... En we lopen weeral in de mallemolen van het leven, ondanks goede voornemens. Er lijkt ook nu geen ruimte te zijn in de hectische cyclus van werk en verplichtingen. We moeten om te beginnen al op kooppjesjacht; dus geen tijd voor ontspanning, tijd voor mensen om wie je echt geeft. Heb je dat trouwens wél gedaan bij de jaarwisseling?
Tja, en zo schuiven de seizoenen alweer door, van winter naar herfst, van herfst naar winter, en is er weer een jaar voorbij, voorgoed verloren, achtervolgd door schimmen van al die onuitgesproken wensen, niet gemaakte voornemens, al die beloften die je weer niet zal kunnen houden.
|