Ik ben Vanden Broucke Jean Pierre, en gebruik soms ook wel de schuilnaam jipie.
Ik ben een man en woon in Lauwe (Belgiƫ) en mijn beroep is gepensioneerd.
Ik ben geboren op 21/12/1954 en ben nu dus 70 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: wandelen, fotografie en tuinieren.
Dexsil Vlaanderen wandelt in Oost-Vlaanderen Geraardsbergen
Ditmaal waren er in iedere Vlaamse provincie een soort provinciale wandeldag. In West-Vlaanderen was dit in Oostduinkerke , Vlaams brabant Glabeek, Antwerpen in West-Malle en limburg in Lummen. Dus onze wandelclub koos voor Oost-Vlaanderen en gingen met een volle bus richting Geraardsbergen. Het thema dit jaar was iedereeen veilig op weg, en ze hadden gevraagd om zoveel mogelijk onze hele fluovestjes aan te doen.
Geraardsbergen (Frans: Grammont) is een stad in de Belgische provincie Oost-Vlaanderen. De stad ligt in de Denderstreek, aan de Dender en tegen de Oudenberg aan. De stad in de Vlaamse Ardennen telt 34.999 inwoners (1 januari 2024), die Geraardsbergenaars worden genoemd. In de wielrennerswereld is de stad berucht vanwege de steile en heuvelachtige Muur van Geraardsbergen. De stad is ook bekend om zijn mattentaart. Het jaarlijkse feest van Krakelingen en Tonnekensbrand is door UNESCO erkend als Immaterieel Cultureel Erfgoed van de Mensheid. De heilige Bartholomeus en Adrianus zijn haar patroonheiligen. De plaatselijke benaming voor Geraardsbergen luidt Giesbaargen.
Geraardsbergen ligt aan de Dender en in de Vlaamse Ardennen. De hoogte bedraagt 17-110 meter. Belangrijke natuurgebieden zijn het Raspaillebos met het aangrenzende Moerbekebos en Karkoolbos. Andere natuurgebieden zijn Boelarebos, Arduinbos, Bos Nieuwenhove, Boelaremeersen, Gemene Meers, De Nuchten, Kortelake, Hasseltbos, Moenebroek,Rietbeemd, Hinnekesbos.
Eenmal aangekomen moetsen we de instructies opvolgen, want er waren 24 autocars verwacht om deze wandeling te maken.. De wandelaars koden uit een 10tal afstanden kiezen van 4km tot 50km. Dus voor ieder wat wils.vandaag ging ik wandelen met de voorzitter en zijn vrouw en mijn vrouw. we kozen voor de 15km. Want in de namiddag moesten werden we verwacht op de receptie.
Dit was de startzaal voor de bussen
een eindje langs de Dender
zicht op de stad aangekomen op onze 1°rustpost
Aangekomen op de grote markt van Geraardsbergen
Het manneke Pis.
Dagelijks zakken een honderdtal toeristen af naar Brussel om daar het befaamde Manneken Pis te gaan bekijken en fotograferen. Toch staan zij op de verkeerde plek, aangezien het Manneken Pis van Geraardsbergen het oudste is! Brussel en Geraardsbergen hebben beiden een Manneken Pis maar dat van Geraardsbergen is het oudste. Veruit zelfs: het scheelt op de kop 160 jaar met dat van Brussel. Met andere woorden, toen het Manneken van Brussel aarzelend begon te wateren, had dat van ons al een hele Dender volgeplast. Verzinsels? Neen, de waarheid. Historisch bewezen aan de hand van stadsrekeningen. Het verhaal van Manneken Pis begint in 1452. Overigens niet zo’n fraai begin voor Geraardsbergen, want dat jaar legden horden woeste Gentenaars de stad plat. Ook de fonteinen op de Markt gingen voor de bijl. De Gentse barbaren ontvreemdden zelfs een sierlijk gesculpteerde leeuwenkop, die dienst deed als een fonteinspuiter. De Geraardsbergenaars waren op hun hart getrapt en furieus. Toch bleven ze beschaafd: ze stuurden onmiddellijk Hendrik Joos naar Gent, die hun leeuwenkop beleefd terug ging vragen. Hendrik ving bot. Drie jaar later, in 1455, kreeg de stadsmagistraat van Geraardsbergen het lumineuze idee om bij de Brusselse fonteinmeester Jan Van Der Schelden een "lattoenen mannekin", oftewel een mannetje in geelkoper, te bestellen. De Geraardsbergenaars hadden namelijk terug levenswil en wilden hun stad vernieuwen na de verwoestingen van 1452.Het eerste Manneken Pis dat geleverd werd, bleek een paar maten te groot te zijn voor de sokkel. Geen nood: er werd een kleiner gecommandeerd. Na een zwangerschap vol hindernissen zag dat beeldje in het voorjaar van 1459 uiteindelijk het levenslicht: Manneken Pis van Geraardsbergen is geboren! Gewicht? 45,5 pond.
Hier zijn we aangekomen in het Abdijpark.
Onze voorzitter bij een broeder.
In 1096 bracht de bisschop van Kamerijk de Sint-Pietersabdij van Dikkelvenne over naar het pas gestichte Geraardsbergen op verzoek van de graaf van Vlaanderen. Door het overbrengen van de relikwieën van de H. Adrianus in 1110 werd het klooster een bekend bedevaartsoord. Het bleef lang een belangrijk godsdienstig en onderwijs centrum. Na de inbeslagname tijdens de Franse omwenteling volgde de verkoop en de verwoesting van het machtige gebouwencomplex. Enkel het poortgebouw, het abtenhuis en het koetshuis ontsnapten in 1797 aan de sloophamer. In de 19de eeuw vormde de toenmalige burgemeester, dokter Modeste De Cock, de gebouwen om tot een inrichting voor watertherapie. Hij heeft aan het domein het huidige uitzicht gegeven. Veel oude sierbomen dateren uit deze periode. In 1961 werd de stad Geraardsbergen de volle eigenaar van de toenmalige abdij. Het park en de abdij werden in 1984 omwille van cultuur-historische waarde wettelijk beschermd.
Eventjes De speelgoot.
In de speelgoot mogen de schoenen en kousen uit. Stromend water, kiezeltjes en natuursteen zorgen voor een toffe blotevoetenervaring. Het water wordt opgepompt uit de vijver. Dankzij de ligging van de speelgoot tegen één van de flanken van het Abdijpark stroomt het water mooi naar beneden en wordt het ook terug opgevangen in de vijver.
Eventjes uitrusten
Op weg naar het recreatiedomein de Gavers
De kerk van Onkerzele.
Onkerzele is een dorp in de Belgische provincie Oost-Vlaanderen en een deelgemeente van de stad Geraardsbergen, het was een zelfstandige gemeente tot aan de gemeentelijke herindeling van 1971. Onkerzele ligt in Zandlemig Vlaanderen, in de Denderstreek aan de Dender, in een golvend landschap dat varieert van 15 m tot 95 m. Onkerzele wordt voor het eerst in 1149 vermeld als Unchresele. Het eerste deel blijft duister, maar het tweede is duidelijk afgeleid van het Germaans "sali", of "hoevetje waar de mensen en de dieren in één ruimte (een zaal) samenleven". De parochie behoorde tot aan de Franse Revolutie tot het kerngebied van de baronie Boelare, in de kasselrij en het Land van Aalst. Ze vormde samen met het naburige Nederboelare een vierschaar.
Aangekomen op het recreatiedomein de gavers waren we onze 2° welverdiende rust hadden.
De Gavers is een recreatiedomein in de Belgische stad Geraardsbergen. Het is een provinciaal domein in de provincie Oost-Vlaanderen. Het domein ligt ten noordoosten van het stadscentrum, langs de Dender in de deelgemeente Onkerzele. Het domein ligt rond een 20 ha grote waterplas. Het biedt ruimte voor wandelen of fietsen, en het heeft een strand en een sport- en recreatiecomplex en enkele terrassen en cafetaria's. Daarnaast bevinden er zich ook een camping, trekkershutten, bungalows en een jeugdherberg.
Eventjes de spieren bijwerken.
Heel prachtig om eens door te wandelen.
Gaver Kasteel
Een pracht van een wandeling, redelijk heuvelachtig en zalig wandelweer. Er waren meer dan 5000 deelnemers, waronder 65clubgenoten.
Ik ben Vandevoorde Dorine, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Doortje.
Ik ben een vrouw en woon in Lauwe (Belgiƫ) en mijn beroep is sinds 1 mei op rust gesteld.
Ik ben geboren op 20/10/1963 en ben nu dus 61 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: sport in het algemeen.