Damse vaart wandelroute:

Damme is een stad in de Belgische provincie West-Vlaanderen. De stad is een toeristische trekpleister met veel oude gebouwen. Deelgemeenten inbegrepen telt Damme iets minder dan 11.000 inwoners, die Dammenaars worden genoemd. De stad profileert zich sinds een aantal jaren als boekenstad. Damme werd gesticht in 1180 en toen voor het eerst ook schriftelijk vermeld als Hendam. In 1217 werd dat Hondsdam. Vermoedelijk kwam het voorvoegsel af van Honte, een modderige zeearm. In de 14e eeuw ontwikkelde zich dan de legende dat er, alvorens de stad te kunnen stichten, eerst een duivelse hond moest worden verjaagd. Ik parkeerde de auto op de parking Damme oost. Aan de in-of uitgang staat er al een bordje, dus ik kon direct beginnen aan de wandeling. het is een vlakke wandeling van 12km die richting Oostkerke gaat en terug. Je krijgt mooie polderlandschappen te zien en je wandelt langs de Damse vaart en het Leopoldkanaal en vele natuurpaadjes. Toen ik aan de wandeling begon moest ik langs het normale wandelpad gaan, er waren baggerwerken aan de gang. Na een poosje kon ik op het officieel pad verder mijn tocht doen.

Normaal wandel je langs de andere zijde van de prikkeldraad, maar na een tijdje kom je zo op het echte pad terug.



Zicht op de kerktoren



Het was heel rustig









Hier volg je een tijdje de Damse vaart. De Damse Vaart werd op bevel van Napoleon gegraven (vanaf 1810), vandaar ook de alternatieve benaming "Napoleonkanaal". Deze graafwerken werden nota bene uitgevoerd door Spaanse krijgsgevangen, "afstammelingen" van de heren die niet zo lang voordien de scepter zwaaiden in de Nederlanden. Het kanaal moest deel uitmaken van een netwerk van kanalen langsheen de kust die een snelle bevoorrading van de Franse soldaten moest mogelijk maken en tegelijk vermeed Napoleon daarmee de confrontatie met de machtige Engelse marine. De Damse Vaart zelf zou Brugge met de Schelde moeten verbinden, maar zo ver is het nooit gekomen. Napoleon verloor de strijd en het kanaal is nooit afgewerkt geraakt. Het laatste stukje tussen Hoeke en Sluis werd pas in 1856 uitgegraven. Ondertussen was het kwaad al geschied: Napoleon had het kanaal dwars door Damme laten trekken met als gevolg dat een groot deel van de stad werd afgebroken, onder andere de Korenmarkt en vele statige herenhuizen. De 3 waterlopen die tot dan toe in het centrum van Damme samenvloeiden (Lieve, Reie en Zwin) en de havenkom, werden opgevuld met het zand van de "Damse Vaart". Ook de laatste resten van Monnikerede verdwijnen in het water.







Op weg naar Oostkerke








Mooie landschappen



Hier al een zicht op Oostkerke.

Kerk van Oostkerke (ziet er ongeveer hetzelfde uit als in Damme)

Mooie witte huisjes







Aangekomen te Oostkerke, hier at ik mijn boterham op. het was ook uitkijken naar bordjes, want ze waren aan het werken rond de kerk en sommige bordjes waren weg. Oostkerke is een Belgisch polderdorpje en een deelgemeente van het West-Vlaamse stadje Damme, het was een zelfstandige gemeente tot aan de gemeentelijke herindeling van 1977. In 1974 werd Oostkerke verkozen tot het mooiste dorp van West-Vlaanderen. Oostkerke is ongetwijfeld één van de mooiste dorpjes van West-Vlaanderen, ja zelf van heel Vlaanderen. In 1974 werd het effectief verkozen tot het mooiste dorp van West-Vlaanderen en in 2008 was het geselecteerd bij de 50 mooiste van Vlaanderen. Het mooiste bewijs is het dorp zelf komen bekijken; de ongelovigen nodigen wij graag uit; veel woorden zullen niet nodig zijn. Het dorpscentrum is klein en de witgeschilderde oude geveltjes maken het er erg gezellig. Op een steenworp van de kerk ligt het kasteel van Oostkerke en net buiten de dorpskom bevinden zich nog twee windmolens. De slingerende Krinkeldijk (richting Hoeke) is één van de mooiste wegen uit de streek die een ware wielerliefhebber niet links mag laten liggen. Ook de Damse Vaart, het Leopold- en Schipdonkkanaal liggen dicht bij het dorp. Van op het fietspad dat vlak naast de kanalen ligt, kan je ten volle van deze waterpracht genieten die het vruchtbare polderland doorsnijdt.

Na mijn korte pauze ging ik verder met wandelen.

Hier de molen van Oostkerke. De dorpsmolen van Oostkerke werd voor het eerst vermeld in 1336 en was eigendom van de heren van Oostkerke. Latere vermeldingen: in 1459, 1481 en in 1571 door Pourbus. Tijdens de 80-jarige oorlog (1568-1648) werd hij vernield. Tegen het einde van de oorlog werd de houten staakmolen herbouwd (in 1643 om precies te zijn). In 1874 brandde de molen af. Onmiddellijk daarna werd de huidige stenen grondzeiler gebouwd op de terp waar de vorige molen stond. Eén molenijzer dateert nog van 1643 en in de molenkap staat het jaartal 1874. Er ligt eveneens een gedenksteen ter nagedachtenis aan een dodelijk ongeluk dat zich hier in 1924 heeft voorgedaan toen het jonge molenaarszoontje gegrepen werd door één van de draaiende wieken van de molen. Na deze gebeurtenis werd niet meer met de molen gemalen. In 1960 werd er in het dorp een molencomité opgericht dat de eerste herstellingen aan de molen deed en er mede voor zorgde dat het gebouw in 1964 werd beschermd als monument. In 1970-73 liet de nieuwe eigenaar (de heer De Craeke, die de molen in 1969 kocht) hem volledig restaureren en een kleine 20 jaar later werd hij weer maalvaardig gemaakt. Hij werd gebruikt voor het malen van koren. Let ook op het meerminnetje dat boven op de kap staat; een verwijzing naar de "legende van de meermin".







zicht op het Leopoldkanaal of Schipdonkkanaal









Kreeg ook mooie dreven om door te wandelen.







Heel veel variatie tijdens deze wandeling.

Ook soms wat infoborden met wat uitleg.









Mooi opschrift






<
Kwam een klein kapelleke tegen

Hier aangekomen aan een klein domein die ook langs deze wandeling te bezichtigen is. Tijdens de Tachtigjarige Oorlog (1568-1648), werd Damme door de Spaanse bezetter uitgebouwd tot een garnizoenstad met een stervormige omwalling. Nadat het militair belang van Damme verdween, ontwikkelden zich in de grachten diverse biotopen. Van open water, drijftillen, vochtige weiden, hooilanden en rietkragen tot moerasbos. Een prachtig stukje natuur! Doorheen de site, die 28 hectare groot is, loopt een educatief wandelpad. Infopanelen laten de bezoeker kennismaken met zowel cultuurhistorische als ecologische aspecten. Het wandelpad is ook toegankelijk voor rolstoelgebruikers en kinderwagens.

Mooi meegenomen tijdens mijn wandeling

Ook hier wat uitleg



Enkele ezels en wat schapen lopen hier rond, dus wandelen met de hond aan de leiband is verplicht.









Na deze korte passage ging ik verder , met nog een honderdtal meters ben ik bijna aan het centrum van Damme

Hier naar links richting markt van Damme

Het stadshuis van Damme. Op het marktplein van Damme kun je niet naast het stadhuis kijken. Dit gebouw werd initieel opgericht in 1241 en werd herbouwd in 1464. Het gebouw dat in 1242 werd opgericht was eigenlijk een halle die ook als stadhuis dienst deed. Het waren graaf Thomas de Savoie en gravin Joanna van Constantinopel die aan de stad de toelating gaven om deze halle te bouwen. Het huidige stadhuis werd in 1464 opgericht op de plaats waar de halle stond. Die halle zou ongeveer tweemaal zo groot geweest zijn als het huidige stadhuis.

een rondje rond de kerk















Mooie beelden rond de kerk. De toren van de Onze-Lieve-Vrouwekerk van Damme overheerst het polderlandschap. De kerk is één van de bekendste monumenten van Damme; dit komt vooral door de platte toren. Kerken met platte torens zijn uniek en komen bijna uitsluitend in deze streek voor. Ook de kerken van Lissewege, Oostkerke en St.-Anna Ter Muyden hebben een platte toren. Kort na het onstaan van Damme was er al een tijdelijke gebedsplaats. Deze kapel hing af van de kerk van Oostkerke, dat ouder is dan Damme. In 1225 echter werd gestart met de bouw van huidige kerk (en toen had toren wel een spits met hoektorentjes!). De stad groeide snel en de kerk werd al snel te klein. In 1340 werd ze dan ook vergroot. In 1578 werd de kerk geplunderd door de geuzen, waarna ze tussen 1621 en 1626 werd hersteld. Het bleef echter niet goed gaan met de stad. Door de ontvolking die volgde, werd de immense kerk (en de onderhoudsfactuur) veel te groot. In 1704 wordt voor de eerste maal gesproken over de afbraak van een deel van de kerk. In 1725 gaf de "Grote Raad " te Mechelen toestemming voor de afbraak. Het stuk tussen de toren en het huidige kerkgebouw werd gesloopt; de rondbogen moesten blijven staan ter ondersteuning van de toren. Toen werd ook de vervallen spits van de toren gehaald. De gerecupereerde materialen werden verkocht.



Hier ga ik richting het eindpunt van mijn wandeling. Beeld van Tijl Uilenspiegel

Nog langs de molen van Damme.De Schellemolen is een stenen windmolen in het Belgische Damme. De witgeschilderde bergmolen dateert uit 1867 en verving een eerdere standerdmolen. Sinds 1479 staat op deze plaats langs de Damse Vaart een molen. De molen is uitgerust met twee steenkoppels en een olieslagerij in de kelder. In 1963 stopte het maalbedrijf, waarna de Schellemolen in verval raakte. In 1971 kocht de provincie West-Vlaanderen de molen, waarna herstel volgde. In 1977 was hij weer maalvaardig. De molen is van 1 april t/m 20 september elk weekeinde te bezoeken

Het allerlaatste stukje door de stadswallen met hier en daar een gedicht van Bart Moeyaert

Dit pad verbindt de beide parkings

Hier nog een mooi zicht op de kerktoren















Nog tot aan het kruispunt en deze mooie is gedaan.

Dit is een hele mooie wandeling, zeker een aanrader om deze eens te doen tijdens een mooie dag. Je kan parkeren aan de eerste parking die je tegen komt tijdens het binnenrijden van Damme parking zuid, anders rij je door naar parking oost. Op allebei de parkings kan je de wandeling aanvatten.

02-10-2022 om 00:00 geschreven door jipie