Ik ben Martin Vanhee, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Maarten.
Ik ben een man en woon in Roeselare (België) en mijn beroep is met pensioen.
Ik ben geboren op 26/07/1955 en ben nu dus 68 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: corresponderen en zo van mensen houden en omgekeerd.
Eigenlijk geloof ik in het goede van de mensen ondanks alles, vriendschap en liefde zijn dan ook de sleutels in mijn leven. Want elke liefde heeft haar waarde al betaal je soms de prijs van pijn, verdriet en verlatenheid.
Sluit vriendschap met de bomen sluit vriendschap met de wind sluit vriendschap met de bloemen die je op de wereld vindt
Sluit vriendschap met de wolken sluit vriendschap met de maan sluit vriendschap met de sterren die aan de hemel staan
Sluit vriendschap met de golven de zee met eb en vloed maar vooral met alle mensen die je op je weg ontmoet
Broer Christiaan Vanhee
02.12.1956 - 28.07.2014
zijn dochter
Eline Vanhee
11.02.1986-14.05.2013
Volg jouw eigen weg soms kronkelend soms rechtdoor volg jouw eigen droom al lijkt hij vaag: ga ervoor!
Luister naar jouw kloppend hart het spreekt een eigen taal het kent jouw leven door en door het kent jouw verhaal.
Vertrouw steeds wat je voelt en twijfel nooit aan jezelf jij bent de zon, de maan, de ster, schitterend aan het hemelgewelf!
Het is de tijd van het jaar om mensen die twijfelen over hun roeping een duwtje in de rug te geven. Want het is de tijd dat velen moeten beslissen deze stap in hun leven te zetten en volmondig JA te zeggen op de uitnodiging van de Heer nu stilaan leergangen aanvangen. Een roeping loopt nooit van een leien dakje, zeker niet als je al een bepaalde leeftijd hebt bereikt. Soms sluipt de twijfel binnen en dat is goed. Zo hoorde ik ooit dat een jonge gast naar een oudere priester werd gestuurd die blijkbaar neit gelukkig was geweest met zijn priester-zijn. Maar dat is misschien ook goed om met de voeten op de grond gebracht te worden; je keuze wordt uitgezuiverd om ze opnieuw scherp te stellen. Een roeping moet je geregeld herbevestigen, ook als mens en christen!
Iedereen die iemand heeft gekend en met hem te maken had heeft recht op rouw nu die persoon is overleden. Niemand bepaalt wie de grootste portie mag hebben, het is geen taart die je verdeelt. Je kunt niet bedanken voor een stuk, je hebt het te accepteren en te slikken. Jij hebt recht op je verdriet.
Je kent het wel: het klikt, je zoent een beetje, er komt meer van, je vrijt het eelt van je voeten. Het is heftig, deugddoend, eindelijk de zevende hemel bereikt met die vlam voor eeuwig. Maar per definietie tijdelijk, en dat wist je allebei ... of toch niet? Het was een relatie die uiteraard niet serieus was, of toch niet van de kant van de ander. Er is altijd die éne die er wél onder lijdt!
Ik 'haat' crematies en de kille sfeer die om een uitvaart in deze vorm hangt. Misschien omdat het zo definitief is en zo tegennatuurlijk. Neen, je geliefde zomaar in een oven schuiven, daar huiver ik van. Stof zijt gij en tot stof zult gij wederkeren. Bij een uitvaart hoor je achter een kist aan te lopen, die liefst nog op sterke schouders rust. Je vormt eens stoet doorheen de straat, later langs vele graven van de bekenden die de aflijvige nog heeft gekend .... langzaam vooruitschrijdt, over lange paden op weg naar de plek waar het lichaam in de kist zal wederkeren tot stof.
"we can't change the world at once... so simply change the world around us..... let's change ourselves........"
Met deze lijn sloot een Indische vriend zijn mail af.
Ik ben zo vrij geweest deze gedachte te mailen aan enkele vrienden waarop prompt volgende bedenking volgde.
Inderdaad,
dit is niet van gisteren dat wij kijken naar anderen ...
daarom heeft een mens ogen in zijn kop ...
het kijken naar anderen vervaagt wanneer je een ander zintuig oren gaat gebruiken ...
als je hersenen zo slim zijn om beiden te combineren dan kan je zelfs praten ...
Jawel,
alles begint bij je eigen ingesteldheid ...
horen doe je ieder moment, zien doe je met open ogen ...
spreken doe je wanneer je alles gehoord en gezien hebt ...
Ik zeg dus niks meer omtrent het veranderen van de wereld. k Voel me zeker niet te oud om zaken om te keren maar de kunde om het te doen zit er bij het jonge volk niet meer in.
Het leven isgeenkortekaars voormij. Het iseensoort vanschitterendetoorts dieik in handendraag voor het moment,en ik wil die zoheldermogelijk laten branden alvorens die door te geven aan volgendegeneraties.
Als gastheer probeer ik vooral de mensen goed te ontvangen, er zelf goed gekleed voor zijn en verzorgd overkomen, maar bovendien een en al oor en oog te zijn. Want dat vind ik belangrijk, wie mijn gast ook moge zijn.
Besten,ook al schrijf ik onder een christelijke inspiratie, het kan interessant zijn eens te zien dat we misschien meer gemeen hebben met bepaalde godsideeën dan we oorspronkelijk, vanzelfsprekend denken. Vandaar durf ik eens dit boek, eerder een roman aan te bevelen. Ik weet dat ik daarmee geen hoge ogen gooi op blogland maar ik weet evenzeer dat ik doorheen mijn bijdragen rond geloof een manier heb gevonden ons verhaal te vertellen, zeker nu het kerkbezoek zienderogen afneemt. Vakantie is dan ook de ideale tijd om tot rust te komen en even tot bezinning, misschien door dit boek te lezen. Ik kan maar zaaien in al mijn nederigheid ....
Mohammed was een succesvol koopman en een doodgewone echtgenoot en vader. Dat veranderde toen God tot hem kwam in de gestalte van de engel Gabriël. Hij sprak via Mohammed om mensen ervan te overtuigen zich te richten op één God. Hoewel Mohammeds leven nooit meer hetzelfde werd, zag hij zichzelf niet als de zoon van God of als iemand die verlichting had bereikt. Zijn familie en vrienden gingen niet eerbiedig voor hem opzij als hij door de straten van Mekka liep. Niet goddelijkheid, maar eenvoud kenschetst deze man. Deepak Chopra laat mensen die dichtbij Mohammed stonden aan het woord, en schetst zo een uniek beeld van de mens Mohammed, zijn inspiratie en zijn gevaarlijke taak. We ontdekken dat we meer met hem gemeen hebben dan we dachten omdat hij een mens onder de mensen was: feilbaar en emotioneel. Mohammeds leven is geen mythe, maar het is buitengewoon, waarachtig en verrassend.
Deepak Chopra is een van de belangrijkste leraren die oosterse wijsheden doorgeven aan de westerse wereld.
en ik weet dat velen met mij dat heel graag lezen .. A D E M B E N E M E N D!
Bij een ongeluk heeft Marc Lucas zijn vrouw en ongeboren kind verloren. Zelf heeft hij een splinter in zijn nek, die helse pijn veroorzaakt. Erger dan dat is de depressie die zich na het ongeluk van hem meester maakt. Dan stuit hij op een advertentie voor een kliniek die experimenteert met het wissen van traumatische gebeurtenissen uit het geheugen.
Marc gaat erheen, maar besluit niet deel te nemen aan het experiment omdat zijn gehele identiteit erdoor zou worden gewist. Als hij de kliniek verlaat, zijn er echter verontrustende tekenen dat dit al gebeurd is en begint voor Marc een hallucinatoire zoektocht.
Ja, je kent het heus wel en misschien gebruk je het zelf soms af en toe om volzinnen te vermijden, al lijkt het meer op nonchalance of luiheid; ik heb het over het drieletterwoord: LOL. Men wil daar mee aangeven dat iets leuk is of dat we er samen om kunnen lachen. 'Laat ons lachen'.
Maar voor menigeen ontgaat de diepere en heel mooie betekenis van dit drieletterwoord. Probeer het vanaf nu ook te gebruiken, bijvoorbeeld op een kattebelletje voor je partner als je even later zult zijn, of gewoon in mail of chattaal.
LOL of: "LOTS OF LOVE".
Dit wens ik jullie allen van harte toe, dag na dag, uur na uur!
Doe al het goede dat je kunt met de middelen de je hebt op de manier die je gewoon bent op de plaats waar je staat in de tijd die je gegeven is voor de mensen die je kent zolang het mogelijk is.
Geef mij uw goddelijke goedheid. Maagd vol van genade, Vrouwe van de glimlach, Herstel in mij de goddelijke goedheid, Leer mij te genezen wie ik heb verwond, Dat mijn lippen mogen overtromen van tederheid, Vol woorden van liefde die vrede brengen.
IK GA VOOR VERDRAAGZAAMHEID!
Dit kaarsje kreeg ik uit dank, maar er werd me gevraagd het te laten branden voor elkaar. Op mijn beurt geef ik dit licht door aan anderen, uit dank; als teken van hoop misschien, maar vooral als bevestiging, of nog meer als aanmoediging voor mensen die het nu echt nodig hebben. IK WIL ER ZIIJN VOOR U!
Als ik in India ben, is dat een groot wonder, dan wil ik er zoveel mogelijk zien.
Ik ben zo verliefd op dit land, deze nieuwe wereld, waarin ik geleidelijk een ander mens wordt.
India is zo'n boeiend land, een fascinerend land van paleizen en tempels van goden en godinnen, van Hindu's, Siksen enz….. , van kasten en paria's.
India is een land waar alles anders is als bij ons, India maakt een ander mens van u.
Wie India heeft bezocht, zal nooit meer zijn zoals voorheen was.
U leert relativeren, U gaat inzien dat er nog en andere kant aan het menszijn zit, dan die welke u hier in de luxueuze,. gehaaste, westerse wereld leerde kennen
U zult het begrip 'Tijd' anders gaan interpreteren.
Tijd bestaat immers niet in India.
Het is de gehaaste mens die de tijd heeft gemaakt .
En in India hebben de mensen geen haast.
Wie door de gids van het reisbureau van het ene monument naar het andere wordt gejaagd, zal uiteraard weinig van India leren kennen en begrijpen.
India behoort u in alle rust te leren kennen,
Doe het rustig aan, de eerste dagen niet alleen om aan het klimaat te wennen, maar veeleer om te herstellen van de cultuurschok, die u bij een eerste kennismaking met India onherroepelijk oploopt.
Ontvlucht de schok niet.
Ga hem tegemoet en verwerk hem.
Dan zult u inzien dat niet al het negatieve negatief is, dan zult u leren begrijpen waarom de armoede, die wellicht helemaal geen armoede is bestaat en waarom het verschijnsel bestaat zoals het bestaat .
Dan zult u van uw vooroordelen over India gaan houden .
U zult ernaar verlangen en gaan behoren tot de grote schare mensen die iedere kans aangrijpt om weer te kunnen genieten van de mooiste en ontroerendste ervaringen die zij in hun leven deelachtig zijn geworden: de ervaringen die India hen heeft geboden en weer zal bieden.
Ik ben Martin Vanhee, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Maarten.
