Ik ben Martin Vanhee, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Maarten.
Ik ben een man en woon in Roeselare (België) en mijn beroep is met pensioen.
Ik ben geboren op 26/07/1955 en ben nu dus 69 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: corresponderen en zo van mensen houden en omgekeerd.
Eigenlijk geloof ik in het goede van de mensen ondanks alles, vriendschap en liefde zijn dan ook de sleutels in mijn leven. Want elke liefde heeft haar waarde al betaal je soms de prijs van pijn, verdriet en verlatenheid.
Sluit vriendschap met de bomen sluit vriendschap met de wind sluit vriendschap met de bloemen die je op de wereld vindt
Sluit vriendschap met de wolken sluit vriendschap met de maan sluit vriendschap met de sterren die aan de hemel staan
Sluit vriendschap met de golven de zee met eb en vloed maar vooral met alle mensen die je op je weg ontmoet
Broer Christiaan Vanhee
02.12.1956 - 28.07.2014
zijn dochter
Eline Vanhee
11.02.1986-14.05.2013
Volg jouw eigen weg soms kronkelend soms rechtdoor volg jouw eigen droom al lijkt hij vaag: ga ervoor!
Luister naar jouw kloppend hart het spreekt een eigen taal het kent jouw leven door en door het kent jouw verhaal.
Vertrouw steeds wat je voelt en twijfel nooit aan jezelf jij bent de zon, de maan, de ster, schitterend aan het hemelgewelf!
Isola degli Arcangeli, vlak bij Venetië, is een pretentieus eigendom van de familie Arcangelo. Ze bewonen er een enorm vervallen kristallen palazzo en maken glas in een enorme, ouderwetse oven. In een zwoele augustusnacht breekt een felle brand uit in de glasblazerij, waarbij het echtpaar Arcangelo om het leven komt. In eerste instantie lijkt het een tragisch bedrijfsongeval, maar al snel zijn er redenen om aan te nemen dat het hier om een misdrijf gaat.
Vierde thriller in de reeks rond de Romeinse rechercheurs Costa, Peroni en Falcone.
Costa en Peroni zijn tijdelijk naar Venetie gedetacheerd als straf voor interne onregelmatigheden. Net als hun vriendinnen in Venetie zijn aangekomen voor een gezamenlijke vakantie krijgen ze, samen met Falcone, een spoedopdracht. Ze moeten de dood onderzoeken van het echtpaar Arcangelo in hun glasblazerij op het Isola degli Arcangeli, het prive-eilandje van de wat excentrieke familie Arcangelo. Er staan grote belangen voor Venetie op het spel: een rijke Engelse zakenman wil het eilandje kopen om er een museum te vestigen. De zaak lijkt simpel: Uriel Arcangelo zou zijn vrouw vermoord hebben en daarna zelfmoord hebben gepleegd. Maar het Romeinse drietal ontdekt al gauw dat er meer aan de hand is. Het vervallen kristallen palazzo van de familie Arcangelo herbergt allerlei familiegeheimen en schandalen. En ook de rijke Engelse zakenman lijkt verdacht.
Goed en met kennis van zaken geschreven, spannend, mooi opgebouwd misdaadverhaal. Het sfeervolle Venetie speelt een belangrijke rol. Afzonderlijk leesbaar maar extra leuk met kennis van de voorafgaande delen want ook het priveleven van de rechercheurs krijgt weer ruim aandacht.
HET BESTE BOEK DAT IK TOT NU TOE HEB GELEZEN!!! EEN WARE AANRADER IN DEZE ZOMER!
Ik was gisteren bij vader om de rest van de erwtjes te plukken - zeer vroeg dus dit jaar -, de struiken uit te trekken en de grond klaar te maken voor volgende activiteit, maar vader was vorige dagen echt ziek, kon amper op zijn benen staan. Er was zelfs sprake hem kort te laten opnemen via spoed, maar ik heb hem nooit zo gelukkig gezien toen de vrouwelijke huisartsin de namiddag hem vertelde dat het echt niet hoefde; dat hij zich gewoon van alles veel minder moet aantrekken, want precies dat werkt dan op de zenuwen en dat maakt hem ziek. Als hij maar gewoon zijn medicatie neemt en zich daar geen zorgen over maakt, dan gaat o.a.de stoelgang ook een stuk beter....
Zijn antwoord: ik ben nu eens altijd perfctionist geweest! En dan deed hij gewoon verder, me helpen met opruimen ... maar wel met een smile van hier tot ginder als een ondeugend kind : "ik moet niet naar spoed".
Niet meteen een van de krachtigste woorden in onze woordenschat. Vaak moeilijk over de lippen te krijgen. Tal van papiertjes sneuvelen vooraleer de juiste formulering erop staat. Bovendien is het echt nooit te laat om sorry te zeggen. De manier waarop is evenmin van tel. Het woordelijk zeggen, met een bloemmetje of een knuffel. Lang in een brief of kort op een velletje papier. In een ruzie en daarna een gemeende sorry krijgen, schuilt de kracht van een goede relatie. Sorry zeggen moet je niet altijd zien als het toegeven van schuld of aansprakelijkheid. Sociaal is het een teken van medemenselijkheid en ook nederigheid. Eerst een excuus en dan een ijverige poging het probleem op te lossen is een normale, beleefde omgangsvorm.
Je staat er niet bij stil, maar stilte is vermoedelijk het mooiste wat je kan horen. Gun jezelf af en toe een moment van stil zijn. Ook al is dat midden in de week. Wanneer je intuïtief aanvoelt dat het hiervoor tijd is, schuif dat moment niet te lang verder weg. De kracht van stilte. Die stilte is er al, altijd. Het is dus niet iets waar je moet naar zoeken, of dat moet gecreëerd worden. Het is wel verstopt, weggestoken achter het lawaai op de voorgrond, het lawaai van het verstand, het lawaai van de onophoudelijke stroom van gedachten. Het wil niet zeggen dat je een kanjer moet worden in mediteren. En niet alleen het stil zijn wanneer je slaapt. Gewoon je bewust eens afzonderen en je ontdekt in de stilte een diepe bron van rust, wijsheid, kracht en stabiliteit.
Tibeau hoe mijn ex onze zoon vermoordde en niemand dat verhinderde
In maart 2013 gebeurde er iets onvoorstelbaars: een jonge moeder doodde in haar huis in Roeselare (niet ver van mijn woning) haar eigen, vierjarige zoontje, Tibeau. Zijn zusje bleef wonderwel ongedeerd. In november 2014 start wat een van de meest ophefmakende assisenzaken in België ooit zal worden. Tibeaus vader Tim Vanhauwaert vertelt in dit pakkende boek het verhaal van hoe het zover is kunnen komen, hoe een opeenstapeling van feiten uiteindelijk geleid heeft tot dit verschrikkelijke drama. Tegelijk doet hij ook een aanklacht tegen het falen van justitie, politie en psychiatrie, hoe en waarom zij deze aangekondigde misdaad niet hebben verhinderd. Tim Vanhauwaert wil er àlles aan doen opdat gezinsdrama's zoals deze nooit meer zouden gebeuren.
Gebruik de komende tijd wat meer kruiden om het leven een vollere smaak te geven. Een beetje bijkruiden zal je goed doen…..
Gebruik het kruid van de verbondenheid. Mensen bij elkaar brengen en bij elkaar houden. Opkomen voor elkaar ook al is niet iedereen akkoord.
Gebruik het kruid van de stilte. Loskomen van alles wat ons opjaagt in het leven. Het levensritme aanpassen aan wat nodig is om te leven.
Gebruik het kruid van de eenvoud. Gelukkig zijn en genieten van wat ons gegeven wordt. De drang naar meer en meer en nog meer kunnen temperen.
Gebruik het kruid van het geloof. Vertrouwen dat je er niet alleen voor staat in het leven. Gods belofte “ik laat je niet alleen” op je laten inwerken.
Ja, het leven een beetje bijkruiden kan deugd doen. Gebruik van deze kruiden niet te veel en niet te weinig; maar juist genoeg om de smaak weer te pakken te krijgen en ons geloof sterk te maken voor al de dagen die nog komen.
Soms zie je een kruispunt in uw leven al ver aankomen of creëer je het zelf. Andere dwingen zich af of je bent er niet bewust van. Soms zie je achteraf pas dat je op een kruispunt bent geweest omdat jouw leven een andere wending heeft genomen. Het leven zit vol van keuzes en verschillende wendingen. We maken constant beslissingen die invloed hebben op ons leven. Het is best belangrijk om te beseffen dat je altijd een keuze hebt. Het is voornaam om je dit te realiseren en om aandacht te besteden aan de keuze die jij maakt. Vergeet je hier aandacht aan te besteden, dan ben je in een mum van tijd op een ander spoor of een zijspoor dat een geheel andere bestemming heeft dan waar jij naar toe wilt. Zie je op een gegeven moment dat je een verkeerde weg bent ingeslagen op een kruispunt? Er is niets mis mee om je om te draaien en terug een andere weg te kiezen.
Doe al het goede dat je kunt met de middelen de je hebt op de manier die je gewoon bent op de plaats waar je staat in de tijd die je gegeven is voor de mensen die je kent zolang het mogelijk is.
Geef mij uw goddelijke goedheid. Maagd vol van genade, Vrouwe van de glimlach, Herstel in mij de goddelijke goedheid, Leer mij te genezen wie ik heb verwond, Dat mijn lippen mogen overtromen van tederheid, Vol woorden van liefde die vrede brengen.
IK GA VOOR VERDRAAGZAAMHEID!
Dit kaarsje kreeg ik uit dank, maar er werd me gevraagd het te laten branden voor elkaar. Op mijn beurt geef ik dit licht door aan anderen, uit dank; als teken van hoop misschien, maar vooral als bevestiging, of nog meer als aanmoediging voor mensen die het nu echt nodig hebben. IK WIL ER ZIIJN VOOR U!
Als ik in India ben, is dat een groot wonder, dan wil ik er zoveel mogelijk zien.
Ik ben zo verliefd op dit land, deze nieuwe wereld, waarin ik geleidelijk een ander mens wordt.
India is zo'n boeiend land, een fascinerend land van paleizen en tempels van goden en godinnen, van Hindu's, Siksen enz….. , van kasten en paria's.
India is een land waar alles anders is als bij ons, India maakt een ander mens van u.
Wie India heeft bezocht, zal nooit meer zijn zoals voorheen was.
U leert relativeren, U gaat inzien dat er nog en andere kant aan het menszijn zit, dan die welke u hier in de luxueuze,. gehaaste, westerse wereld leerde kennen
U zult het begrip 'Tijd' anders gaan interpreteren.
Tijd bestaat immers niet in India.
Het is de gehaaste mens die de tijd heeft gemaakt .
En in India hebben de mensen geen haast.
Wie door de gids van het reisbureau van het ene monument naar het andere wordt gejaagd, zal uiteraard weinig van India leren kennen en begrijpen.
India behoort u in alle rust te leren kennen,
Doe het rustig aan, de eerste dagen niet alleen om aan het klimaat te wennen, maar veeleer om te herstellen van de cultuurschok, die u bij een eerste kennismaking met India onherroepelijk oploopt.
Ontvlucht de schok niet.
Ga hem tegemoet en verwerk hem.
Dan zult u inzien dat niet al het negatieve negatief is, dan zult u leren begrijpen waarom de armoede, die wellicht helemaal geen armoede is bestaat en waarom het verschijnsel bestaat zoals het bestaat .
Dan zult u van uw vooroordelen over India gaan houden .
U zult ernaar verlangen en gaan behoren tot de grote schare mensen die iedere kans aangrijpt om weer te kunnen genieten van de mooiste en ontroerendste ervaringen die zij in hun leven deelachtig zijn geworden: de ervaringen die India hen heeft geboden en weer zal bieden.
Ik ben Martin Vanhee, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Maarten.
