Ik ben Martin Vanhee, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Maarten.
Ik ben een man en woon in Roeselare (België) en mijn beroep is met pensioen.
Ik ben geboren op 26/07/1955 en ben nu dus 69 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: corresponderen en zo van mensen houden en omgekeerd.
Eigenlijk geloof ik in het goede van de mensen ondanks alles, vriendschap en liefde zijn dan ook de sleutels in mijn leven. Want elke liefde heeft haar waarde al betaal je soms de prijs van pijn, verdriet en verlatenheid.
Sluit vriendschap met de bomen sluit vriendschap met de wind sluit vriendschap met de bloemen die je op de wereld vindt
Sluit vriendschap met de wolken sluit vriendschap met de maan sluit vriendschap met de sterren die aan de hemel staan
Sluit vriendschap met de golven de zee met eb en vloed maar vooral met alle mensen die je op je weg ontmoet
Broer Christiaan Vanhee
02.12.1956 - 28.07.2014
zijn dochter
Eline Vanhee
11.02.1986-14.05.2013
Volg jouw eigen weg soms kronkelend soms rechtdoor volg jouw eigen droom al lijkt hij vaag: ga ervoor!
Luister naar jouw kloppend hart het spreekt een eigen taal het kent jouw leven door en door het kent jouw verhaal.
Vertrouw steeds wat je voelt en twijfel nooit aan jezelf jij bent de zon, de maan, de ster, schitterend aan het hemelgewelf!
Laten we even enkele jaren terug gaan in de tijd. Het deed zich voor in de abdij te Hammont-Achel waar ik enkele dagen verbleef om te genieten van de wijdse natuur, maar natuurlijk in eerste instantie om me te herbronnen, me in stiltte terug te trekken met een boek, in gedachten maar vooral om de gebedsdiensten te volgen en zo internser het contact, de innerlijke stem te horen die me al langer in de oren klonk. Het was na het middagmaal dat in stilte werd gebruikt, dat er kans was de andere gasten op een leuke manier te leren kennen bij de afwas, zowel vrouwen als mannen. En het is wellicht omdat men zich in zo een oord heeft terug getrokken, dat daar kan gesproken over dingen die soms op de tong liggen maar niet kunnen uitgesproken worden. Ik voelde zo iets aan bij een andere gast. En na de afwas gingen we in de binnentuin zitten om over koetjes en kalfjes te praten, maar die persoon wilde eigenlijk iets toevertrouwen dat hem al lang bezwaarde. Hij was destijds zijn roeping gevolgd, was ingetreden als seminarist maar om onduidelijke redenen - en dit tot op heden - de deur gewezen. Hij voelt zich tot op heden 'slachtoffer', ook zijn we twintig jaar verder. Zijn leven is toen gestopt. Er waren diepe littekens die er altijd zullen blijven want alles wat in zijn kamer hangt of staat, alle contacten verwijzen direct of indirect naar zijn afgebroken roeping, zeker als hem de vraag gesteld wordt welke studies hij heeft gedaan. En terwijl het gesprek vorderde kwam een ander erbij staan en toen die even had meegeluisterd onderbrak hij ons vriendelijk met de woorden: "Als ik dit allemaal hoor, dan moeten we misschien een groep oprichten met en rond al deze 'slachtoffers' die nooit hun priesteropleiding konden volmaken". Het was even stl en toen kwam het ene verhaal na andere naar boven van allemaal jonge mensen die om onduidelijke redenen, vaak zonder reden, de poort van het seminarie of congregatie werden gewezen. Ook ik ken gelijkaardige verhalen. Ik hoor nog de woorden van een president van een groot-seminarie die weerlegde dat hij "liever geen enkele priesterkandidaat heeft dan elf slechte'. De peroson in kwestie werd zelf wel op de duur elders benoemd, maar komt nog regelmatig in de media omdat hij "zoveel goed werk doet". Wie zijn of waren die 'slechten' dan, zij die niet geen goede student waren, verdacht van homofiel te zijn ...
Hoe dan ook, in het heetst van de strijd rond de term 'slachtoffer binnen de kerk', denk ik dat hier de échte slachtoffers niet mogen vergeten worden, want die mensen liepen een levenslange schade op die wellicht anders dan sexueel misbuik veel erger is. Velen vonden geen nieuwe baan meer want op jonge leeftijd - voor de meesten pas 18 jaar - was er geen zin meer een andere studierichting te volgen. De ouders waren ook ontgoocheld en dachten dat de zoon een jaar lang op hun kosten had geleefd. Het sociale weefsel viel meteen uit elkaar en velen van hen waren niet langer in staat om een relatie aan te gaan, want in feite hadden ze maar één relatie voor ogen, deze in de vorm van het priesterschap. ... Of een andere manier van misbruik van macht!
Vandaag een tweede berichtje, heel uitzonderlijk, maar zo belangrijk voor mij anderrs zou iok mezelf verloochenend hebben al die jaren in blogland. Daarom toch in het kort volgende uitnodiging.
Vieringen Tijdens de maand mei en tijdens de Novene (van 8 september tot 16 september) zijn er meer vieringen dan in de rest van het jaar. Parochies of groepen kunnen nog een aparte viering aanvragen al dan niet voorgegaan door hun eigen priester. Door het drukke programma is het wel nodig dat u hiervoor tijdig een afspraak maakt zodat we de Basiliek of Rosariumkapel voor je kunnen vrijhouden.
Terug vertrouwen ontvangen kan soms een andere naam dragen: vergeving. Vergeving is vertrouwen dat dat vernieuwd wordt, herbevestigd. Zelfs al ben je gestruikeld en verdien je het niet meer. Zulk vertrouwen, dat niet stuk te krijgen is door de tijd of de onwil, noemt men vergiffenis. Dit is wellicht de sterkte die maakt dat je anderen vertrouwen kunt schenken, als je zelf eerst vergeving hebt gekeregen.
Indien ik dit eerder achterliet moest ik onwillekeurig denken aan al wat in de media te doen is rond Mgr. Vangheluwe en Kardinaal Danneels, maar ook aan allen die vertrouwen verloten hebben.
Zelfs buiten deze context liet heb ik blijkbaar een bloglezer/vriend aan het denken gezet. Hier volgen zijn bedenkingen, met de nodige vraagtekens die hij er bij heeft geplaatst.
"Maarten ja, je hebt mij aan het denken gezet.
Terug vertrouwen ontvangen kan soms een andere naam dragen: vergeving. (vertrouwen beschamen? en vergeving krijgen?) Vergeving is vertrouwen dat vernieuwd wordt, herbevestigd.??
Zelfs al ben je gestruikeld en verdien je het niet meer.(vertrouwen beschamen kan kwalijk zijn maar door een ondoordachte oorzaak is dit toch wel vergeefbaar. Alleen zijn dit twee zaken. Vertrouwen beschamen ... of dom zijn, gewild of ongewild! ) Zulk vertrouwen, dat is niet stuk te krijgen is door de tijd of de onwil, noemt men vergiffenis. (Moelijk!!! Vertrouwen die geschonden is blijft altijd 'na- sudderen') Dom doen, mits niet met voorbedachte planning,-'dat is laag, gemeen, achterbaks'-, is altijd vergeefbaar.
Dit is wellicht de sterkste die maakt dat je anderen vertrouwen kunt schenken, als je zelf eerst vergeving hebt gekregen.
(vertrouwen schenken maar pas na vergeving krijgen?)"
Hier kan je een voorbeeld vinden van iemand die uit dank een cd voor me samenstelde en er zijn eigen commentaar aan toevoegde die op mijn lijf zou moeten geschreven zijn. Een inspiratie voor jullie die een ander een uniek geschenk kunnen doen.
"Deze cd is samengesteld voor iemand die weet dat er maar één doel is mar in oneindige facetten. BOLERO; Die de 2 polen kent : het gevoel(=Fransen)
het verstand(= Duitsers of Pruisen): OUVERTURE 1812
Die de steunbeermaar ook de versieringen is van de wondermooie kathedraal van mensen: WARSAW CONCERTO
Die de top blijft zien ondanks vallende stenen.: WARSAW CONCERTO
Die weerspannige affaires met een blij humeur zijn ontluisterende spanning ontneemt. BROWNSTONE CONCERTO
Die weet dat het kleinste detail ontsnapt aan het vastklampende verstand. Het onbegrijpelijke kan ook mooi zijn. CANON VAN PACHEL BEL
Die nog een koekoek en een nachtegaal wondermooi vindt. CONCERTO NR 13
Die zijn vreugde kan delen met anderen. HALLELUJA
Die altijd bereid is een gesprek te voeren. SERENADE AD DUOS CHOROS
Die bescheiden kan wachten tot het onverwachte. CONCERTO VOOR TROMPET
Toen men aan kunstenaar Willem Vermandere vroeg: "Wat is voor u een gelukkig leven?" gaf hij volgend antwoord, een antwoord dat ik ter overweging meegeef.
"Laat het me zeggen met een parabel uit het evangelie. Zoals de koopman die een parel vindt van grote waarde en daarvoor alles geeft wat hij bezit, zo moet een mens in zijn leven ontdekken waarvoor hij gemaakt is en daar tenvolle voor gaan.
Het rijk der hemelen, dat is het leven nu en hier tot volheid brengen, de ballast overboord gooien en dat ene waarvan je overtuigd bent geraakt, tot volle wasdom brengen".
Ik kende haaar al langer maar ze was nog nooit bij me thuis geweest. Ze bekeek mijn living zoals alleen een vrouw dat kan. Niet direct kritisch, zelfs aangenaam verrast, maar vooral met zo'n blik die alles in zich opnam en niets oversloeg. Bij mijn (dure) gordijnen bleven haar ogen even hangen en ik wist dat ze dacht, wanneer zijn die voor het laatst gewassen? Mannen denken, waar staat het bier?
The expression of the face could be seen by everyone.. But the depression of
heart could be understood only by the ONLY ONE..Don't lose that person
in your life EVER! Because in LIFE you get lucky only ONCE.
In het Engels klinkt het veel beknopter en toch heel echt. Niet omdat het in het Engels moet, maar met minder woorden komt deze boodschap wel aan. En inderdaad je zal altijd graag terug vallen op die éne persoon die je leven zin gaf en geeft, gehuwd of niet!
Wij beseffen anno 2010 al te weinig verwend als we zijn wat we te danken hebben aan die sterke mannen en vrouwen die Vlaanderen vanuit hun christelijk engagement hebben uitgebouwd tot wat het vandaag is: een open en verdraagzame samenleving met veel ruimte voor initiatief en grote solidariteit.
Tot in de kleinste dorpen van Vlaanderen hebben deze mensen muziek-maatschappijen, vrouwenverenigingen en jeugdbewegingen opgestart, vergaderzalen en parochiale centra gebouwd, kleuter- en later onderwijs opgericht en uitgebouwd. Steeds stonden zij klaar om medemensen in nood bij te staan, studieadvies te geven, beroepskeuzes te oriënteren. Ze waren relatiebemiddelaar, vertrouwenspersoon, ombudsman avant la lettre.
In alle steden van Vlaanderen hebben deze mannen en vrouwen middelbare scholen opgericht en ziekenhuizen gebouwd. Zij boden als allereersten toen er nog geen ministerie van welzijn was opvang voor daklozen, personen met een handicap, alcohol- en drugsverslaafden of psychiatrische patiënten.
Ook vandaag zijn ze niet zelden de drijvende kracht achter nieuwe vormen van hulpverlening in stads- en dorpsbuurten. Vanuit hun sterk sociaal engagement is ook vandaag hun rol in de individuele begeleiding van de mensen van wezenlijk belang.
Zingeving, keuzes maken, zieken- en stervensbegeleiding, alle dagen staan zij ter beschikking.
Op seksueel gebied luidde de boodschap dat de beleving van de seksualiteit moet plaatsvinden in een geest van liefde, trouw en beheersing van jezelf. Daar is niets mis mee. Degenen die beweren dat we in geen geval mogen terugkeren naar de seksuele moraal van vroeger, laat ik weten dat ik er soms heimwee naar heb, vooral als ik kijk naar de psychische en sociale ravage die de huidige seksuele moraal bij jonge mensen aanricht.
Buiten bij de hooofdingang van het ziekenhuis - mij wel bekend - ging de deur bijna schuil achter een wolkendek. Niet van het weer, nee ... rokers, als angstige lepralijders op een kluitje samengedromd. Het rookverbod is na al een hele tijd oud en dergelijke groepen maatschappelijke bannelingen vormen een vertrouwde aanblik, 's winters verstijfd van de kou, 's zomers vrolijk lachend. Het ontstaan van nicotineliefdes was had tot een njieuwe term geleid. Mensen geraakten aan de praat; door hun gedeelde verslaving gingen sociale barrières die normaal minder gemakkelijk werden geslecht, nu letterlijk in rook op. Wordt dit flirten met een sigaret ook een aanzet tot echte nicotineliefdes? Hoe dan ook, ik geraak met moeite voorbij die ingang en de hoest blijft nog lang in mijn keel hangen!
Aan blogvrienden die zelf roker zijn, zie dit niet als een aanval op juliie en stuur me geen commentaar, maar is wel een reële weergave van wat ik daar meemaak wat ik hierboven beschrijf. Het is soms zelfs moeilijk, zeker wanneer het regent, zich door de nicotineliefdes heen, een weg naar buiten te banen. Of gaan ze misschien dan toch zo op in hun prille hernieuwde liefde?
Je schiet nog eens het café binnen. De barman knikt, geen woorden. Ik loop door tot in het hoekje. Je hoort pas echt bij het meubilair wanneer je niet alleen niets meer hoeft te bestellen, maar ook nog eens kunt doorlopen naar je vaste stek om daar te wachten tot je drankje wordt gebracht. En zelfs als je aan de bar 'hangt' zoals Krelis terecht opmerkte, dan nog ben je op de duur een stuk van het meubilair geworden tenzij je rijkelijk omspringt met traktaties.
Doe al het goede dat je kunt met de middelen de je hebt op de manier die je gewoon bent op de plaats waar je staat in de tijd die je gegeven is voor de mensen die je kent zolang het mogelijk is.
Geef mij uw goddelijke goedheid. Maagd vol van genade, Vrouwe van de glimlach, Herstel in mij de goddelijke goedheid, Leer mij te genezen wie ik heb verwond, Dat mijn lippen mogen overtromen van tederheid, Vol woorden van liefde die vrede brengen.
IK GA VOOR VERDRAAGZAAMHEID!
Dit kaarsje kreeg ik uit dank, maar er werd me gevraagd het te laten branden voor elkaar. Op mijn beurt geef ik dit licht door aan anderen, uit dank; als teken van hoop misschien, maar vooral als bevestiging, of nog meer als aanmoediging voor mensen die het nu echt nodig hebben. IK WIL ER ZIIJN VOOR U!
Als ik in India ben, is dat een groot wonder, dan wil ik er zoveel mogelijk zien.
Ik ben zo verliefd op dit land, deze nieuwe wereld, waarin ik geleidelijk een ander mens wordt.
India is zo'n boeiend land, een fascinerend land van paleizen en tempels van goden en godinnen, van Hindu's, Siksen enz….. , van kasten en paria's.
India is een land waar alles anders is als bij ons, India maakt een ander mens van u.
Wie India heeft bezocht, zal nooit meer zijn zoals voorheen was.
U leert relativeren, U gaat inzien dat er nog en andere kant aan het menszijn zit, dan die welke u hier in de luxueuze,. gehaaste, westerse wereld leerde kennen
U zult het begrip 'Tijd' anders gaan interpreteren.
Tijd bestaat immers niet in India.
Het is de gehaaste mens die de tijd heeft gemaakt .
En in India hebben de mensen geen haast.
Wie door de gids van het reisbureau van het ene monument naar het andere wordt gejaagd, zal uiteraard weinig van India leren kennen en begrijpen.
India behoort u in alle rust te leren kennen,
Doe het rustig aan, de eerste dagen niet alleen om aan het klimaat te wennen, maar veeleer om te herstellen van de cultuurschok, die u bij een eerste kennismaking met India onherroepelijk oploopt.
Ontvlucht de schok niet.
Ga hem tegemoet en verwerk hem.
Dan zult u inzien dat niet al het negatieve negatief is, dan zult u leren begrijpen waarom de armoede, die wellicht helemaal geen armoede is bestaat en waarom het verschijnsel bestaat zoals het bestaat .
Dan zult u van uw vooroordelen over India gaan houden .
U zult ernaar verlangen en gaan behoren tot de grote schare mensen die iedere kans aangrijpt om weer te kunnen genieten van de mooiste en ontroerendste ervaringen die zij in hun leven deelachtig zijn geworden: de ervaringen die India hen heeft geboden en weer zal bieden.
Ik ben Martin Vanhee, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Maarten.
The expression of the face could be seen by everyone.. But the depression of
heart could be understood only by the ONLY ONE..Don't lose that person
in your life EVER! Because in LIFE you get lucky only ONCE.
