Ik ben Vanden Broucke Jean Pierre, en gebruik soms ook wel de schuilnaam jipie.
Ik ben een man en woon in Lauwe (België) en mijn beroep is gepensioneerd.
Ik ben geboren op 21/12/1954 en ben nu dus 69 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: wandelen, fotografie en tuinieren.
Vandaag een wandeling aan zeetje. Reed naar De Panne waar wij de Westhoekwandeling gingen stappen. De start van deze mooie wandeling is aan het Provinciaal Bezoekers en Natuureducatiecentrum Duinpanne.
Het 340 ha groot Vlaams natuurreservaat De Westhoek met zijn unieke biotopen vormt het decor voor deze wandelroute. De Westhoekwandelroute gaat van het Provinciaal Bezoekerscentrum Duinpanne naar het Calmeynbos, een 55 ha groot duinbos dat aan het begin van de 20ste eeuw werd aangeplant. Via de residentiële Westhoekverkaveling stap je naar het strand. Daarna volg je de kustlijn tot aan het natuurreservaat De Westhoek. In dit beschermd landschap doorkuis je verschillende duintypes. Kale duinruggen wisselen af met ondoordringbaar struweel, grasland en bos. De terugweg leidt door het waterwinningsgebied van de IWVA en het Calmeynbos. Natuurreservaat De Westhoek is het grootste aaneengesloten duinmassief van onze kust.
Sedert 18 september 2020 om 16u, wordt het département du Nord code rood voor Belgen. Dit betekent dat we niet meer mogen reizen naar dit departement en dat niet-essentiële verplaatsingen verboden zijn. Recreatief wandelen behoort ook tot een niet-essentiële verplaatsing. Gezien deze route grensoverschrijdend is, kan je vanaf 18 september het stuk aan Franse zijde niet meer wandelen.Geniet even mee van enkele mooie kiekjes.
Deze keer een wandeling in de provincie Oostvlaanderen. We gingen wandelen in de streek van Ronse, de Muziekboswandelroute. Het was terug een mooie frisse dag, ideaal om er op uit te trekken. Deze wandeling deden we via de knooppunten. Ik reed naar de Fiertel(een jeugdherberg in Ronse) en parkeerde de wagen op hun 2¨° parking waar de wandeling start.Start is knooppunt 92.
Het Muziekbos is een natuurgebied op de Muziekberg in de Vlaamse Ardennen in Zuid-Oost-Vlaanderen (België). Het Muziekbos is 52 hectare groot en sluit aan op het 57 hectare grote Sint-Pietersbos. Het domeinbos wordt beheerd door de Vlaamse overheidsdienst Agentschap voor Natuur en Bos. Het bos is erkend als Europees Natura 2000-gebied (Bossen van de Vlaamse Ardennen en andere Zuid-Vlaamse bossen) en maakt deel uit van het Vlaams Ecologisch Netwerk. Binnen de Europese natuurdoelstellingen wordt op termijn 100 hectare extra bos gecreëerd aan het Muziekbos en het Sint-Pietersbos. Het Muziekbos ligt op en rond de flank van de getuigenheuvel Muziekberg (150 m). De naam Muziekbos heeft oorspronkelijk niks met muziek te maken. De "Muz" in het woord Muziekbos verwijst wel naar het Keltische "moeras" - een drassig lapje grond gelegen tussen watertjes. Het Muziekbos ligt in het erg reliëfrijke landschap van de Vlaamse Ardennen, met steile valleiwanden, glooiende heuvels en diep ingesneden dalen. Drie miljoen jaar geleden lagen deze heuvels nog als zandbanken aan de kust van een ondiepe en tropische zee. Op het hoogste punt van het bos staat de Geuzentoren, een ronde toren uit 1864 opgetrokken in ijzerzandsteen. Op een boogscheut van de Geuzentoren ligt een prehistorische grafheuvel uit het Bronstijdperk. Centraal in de heuvel bevond zich de grafkamer. Hier werden twee urnen met verbrande beenderen van een man en een vrouw, as en steenkool gevonden. Het Muziekbos is een beukenbos dat opnieuw werd aangeplant na de Eerste Wereldoorlog. Gerichte dunningen en kappingen in bepaalde zones van het bos zullen het Muziekbos op termijn omvormen tot een gemengd loofbos met beuk, kers, eik en es. Rond de top van de Muziekberg werd in 2014 2,5 hectare naaldhout gekapt om de oorspronkelijke vegetatie met struikheide, gaspeldoornstruweel, bremstruweel en bloemrijk schraal grasland te herstellen. Het Muziekbos is vooral bekend voor de voorjaarsbloeiers. In de lente zorgen boshyacint ("blauwe kousjes"), kleine maagdenpalm en daslook voor een bontgekleurd lappendeken. Ook de zeldzame paarse schubwortel, vermeld op de Vlaamse rode lijst van planten, komt voor in het Muziekbos. Het aangrenzende Sint-Pietersbos werd niet gekapt tijdens de Eerste Wereldoorlog en bevat dus nog zomereiken, eiken en essen van meer dan 150 jaar oud (met een omtrek tot vier meter).
Hier het plannetje met de knooppunten. Infobord aan de parking Het knooppunt aan de parking om te starten. Hier de wagen parkeren. We passeerden er de ijshoeve, nu niet open wegens de corona. Kapel prachtige zichten tijdens deze wandeling
op weg naar het bos.
het was nog wat rustig in de voormiddag.
Dit is echt genieten van de stilte. Hier aangekomen aan de Geuzetoren. De Geuzentoren is een bouwsel op de top van de Muziekberg in het midden van het Muziekbos in de Oost-Vlaamse stad Ronse in België. M. Scribe zou de toren er in 1864 hebben gebouwd. Een echte reden hiervoor is niet gevonden, maar in de bouwperiode was de omgeving niet zo hoog begroeid. Men had toen vanaf de toren een heel mooi uitzicht over de Vlaamse Ardennen. De omgeving rond de toren bestond tot aan de Eerste Wereldoorlog vooral uit struikheide en grasland. Het Agentschap voor Natuur en Bos liet in het najaar van 2014 de bomen rondom de Geuzentoren rooien en daarna de grondlaag afschrapen. Dit in het kader van het historisch landschapsherstel op de top van de Muziekberg, waardoor de zeldzame fauna en flora terug vrij spel krijgen. Op deze manier zal de Geuzentoren ook opnieuw het oorspronkelijke zicht kunnen bieden, zoals in de bouwperiode, en beter zichtbaar zijn. De toren is opgetrokken uit ijzerzandsteen. Deze steensoort werd vroeger uit de vele zavelputten in de buurt bovengehaald. Bovenaan is de toren afgebakend met een gekanteelde ommuring. Binnenin is er een wenteltrap die over twee tussenverdiepen leidt tot de bovenste verdieping op het dak. In september 2013 was de toren deel van het decor in de opnames van de BBC-serie The White Queen. Hij is te zien in de eerste aflevering, waar de decorbouwers twee aanhangsels aangebouwd hebben. Wat verder van de toren ligt ook nog een oude Gallo-Romeinse grafheuvel (tumulus). De toren is lange tijd in privéhanden geweest tot in 2007 de Vlaamse overheid het stuk bos met deze bezienswaardigheden heeft kunnen opkopen. Na de aanschaf is er een wandelpad bijgekomen dat ook langs een oude bospoel leidt. De twee kijkgaten boven de voordeur geven licht aan de houten wenteltrap die tot het gekanteelde terras reikt. Lange tijd stond het bouwsel op instorten.
Af en toe wat modderpaden
Veel afwisseling tijdens de wandeling
prachtige zichten
Mooie afdaling
nog een laatste zicht alvorens we terug aan onze wagen waren. Deze wandeling is zeker een aanrader tijdens een droge periode. Stevig schoeisel en voor degene die moeite hebben met klimmen zijn wandelstokken een pluspunt.
Vandaag reden we naar Sint-Michiels Brugge om er de 3 Kastelenroute te wandelen. Het was nog een beetje fris deze morgen, maar de zon was reeds van de partij en het beloofde een mooie herfstdag te zijn. Eenmaal aangekomen op de parking van het domein Tillegembos, deden we onze wandelschoenen aan en konden meteen aan de wandeling beginnen. Het was nog kalm qua volk. Deze wandelroute is bewegwijzerd met zeshoekige bordjes met de aanduiding 3 kastelenroute. Deze wandeling is 13.05km.
De Drie kastelenwandelroute verkent de domeinen Tillegem, Tudor, Beisbroek en Chartreuzinnenbos. Via wandelpaden en kasteeldreven doorheen uitgestrekte bossen, heideveldjes, graslanden en hoogstamboomgaarden ontdek je het gevarieerde boslandschap ten zuiden van Brugge. Onderweg getuigen de kastelen van Tillegem, Tudor en Beisbroek van de rijke leefwereld van de Brugse elite door de eeuwen heen. Daarnaast brengt de route je ook naar historische hofstedes zoals ‘Hoeve Aandekooi’, ‘Hoeve Pereboom’ en ‘Hoeve Hermitage’. Ook de Rosmolen, de ‘Ster’ en het voormalig Kartuizerinnenklooster ‘Sint-Anna-ter-Woestijne’ komen aan bod. Tillegembos is een provinciaal domein in Sint-Michiels, een deelgemeente van de Belgische stad Brugge. Het is 144 ha groot en is het oudste provinciedomein van de provincie West-Vlaanderen. Het is een gemengd bos met naald- en loofbomen. In het bos is onder andere het kasteel van Tillegem te bezichtigen.
Ons parcours De start van de wandeling
Wandelen door mooie kasteeldreven. Aangekomen aan het Kasteel. Het Kasteel Tillegem is een kasteel in de Belgische stad Brugge (deelgemeente Sint-Michiels). Het omliggende Tillegembos is een provinciedomein. Tillegem zou aanvankelijk deel uitgemaakt hebben van de fiscus Snellegem. Daarvan zou in de tiende eeuw de fiscus Weinebrugge, het latere Sint-Michiels, zich afgesplitst hebben. Men vermoedt dat Tillegem een zeer oude heerlijkheid is. Het is bekend dat Tillegem bij het begin van de dertiende eeuw deel uitmaakte van de bezittingen van het huis van Voormezele. De oudst bekende heer van Tillegem was trouwens een telg uit het adellijk huis van Voormezele. In 1285 verkocht Jan van Tillegem, uit het huis Voormezele, de heerlijkheid aan Jan Hubrecht, hij was een van de meest welgestelde poorters van Brugge en was bij herhaling burgemeester of schepen van Brugge. In die periode liet deze zich opmerken als een partijganger van de Franse koning. De Franse nederlaag in 1302 (de Slag van de Gulden Sporen) leidde tot het beslag op alle Leliaardbezit. Op die manier kwam Tillegem in het bezit van de Aartrijkes. Vermeldenswaardig is hier de persoon Gillis van Aartrijke, burgemeester van Brugge.
Nadien is het kasteel door erfenis en verkoop vaak van eigenaar veranderd. Zo kwam het in eigendom van de familie van Overtvelt, Pinnock de Baenst, van Peke, de Burhgraevede Matanca en de Schietere de Damhouder. Een andere heer van Tillegem, Joseph Adrien le Bailly, was van 1730 tot 1754 burgemeester van het Vrije. Hij werd heer van Tillegem door zijn huwelijk in 1718 met Marie-Charlotte de Schietere de Damhouder. Zonder al te veel hinder doorstond de familie Le Bailly het Franse bewind. Hoewel ze hun heerlijke rechten verloren, bleven ze toch eigenaar van het domein. De laatste eigenaar van de familie was burggraaf Hector le Bailly de Tilleghem (1822-1877) die de eigendom schonk aan zijn petekind en kleinnicht Marguerite Koenig. Zij verkeerde echter in geldnood en in 1879 werd de eigendom Tillegem in drie loten verkocht. Het kasteel werd aangekocht door Eugène Charles de Peñaranda de Franchimont (1839-1907). Hij huwde met Clothilde de Laage de Bellefay (1851-1909). Zij waren het die het kasteel een neo-gotische verbouwing schonken. Bij gebrek aan nakomelingen lieten ze hun goederen na aan Guy en aan Marie-Henriette de Briey (1892-1978). Zij huwde in 1916 met baron Georges Verhaegen (1886-1963). Hun zoon, baron René Verhaegen (1924-1992), verkocht in 1980 het kasteel en omliggende domein aan het provinciebestuur van West-Vlaanderen.
Wie houdt ons hier in de gaten? Mooie herfstkleuren.
Heel rustig, weinig last van tegenliggers.
Paddenstoelen tijd Af en toe een mooie hoeve, nu zijn we op weg naar het kasteel van Tudor. Aangekomen aan de kruidentuin van Tudor. En hier het Kasteel. Tudor is een kasteeldomein in Sint-Andries, een deelgemeente van Brugge in West-Vlaanderen, België. Het domein bestaat uit bos, park, siertuinen en een kruidentuin. De belangrijkste bezienswaardigheid in het park is het neogotische landhuis in 'Tudor-stijl'. Het is gebouwd in 1904 en is daarmee een van de recentste kastelen in het Brugse. In 1980 kwam het kasteel en het domein in handen van de stad Brugge. Nu zijn in het kasteel salons, een restaurant en een bar gevestigd. Begin 2000 kwamen de kasteelgebouwen in privéhanden.De omliggende tuinen, kruidentuin en bossen zijn eigendom van stad Brugge.
prachtige bomen Doortje aan haar buitenverblijf.
Nu op weg naar Beisbroek. Schaapjes in de heide.
Eventjes een paar houten bruggetjes over.
Aangekomen aan Beisbroek. Beisbroek is een domein gelegen in Sint-Andries, een deelgemeente van Brugge in België. Het domein is eigendom van de stad Brugge en bestaat vooral uit heide, bos en akkers. In het Kasteel Beisbroek zijn een natuurcentrum, volkssterrenwacht en planetarium met observatiekoepel gevestigd. Het hele park is 98 ha groot. Er worden educatieve wandelingen en tentoonstellingen georganiseerd, dikwijls bedoeld voor kinderen en jongeren
Op weg naar het einde
Hier heb ik eventjes heel veel geluk gehad tijdens deze shot op het eekhoorntje.
Deze wandeling is zeker een aanrader. Heel goed bewegwijzerd en een hele mooie omgeving.
Ik ben Vandevoorde Dorine, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Doortje.
Ik ben een vrouw en woon in Lauwe (België) en mijn beroep is weefselcontroleuse.
Ik ben geboren op 20/10/1963 en ben nu dus 61 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: sport in het algemeen.
Ik ben Vanden Broucke Jean Pierre, en gebruik soms ook wel de schuilnaam jipie.
Ik ben Vandevoorde Dorine, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Doortje.
