Ik ben Martin Vanhee, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Maarten.
Ik ben een man en woon in Roeselare (België) en mijn beroep is met pensioen.
Ik ben geboren op 26/07/1955 en ben nu dus 69 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: corresponderen en zo van mensen houden en omgekeerd.
Eigenlijk geloof ik in het goede van de mensen ondanks alles, vriendschap en liefde zijn dan ook de sleutels in mijn leven. Want elke liefde heeft haar waarde al betaal je soms de prijs van pijn, verdriet en verlatenheid.
Sluit vriendschap met de bomen sluit vriendschap met de wind sluit vriendschap met de bloemen die je op de wereld vindt
Sluit vriendschap met de wolken sluit vriendschap met de maan sluit vriendschap met de sterren die aan de hemel staan
Sluit vriendschap met de golven de zee met eb en vloed maar vooral met alle mensen die je op je weg ontmoet
Broer Christiaan Vanhee
02.12.1956 - 28.07.2014
zijn dochter
Eline Vanhee
11.02.1986-14.05.2013
Volg jouw eigen weg soms kronkelend soms rechtdoor volg jouw eigen droom al lijkt hij vaag: ga ervoor!
Luister naar jouw kloppend hart het spreekt een eigen taal het kent jouw leven door en door het kent jouw verhaal.
Vertrouw steeds wat je voelt en twijfel nooit aan jezelf jij bent de zon, de maan, de ster, schitterend aan het hemelgewelf!
Deze zondagmorgen werd ik een uur terug opgeschrikt door een bericht dat me bereikte wat voor ons niet :meer mogelijk is, zelf ongeloofelijk is, afschuwelijk zelfs.
In het kort gaat het over een man uit België die na jaren intens contact met een Indisch meisje begin volgend jaar zou gaan toruwen om hier een gezin te stichten. Let op dit is geen huwelijk zoals we veel lezen over een oudere man die in Azië een jonge bruid zoekt. Het is evenmin het verhaal van een meisje datr huwt om hier een betere toekomst te hebbben. Hun relatie begon evenwel via een site rond het christelijk geloof, vooral nadat de man getrofen werd door ms. Beiden noemen hun liefde een geschenk van God; beiden zijn dan ook heel sterk gelovig, alles aan God overlatend zolas de man me deze middag nog heeft gemaild.
Deze morgen kreeg de man echter te horen via een kort bericht; ik citeer:
"Mijn meisje wordt uitgehuwelijkt".
Het meisje in kwestie wordt inderdaad uitgehuwelijkt door haar familie tegen haar wil in.Zij wil dat echter niet aanvaarden, zeker niet nu haar huwelijk in zicht is met onze Belgische vriend. Ze heeft hem nog vlug een paar brerichten kunnen sturen via Googletalk waarin ze liet weten dat haar paieren in beslag zijn genomen en haar gsm zijn afgepakt.
Erger nog, wanneer zij niet akkoord haat met het gearrangeerd huwelijk hebben de familie beslist haar te vermoorden. Dan maar liever zelfdoding zou haar antwoord zijn waarbij ze zegde nu ook niet langer te willen bidden. Dat bidden was zowel voor hem als voor haar zeer belangrijk in hun leven. Die man besteedt dagelijks heel wat uren aan gebed en bezinning.
De man in kwestie heeft me dan ook uitdrukkelijk gevraagd te bidden voor de goede afloop. "Liefde in India blijft een zonde" zoals de man het noemt ... tot tranen toe bewogen.
Hij voegde er nog aan toe: Moest God ons eerst samenbrengen om ons nu te laten lijden? ....
"Liefde, gebaseerd op oprecht geloof in God en Christus, wordt misschien haar doodsvonnis".
Best bloggers, dit moest ik vandaag kwijt met mijn belofte aan de man voor hem en zijn geliefde te bidden. Zijn wij wel bewust van onze vrijheid?! Waarover hebben wij te klagen als je zo een nieuws verneemt?!
Dank je wel dat we met je mee mogen lopen, met je mee mogen denken, dat je ons een blik gunt in jouw binnenste..
je bent zoals je bent, eenvoudig, eerlijk en oprecht..
dank je wel voor de vele mooie herinneringen, toen, nu, en die nog gaan komen..
we mogen met jou bij de brug staan die jou naar de overkant zal leiden..
en als je daar overheen zult lopen zullen prachtige kleuren jou omringen omdat je daar heel erg welkom bent vanwege het goede spoor dat je hier op aarde achterlaat..
jouw innerlijke kracht zal alleen nog maar toenemen de komende tijd, velen zullen niet kunnen begrijpen wat jij wel begrijpt: als al het zakelijke geregeld is, en je geweten schoon en zuiver is, ontstaat er een diepe rust, en jouw rust zal menig mens verbazen..
dank je wel dat we met je mee mogen lopen..
dank je wel dat je me dit zomaar stuurde, woordeloos, om er echt stil van te worden. dank voor die bijzondere vriendschap die bruggen sloeg via dit net.
God zal je nooit met lege handen achterlaten. Alles wat je leek verloren te hebben zal Hij vervangen. Zelfs mocht Hij vragen iets van het uwe achter te laten, dan is dit omdat Hij wil dat je iets groters, iets waardevollers aanneemt.
Hebben we dat allemaal niet vroeg of laat ondervonden. Misschien zijn we nu zelfs heel dankbaar dat Hij iets dierbaars van ons wegnam om er vandaag te zijn voor elk-ander.
Toeval bestaat niet, roep ik altijd. Zo kon het gebeuren dat ik 'Nachtdief in Amsterdam' uitlas op de avond dat ik op een Duits tv-station een reeks Edgar Wallace-verfilmingen zag. De overeenkomsten tussen het debuut van Chris Ewan en de bijna vijftig jaar oude zwart-wit policiers zijn treffend. Een in meer opzichten knappe hoofdpersoon, een prachtige vrouw met een vreselijk geheim, bijgoochems die uit Comedy Capers lijken gestapt, grote huizen, dienders die het niet moeten hebben van intellect. En niet in de laatste plaats de ontknoping, waarbij de schrandere held alle betrokkenen heeft uitgenodigd in een grote ruimte annex plaats delict en daar uitgebreid vertelt hoe het verhaal echt in elkaar steekt. Waarbij hij natuurlijk een of meer figuren op het verkeerde been zet, uit de tent lokt en aldus de ontbrekende schakels in de ketting van deductie en combinatie alsnog kan aanbrengen. De uitgever waagt het Ewans roman te presenteren als een moderne thriller. Uit bovenstaande mag onomstotelijk blijken dat dit nu juist niet het geval is. De Britse advocaat Ewan heeft met meer dan een schuin oog gekeken wat zijn ooit befaamde landgenoot Wallace in de vorige eeuw presteerde. Aldus is zijn proza te scharen onder de noemer 'beter goed gejat dan slecht bedacht'. Want eerlijk is eerlijk, 'Nachtdief in Amsterdam' is een alleszins leesbaar avontuur geworden met als stralend middelpunt de thrillerauteur annex dief Charlie Howard. Deze ontvangt van een Amerikaan een smak geld als hij gipsen beeldjes van apen steelt. De aapjes vormen het trio 'horen, zien en zwijgen'. De opdrachtgever van de diefstal wordt vermoord, Charlie krijgt klappen. Er is een verband tussen de apen en een juwelenroof uit een kluis van een bedrijf in Amsterdam. De vriendin van de Amerikaan weet meer dan ze kwijt wil.
Chris Ewan - Nachtdief in Amsterdam. Vertaling: Gerrit-Jan van den Berg. Uitgeverij Mynx, 271 pag.
Ik merk dat wij in onze cultuur op materieel vlak veel gewonnen hebbenen daar vooral ook heel krampachtig aan vasthouden. Maar we hebben veel verloren op het vlak van intermenselijke relaties, vooral wanneer het gaat om zorgen voor andere mensen.
Toen ik dit las gingen mijn gedachten meteen uit naar de woorden van een Indische student die bovenstaande heel recent enkel maar bevestigde toen hij schreef hoe in welk vlug stadium de sociale contacten in Europa aan het slinken zijn. Blijkbaar is het zelfs tot in Azië doorgedrongen hoe arm van geest wij zijn geworden; wij die ooit eens zelf onze zonen over de wereld stuurden. Wie zijn de echte armen, de echte rijken dan wel? Deze vraag heb ik me reeds in 1992 gesteld toen ik voor de eerste maal in India was en zelf getuige was van een waardevolle samenleving, ondanks materiële tekorten en diversiteit. Meerdere malen heb ik hen toegesproken dat ik in elk geval wenste dat ze het materieel zo vlug mogelijk beter mochten hebben, ook al ben ik niet the big americain (want lang gespaard voor die reis), maar nog meer heb ik hen op het hart gedrukt hun echte waarden rond geloof en vriendschap niet te verloochenen.
Wij echter zijn deze waarden ondertussen wel degelijk verloren; getuige hiervan het citaat hierboven. (Visie 19092008)
Volgende écht doorleefde bedenking mocht ik delen. Een antwoord na jaren bloggen? Dankbaar laat ik deze getuigenis achter, de bron waaruit mijn blog ontsproot: Liefde en Vriendschap.
Een schrijver had geschreven dat niet de tijd de mens verandert, dat niet de wijsheid de mens verandert, maar dat "het enige wat iemand van gedachten kan doen veranderen, de liefde is.
En toen dat tot me doordrong voelde ik een overvloed aan liefde door mijn hart stromen, mijn ogen blonken en een glimlach tooide men gelaat. Alsof een schilder met een penseel over men gezicht gegaan was om het te veranderen. Wat een prachtig iets, je kunnen overgeven aan de liefde die in je vloeit. Die is er altijd, of het nu gaat over een persoon, personen, dier, dieren of zelfs een boom of een bloem niemand kan je die alles omvattende onvoorwaardelijke liefde afnemen. Je bent er zelf de bewaarder van, om het even wat ergens anders gebeurt.
En het ongelooflijk mooie van dit alles is, dat als je die liefde zo voelt stromen dat degene of datgene op wie je je richt dat aanvoelt en vaak dan ook een teken geeft.
Dat overkwam me vandaag het is bijna een openbaring en ik heb me zelden zo één met mezelf gevoeld als nu, met mezelf en de liefde.
Call it obsession Call it fanatical But I am not trying To make this a spectical I have this craving Justifies behaving I really need some of that
Ooo, good coffee Strong coffee I need to have some Ooo, good coffee Strong coffee
Ooo cappuchino Double espresso I need something with A really big kick You ask me about creamer You ask me about sugar I tell you those things make me sick With my... (jars of clay)
"There is nothing noble about being superior to some other person. The true nobility is in being superior to your previous self." ~ Indian Proverb
Vrij vertaald: "Er is niets nobels aan beter te zijn dan een ander. Wat echt nobel is is het feit dat je zelf nu veel beter bent dan wie je vroeger was." - Indisch gezegde.
JESUS came not from the heart of the circle of Light to destroy the homes and build upon their ruins the convents and monasteries. He did not persuade the strong man to become a monk or a priest, but He came to send forth upon this earth a new spirit, with power to crumble the foundation of any monarchy built upon human bones and skulls He came to demolish the majestic palaces, constructed upon the graves of the weak, and crush the idols, erected upon the bodies of the poor. Jesus was not send here to teach the people to build magnificent churches and temples amidst the cold wretched huts and dismal hovels he came to make the human heart a temple, and the soul an altar, and the mind a priest. These were the missions of Jesus the Nazarene, and these are the teachings for which He was crucified. And if Humanity were wise, she stand today and sing in strength the song of conquest and the hymn of triumph.
Met excuses voor het Engels, maar door het aanklikken van één foto vond ik honderden links naar Jezus, wat onwezenlijk geworden is in onze Nederlanden. Bovenstaande is één van de zovele spontane getuigenissen van jonge mensen die ik las en het treft me telkens weer hoe sterk hun vertrouwen in Jezus Christus is, zelfs begeleid met foto's en zeer moderne flyers die haast gelijken op reclame maar wel de figuur van Jezus zo in het centrum plaatsen. Dat wou ik even kwijt vandaag.
Of toch nog deze. Men promoot zelfs a.h.w. iets als ons bloggen maar dan specifiek gericht op het christelijke leven in navolging van Christus. Hierbij een voorbeeld ter illustratie.
This cumminity is for all that disire to be human like Jesus, and for all that want to have a heart like his. For every one thats tired of living a religion, but who wants to live the real christianity! Lets be a revolutionary like Jesus was and live with out racism. And learning to love like he love.
Ja, de nieuwe evengelisatie zal uit het Oosten moeten komen!
"Nergens is men zo eenzaam als in een grote stad. Wie daar het kleine nest van zijn gezin verlaat en de huisdeur achter zich sluit, wordt plotseling een silhouet in de straat, een voorbijganger, een naamloze." ....
Alles zo rustig rond hen. Schimmen verdwalen over het oeverloze zicht naar oceanen van gedachten. Zij begeven zich op ongerepte gebieden waar de natuur nog iedere tedere handdruk overvol gevoelens met de geesten deelt. Vrijheid verlamt hen. Eenzaamheid overmeestert hen. Vluchtige glimlach houdt zich schuil tussen hun lippen. De sterren van de duistere nacht hebben ze in hun ogen bewaard om een dag als vandaag liefdevol te aanschouwen. Laat hen meereizen op de bodem van hun ziel.
"Gelijkgeliefden" leek me een nieuw woord maar de recent nieuw gewijd priester uit bisdom Brugge (B), meteen de jongste van dit land hoopt dat de kerk nu eindelijk zal openstaan voor "gelijkgeliefden" en voor mensen die andere levenswijzen of zijnswijzen beleven zoals ook mensen die terug willen huwen na eerdere mislukking. Persoonlijk vind ik "gelijkgeliefden" wel mooi klinken, ook menselijker, maar verdoezelt het niet de echte realtiteit? Of is precies echte liefde, zoals in bovenstaand gedicht, ook niet de sleutel voor echt geluk? Misschien wel, want gedicht kreeg ik aan van iemand die pas uit een gebroken relatie komt en zo reageerde op een foto die een bijzondere prijs kreeeg.
Ja, laat ook gelijkgeliefden meereizen op de bodem van hun ziel.
Na lezing van "De Engelen des doods" en "De Vaticaanse moorden", beide boeken die ik jullie recent heb aanbevolen heeft auteur David Hewson me misschien nog meer dan bij die andere boeken me bloedstollend laten meeslelepen alsof ik naar een betere film aan het kijken was. Ik zal het boek trouwens nog eens moeten herlezen, al was het maar om de prachtige beschrijving van de personages. Na de laatste regel even naar adem gehapt en me dan afgevraagd; en nu?!
In het moerasgebied van de Tiber wordt het goed geconserveerde lijk van een tienermeisje gevonden,gekleed in een klassieke toga. Patholoog Teresa Lupo denkt dat het een eeuwenoud slachtoffer van een heidens ritueel betreft. Maar onderzoek wijst uit dat het meisje zestien jaar geleden is vermoord.
"Dan wordt een zestienjarige Engelse toeriste ontvoerd. Het meisje vertoont veel uiterlijke overeenkomst met het pas gevonden slachtoffer. De geschiedenis dreigt zich te herhalen wanneer duidelijk wordt dat de rituelen ter ere van Bacchus nog altijd uitgevoerd worden en de verschrikkingen waarschijnlijk nog niet ten einde zijn.
De jonge rechercheur Nic Costa en zijn cynische partner Gianni Peroni gaan op onderzoek uit,bijgestaan door de temperamentvolle Teresa Lupo. In een race tegen de klok komen ze terecht in de italiaanse onderwereld,waar ze een van de meest sinistere en verontrustende geheimen van het moderne Rome ontdekken... "
Doe al het goede dat je kunt met de middelen de je hebt op de manier die je gewoon bent op de plaats waar je staat in de tijd die je gegeven is voor de mensen die je kent zolang het mogelijk is.
Geef mij uw goddelijke goedheid. Maagd vol van genade, Vrouwe van de glimlach, Herstel in mij de goddelijke goedheid, Leer mij te genezen wie ik heb verwond, Dat mijn lippen mogen overtromen van tederheid, Vol woorden van liefde die vrede brengen.
IK GA VOOR VERDRAAGZAAMHEID!
Dit kaarsje kreeg ik uit dank, maar er werd me gevraagd het te laten branden voor elkaar. Op mijn beurt geef ik dit licht door aan anderen, uit dank; als teken van hoop misschien, maar vooral als bevestiging, of nog meer als aanmoediging voor mensen die het nu echt nodig hebben. IK WIL ER ZIIJN VOOR U!
Als ik in India ben, is dat een groot wonder, dan wil ik er zoveel mogelijk zien.
Ik ben zo verliefd op dit land, deze nieuwe wereld, waarin ik geleidelijk een ander mens wordt.
India is zo'n boeiend land, een fascinerend land van paleizen en tempels van goden en godinnen, van Hindu's, Siksen enz….. , van kasten en paria's.
India is een land waar alles anders is als bij ons, India maakt een ander mens van u.
Wie India heeft bezocht, zal nooit meer zijn zoals voorheen was.
U leert relativeren, U gaat inzien dat er nog en andere kant aan het menszijn zit, dan die welke u hier in de luxueuze,. gehaaste, westerse wereld leerde kennen
U zult het begrip 'Tijd' anders gaan interpreteren.
Tijd bestaat immers niet in India.
Het is de gehaaste mens die de tijd heeft gemaakt .
En in India hebben de mensen geen haast.
Wie door de gids van het reisbureau van het ene monument naar het andere wordt gejaagd, zal uiteraard weinig van India leren kennen en begrijpen.
India behoort u in alle rust te leren kennen,
Doe het rustig aan, de eerste dagen niet alleen om aan het klimaat te wennen, maar veeleer om te herstellen van de cultuurschok, die u bij een eerste kennismaking met India onherroepelijk oploopt.
Ontvlucht de schok niet.
Ga hem tegemoet en verwerk hem.
Dan zult u inzien dat niet al het negatieve negatief is, dan zult u leren begrijpen waarom de armoede, die wellicht helemaal geen armoede is bestaat en waarom het verschijnsel bestaat zoals het bestaat .
Dan zult u van uw vooroordelen over India gaan houden .
U zult ernaar verlangen en gaan behoren tot de grote schare mensen die iedere kans aangrijpt om weer te kunnen genieten van de mooiste en ontroerendste ervaringen die zij in hun leven deelachtig zijn geworden: de ervaringen die India hen heeft geboden en weer zal bieden.
Ik ben Martin Vanhee, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Maarten.
