|
Dit wou ik toch even kwijt na de ziekenhuisopname van vader die gelukkig terug goed en wel bij moeder is, al was hij op een bepaald moment op stervensna dood.
Wanneer jij valt, van de grond op de grond, van een trap, van je fiets en je houdt daar veel pijn aan over, pijn die maar niet overgaat, dan neem je algauw een besluit naar de dokter te gaan, of anderen zullen je toch aanraden zo vlug mogelijk een afspraak te maken, want je weet maar nooit. Een dokter zal jouw klachten aanhoren, voelen en tasten en kijken en je wellicht doorverwijzen naaar een ziekenhuis om alvast een foto te laten maken op de radiologie.
Maar ben je nu eenmaal oud geworden en ben je gestruikeld en gevallen, dan is de reactie van zowel de verpleegkundigen of de buitenwereld 'dat het wel aan de leeftijd zal liggen' 'hij is ook al oud', of dat de ene partner de ander te veel opjaagde. Waarmee ik bedoel dat die val in vele gevallen niet ernstig genomen wordt, dat de persoon maar verder blijft rondlopen, al dan niet met gebroken ribben, gebroken heup, bloed in de longen. Gelukkig als er dan iemand alert genoeg is om toch nader toe te zien, en een andere dokter op te bellen. Zo geraakt de persoon dan toch in het ziekenhuis en kan erger voorkomen worden.
Ziet men niets op de foto, dan weet men alvast dat er niets ergs aan de hand is, maar aan de andere kant is toch wel een leven gered. Behandel dan ook elke persoon, onafhankleijk van zijn leeftijd, op zelgde manier. Ook oude mensen verdienen zelfde aandacht als jongere menseen. Ze kunnen in beste geval nog zeer lang mee!
|
Ik ben Martin Vanhee, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Maarten.
