Ik ben Martin Vanhee, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Maarten.
Ik ben een man en woon in Roeselare (België) en mijn beroep is met pensioen.
Ik ben geboren op 26/07/1955 en ben nu dus 68 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: corresponderen en zo van mensen houden en omgekeerd.
Eigenlijk geloof ik in het goede van de mensen ondanks alles, vriendschap en liefde zijn dan ook de sleutels in mijn leven. Want elke liefde heeft haar waarde al betaal je soms de prijs van pijn, verdriet en verlatenheid.
Sluit vriendschap met de bomen sluit vriendschap met de wind sluit vriendschap met de bloemen die je op de wereld vindt
Sluit vriendschap met de wolken sluit vriendschap met de maan sluit vriendschap met de sterren die aan de hemel staan
Sluit vriendschap met de golven de zee met eb en vloed maar vooral met alle mensen die je op je weg ontmoet
Broer Christiaan Vanhee
02.12.1956 - 28.07.2014
zijn dochter
Eline Vanhee
11.02.1986-14.05.2013
Volg jouw eigen weg soms kronkelend soms rechtdoor volg jouw eigen droom al lijkt hij vaag: ga ervoor!
Luister naar jouw kloppend hart het spreekt een eigen taal het kent jouw leven door en door het kent jouw verhaal.
Vertrouw steeds wat je voelt en twijfel nooit aan jezelf jij bent de zon, de maan, de ster, schitterend aan het hemelgewelf!
Ik 'haat' crematies en de kille sfeer die om een uitvaart in deze vorm hangt. Misschien omdat het zo definitief is en zo tegennatuurlijk. Neen, je geliefde zomaar in een oven schuiven, daar huiver ik van. Stof zijt gij en tot stof zult gij wederkeren. Bij een uitvaart hoor je achter een kist aan te lopen, die liefst nog op sterke schouders rust. Je vormt eens stoet doorheen de straat, later langs vele graven van de bekenden die de aflijvige nog heeft gekend .... langzaam vooruitschrijdt, over lange paden op weg naar de plek waar het lichaam in de kist zal wederkeren tot stof.
Reacties op bericht (2)
16-08-2011
begraven of cremeren......binnekort nog meer keuzemogelijkheden
Hallo Maarten
Ik wil hier graag even op reageren wat ik overigens ook al op je hyvesblogje deed!
Je hebt het over n kille sfeer..... ik heb o.a. anders meegemaakt bij mijn oom die vorig jaar gecremeerd is. Ik vond het afscheid juist zeer warm, respectvol en liefdevol en met mij vele anderen! Ik denk ook dat zoiets misschien te maken heeft met de mensen die ernaartoe komen en die hun woordje doen......de voorbereidingen die daarvoor getroffen worden..........
En definitief is n overlijden nu eenmaal altijd....
Maar wat liefdevol in iemands hart zit kan er nooit meer uit en zo kan n dierbare overledene zeer nabij zijn en blijven!!!!!!!
Wel denk ik dat voor vele nabestaanden n plekje om naar terug te kunnen keren erg fijn is........ Mijn paps is dertig jaar geleden ook overleden en begraven... hij werd slechts 54 en ik kom er niet zo regelmatig meer als in het begin maar zo af en toe vind ik er de tijd rijp voor en mijmer ik daar wat rond..........na n crematie kan dat overigens ook door bijzetting van n urn.
Wilde ik graag even kwijt...
Gisteren overleed overigens mijn schoonmoeder en mijn man's mams!!!! 92 jaar....n respectabele leeftijd.........alleen de manier waarop........onmenselijk.........triest en verdrietig!!!! Mede door de slechte communicatie van verplegend personeel en tekort aan juiste verzorgers..... Er schort helaas nog erg veel aan verzorging van oudere mensen!!!!! De wil van de mensen is er gegarandeerd, het aantal is helaas te weinig......
Wens ik je verder nog n deugddoende avond! Groeten ELou
16-08-2011 om 18:43
geschreven door elou
Lieve groetjes lieve vriend
Marin ik ben daar voledig met je eens,mijn vriendin is bijna 6 jaar overleden en alles uit gestrooid op de strooiweide en je kan daar nergens nog eens een bloemeke gaan leggen
heb het daar moelijk mee Met deze Award wil ik je bedanken voor de bezoekjes aan mijn blogje,
Vriendschap is verhalen vertellen
zonder woorden.
Vriendschap is elkaar begrijpen
zonder woorden
Vriendschap is wat ik heb met jou Groetjes Nikki xxxx
16-08-2011 om 18:12
geschreven door nikki
Doe al het goede dat je kunt met de middelen de je hebt op de manier die je gewoon bent op de plaats waar je staat in de tijd die je gegeven is voor de mensen die je kent zolang het mogelijk is.
Geef mij uw goddelijke goedheid. Maagd vol van genade, Vrouwe van de glimlach, Herstel in mij de goddelijke goedheid, Leer mij te genezen wie ik heb verwond, Dat mijn lippen mogen overtromen van tederheid, Vol woorden van liefde die vrede brengen.
IK GA VOOR VERDRAAGZAAMHEID!
Dit kaarsje kreeg ik uit dank, maar er werd me gevraagd het te laten branden voor elkaar. Op mijn beurt geef ik dit licht door aan anderen, uit dank; als teken van hoop misschien, maar vooral als bevestiging, of nog meer als aanmoediging voor mensen die het nu echt nodig hebben. IK WIL ER ZIIJN VOOR U!
Als ik in India ben, is dat een groot wonder, dan wil ik er zoveel mogelijk zien.
Ik ben zo verliefd op dit land, deze nieuwe wereld, waarin ik geleidelijk een ander mens wordt.
India is zo'n boeiend land, een fascinerend land van paleizen en tempels van goden en godinnen, van Hindu's, Siksen enz….. , van kasten en paria's.
India is een land waar alles anders is als bij ons, India maakt een ander mens van u.
Wie India heeft bezocht, zal nooit meer zijn zoals voorheen was.
U leert relativeren, U gaat inzien dat er nog en andere kant aan het menszijn zit, dan die welke u hier in de luxueuze,. gehaaste, westerse wereld leerde kennen
U zult het begrip 'Tijd' anders gaan interpreteren.
Tijd bestaat immers niet in India.
Het is de gehaaste mens die de tijd heeft gemaakt .
En in India hebben de mensen geen haast.
Wie door de gids van het reisbureau van het ene monument naar het andere wordt gejaagd, zal uiteraard weinig van India leren kennen en begrijpen.
India behoort u in alle rust te leren kennen,
Doe het rustig aan, de eerste dagen niet alleen om aan het klimaat te wennen, maar veeleer om te herstellen van de cultuurschok, die u bij een eerste kennismaking met India onherroepelijk oploopt.
Ontvlucht de schok niet.
Ga hem tegemoet en verwerk hem.
Dan zult u inzien dat niet al het negatieve negatief is, dan zult u leren begrijpen waarom de armoede, die wellicht helemaal geen armoede is bestaat en waarom het verschijnsel bestaat zoals het bestaat .
Dan zult u van uw vooroordelen over India gaan houden .
U zult ernaar verlangen en gaan behoren tot de grote schare mensen die iedere kans aangrijpt om weer te kunnen genieten van de mooiste en ontroerendste ervaringen die zij in hun leven deelachtig zijn geworden: de ervaringen die India hen heeft geboden en weer zal bieden.