Ik ben Martin Vanhee, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Maarten.
Ik ben een man en woon in Roeselare (België) en mijn beroep is met pensioen.
Ik ben geboren op 26/07/1955 en ben nu dus 69 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: corresponderen en zo van mensen houden en omgekeerd.
Eigenlijk geloof ik in het goede van de mensen ondanks alles, vriendschap en liefde zijn dan ook de sleutels in mijn leven. Want elke liefde heeft haar waarde al betaal je soms de prijs van pijn, verdriet en verlatenheid.
Sluit vriendschap met de bomen sluit vriendschap met de wind sluit vriendschap met de bloemen die je op de wereld vindt
Sluit vriendschap met de wolken sluit vriendschap met de maan sluit vriendschap met de sterren die aan de hemel staan
Sluit vriendschap met de golven de zee met eb en vloed maar vooral met alle mensen die je op je weg ontmoet
Broer Christiaan Vanhee
02.12.1956 - 28.07.2014
zijn dochter
Eline Vanhee
11.02.1986-14.05.2013
Volg jouw eigen weg soms kronkelend soms rechtdoor volg jouw eigen droom al lijkt hij vaag: ga ervoor!
Luister naar jouw kloppend hart het spreekt een eigen taal het kent jouw leven door en door het kent jouw verhaal.
Vertrouw steeds wat je voelt en twijfel nooit aan jezelf jij bent de zon, de maan, de ster, schitterend aan het hemelgewelf!
.. in de loop van de jaren zag ik op ons geliefd SeniorenNet dat mensen een ongekend talent tot bloei lieten komen, en zo werden sommigen voor ze het goed en wel beseften echte dichters. Is dit geen mooie tijdsinvulling eens 55-plus? Begrijp me niet verkeerd, want zelf ben ik geen dichter maar bij deze een gemeend compliment aan zij die ons wel vertroosten met hun dichtKUNST!
Sommige herinneringen zijn mooi, ook wanneer ze pijn doen. En sommige hebben meer macht over het leven dan welke toekomstige gebeurtenis ooit zal kunnen hebben.
En wat de liefde betreft ... dat is al helemaal een groot raadsel.
Onbevangen staan tegenover jezelf en je eigen ontoereikendheid niet doodzwijgen of ontkennen. Voorrang geven aan de noden van anderen, boven eigen kleine verlangens. Geen beslag leggen op de andere maar ruimte tot vrijheid geven. Je vreugden laten varen om mede te lijden met wie onder verdriet gebroken gaat.
Een krantenkop uit 1904, VERSTEKELING (VROUW IN AVONDJURK ) STEEKT OP VERBOOT OCEAAN OVER , ZONDER ENIGE BAGAGE, was de inspiratiebron voor deze roman. De mysterieuze vrouw is Valentina Meyer, die in een opwelling een diner bij vrienden in Antwerpen verlaat. Ze is gekleed in een prachtige, witte avondjurk. Valentinas aanwezigheid aan boord brengt veel teweeg. Tijdens de reis naar New York leert ze verschillende passagiers kennen. De kapitein, die zich over haar ontfermt, maar daar wel iets voor terug wil. Billie Henderson, de maîtresse van een Amerikaanse zakenman. En vooral broer en zus Thomas en Victoria Witherspoon. Victoria is tien jaar ouder dan Thomas, heeft altijd voor hem gezorgd en kan het niet verdragen dat hij verliefd wordt op Valentina. Door de ogen van de medepassagiers ontdekt de lezer stukje bij beetje welk verhaal er achter Valentina schuilt en wat haar ertoe bracht halsoverkop te vluchten uit Antwerpen
Geloof niet wat je ogen vertellen. Alles wat je ziet is begrensd. Leer met je gevoel kijken, ontdek wat je eigenlijk allang weet, en ook jij zult leren vliegen.
Je hebt een groot hart, en de mensen zijn je daar zeer dankbaar voor. Toch moet je er een beetje voor zorgen dat je zoveel krijgt als dat je geeft. Probeer dus een goede balans te creëren. Dit is dus de mens achter de woorden die hier geschreven zijn de voorbije jaren.
Misschien vind je bovenstaande een rare titel, maar het was voor mij de slotbemerking, de samenvatting zeg maar toen ik de deur sloot nadat ik een gast had buitengelaten. Na wat over en weer gepraat begon de man over zijn dochter die zojuist het ouderlijk huis had verlaten nu ze eenentwintig was geworden en was ingetrokken bij haar vriend. He jonge paar wou heel bewust direct 'beginnen met kinderen' zoals hij het noemde. Maar de man raadde dit haar ten stelligste af. Ik kan er nu wel inkomen dat de man in kwestie even wou afwacchten hoe de prille relatie zou verlopen voor er aan kinderen werd gedacht, maar blijkbaar was het hem daar niet om te doen. Meteen haalde hij zijn motief aan, zijn dochter waarschuwende dat "een kind geld, veel geld kost, en dat dit hoe langer hoe meer zal kosten". Eerlijk gezegd, het mag wel waar zijn en jullie als ouders zullen dit kunnen bevestigen, maar ik begon mijn wenkbrauwen te fronsen, want er was geen plaats voor een kind in de ogen van de man. Ondertussen vertelde hij wel dat hij voor haar piercings had betaald en een breedbeeldtv-toestel. Wil een echte vader niet alle geluk, heel zeker het geluk van straks opa te mogen worden? Nog voor het jonge paar aan hun levensweg beginnen heeft die man hen duidelijk gemaakt dat er voor hem geen kinderen komen. Ik geloof nopg altijd dat een kind veel meer geluk en liefde brengt dan alle geld ter wereld.
Maar laat me positief eindigen, want zelf heb ik wel het geluk gehad geboren te mogen worden, op te groeien in een warm nest, dankbaaar te zijn voor mijn ouders, en JA, heel in het bijzonder op vandaag waarop mijn vader 84 jaar jong wordt. Een man dien in alle eenvoud wél geeft om elk van zijn kinderen, kleindinderen en aanverwaanten. PROFICIAT PAPA!
p.s. foto is eerste kleinkindje, pas geboren, van eeerste blogvriendin Karin! Ook voor jou proficiat!
Inderdaad zoals op de foto hiernaast houdt de virtuele wereld risico's in, maar evenzeer ongekenden mogelijkheden tot nieuwe ontmoetingen. Jammer genoeg blijven velen plakken bij die virtuele wereld en stellen ze zich niet echt open voor een ander medemens.
Ik wou dat de hemel een GSM had, dan kon ik je stem nog eens horen. Ik heb aan jou gedacht vandaag, niks nieuws. ik dacht aan jou gisteren en gebruik vaak je naam. Het enige dat ik bezit zijn onze herinneringen en de foto's. Het universum heeft je in zijn armen, maar ik draag je in mijn hart!.
Het ware mededogen vereist dat je jezelf leegmaakt, en luistert met heel je wezen. Chuang-Tzu
En persoonlijk heb ik dat altijd sterk benadrukt, maar wat een spreuk, een gedachte is, krijgt plots vlees en bloed wanneer je geconfronteerd wordt in eigen kring door ziekte; want vanaf nu zal je elke dag vooral moeten luisteren naar het verhaal van de ander, soms tot vervelens toe, en dat niet voor even.
Doe al het goede dat je kunt met de middelen de je hebt op de manier die je gewoon bent op de plaats waar je staat in de tijd die je gegeven is voor de mensen die je kent zolang het mogelijk is.
Geef mij uw goddelijke goedheid. Maagd vol van genade, Vrouwe van de glimlach, Herstel in mij de goddelijke goedheid, Leer mij te genezen wie ik heb verwond, Dat mijn lippen mogen overtromen van tederheid, Vol woorden van liefde die vrede brengen.
IK GA VOOR VERDRAAGZAAMHEID!
Dit kaarsje kreeg ik uit dank, maar er werd me gevraagd het te laten branden voor elkaar. Op mijn beurt geef ik dit licht door aan anderen, uit dank; als teken van hoop misschien, maar vooral als bevestiging, of nog meer als aanmoediging voor mensen die het nu echt nodig hebben. IK WIL ER ZIIJN VOOR U!
Als ik in India ben, is dat een groot wonder, dan wil ik er zoveel mogelijk zien.
Ik ben zo verliefd op dit land, deze nieuwe wereld, waarin ik geleidelijk een ander mens wordt.
India is zo'n boeiend land, een fascinerend land van paleizen en tempels van goden en godinnen, van Hindu's, Siksen enz….. , van kasten en paria's.
India is een land waar alles anders is als bij ons, India maakt een ander mens van u.
Wie India heeft bezocht, zal nooit meer zijn zoals voorheen was.
U leert relativeren, U gaat inzien dat er nog en andere kant aan het menszijn zit, dan die welke u hier in de luxueuze,. gehaaste, westerse wereld leerde kennen
U zult het begrip 'Tijd' anders gaan interpreteren.
Tijd bestaat immers niet in India.
Het is de gehaaste mens die de tijd heeft gemaakt .
En in India hebben de mensen geen haast.
Wie door de gids van het reisbureau van het ene monument naar het andere wordt gejaagd, zal uiteraard weinig van India leren kennen en begrijpen.
India behoort u in alle rust te leren kennen,
Doe het rustig aan, de eerste dagen niet alleen om aan het klimaat te wennen, maar veeleer om te herstellen van de cultuurschok, die u bij een eerste kennismaking met India onherroepelijk oploopt.
Ontvlucht de schok niet.
Ga hem tegemoet en verwerk hem.
Dan zult u inzien dat niet al het negatieve negatief is, dan zult u leren begrijpen waarom de armoede, die wellicht helemaal geen armoede is bestaat en waarom het verschijnsel bestaat zoals het bestaat .
Dan zult u van uw vooroordelen over India gaan houden .
U zult ernaar verlangen en gaan behoren tot de grote schare mensen die iedere kans aangrijpt om weer te kunnen genieten van de mooiste en ontroerendste ervaringen die zij in hun leven deelachtig zijn geworden: de ervaringen die India hen heeft geboden en weer zal bieden.
Ik ben Martin Vanhee, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Maarten.
