Ik ben Martin Vanhee, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Maarten.
Ik ben een man en woon in Roeselare (België) en mijn beroep is met pensioen.
Ik ben geboren op 26/07/1955 en ben nu dus 69 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: corresponderen en zo van mensen houden en omgekeerd.
Eigenlijk geloof ik in het goede van de mensen ondanks alles, vriendschap en liefde zijn dan ook de sleutels in mijn leven. Want elke liefde heeft haar waarde al betaal je soms de prijs van pijn, verdriet en verlatenheid.
Sluit vriendschap met de bomen sluit vriendschap met de wind sluit vriendschap met de bloemen die je op de wereld vindt
Sluit vriendschap met de wolken sluit vriendschap met de maan sluit vriendschap met de sterren die aan de hemel staan
Sluit vriendschap met de golven de zee met eb en vloed maar vooral met alle mensen die je op je weg ontmoet
Broer Christiaan Vanhee
02.12.1956 - 28.07.2014
zijn dochter
Eline Vanhee
11.02.1986-14.05.2013
Volg jouw eigen weg soms kronkelend soms rechtdoor volg jouw eigen droom al lijkt hij vaag: ga ervoor!
Luister naar jouw kloppend hart het spreekt een eigen taal het kent jouw leven door en door het kent jouw verhaal.
Vertrouw steeds wat je voelt en twijfel nooit aan jezelf jij bent de zon, de maan, de ster, schitterend aan het hemelgewelf!
Het kan pijnlijk zijn of een verademing eindelijk de spullen in dozen op te bergen na een overlijden; ze al dan niet te verdelen, maar weet onthoud vooral:
Die wijdgespreide armen sloten zich als een engel om me heen. In die armen liet ik me eindelijk gaan in wat aanvoelde als een eeuwigheid. Ik wist nu weer dat ik altijd van je zal houden.En toch komt dan weer die angst, die angst je nogmaals te verliezen. Misschien moet ik minder van je houden; een angst die vast zit aan me. Het enige wat ik hoef te doen is zonder stress te leven, minder van je te houden ....?
Er wordt meer geld gestoken in het onderzoek naar de nieuwste viagrapil dan in dat naar het genezen van kanker. Het is veel lucratiever om ziekten als borstkanker te behandelen dan om ze te voorkomen ....
Het is al een tijd geleden dat ik jullie nog een boek heb aanbevolen, niet dat ik niet meer lezen zou; het tegendeel is waar, maar ik kon bij volgende titel niet langer nalaten deze ijzingwekkende thriller aan te raden. Nu de dagen kort geworden zijn is het zalig bij een schemerlicht naar adem te happen om die laatste regels tot u te nemen. Neem het gerust van me aan!
Sara Linton keert na lange tijd voor een vakantie terug naar Frant County. Daar wordt ze ongewild geconfronteerd met de verdrinkingsdood van een jonge, mooie studente. De verdachte, een zwakbegaafde jongen en iemand uit haar verleden, pleegt zelfmoord voor Sara hem kan spreken. Op de celmuren zijn met bloed de woorden IK NIET geschreven. Sara vermoedt dat Lena Adams een rol in zijn dood heeft gespeeld en vraagt Will Trent van het Georgia Bureau of Investigation om haar bij te staan. Zijn komst wordt niet door iedereen gewaardeerd en hij stuit bij zijn onderzoek op een muur van stilte. Langzaam ontrafelen Sara en Will een zaak vol explosieve geheimen, maar door de ontwikkelingen komen er nieuwe levens op het spel te staan.
Ik was er even niet ... Maar vandaag zit ik net als elk jaar met een dilemma wat bloggen betreft. Het is haast een must op deze elfde november hulde te brengen aan allen die hebben gestreden voor de vrijheid van ons vaderland zoals mijn grootvader die vier jaar lang aan het ijzerfront vocht, en meteen aan de ontelbaren die in een vreemd land op vaak bitter jonge leeftijd hun leven moesten laten ...Aan de andere kant wil ik ook mijn patroonheilige de eer geven die hem toekomt. Want nog steeds probeer ik te leven zoals Sint-Maarten, die deelde met zij die niet genoeg hadden en hebben , en dan niet zozeer in materiële goederen. Het was dan ook niet zomaar een keuze voor mijn blognaam toen ik 'Maarten' lanceerde, ondertussen jaren terug.
Her is misschien voor jullie een gelegenheid iets te lezen rond deze bijzondere figuur die veel meer is dan - in bepaalde streken dan toch - een gulle kindervriend.
Je kunt alvast eens stilstaan bij 'de litanie van Saint-Martin'. Ondertussen biddend denken aan zijn die gestorven zijn ... voor?
Friends are little blessings
Sent from above
To guide and support us
With all their love
Friends are little blessings
With a great big heart
Sharing their wisdom
And all that they are
Friends are little blessings
Angels in disguise
Hugs straight from heaven
Under the guise
Of a caring friend
But underneath youll find
A loving gentle soul with a lot to give
Friends are blessings indeed
And Im ever so grateful
You were one of them sent to me
Het gebeurt me niet zo vaak meer maar vandaag heb ik me toch weer eens geërgerd en wel om volgnde. Je kent ze wel, de lange bedelbrieven- recto verso bedrukt- met onderaan een overschrijvingsstrook aangehecht om nog eens diep in de geldbeugel te tasten. Op zich heb ik daar geen bezwaar mee want elke organisatie betracht het beste om de medemens betere levenskansen te geven, zij het in eigen land of ver van hier. Maar keer op keer vraag ik me af of die bedelbrieven wel moeten, denkend aan de kostprijs van het drukwerk en de verzendingskosten, zeker als er dan nog vaak een 'gratis' kalender of andere wordt meegestuurd.
Je leest in deze brieven inderdaad heel sschrijnende verhalen, ja zelfs soms tot tranen bewogen, maar dan komt mijn ergernis, eigenlijk mijn echte vraag, want haast al deze brieven eindigen met : Het kost SLECHTS 41,- om een leven te redden!!! Als het SLECHTS zo weinig kost, waarom al die onnodige kosten? Geef die mensen dat luttele bedrag in handen en val ons niet langer lastig! Verspil jullie uitgaven niet aan die dure mailings!
Hoe geloofwaardig is het trouwens dat je een kind of een mens voor 41,-het leven kan teruggeven?! Sorry, ik moest dit even kwijt. SLECHTS .....
"Wie of wat je bent en welk geloof je ook belijdt, toon wie je bent en geniet
van de goddelijke momenten want het zijn voortekenen van het hiernamaals. Wees
dankbaar maar probeer ook om te gaan met tegenslagen. Ja, vraag dan maar Zijn
beschermende hand. Want ik ben er zeker van dat Hij bij ons is en voor ons
zorgt. En blijf ook het goede zien in de mens. Zie elkaar graag en neem het op
voor mekaar. Dat is wat elke godsdienst ons leert."
Woorden
van Stef Desodt bij de voorstelling van zijn boek: "Zo veel godsdiensten voor
die ene God. Davidsfonds Leuven 2011. ISBN 978-90-5826-9.
hadden het de voorbije dagen en weken voortdurend over de financiële en econmische crisis; m.a.w. over onze welvaart die ons uit handen lijkt te glippen, MAAR ik moest mijn uiterste best doen om in een hoekje van de krant - en al helemaal niet op tv- iets te zien rond het werken aan welzijn, aan ons aller welzijn. En toch hebben alle leiders die zinzoekers zijn, en dit vanover geheel de wereld, gelovig of niet, over alle verscheidenheid van religie en/of ideologie zich teruggetrokken om verder te werken aan VREDE, en dit te Assisi.Waarom komt dit niet in het nieuws?! Dit gaat ons toch allen aan. Misscfhien ligt daar wel de basis van een écht beter leven, dat verder gaat dan geld en macht.
Veel mensen denken dat met iemand samen zijn betekent dat je alles tot in de kleinste details van elkaar moet weten. Zelf denk ik dat je de belangrijkste dingen van elkaar moet weten , en dat je er moet zijn wanneer je partner je nodig heeft. Al het overige is VERTROUWEN!
Ja, het blijft één van mijn kernwoorden in mijn blog, zeg maar in mijn leven. Vertrouwen en behoefte aan privacyhoeven elkaar niet in de weg te staan. Mensen worden verliefd op wie we als individu zijn. Wat zou het voor zin hebben deze individualiteit op te geven?
Doe al het goede dat je kunt met de middelen de je hebt op de manier die je gewoon bent op de plaats waar je staat in de tijd die je gegeven is voor de mensen die je kent zolang het mogelijk is.
Geef mij uw goddelijke goedheid. Maagd vol van genade, Vrouwe van de glimlach, Herstel in mij de goddelijke goedheid, Leer mij te genezen wie ik heb verwond, Dat mijn lippen mogen overtromen van tederheid, Vol woorden van liefde die vrede brengen.
IK GA VOOR VERDRAAGZAAMHEID!
Dit kaarsje kreeg ik uit dank, maar er werd me gevraagd het te laten branden voor elkaar. Op mijn beurt geef ik dit licht door aan anderen, uit dank; als teken van hoop misschien, maar vooral als bevestiging, of nog meer als aanmoediging voor mensen die het nu echt nodig hebben. IK WIL ER ZIIJN VOOR U!
Als ik in India ben, is dat een groot wonder, dan wil ik er zoveel mogelijk zien.
Ik ben zo verliefd op dit land, deze nieuwe wereld, waarin ik geleidelijk een ander mens wordt.
India is zo'n boeiend land, een fascinerend land van paleizen en tempels van goden en godinnen, van Hindu's, Siksen enz….. , van kasten en paria's.
India is een land waar alles anders is als bij ons, India maakt een ander mens van u.
Wie India heeft bezocht, zal nooit meer zijn zoals voorheen was.
U leert relativeren, U gaat inzien dat er nog en andere kant aan het menszijn zit, dan die welke u hier in de luxueuze,. gehaaste, westerse wereld leerde kennen
U zult het begrip 'Tijd' anders gaan interpreteren.
Tijd bestaat immers niet in India.
Het is de gehaaste mens die de tijd heeft gemaakt .
En in India hebben de mensen geen haast.
Wie door de gids van het reisbureau van het ene monument naar het andere wordt gejaagd, zal uiteraard weinig van India leren kennen en begrijpen.
India behoort u in alle rust te leren kennen,
Doe het rustig aan, de eerste dagen niet alleen om aan het klimaat te wennen, maar veeleer om te herstellen van de cultuurschok, die u bij een eerste kennismaking met India onherroepelijk oploopt.
Ontvlucht de schok niet.
Ga hem tegemoet en verwerk hem.
Dan zult u inzien dat niet al het negatieve negatief is, dan zult u leren begrijpen waarom de armoede, die wellicht helemaal geen armoede is bestaat en waarom het verschijnsel bestaat zoals het bestaat .
Dan zult u van uw vooroordelen over India gaan houden .
U zult ernaar verlangen en gaan behoren tot de grote schare mensen die iedere kans aangrijpt om weer te kunnen genieten van de mooiste en ontroerendste ervaringen die zij in hun leven deelachtig zijn geworden: de ervaringen die India hen heeft geboden en weer zal bieden.