funèbre, suivi de l’inhumation, sera célébré en l’église paroissiale / Saint-Martin à Hal le mardi 19 août 1930, à 10 heures du matin. // Réunion à la maison mortuaire, rue Henri Conscience 41, à 9 ½ heures. // Priez Dieu pour lui // Hal, le 16 août 1930. // Imprimerie F. Demesmaker, 21, rue de Ninove, Hal.”

De doodsbrief werd, zoals uit de datum onderaan blijkt, nog de dag van het overlijden gedrukt en meer dan waarschijnlijk verspreid. De begrafenis had nauwelijks 3 dagen na het overlijden plaats. Dat gebeurde en l’église paroissiale -de kerk was nog niet tot basiliek verheven- Saint-Martin en niet in de Onze-Lieve-Vrouwkerk zoals Halse historici die al te vaak de waarheid geweld aandoen, schrijven.

De familienaam, THEVENET is in hoofdletters geschreven. Uit de rest van de brief kunnen we afleiden dat hij als Thevenet en niet Thévenet geschreven is. In de brief staat immers de familienaam LADURÉE, waarbij het accent aigu duidelijk opvalt.

Dat het accent op de eerste “E” van THEVENET zou vergeten en dus een fout van de drukker zou zijn, is onmogelijk. THEVENET komt maar liefst 9 keer voor, steeds zonder accent aigu.

Merk op dat buiten Emma geen enkele Tevels wordt vermeld.

Wie worden in de brief vermeld?

Madame Louis THEVENET née TEVELS is zijn weduwe met wie hij in 1908 getrouwd is.

Mademoiselle Jeanne MOMMAERTS is sa fille adoptive. Snel na Thevenet’s dood zou echter blijken dat de adoptie nooit wettelijk geregeld was.

Monsieur Pierre THEVENET is Thevenet oudere broer die in 1934 zal sterven. Hij is tweemaal getrouwd: met Léonie Vossius die we nog zullen tegenkomen, en met Madeleine Renaud met wie hij op het moment van het overlijden van zijn broer getrouwd was. Het valt op dat Renaud niet vermeld wordt. Waren er problemen tussen Emma én/of Thevenet en de tweede vrouw van Pierre?

Madame veuve Charles DESFONTAINES-THEVENET et ses enfants Annette et Pierre is het gezin van Thevenet’s zuster Marie.

Monsieur et Madame Georges GIFFAUT- THEVENET is het gezin van Thevenet’s zuster Cécile.

Monsieur et Madame Paul THEVENET-MERTENS en Monsieur Albéric THEVENET zijn de kinderen van Pierre, Thevenet’s broer, uit zijn eerste huwelijk.

Madame L. THEVENET-VOSSIUS is de eerste echtgenote van Pierre, Thevenet’s broer. René Lyr heeft het over Les rapports affectueux qu’elle entretint avec Louis [1]. Haar hele leven heeft ze de naam Thevenet voor haar familienaam geschreven. Ze duikt geregeld op in de “reekening van Emma” [2]:

-11 november 1924 toen ze voor 1.000 frank la prosessïeon de Hal [2] kocht;

-10 oktober 1925 toen ze voor 1.000 frank “Le Chevalet” kocht;

-27 februari 1927 toen ze voor 400 frank “Les Tomates” kocht;

-juli 1928 toen ze voor 2.500 frank “Marche Funèbre" en "La Symphonie" kocht;

-2 oktober 1929 toen ze voor een onbekend bedrag plat de pruimen [2] en "La Proceession de Lembeek" kocht.
De identiteit van Monsieur et Madame C. PANGALOS-PICARD et leur fille Claude en Monsieur et Madame Jean LADURÉE et leur fille Anne-Marie heb ik niet kunnen vaststellen.

[1] LYR, René. Mon ami Louis Thévenet. Editions Nationales, Uccle. 1945.

[2] WALSCHOT, L. De "reekening van Emma". In: Hallensia, jg. 24, nr. 1, januari-maart 2002, p. 26-29.

Op 20 november 2007 heb ik onder de hoofding Uw klacht tegen Hotel Thevenet te Oostende volgende e-mail van het "FOD Economie" ontvangen: Naar aanleidiing van uw schrijven van 23-10-2007 werd een onderzoek ingesteld. Er is een proces-verbaal van waarschuwing opgesteld wegens inbreuk op artikel 23 - misleidende reclame - van de wet van 14 juli 1991 betreffende de handelspraktijken en de voorlichting en de bescherming van de consument. 

Ik heb opgezocht wat de Wet van 14 juli 1991 betreffende de handelspraktijken en de voorlichting en de bescherming van de consument in artkel 23 vermeldt. Ik meen dat het proces-verbaal betrekking heeft op 1° van vermelde wet: Onverminderd andere wettelijke of reglementaire bepalingen is elke reclame verboden (...) die beweringen, gegevens of voorstellingen bevat die kunnen misleiden omtrent de identiteit, de aard, de samenstelling, de oorsprong, de hoeveelheid, de beschikbaarheid, de wijze en de datum van vervaardiging, of de kenmerken van een product (...).
Ik denk dat erop zal moeten toegezien worden dat Hotel Thevenet met het proces-verbaal rekening houdt en haar misleidende reclame van het internet verwijdert. Ik wil beklemtonen dat mijn klacht gericht was tegen de misleidende reclame waarin beweerd werd en nog steeds dat Hotel Thevenet ooit eigendom van de schilder was. Mijn klacht had niets te maken met de door het hotel verleende diensten.

Ik kan nog steeds niet begrijpen dat iemand zich op ordinaire, misleidende en leugenachtige wijze wil verrijken door de naam van een integer iemand als Thevenet te misbruiken. 

Wordt misschien nog vervolgd.

Van 1915 tot 1916 woonde Thevenet op de Grote Baan 249, nu 369, te Drogenbos. Het huis dat er nog steeds staat, werd gehuurd van de ouders van de overleden schilder Felix De Boeck. Het bevindt zich overigens op wandel- en kijkafstand van de vroegere boerderij van de ouders De Boeck en Felix De Boeck zelf. In vermeldde periode woonde Pierre Thevenet, Louis Thevenet's broer, ook te Drogenbos, in het huis grenzend aan dat van Louis Thevenet, op het toenmailge nummer 247a.

Een gedenkplaat herinnert aan Thevenet's verblijf. Het opschrift: "HIER WOONDE KUNSTSCHILDER / ICI VECUT L'ARTISTE PEINTRE / Louis THEVENET / 1915 - 1916". Het loont de moeite om op de inhoud van de korte opschrift in te gaan.
 Door "THEVENET" in hoofdletters te schrijven krijgt men de indruk dat de naam, Thevenet zonder accent aigu op de eerste e, juist geschreven is. Of was men zich bewust van de juiste schrijfwijze? Ik ben geneigd om deze vraag negatief te beantwoorden. Vast staat dat kunstkenners als Joost De Geest en Jan De Kelver, een vereniging, de "Stichting Félix De Boeck uit Drogenbos, die het zouden moeten (kunnen) weten, het in een publicatie uit 2001 [1] steeds over Thévent hadden. Zelfs Jean Calmeyn, toenmalig burgemeester van Drogenbos, die inzage had of kon hebben in bevolkingsregisters, had het in zijn voorwoord van nauwelijks 30 lijnen maar liefst tot 6 keer toe over Thévenet.
De aandachtige voorbijganger weet zonder moeite dat Thevenet "KUNSTSCHILDER" of "ARTISTE PEINTRE" was en dat hij er in "1915 - 1916" gewoond heeft. Dit getuigt van meer eerbied en respect voor de schilder dan de Stad Halle heeft getoond en nog steeds toont met de gedenkplaat aan de Consciencestraat 58 waarop beroep, noch de periode van wonen vermeld staan.


[1] DDAA. Ontmoeting met Felix (De Boeck) Louis Thévenet. Gemeente Drogenbos en Stichting Felix De Boeck, Drogenbos, p. 5. 2001 [n.a.v. de tentoonstelling in het Felix De Boeckmuseum te Drogenbos van 9 september tot 25 oktober 2001].

Op 12 november 2007 om 14.32 heb ik volgende e-mail van halle.leeszaal@bibliotheek.be ontvangen: “Jouw boekje over Thevenet is ingevoerd en verwerkt. Het is dus in de catalogus opzoekbaar en staat in het rek beschikbaar voor uitlening.”

Mijn “boekje”. Wat is er mis met mijn boek?! Er wordt immers een verkleinwoord gebruikt. Bij vriend van Dale te rade gegaan: geen van de onder boekje vermelde omschrijvingen blijkt op mijn werk van toepassing. Ook onder boek gekeken: niet gevonden vanaf hoeveel bladzijden men van een boek spreekt. Mijn “boekje” heeft 92 bladzijden. Is dat dan een boek of een boekje? Of is “boekje” denigrerend bedoeld en wordt naar de inhoud verwezen?

Mijn “boekje” is volgens de e-mail dus “in de catalogus opzoekbaar”. Ik zou moeten juichen en op tafel dansen, misschien zelfs een heerlijk glas cava, Catalaanse godendrank die veel beter dan champagne is, drinken. Ik doe het echter niet. Ben ik wantrouwig? Vele maanden was het boek immers niet in de catalogus te vinden en dus zonder spoor, spoorloos. Ik ben wantrouwig: je zou voor minder wanneer je vaststelt dat het vele maanden duurt een een boek in te brengen. De catalogus van de Halse bibliotheek geopend en als zoekterm “rik wouters” ingetypt. Groot was mijn verwondering: het “boekje” is ingebracht; Zelfs toen ik “thevenet” opzocht, vond ik het.

Dit neemt niet weg dat het “boekje” niet tijdig ingebracht is: vele maanden geleden heb ik het immers geschonken. Zelfs de belofte uit de e-mail van 3 november 2007 om 12.54 is niet uitgekomen: het zou “volgende week” of zelfs nog vroeger nog, “eerstdaags", ingebracht worden. Resultaat: het is pas op 12 november 2007 ingebracht, 9 dagen en dus meer dan een week na de e-mail van 3 november 2007.

Waarom is het “boekje” zo laat ingebracht? Ik citeer opnieuw uit de e-mail van 3 november 2007: “In de loop van dit jaar zijn wij overgestapt naar een heel nieuw bibliotheeksysteem: Aleph 2000. Boeken moeten nu op een heel andere manier ingevoerd worden, volgens de MARC 21-standaard, wat technisch gezien heel wat ingewikkelder is dan voorheen. Voor de meeste boeken is er al een beschrijving via de Open VLACC beschikbaar, en die kan ik dan gewoon overnemen, maar jouw publicatie is nog nergens beschreven, dus moet ik dat zelf doen.”

Ik was (dan ook) nieuwsgierig naar de ‘omschrijving’ in de catalogus die ik er op nagelezen heb. Hieronder vind je de volledige tekst -hopelijk geef ik hem goed weer-:

“Auteur                        Wouters, Rik

Titel                             L. Thevenet : onbegrepen schilder van een oeuvre vol dagdagelijkse voorwerpen : over zijn vrijwillige ballingschap in Halle van 1916 tot 1930            

Uitgever                       Halle : Xarnego,

Publicatiejaar              2007;

Fysieke details            92 p.

Annot. algemeen       Eindwerk tot het behalen van het diploma “Toeristsiche gids” (Elishout, Anderlecht, 2007)

Doelgroep                   volwassenen

Trefwoord - volw.        Thevenet, Louis

Onderwerp SISO         Vlaams-Brabant Halle 938.1 WOUT”

Uit nieuwsgierigheid heb ik er de aanslagen, dus ook de blanco’s, op nageteld. Ik kwam tot 425; ik hoop maar dat ik juist geteld heb. Dat betekent 85 aanslagen per maand of nog geen 3 per dag. Wat een prestatie!

Natuurlijk ligt het laattijdig ter beschikking stellen van het geschenk niet aan dat enorme aantal in te typen karakters. De reden stond duidelijk in de e-mail van 3 november 2007: “Boeken moeten nu op een heel andere manier ingevoerd worden, (…) wat technisch gezien heel wat ingewikkelder is dan voorheen.” Pardon? Al wat ik hierboven geciteerd heb, is buiten “volwassenen”, “Thevenet, Louis” en “Vlaams-Brabant Halle 938.1 WOUT” in het “boekje” zelf te vinden. Van ingewikkeld gesproken!

De voor de hand -moet ik voor de ogen schrijven?- liggende gegevens zijn dan nog onjuist ingebracht. Achter titel staat: “L; Thevenet : onbegrepen schilder van een oeuvre vol dagdagelijkse voorwerpen : over zijn vrijwillige ballingschap in Halle van 1916 tot 1930”. Dit klopt niet: “over zijn vrijwillige ballingschap in Halle van 1916 tot 1930” is immers de ondertitel. En de titel, ach, de titel moet “L. Thevenet onbegrepen schilder van een oeuvre vol dagdagelijkse voorwerpen” zijn, zonder een “:” tussen Thevenet en onbegrepen.

Zegt het inbrengen van dit boek iets, veel over de houding van de Stad Halle -de bibliotheek is eigendom van de Stad- tegenover kunst en kunstenaars in het algemeen en Louis Thevenet in het bijzonder?! Herinner je dat de Stad tijdens Thevenet’s leven zelfs een tentoonstelling rond zijn werk georganiseerd heeft en nu, bijna 80 jaren na zijn dood, nog steeds geen werk van hem bezit!! Of heeft die houding van de Stad Halle niets met Thevenet te maken, maar wel met … 

Of ik nog een boek aan de Stad en haar bilbiotheek zou ik schenken?! Ik denk het wel. Ik ben er zeker van. Ik en de mogelijke lezers moeten immers niet boeten voor de onbekwaamheid van derden. Ik zou het wel anders spelen. Vragen of er interesse voor de schenking van een boek bestaat. Indien op die vraag een positief antwoord komt, de schenking regelen via duidelijke afspraken op papier.

Een besluit? Ik wil wel een besluit trekken. Het kan niet dat de Stad een publicatie over één van haar kunstenaars 5 maanden voor de burger verzwijgt. Is aandacht voor kunst niet één van haar taken?! Het kan niet dat de Stad een publicatie over één van haar kunstenaars 5 maanden voor de burger al dan niet bewust -Inderdaad: misschien wel bewust. Hoe kan het anders dat mijn “boekje” na een vraag van mij ‘hoogdringend’, nu ja na 18 dagen, plots wel kan ingebracht worden?!- verloren legt. Gelukkig heb ik een aantal van de geïnteresseerden met mijn exemplaar en dit blog uit de nood kunnen helpen. Is het echter de taak van de ‘wakkere’ burger om onbekwaamheid van de Stad op te vangen?!

Onderstaand gedicht is een vrije interpretatie van "Hoed met bloemen" van 60 cm bij 70 cm uit 1928. Het maakt deel uit van een dichtbundel in voorbereiding met als werktitel "Of hij ooit nog thuiskomen zal, ergens, en woordenloos blijven spreken". Er is nog geen verschijnigngsdatum voorzien.

"HOED MET BLOEMEN"

Een rode klokhoed heeft zich even maar meester

gemaakt van een ronde tafel en potje, verzilverd,

ovaal, naar een achtergrond verjaagd. Of wil hij er

zich gemoedelijk tegenaan schurken? Bosbloemen

in een blauwige bierpul slaan gade en laten zich

hangen. Boeken bladeren in een ver verleden niet

terug. Een slinger van een hangklok zoekt evenwicht

tussen  tegengewichten. Wil hij tijd voorgoed doen

stilstaan en van ogenblikken eeuwigheden maken?

Een deur nodigt wijdopen tot iets uit. Gestommel

op de duistere verdieping. Wil de vrouw des huizes

uitgaan? Hangt ze haar zondagse kleed in de kast?

Op 3 november om 12.54 deelde een medewerker van de Halse bibliotheek me per e-mail onder meer mee dat mijn geschonken boek over Thevenet "eerstdaags" in de catalogus zou ingebracht worden.

Mijn 'vriend' van Dale houdt zich op de oppervlakte voor wat eerstdaags betreft. Het zou betekenen: "dezer dagen, syn. binnenkort." Ook over binnenkort blijft hij vaag: "binnen korte tijd, syn. eerlang". Eerlang dan: "weldra, binnenkort, spoedig." Inderdaad, ver kom je er niet mee.
Daarom heb ik het zelf maar geprobeerd. Eerlang: binnen enkele dagen. Wat betekent dat echter? Ik ga ervan uit dat binnen een paar dagen binnen 2 dagen betekent. Is het dan verkeerd om te veronderstellen dat binnen enkele dagen net iets meer is dan een paar dagen: 3 dagen dus.

Sinds vermelde e-mail zijn er 3 dagen voorbij. Resultaat: het boek is nog steeds niet ingebracht. Vreemd is dat boeken rond Adrien François Servais, dé hype van 2007 in Halle, rond hetzelfde moment als 'mijn' Thevenet verschenen, wel al ingebracht zijn. 
Censuur door Stad en bibliotheek ten opzichte van Thevenet? Censuur door Stad en bibliotheek ten opzichte van mij?

Thevenet wordt opgenomen in het "Nationaal Biografisch Woordenbeoek", een uitgave van "Universitaire Sichting", Egmontstraat 11 te 1000 Brussel.

Meer gegevens:
-een bijdrage van Rik Wouters, dé Halse Louis Thevenetkenner;
-verschenen in het "Nationaal Biografisch Woordenboek", deel XVIII, Brussel, 2007, kolommen 831-839 en plaat XVIII bovenaan;
-uitgeversaanduidingen: ISBN 9789065690302 en D/2007/0455/11;
-te verkrijgen aan 65 €, verzendingskosten niet inbegrepen. Bestellen kan door  te e-mailen naar  hans.rombaut@skynet.be of te telefoneren naar 02/545.04.56. Contactpersoon: Hans Rombaut, redactiesecretaris van het "Nationaal Biografisch Woordenboek".

Het boek, net als het VIGES of "Vlaams Instituut voor Geschiedenis", wordt tijdens de academische zitting van maandag 5 november 2007 om 17.00 in het Paleis der Academiën, Hertogstraat 1 te Brussel voorgesteld.

Eind mei of begin juni van 2007 schonk ik een exemplaar van mijn eindejaarswerk voor mijn studie Toeristische Gids aan het Elishout te Anderlecht met als titel "L. Thevenet een onbegrepen schilder van een oeuvre vol dagdagelijkse voorwerpen" en als ondertitel "over zijn vrijwillige ballingschap in Halle van 1916 tot 1930" aan de bibliotheek van Halle. 
De redenen van de keuze waren legio:
-(1) de schilder heeft in Halle gewoond van 1916 tot zijn dood in 1930;
-(2) de schilder heeft Halle in een aantal werken verbeeld;
-(3) de schilder was tijdens zijn verblijf in Halle niet onbekend;
-(4) de schilder is vandaag de dag in Halle zo goed als onbekend:
-(4, 1) Stad, noch het lokale Zuidwestbrabants Museum hebben ook maar één werk van hem;
-(4, 2) de oogst aan publicaties in de plaatselijke bibliotheek waarin de schilder en/of zijn werk meer dan gewoon maar aan bod komen, is klein;
-(4, 3)  het straatnaambord van de naar de schilder genoemde laan is bijna onleesbaar;
-(4, 4) de lokale VVV heeft geen Thevenetwandeling;
-(5) het werk was op slechts 10 exemplaren gedrukt en niet in de handel te verkrijgen. De schenking zou er dan ook voor zorgen dat de Hallenaar het kon lezen;
-(6) ik houd van mijn geboortestadje en vooral dan van al wat met kunst te maken heeft.
De schenking werd, zoals bleek uit e-mails van de bibliotheek en de burgemeester, positief ontvangen. 

Op 24 oktober 2007 controleerde ik via http://bib.vlaamsbrabant.be in de catalogus van de plaatselijke bibliotheek welke werken van mij in die bibliotheek voorhanden waren. Gezocht op "Wouters" en "Rik Wouters". Los van het feit dat een aantal van mijn dichtbundels en literaire essays geen deel van de collectie uitmaken, viel de afwezigheid van mijn werk "L. Thevenet een onbegrepen schilder van een oeuvre vol dagdagelijkse voorwerpen" op. Voor alle zekerheid heb ik ook gezocht op "Thevenet" en "Louis Thevenet". Resultaat: nihil. 
Daarom heb ik op donderdag 25 oktober 2007 om 6.52 volgende e-mail met als onderwerp "geschonken boek spoorloos" en met CC naar dirk.pieters@halle.be, burgemeester, gezonden naar info@halle.be: "Vele maanden geleden heb ik een exemplaar van mijn boek  "L. Thevenet een onbegrepen schilder van een oeuvre vol dagdagelijkse voorwerpen" aan de bibliotheek geschonken. Bij controle van de catalogus van de bibliotheek op http://bib.vlaamsbrabant.be is van dat boek geen spoor terug te vinden. Kunt u me zeggen wat ermee gebeurd is?" Diezelfde dag nog ontving ik om 9.34 volgende e-mail met CC naar Monik.GHYSSELS@halle.be, bibliothecaris: "Uw vraag is voor een antwoord doorgestuurd aan de bibliotheek."
Het spreekt dat ik met de snelle reactie tevreden was: ik zou te weten komen waar mijn schenking gebleven was. Wel stelde ik me vragen bij de formulering van de reactie: ik zou "een antwoord" krijgen. Een antwoord? Waarom niet gewoon maar: "Uw vraag is voor antwoord" -Merk op: zonder onbepaald lidwoord!- "doorgestuurd aan de bibliotheek." Ik dacht dat er slechts één antwoord mogelijk was. Ik dacht aan iets in de aard van: "Uw boek werd om ... (opgave van de reden) nog niet ingebracht. Het is op ... (datum) ingebracht en voor het publiek beschikbaar." Of moest ik bang worden? Zou het antwoord kunnen luiden: "Er is geen spoor gevonden van uw boek."?

Vandaag is het maandag 29 oktober 2007. Sinds donderdag 25 oktober 2007 is de bibliotheek 4 dagen open geweest: 2 normale werkdagen waarop ook boeken kunnen uitgeleend worden, en 2 dagen waarop enkel boeken kunnen uitgeleend worden. Een antwoord heb ik nog niet gekregen. Mijn vragen blijven en nemen zelfs toe:
-wat is er met mijn boek dat ik -ik benadruk het- aan de Stad geschonken heb, gebeurd?;
-waarom is het na maanden nog niet ingebracht?;
-is het toevallig niet ingebracht?
-is het 'toevallig' niet ingebracht?;
-is het verloren?;
-is het bewust verloren gelegd?;
-is het 'bewust' verloren gelegd'?;
-is het de gewoonte dat de Stad Halle onzorgvuldig met schenkingen omspringt?;
-waarom  krijg ik binnen een redelijke tijd -zeg nu zelf: 2 dagen om een boek te zoeken, is toch meer dan voldoende- geen antwoord?
Vragen die beklijven. Vragen die knagen. Vragen waarop ik dringend een antwoord wil: toch niet overdreven nadat een boek na enkele maanden nog steeds niet kan ontleend worden, erger zelfs nog niet ingebracht is?! Daarom om 8.51 volgende e-mail met als onderwerp "geschonken boek spoorloos, stand onderzoek" en met CC naar dirk.pieters@halle.be, burgemeester, gezonden naar info@halle.be: "Ik herinner u aan mijn mail van donderdag 25 oktober 2007 , 6.53, waarop u me dezelfde dag nog om 9.34 antwoordde dat hij voor gevolg overgemaakt is aan de bibliotheek. Ik heb nog steeds geen antwoord ontvangen. Kunt u me de stand van het onderzoek meedelen?"

Sinds de zeventiger jaren van de twintigste eeuw bevindt zich een Thevenet-gedenkplaat links van de toegangsdeur van de Consciencestraat 58 te 1500 Halle waar de schilder van 1927 tot 1930 woonde en werkte. Het ontwerp is van de Halse kunstenaar Camille Colruyt.
De gedenkplaat is, net als het straatnaambord van de Thevenetlaan, dringend aan een oppoetsbeurt toe. Een verklarend onderschrift dat onder meer vermeldt wie Thevenet was, zou zeer nuttig zijn, net als de inkadering van de gedenkplaat in een 'officiële' Thevenetwandeling.

Onderstaande brief van de Stad Halle heb ik op donderdag 27 september 2007 ontvangen. Reeds gestelde vraag, "Thevenet ereburger van Halle?" blijft; toch meen ik uit onderstaande brief te mogen besluiten dat de mogelijkheid bestaat en dat mijn en "Xarnego"'s voorstel zal onderzocht worden. 

          De Heer Rik WOUTERS
          Voorzitter "Xarnego"
          [adres]

[adminstratieve gegevens]

          Halle, 26 sep. 2007

Titel "Ereburger van de Stad Halle"

Geachte Heer Voorzitter,

Uw voorstel van 17.09.'07 om de mogelijkheid te onderzoeken om kunstschilder Lous Thevenet postuum de titel van "Ereburer van de Stad Halle" toe te kennen, weerhield onze aandacht.

De toekenning gebeurt door de gemeenteraad, op voorstel van een commissie.

In het reglement Toekenning Ereplaket en titel Ereburger van de stad Halle werden de voorwaarden hiertoe vastgelegd. Eén van deze voorwaarden bepaalt dat de titel "ereburger van de stad Halle" slechts 2-jaarlijks kan worden toegekend.

In de zitting van 22 mei 2007 werd de titel toekend aan de musicus Adrien François Servais.

Bijgevolg zal de eerstvolgende onderscheiding ten vroegste in 2009 kunnen plaatsvinden.

Uw voorstel zal bij de volgende samenkomst van de commissie worden besproken.

Inmiddels verblijven wij,

Met bijzondere hoogachting

De stadssecretaris          De burgemeester

G. Van Belle                   D. Pieters

Bijlage: reglement Toekenning ereplaket en titel Ereburger van de stad Halle 

De tweede stap naar een mogelijke erkenning van Thevenet als ereburger van Halle is gezet.
Op 17 september 2007 nog heb ik in verband met de 2 op dezelfde dag verzonden e-mails volgende berichten ontvangen:
-per e-mail van Marion.jansen@halle.be, meer dan waarschijnlijk als gevolg op mijn e-mail aan info@halle.be: "was read on Mon, 17 Sep 2007 8:40:13";
-per e-mail van dirk.pieters@halle.be: "was read on Mon, 17 Sep 2007 10:46:45".
Dé vraag blijft uiteraard: Thevenet ereburger van Halle?

          Aan het College van Burgemeester 
          en Schepenen van de Stad Halle
          Oudstrijdersplein 45
          1500 Halle

Betreft: verlening titel "Ereburger van de Stad Halle" aan Louis Thevenet

Mijne heren,

Als kunstenaar, burger van de Stad Halle en voorzitter van de Halse literaire en kunstvereniging "xarnego" vraag ik u om de mogelijkheid te onderzoeken om kunstschilder Louis Thevenet, te Halle overleden op 16 augustus 1930, de titel van "Ereburger van de Stad Halle" toe te kennen.

Ik ben van oordeel dat hij daarop wegens verscheidene redenen recht heeft:
-hij heeft 16 jaren van zijn leven in Halle gewoond;
-hij heeft door zijn bijzondere verdiensten als kunstschilder bijgedragen tot het Halse culturele en vooral kunstleven;
-hij heeft door zijn kunst en verbondenheid met Halle de nationale en internationale uitstraling van zijn ‘adoptiestad’ Halle verspreid.

U vindt in bijlagen documenten die tot uw onderzoek kunnen bijdragen:
-bijlage 1: links tussen Thevenet en Halle en herinneringen aan zijn verblijf in Halle;
-bijlage 2: individuele en collectieve tentoonstellingen;
-bijlage 3: werken in het bezit van Belgische musea.
Meer gegevens over Thevenet en zijn kunst vindt u op http://blog.seniorennet.be/louis_thevenet, een initiatief van mezelf en "xarnego".

Voor meer informatie kunt u me steeds contacteren.

In de hoop op een gunstige reactie groet ik u,

Vriendelijk,

          Rik Wouters
          [contactgegevens]

In 1982 verscheen postuum René Lyrs verzamelde L’Oeuvre Poétique. Dit werk is verschenen op mille exemplaires dont neuf cent cinquante sur vélin bouffant et cinquante sur papier de Hollande Van Gelder numérotés de 1 à 50 constituant l’édition oirginale [1]. Het bevat alle gedichten van Lyr, verschenen in dichtbundels, met uitzondering van de eerste 4 dichtbundels, "Chant du Rêve", "Dans le Silence", "Brises" en "Rimes Fanées", waaruit selecties opgenomen zijn. Ook de onuitgegeven dichtbundels "Chansons de l’aube et du soir" (1902-1948), "Voyage au bout de toi" (1949-1951) en "Rosace de mes nuits" (1957) werden opgenomen.
"Rétrospectieve", uit 1954, bevat talrijke verzen waarin ‘Thevenet’ de hoofdrol speelt. "Fleur de mon jardin", uit 1957, bevat een gedicht waarin Thevenet terloops opduikt.
"Rétrospective" -Daarom ook gebruikte ik hierboven het algemene ‘verzen’.- stelt problemen. Gaat het om 1 gedicht waarin weinig om de lay-out gegeven werd? Gaat het om 1 gedicht waarin de onderdelen of ‘hoofdstukken’ door grotere ruimtes wit dan tussen strofes van elkaar gescheiden zijn? Gaat het om verscheidene gedichten die door grotere ruimtes wit dan tussen strofes van elkaar gescheiden zijn, in plaats van de stervorm gebruikt in andere bundels? Ik heb voor het laatste geopteerd.
Hieronder vind je de originele teksten en een vertalingen ervan van mezelf. De ongetitelde gedichten van "Rétrospective" heb ik tussen vierkante haakjes als volgt van en ‘titel’ voorzien: gedicht gevolgd door een volgnummer. Ik heb vorm en interpunctie zoveel mogelijk gerespecteerd. Titels van werken werden, wanneer er een Nederlandse titel bestaat, in het Nederlands én cursief afgedrukt: onder het gedicht geef ik in de mate van het mogelijke informatie over de vermelde of beschreven schilderij. Lyrs foutieve ‘Thévenet’ wordt als Thevenet geschreven.



"RÉTROSPECTIEVE"

[gedicht 1, pagina 181]

Oleffe Auderghem – le jardin
des conciles dans la clairière
Oleffe le Maître le Père
comme le nommaient les dauphins
Louis Thévenet Brusselmans
Philibert Cockx Rik Wouters
les en-allés les mil neuf cents.
Ils ont combattu sous son nom
ceux qu’on dira "Les Brabançons".
Aujourd’hui tout l’oubli l’assiège
mais nos vigiles le protègent
dans la nuit et dans le brouillard
comme jadis L’Homme du Phare. 

     Oleffe Oudergem – de tuin
     de samenkomsten op de open plek in het bos
     Oleffe de Meester de Vader
     zoals zijn kroonprinsen hem noemden:   
     Louis Thévenet Brusselmans 
     Philibert Cockx Rik Wouters,
     de gestorvenen die van negentienhonderd. 
     Onder zijn naam hebben zij die men
     "De Brabanders" zal noemen, gevochten. 
     Vandaag lijdt hij aan algehele vergetelheid 
     maar onze wakers beschermers hem
     tijdens de nacht en in de mist
     zoals vroeger L’Homme du Phare. 
    
"L’Homme du Phare" is een werk van Oleffe.



[gedicht 2, pagina’s 186-187]

La grâce habite Solembempt
et chaque matin c’est dimanche
sur la toile Louis se penche
tel Balthasar à Bethléem

     gratie woont in het Sollenbeemd
     waar het elke dag zondag is
     Louis bestudeert het doek
    zoals Bathasar Bethlehem

bergers s’en viennent des vallons
rois mages par plaines et monts
chemineau par chemins chemine
le coeur prie la main dessine

     herders komen uit dalen
     koningen over vlaktes en bergen
     een zwerver loopt over wegen
     de ziel bidt terwijl de hand tekent

Entre dans la nature écoute le matin
les paroles sont des corolles au jardin
toutes neuves et la fillette en robe blanche
et la lumière essaim d’abeilles dans les branches

     Aanschouw de natuur luister naar de morgen
     woorden zijn als nieuwe bloemkronen 
     in de tuin het meisje in het witte kleed
     het licht is als een zwerm bijen in de takken

il suffit de tremper le pinceau dans l’air bleu
le chant répond de la bouche des mains des yeux
de tout ce jeune corps pétri de sa clarté
qu’à la basse soutient le noir en pédalier

     het volstaat om het penseel in blauwe lucht te doppen
     gezang beantwoordt met mond handen ogen
     dat jeugdige lichaam gevormd door licht
     terwijl de bas het zwart als een voetklavier ondersteunt

un amoureux émoi soulève le corsage
et l’on voit battre doucement dans les barreaux
la fleur du géranium fluidique coeur d’oiseau
pris par la Chaise Rouge ainsi qu’en une cage.

     een ontroerde minnaar tilt het lijfje op
     men ziet zachtjes tussen tralies de bloem bonken
     van de geranium als het vloeibare hart van de vogel
     genomen door de Chaise Rouge in een kooi.

Over "Chaise Rouge" heb ik niets kunnen achterhalen.



[gedicht 3, pagina 188]

Interrogé le vide énorme de la chambre
un poème raconte et la vie et l’amour
il est ce livre sur la table où se rassemblent
les objets les reflets les musiques du jour.

     Een dichter die de enorme stilte ondervraagd
     heeft, vertelt over leven én liefde 
     hij is dat boek op tafel waar voorwerpen
     muzieken van de dag weerkaatsen.

L’Harmonium absents les doigts ses touches noires
comme des barres sur le blanc d’ivoire pur.
Le violon au bois tendre suspend au mur
les frémissants répons de la muette histoire

     Het Harmonium afwezig de vingers de zwarte toetsen
     zoals muziekstrepen op het maagdelijk-witte ivoor.
     De viool van zacht hout hangt op aan de muur
     sidderende responsaria van de zwijgende geschiedenis

et dans le cadre d’or aux cercles enchantés
le vieux portrait pâlit au colloque profane
du couple en ces atours d’Orient inventé
masques trop ressemblants de l’estampe persane.

     in de gouden kader vol betoverde cirkels
     verbleekt het oude portret de wereldlijke samenspraak
     van het koppel verzonnen in een oosterse omgeving
     verbergt het te gelijkend op een Perzische plaat.

"Het Harmonium" verwijst naar het gelijknamige schilderij uit 1924 waarop verzen 3-4 van strofe 3 onmiskenbaar alluderen.



[gedicht 4, pagina 188]

Toutes les portes sont ouvertes
les murs ne sont plus que des trous
de lumière nette par où
les Pespectives sont ouvertes

     Alle deuren zijn open 
     muren zijn niets meer 
     dan heldere lichtgaten
     langswaar Pespectives open zijn.

les plans chevauchant l’accord
des angles des carrés des lignes
au prisonnier des gris des ors
et des blues d’Oleffe font signe.

     de harmonie van hoeken vierkanten
     lijnen die tekeningen overlappen
     grijzen goudgelen en blauwen 
     van Oleffe geven aan de gevangene teken

Trois cadences les tons posés
comme des notes musicales
et pour combler les intervalles
les silences accumulés.

     Drie maten van aangebrachte kleuren
     als muzikale tonen 
     vullen intervallen
     verzamelde stiltes.

La route et le bourdon sont prêts
Louis s’évade dans l’abstrait.

     Weg en pelgrimsstaf zijn klaar
     Louis vlucht weg in het abstracte.

Over "Pespectives" heb ik niets kunnen achterhalen. Het gedicht is alleszins gebaseerd op "Mijnheer gaat uit" uit 1916 en "Le violoncelle" uit 1923.



[gedicht 5, pagina 189]

Plus d’ombre
le point détaché le jeu clair
des lumières et des matières
dans l’ordre muet et le nombre

     Geen schaduw meer
     afgesplitst ogenblik helder spel
     van kennis en aanleidingen
     in sprakeloze orde en harmonie

un style d’espace et de rythme
en contrepoint de son thème banal
libre l’esprit un élan cathédral
au moindre accent de som hymne.

     een stijl van ruimte en ritme
     in het contrapunt van zijn alledaagse thema
     vrije geest opwelling kathedraal
     in het minste accent van zijn lofzang.

Peinture pure heure biblique
au balancier entre les poids
mesure orphique l’on perçoit
l’exactitude des répliques.

     Zuivere schilderkunst bijbels uur
     op de slinger tussen de gewichten
     orfeïsche maat men neemt 
     de nauwkeurigheid van weerwoorden waar.

Triangle timbre de la nappe
chaise avec ses trois pieds valseurs
sonnantes monnaies du Pape
et cloche de Chapeau à fleurs.

     Driehoek kleurklank van het tafellaken
     stoel met haar drie walsende poten
     slaande Judaspenningen
     en de klok van de Hoed met bloemen.

"Hoed met bloemen" verwijst naar het gelijknamige schilderij uit 1928.
Vers 1 van strofe 1 kan het tweede deel van Thevenet’s carrière waar closionisme meer en meer naar de achtergrond verdween, aanduiden.



"FLEURS DE MON JARDIN"

ANCOLIE [pagina 222]
     AKELEI

Soeur de la tristesse, ancolie,
en ton humilité tapie
à l’ombre des glaïeuls vainqueurs…
et pourtant tu ris, tendre fleur

     Akelei, zuster van droefheid,
     in jouw nederigheid berust de schaduw 
     van overwinnende zwaardlelies.
     En toch lach je, gevoelige bloem 

tu ris d’un ton frais, sans mélange
ainsi que l’éclat d’ocre clair,
si simple, si vive, si franche,
dont Thévenet chantait son air.
Et se prolonge la cadence
au pli de ta corolle d’or
avec la chère résonance
de ses mots, par-delà la mort.

     je lacht met een frisse kracht, zonder mengsel, 
     als een uitbarsting van helder oker, 
     zo gewoon, zo hevig, zo openhartig,
     die Thevenet zangerig verheerlijkte.
     En het tempo verlengt zich 
     in de vouw van je gouden bloemkroon
     met de kostbare weerklank 
     van haar woorden, verder dan de dood.
    
Tu les rappelles à ma peine
en notre jardin de printemps
si bien que c’est sa joie sereine
à te regarder, que j’entends.

     Je herinnert hen aan mijn werk,
     in onze tuin in de lente
     zo goed dat het haar rustige genot
     is om je te bekijken dat ik hoor.
   
[1] LYR, René. L’Oeuvre Poétique. Unimuse, Tournai. 1982.

In mijn bijdrage "René Lyr, "Mon ami Louis Thévenet" en het ‘mysterie’ Thevenet (+ illustratie)", elders op deze site, had ik het over Menet wiens Thevenet-portret uit 1907 de kaft van Lyrs "Mon ami Louis Thévenet" siert. In vermeld boek had Lyr het terloops over Menet die quitta Bruxelles un beau jour et personne n’entendit plus parler de lui. [1]. Ik ben naar Menet op zoek geweest: veel heb ik, zoals uit vermelde bijdrage blijkt, niet gevonden.

Lyr blijft vaag over Menet’s ‘verdwijning’. Hij weet dat hij Bruxelles op un beau jour verlaten heeft en dat sindsdien personne n’entendit plus parler de lui [1]. Wist Lyr zelf niets meer? Vond hij Menet niet boeiend genoeg om meer over te schrijven? Lyr heeft me met vragen opgezadeld.
En er komen er nog meer. Wanneer is die beau jour geweest? Kort na het schilderen van Thevenet’s portret? Jaren later? Is het waar dat personne n’entendit pus parler de lui [1]? Veralgemeent Lyr? Waarom zou hij dat doen? Misschien omdat híjzelf niets meer van Menet gehoord heeft?
Walschot veronderstelt dat Menet nog in 1913 in wat België genoemd wordt, was of geweest is. In zijn transcriptie van "de reekening van Emma" vermeldt hij dat in het jaar 1913 op 15 Maarte een zekere Mr Minet een paiza matin waarin paiza staat voor paysage, gekocht heeft voor 200 frank. Hij voegt er in zijn commentaren bij Emma’s boekhouding, die uitvoerig en verhelderend werken, aan toe dat de koper was, D.i. waarschijnlijk, Menet die het portret van Louis Thévenet schilderde. [2].
Heeft Walschot het bij het rechte eind? Is Minet inderdaad een verschrijving van Menet? Verwonderlijk is dit niet, zoals uit mijn bijdrage ""de reekening van Emma" of een onmogelijke zoektocht in het kunstenaarsverleden", elders op deze site, blijkt. Toch heeft zelfs Walschot er zijn twijfels over. Niet voor niets gebruikte hij waarschijnlijk [2]. Zijn gereserveerdheid lijkt terecht. Het kan niet anders dan dat Hallenaar Walschot die geschiedenis en leven van zijn stad door en door kende, weet had van Minet’s die in Halle woonden. Ook nu wonen er nog.
Thevenet verbleef in 1913 echter in het Brusselse. Woonden daar toen Minet’s? Ik zou het niet weten. Bladeren in de "Witte Gids" voor 2007-2008 leverde me voor Brussel 43 Minet’s op. Is het verwonderlijk dat er ook in 1913 Minet’s zouden gewoond hebben? Ik denk het niet. In dit geval kan het zeer goed zijn dat een Minet werk van Thevenet gekocht heeft. In dit geval is Walschot het te ver gaan zoeken en was zijn lichte twijfel terecht.
Ik had vorige zin als slot van deze bijdrage willen beschouwen. Ik ben in vermelde telefoongids echter ook op zoek gegaan naar 'Brusselse' Menet's. Ik heb er één gevonden. Leefden er in 1913 ook Menet’s in Brussel? Het lijkt me zeer goed mogelijk dat ‘Thevenet’s’ Menet er nog rondhing, Thevenet nu en dan of zelfs geregeld zag en in 1913 de paiza matin [2] gekocht heeft.
Vragen blijven echter: 
-zagen Thevenet en Menet elkaar nog na 1907?;
-wie heeft in 1913 de paiza matin [2] gekocht? Een Minet of een Menet?

Je beweert dat het niet belangrijk is om te weten of de koper van Thevenet’s schilderij een Minet of een Menet, en in het laatste geval misschien wel dé of Thevenet’s Menet, was. Je hebt ongetwijfeld gelijk.
Maar zijn het niet de schijnbaar ‘overbodige’ en over gewone mensen handelende details die de al te vaak saaie en daardoor niet tot lezen en bestuderen  uitnodigende geschiedenis van data en belangrijke gebeurtenissen boeiend en menselijk maken?!

[1] LYR, René. Mon ami Louis Thévenet. Editions Nationales, Uccle. 1945.
[2] WALSCHOT, L. De "reekening van Emma". In: Hallensia, jg. 24, nr. 1, januari-maart 2002, p. 26-29.

In 1990 verscheen "Retrospectieve Louis Thévenet" dat werd uitgegeven naar aanleiding van de retrospectieve tentoonstelling Louis Thévenet, georganiseerd door de Stad Halle met de medewerking van het Gemeentekrediet, in het Oud-Jezuïetencollege van 6 oktober tot 30 november 1999. [1].

Het boek bevat 7 teksten:
-een "Woord vooraf" van François Narmon, toen voorzitter van het directiecomité van het Gemeentekrediet;
-een "Ten geleide" van Tom Severs, toen schepen van cultuur van de stad Halle;
-niet-ondertekende "Biografische gegevens";
-een Nederlandstalige vertaling van een tekst van Serge Goyens de Heusch;
-een Nederlandstalige vertaling van een tekst van Claude Lyr, zoon van René Lyr, Thevenet’s biograaf;
-een niet-ondertekende "Catalogus";
-het Franse origineel van hierboven vermelde tekst van Goyens de Heusch;
-het Franse origineel van hierboven vermelde tekst van Lyr;
"een niet-ondertekende en erg selectieve "Bibliografie" die dan ook onvolledig en, wat erger is, niet representatief is.
Het boek bevat ook en vooral een rijke schat aan iconografisch materiaal:
-"Mijnheer gaat uit" van 65 cm bij 55 cm uit 1916 in kleur en de ondertekening van één van zijn werken, LTHEVENET, op de kaft;
-6 zwart-wit-foto’s van Thevenet en 1 zwart-wit-foto van Thevenet met vriend-schilder Crétin-Georges [1];
-16 kleurenafbeeldingen van tentoonstelde schilderijen waarvan 10 uit zijn Halse periode dateren;
-Frans-Nederlandse toegangskaart tot de Wereldtentoonstelling te Gent in 1913 met daarop de foto die jaren later op zijn zerk op de begraafplaats van Halle zal prijken;
-postkaart aan René Lyr, geschreven op 7 juli 1925;
-zwart-wit-afbeeldingen van 87 van de 88 tentoonstelde schilderijen waarvan 61 uit zijn Halse periode dateren;
-Thevenet’s Franstalige doodsbrief waarop Thévenet [1] staat;
-een foto van het borstbeeld van Thevenet door G. Van Goolen.
Kortom, een gedenkwaardige en verzorgd-uitgegeven catalogus naar aanleiding van een memorabele tentoonstelling.

Als tekstschrijvers van de kritische bijdragen werd gekozen voor Goyens de Heusch en zoon Lyr. Goyens de Heusch is schrijver van één van dé magistrale, verhelderende en verrijkende naslagwerken over "L’Impressionisme et le Fauvisme en Belgique" [2] dat overvloedig van illustratieve schilderijen voorzien is, en van "De Brabantse fauvisten" [3]. Zoon Lyr is opgegroeid tussen de vele Thevenet’s die deel uitmaakten van zijn vaders kunstverzameling. De keuze aanvechten zou onrechtvaardig zijn.
Toch komen een aantal zaken vreemd over.
Waren er geen andere kunstkenners die evengoed, misschien zelfs beter zouden gedaan hebben? Goyens de Heusch heeft Thevenet immers niet gekend en heeft het in zijn publicaties slechts met mondjesmaat over Thevenet sinds hij in Halle is komen wonen. Op die manier laat hij meer dan de helft van Thevenet’s oeuvre grotendeels buiten beschouwing. Zoon Lyr heeft Thevenet in zijn jeugd enkele keren ontmoet en gekend tussen 1925 en 1930 [4] zodat zijn kennis grotendeels komt van wat hij zijn vader heeft horen vertellen en uit de al dan niet uitgegeven geschriften van zijn vader.
Waarom werd gekozen voor Franstaligen? Er zijn toch genoeg Nederlandstalige kunstkenners die evengoed, misschien zelfs beter zouden gedaan hebben. Ik heb a priori niets tegen Franstaligen. Ik zou echter geopteerd hebben voor een vertaling van René Lyrs "Mon ami Louis Thévenet" [5] uit 1945 omdat het het enige ‘volledige’ verslag van Thevenet’s leven, waarop de meeste latere schrijvers zich gebaseerd hebben, bevat. Het zou wel een vertaling moeten geweest zijn met tal van voetnoten die verduidelijkten, aanpasten of verbeterden.
Bij de keuze van zoon Lyr plaats ik een groot vraagteken. Kan iemand die bewust aan vervalsing meegewerkt heeft en ze zelfs in stand gehouden heeft door zijn vaders ongepaste ingreep in de kunstgeschiedenis zelf te gebruiken, ‘objectief’ zijn? Vader en zoon Lyr hebben het steeds over Thévenet gehad omdat dat Franser en welluidender klonk -Kan Franstalige arrogantie in wat België genoemd wordt, echt zó ver gaan?!-, zo vond René. Dit laatste heeft Claude Lyr van der Eeckt persoonlijk bevestigd toen ik hem die vraag stelde tijdens het gesprek dat ik bij hem thuis met hem had. [6]. Zoon Lyr heeft de ‘uitvinding’ van zijn vader gebruikt en de ingreep van die vader nooit veroordeeld. Hij heeft, net als zijn vader, zonder toestemming van Thevenet en, wat erger is, zonder scrupules ingegrepen in Thevenet’s leven en het op een arrogante, denigrerende en hautaine wijze gedeeltelijk vervalst.

Waarom werden Franstalige teksten opgenomen? Halle maakt immers deel uit van het Vlaams Gewest waar Nederlands de enige erkende en officiële taal is. Je zou natuurlijk kunnen stellen dat het Gemeentekrediet als uitgever doet en laat wat het wil en als Belgische bank de officiële talen van wat België genoemd wordt, gebruikt. Waar is het Duits dan echter gebleven?! 
Probleem is wel dat de stad Halle nauw, erg nauw bij de publicatie betrokken was. De tentoonstelling werd georganiseerd door de Stad Halle, weliswaar met de medewerking van het Gemeentekrediet [1]. Overdrijf ik door te stellen dat de stad Halle hoofdorganisator en het Gemeentekrediet nevenorganisator was? Overdrijf ik door te stellen dat de stad Halle het Gemeentekrediet de toestemming gegeven heeft om de uitgave van de catalogus van een door de stad Halle georganiseerde tentoonstelling op zich te nemen? Dat de stad Halle actief meegewerkt heeft aan de catalogus, blijkt meer dan duidelijk uit het voorwoord van Tom Severs, toen schepen van cultuur van de stad Halle.
Is het de taak van de Vlaamse stad Halle om een andere dan de enige gewesttaal te promoten?! Heeft de stad Halle überhaupt het recht om publicaties in een andere taal dan de enige gewesttaal te steunen en zelfs mee uit te geven?! Mijn antwoord dat niet korter kan: NEEN!

Ondanks hierboven vermelde negatieve punten kan er op de teksten van Goyens de Heusch en Lyr op het zuivere inhoudelijke vlak weinig opgemerkt worden.

Het "VVV-Toerisme Halle" op de Grote Markt van Halle heeft nog enkele exemplaren van "Retrospectieve Louis Thévenet". Het boek kost 7 € en kan er afgehaald worden. Het kan ook besteld worden en wordt na betaling opgezonden; de prijs wordt verhoogd met 3 € voor de verzendingskosten. Meer informatie: toerisme@halle.be.

[1] DDAA. Retrospectieve Louis Thévenet. Brugge 1874 - Halle 1930. Gemeentekrediet, Brussel. 1990 [n.a.v. de tentoonstelling "Louis Thévenet", georganiseerd door de Stad Halle met de medewerking van het Gemeentekrediet in het Oud-Jezuïetencollege te Halle van 6 oktober tot 30 november 1990].
[2] GOYENS DE HEUSCH, Serge. L’Impressionisme et le Fauvisme en Belgique. Fonds Mercator, Anvers. 1988.
[3] GOYENS de HEUSCH, Serge. De Brabantse fauvisten. In: DDAA. De Brabantse fauvisten. Gemeentekrediet van België, Brussel, p. 11-99. 1979 [n.a.v. de tentoonstelling "De Brabantse fauvisten", georganiseerd door het Gemeentekrediet van Belgïë in de Passage 44 te Brussel].
[4] LYR, Claude. Het mysterie Thévenet. In: DDAA. Retrospectieve Louis Thévenet. Brugge 1874 - Halle 1930. Gemeentekrediet, Brussel, p. 45-53. 1990 [n.a.v. de tentoonstelling "Louis Thévenet", georganiseerd door de Stad Halle m.m.v. het Gemeentekrediet in het Oud- Jezuïetencollege van Halle van 6 oktober tot 30 november 1990].
[5] LYR, René. Mon ami Louis Thévenet. Editions Nationales, Uccle. 1945.
[6] VAN DER EECKT, Gabriëlla. Louis Thevenet: 1894-1930 Schilderij: "De Vierbunder". Eindwerk tot het bekomen van het diploma van antiekhandelaar. I.M.O.V. Gent, Gent. 1994 [Promotor: Lieve Compernolle].

Onderstaand gedicht is een vrije interpretatie van "En attendant la procession" van 70 cm bij 60 cm uit 1924. Het maakt deel uit van een dichtbundel in voorbereiding met als werktitel "Of hij ooit nog thuiskomen zal, ergens, en woordenloos bijven spreken". Er is nog geen verschijningsdatum voorzien.


"WACHTEND OP DE PROCESSIE" 

Zoals elk jaar bijna heeft een processie op zich laten
wachten. Parapluus kunnen overvloedige regen niet
bezweren. Vlaggen van Hal en la Belgique die gevels,
zelfs ruzies verbergen, kunnen overgewicht nauwelijks

nog dragen. Hij houdt zich in een geborgen deurgat
verborgen. Hij wil niet opvallen: hij spreekt de taal
amper. Hij heeft geleerd dat woordenloos spreken
beter is om te verbeelden waar hij heen wil. Hij kijkt

op en weet dat een kwajongen die hij heel goed kent,
een spandoek waarop "chrétien" staat, aan een gevel
van la maison du peuple gehangen heeft. Hij lacht,
lichtjes gegeneerd. Hij zal zichzelf nooit verraden.