Ik ben Martin Vanhee, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Maarten.
Ik ben een man en woon in Roeselare (België) en mijn beroep is met pensioen.
Ik ben geboren op 26/07/1955 en ben nu dus 69 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: corresponderen en zo van mensen houden en omgekeerd.
Eigenlijk geloof ik in het goede van de mensen ondanks alles, vriendschap en liefde zijn dan ook de sleutels in mijn leven. Want elke liefde heeft haar waarde al betaal je soms de prijs van pijn, verdriet en verlatenheid.
Sluit vriendschap met de bomen sluit vriendschap met de wind sluit vriendschap met de bloemen die je op de wereld vindt
Sluit vriendschap met de wolken sluit vriendschap met de maan sluit vriendschap met de sterren die aan de hemel staan
Sluit vriendschap met de golven de zee met eb en vloed maar vooral met alle mensen die je op je weg ontmoet
Broer Christiaan Vanhee
02.12.1956 - 28.07.2014
zijn dochter
Eline Vanhee
11.02.1986-14.05.2013
Volg jouw eigen weg soms kronkelend soms rechtdoor volg jouw eigen droom al lijkt hij vaag: ga ervoor!
Luister naar jouw kloppend hart het spreekt een eigen taal het kent jouw leven door en door het kent jouw verhaal.
Vertrouw steeds wat je voelt en twijfel nooit aan jezelf jij bent de zon, de maan, de ster, schitterend aan het hemelgewelf!
In het afgelopen jaar heb ik me misschien nogmaals te veel gefocust op mensen die weinig aandacht krijgen, en dat is ook goed, maar dat kan je maar (volhouden) door ook echt eens tijd te maken voor goede vrienden. Vrienden bij wie je helemaal jezelf kan zijn. Aan wie je kan toevertrouwen wat je pijn doet - misschien de ontgoocheling omdat je niet bereikte bij deze of gene waar je zoveel hebt in geïnvesteerd; of omwille van de diepe pijn die velen tten diepste hebben geraakt - ook ondergetekende - bij wat in het bisdom Brugge gebeurde, en verder uitdeinde over gans Vlaanderen ... -en wat je gelukkig maakt. Het zijn inderdaad slechts bepaalde dingen die je écht met je goede vrienden kan delen, zonder schaamte.
Het zijn die vrienden op wie je kan rekenen; die vrienden, al hadden ze niet echt tijd, die straks graag met jou de overgang van oud naar nieuw willen vieren. Het is pas wanneer je zelf deze warmte ondervinden mag, dat je ook weer kan openstaan voor die anderen die schreeuwen om aandacht, een aanraking, een woord van hoop.
Neen, er is niets verkeerds aan om jouw beste vrienden te koesteren. Vriendschap en liefde ... weet je wel.
Aan allen alvast een mooi en deugddoend blogjaar gewenst!
Aansluitend bij het blogbericht van gisteren kunnen we dit misschien nog het best vertalen in deze boodschap.
"Ik sta voor de deur en klop aan. Als iemand mijn stem hoort en de deur opent, zal ik binnenkomen, en we zullen samen eten, ik met hem en hij met mij."
Als goed zijn eeen ontkenning van het slechte in ons is, zijn degenen die wij slecht noemen (druggebrukers om het maar bij één voorbeeld te houden) niet selchter dan wij, alleen zwakker - misschien enkel en alleen omdat ze verkeerde vrienden hadden, een thuis dat nooit een echte thuis was ... En als goedheid überhaupt iets inhoudt, dan toch zeker dat de sterken de zwakken helpen. Zo denk ik erover omdat ik, net als jullie, die kans heb een luisterend oor te mogen zijn voor velen, aandacht kunnen en mogen geven zonder iets te moeten verwachten als tegenprestatie. Misschien worden die 'zwakken' dan ooit zelf sterk, en kunnen zij zo hun eigen capaciteiten ontplooien, zelfs in die mate dat wij er zelf nog op beroep mogen op doen. Het is mijn nieuwjaarswens aanmijn 'zwakke' vrienden!
Het is niet omdat ik over ouders en grootouders spreek, dat ik diegenen onder u zou vergeten die ongehuwd zijn gebleven zonder daar zelf voor te kiezen, eenvoudigweg omdat ze, om uiteenlopende redenen, nooit de zielsverwant gevonden hebben waarmee ze hun leven zouden kunnen delen. En ik vergeet ook de weduwen en weduwnaars niet, zij die gescheiden van elkaar leven en zij die uit de echt zijn gescheiden, gekwetst als ze allebei zijn door een pijnlijke scheiding, zij het op een verschillende manier. Op dit feest van de Heilige Familie nodigt de Heer u uit om, als u op welke manier ook te kampen hebt met eenzaamheid, die samen met Hem te beleven. Want als de Heer is gestorven in uiterste eenzaamheid, in de steek gelaten door de mensen en schijnbaar zelfs door zijn veelgeliefde Vader, dan is dat om met zijn aanwezigheid bij ons te wonen in al onze eenzaamheid.
Er is heel veel te schrijven en te vertellen over het kerstfeest en Kerstmis, al lees ik te veel, zelfs in bedelbrieven in deze tijd van het jaar over 'pakjes onder de kerstboom', wat laatste me altijd een wrang gevoel geeft. Maar uiteindelijk mogen e op een 'menselijk feest' van Kerstmis nooit het transcendente overslaan. op een goed christelijk feest moe er iets te vertellen zijn: het kerstverhaal. Er moet iets te zien zijn: het kind in de kribbe -en ja, ook mij is het ooit overkomen dat door de drukte van het winkelen, het schrijven van wensen, ik vergeten was het kerststalletje een ereplaats te geven, gelukkig had ik meteen ook mijn reuze kerstman op zolder laten staan, maar dat ter zijde. Er mag ook inderdaad gegeten wordenen er moet een affectieve verbondenheid heersen. Kerstmis is je vertederen om de kribbe, maar hem vooral aanbidden. Wat is dit kleine mensje groot. Hij bracht on,s toch deze nacht weer eens samen om verder elke dag in Zijn voetspoor te treden. Ja, het blijft een mysterie, het kerststalletje, de kerstconcerten van het Westen en en het goddelijk openbaringsfeest, ginds in het Oosten, ondertussen al meer dan 2000 jaar terug. ZALIG KERTSFEEST!
Wil je weten hoe onderstaande zijn kerstavond doorbrengt, klik dan bijgaande foto open. Ja, inderdaad in de gepaste outfit, met wat lekkers op het bord kijkend naar wat er al dan niet op tv is, en dat in afwachting van de nachtmis waar hij straks naar toe gaat.
Draag zorg voor de naam en de faam van anderen. Thomas van Aquino schreef het al 1.200 jaar geleden: 'Iemand zijn naam kapotmaken is niet alleen onrecht, maar diefstal'. Zelfs als het waar is wat we over anderen doorvertellen. Roddelen doe je niet, hoe prettig het ook is. En dat gebeurt dagelijks in, de buurt, op het werk, in de media, door beschuldigingen of insinuaties.
Zorg voor de goede naam van anderen als het moet, riskeer daarbij je eigen faam, zeker als die anderen zelf een twijfelachtige faam genieten, een verleden meedragen. Dat is Kerstmis hier en nu!
maar wie heeft mijn blogje aangeraakt zodat hij er zo smalletjes uitziet, of heeft het ook te lijden van de koude? wil de dader het terug rechtzetten? dank u!
Wij vieren de de vierde adventszondag. We naderen dus met rasse schreden het feest van Kerstmis. Voor Christenen betekent Kerst de komst van Christus. Hij was de langverwachte Messias, licht in een vaak zo donkere werled. Hij trad op in woord en daad tegen onrechtvaardigheid, had oog voor mensen aan de rand van de samenleving.
Laat ons solidair zijn met wie onze solidariteit nodig heeft, die geen vrienden hebben, geen thuis vinden, geen dak boven het hoofd hebben in deze bittere koude. Solidair zijn, het kan soms niet meer zijn dan dat kaartje sturen aan hem of haar die we nooit eerder schreven; die het misschien zelf niet eens kan betalen er eens aan ons te schrijven.
Het is in deze en andere kleine dingen dat wij een stap dichter zetten bij de wereld die HIJ voor ogen had.
In een keuken, bijna tegen de middag .... is de nog thuiswonende zoon van 23 zijn moeder aan het helpen terwijl ze een gemoedelijke moeder-zoon-babbel hebben, o.a. over het feit dat zoonlief wellicht binnenkort het huis zal verlaten om samen met zijn vriendin een eigen nestje te bouwen. Moeder heeft altijd een goede band gehad met haar zoon, maar evenzeer met de veel jongere zoon en haar ondertussen gehuwde dochter. Terwijl ze zo bezig zijn over toekomst, zeker nu de oudste op zoek is naar een geschikte betrekking, zegt de zoon opeens dat hij eigenlijk niet direct denkt aan het huis en de thuis te verlaten. Moeder stopt met aardappelen schillen, kijkt hem aan met openvallende mond en vraagt dan waarom hij nog veel langer hier wil blijven wonen, ook al beseft ze dat het voor haar een groot verlies zal zijn eens hij zijn vleugels heeft uigelsagen. Dan zegt haar zoon heel eenvoudig dat hij niet wil dat zijn jongere broer alleen achter moet blijven bij zijn ouders, en dat hij het nog wel enkele jaren zal 'trekken bij ma en pa', tot 'broerke' nog wat ouders is. Is dit geen mooie broerderliefde?! Maar wellicht ook eeen teken van een warm nest dat beide jongens en hun zus kregen en krijgen. Een nest waar ook papa wellicht een aardige rol heeft gespeeld. Ja, er zijn nog mooie verhalen te bespeuren als je maar goed toekijkt. Dit wilde ik toch even met jullie delen!
Het is altijd oppassen geblazen met personen die zich in de menigte begeven met smoezen om geld te ronselen, een extra mooie foto te maken van U en je partner, een vuurtje te vragen voor een sigaret ...
Het zijn misschien jongens en meisjes die dat geld broodnodig hebben voor allerlei doeleinden.
Geef daar nooit iets aan en laat je vooral niet emotioneel prikkelen. Voor je t weet ben je iets kwijt, al is het maar een sjaal of muts ...
Wees ook op je hoede voor bedrieglijke reclame op het internet in deze wereld ...
Wees ten slotte ook steeds terughoudend tegenover mensen die het beste voorhebben met je beleggingen als die er zijn, want voor minder dan 100 000 hoef je van dat slag volk niet bang te zijn.
Er is voor de Belg 1 zekerheid om van je geld af te raken en dat is je elektriciteits maatschappij, je waterleidings maatschappij, je internet provider met telefoon tarieven waar je geen wijs uit raakt en, jawel op de laatste plaats in dit lijstje : de fiscus, (een bodem loos vat !)
Wanneer je deze allemaal nog kunt betalen zal je emotie omtrent mensen in nood sterk geslonken zijn ...
Ik ben absoluut niet tegen steun maatregelen, die betalen we toch via onze belastingen op loon of uitkering, maar ik heb bedenkingen bij mensen die toch nog hun portemonnee openen aan supermarkten voor kinderen/kerels/meiden die de miserie misbruiken.
Ik heb ook bedenkingen bij ministers die berichten de wereld insturen en mensen van ver weg zaken beloven die in realiteit nog erger uitvallen van wat ze ginder allemaal achtergelaten hebben.
Hun huis verkopen, hun familie achterlaten, alles opgeven om naar dat veel beloofde land te trekken in barre soms onmenselijke omstandigheden ...
Aan velen zou ik een oproep richten en zeggen, blijf waar je bent en zoek het geluk bij U zelf door aan jullie samenleving te werken.
Als het geld en luxe is wat je zoekt dan zal je als gewone sterveling en werk mens er toch niet in slagen.
Vergeet nooit je eigen afkomst en blijf dankbaar met soms het weinige wat je hebt.
Eigenlijk zit een mens verkeerd in mekaar.
We komen op de wereld en willen verwezenlijkingen neerpoten met alle middelen ter onzer beschikking. Soms door oorlog voeren.
Aan het einde van dat leven zie je daar niks meer van terug en halen ze je hier weg zoals je gekomen bent ...
Al of niet liefdevol omringd (ik denk aan gesneuvelde soldaten) maar blut, zonder iets want wat ga je in godsnaam doen met al je verwezenlijkingen als je het zelf niet meer kan begeren ?
Tussen die eerste schreeuw naar lucht en de laatste zucht naar rust moet een waardevol, geborgen en ja, liefdevol bestaan zijn opgebouwd.
Laat ons dat nimmer vergeten, ook in minder goede tijden !
We naderen het einde van dit jaar, of beter gezegd een begin van een nieuw werkjaar. Velen zullen zich herkennen dat dit voor vele werkgevers en diensthoofden het uitgelezen moment is om tijdroosters te wijzigen tot zelf grondige reorganisaties op de werkvloer door te voeren, meestal zonder inspraak van betrokkenen. Maar al gauw komt vast te staan dat een systeem verneukt is, en krijgen de mensen die ermee moeten werken daar altijd de schuld van en nooit degenen die het bedacht hebben. En dan is er stress?!
Ze bestaan, mensen met een goed gezond verstand en die zich niet laten doen door dromers en domoren, en toch laten sommigen onder hen hun leven bepalen door een aaneenschakeling van relaties met lichtgewichten, drugsverslaaafden, mannen met depressies en charletans. Liefde of eigenliefde?
Doe al het goede dat je kunt met de middelen de je hebt op de manier die je gewoon bent op de plaats waar je staat in de tijd die je gegeven is voor de mensen die je kent zolang het mogelijk is.
Geef mij uw goddelijke goedheid. Maagd vol van genade, Vrouwe van de glimlach, Herstel in mij de goddelijke goedheid, Leer mij te genezen wie ik heb verwond, Dat mijn lippen mogen overtromen van tederheid, Vol woorden van liefde die vrede brengen.
IK GA VOOR VERDRAAGZAAMHEID!
Dit kaarsje kreeg ik uit dank, maar er werd me gevraagd het te laten branden voor elkaar. Op mijn beurt geef ik dit licht door aan anderen, uit dank; als teken van hoop misschien, maar vooral als bevestiging, of nog meer als aanmoediging voor mensen die het nu echt nodig hebben. IK WIL ER ZIIJN VOOR U!
Als ik in India ben, is dat een groot wonder, dan wil ik er zoveel mogelijk zien.
Ik ben zo verliefd op dit land, deze nieuwe wereld, waarin ik geleidelijk een ander mens wordt.
India is zo'n boeiend land, een fascinerend land van paleizen en tempels van goden en godinnen, van Hindu's, Siksen enz….. , van kasten en paria's.
India is een land waar alles anders is als bij ons, India maakt een ander mens van u.
Wie India heeft bezocht, zal nooit meer zijn zoals voorheen was.
U leert relativeren, U gaat inzien dat er nog en andere kant aan het menszijn zit, dan die welke u hier in de luxueuze,. gehaaste, westerse wereld leerde kennen
U zult het begrip 'Tijd' anders gaan interpreteren.
Tijd bestaat immers niet in India.
Het is de gehaaste mens die de tijd heeft gemaakt .
En in India hebben de mensen geen haast.
Wie door de gids van het reisbureau van het ene monument naar het andere wordt gejaagd, zal uiteraard weinig van India leren kennen en begrijpen.
India behoort u in alle rust te leren kennen,
Doe het rustig aan, de eerste dagen niet alleen om aan het klimaat te wennen, maar veeleer om te herstellen van de cultuurschok, die u bij een eerste kennismaking met India onherroepelijk oploopt.
Ontvlucht de schok niet.
Ga hem tegemoet en verwerk hem.
Dan zult u inzien dat niet al het negatieve negatief is, dan zult u leren begrijpen waarom de armoede, die wellicht helemaal geen armoede is bestaat en waarom het verschijnsel bestaat zoals het bestaat .
Dan zult u van uw vooroordelen over India gaan houden .
U zult ernaar verlangen en gaan behoren tot de grote schare mensen die iedere kans aangrijpt om weer te kunnen genieten van de mooiste en ontroerendste ervaringen die zij in hun leven deelachtig zijn geworden: de ervaringen die India hen heeft geboden en weer zal bieden.
Ik ben Martin Vanhee, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Maarten.
