Jaar en dag kwam ik aan een huis voorbij waar een man in zijn zetel zat, kijkend vanachter zijn raam, gordijn lichtes opengeschoven, wellicht wachtend op .. toch iemand?! Tot plots ik merkte dat het gordijn dicht was ....Voorgoed. Ik dacht toen even: zal het ook zo mij vergaan, lezend in mijn boek, kijkend uit het raam? ik mag hopen van niet, nog denkend aan die eenzame uitvaart.
|