Informatie over de vereniging kunt u vinden op [ www.oostgracht.nl ]
Welkom bij de Oostgrachttuinders. In dit blog wil ik mijn tuinbelevenissen bekend maken. Tevens hoop ik ook dat de tuinders zelf met artikelen komen, die voor de anderen leerzaam of interessant zijn.
Zoeken in blog
agenda
GORINCHEMSE OOSTGRACHTTUINDERS
24-01-2011
ONDERHOUD PADEN
BESTE MEDETUINDERS,
ZOALS JULLIE WEL GEMERKT HEBBEN IS HET PAD VANAF DE HEKKEN TOT JULLIE TUIN NODIG AAN RENOVATIE TOE.
DAAROM HEEFT HET BESTUUR BESLOTEN OM ER GEMALEN PUIN OP TE STORTEN, MAAR DAT KOMT NATUURLIJK NIET VANZELF OP JULLIE PAD.
BIJ DEZE WILLEN WE VRIJWILLIGERS OPROEPEN DIE ONS WILLEN HELPEN BIJ HET KRUIEN VAN HET GRIND NAAR DE TE REPAREREN DELEN.
OOK LEDEN DIE HET GRIND IN DE KRUIWAGENS SCHEPPEN EN LEDEN DIE BEHULPZAAM WILLEN ZIJN VOOR DE KOFFIE, THEE ENZ.
GEEF JULLIE ALVAST OP DAN PRIKKEN WE EEN DATUM OP EEN ZATERDAG OCHTEND EN/OF MIDDAG.
WACHT MET HET SCHEPPEN VAN HOUTSNIPPERS TOT DEZE KLUS IS GEBEURD, WANT ANDERS MOETEN WE DIE WEER EERST ER AF HALEN.
De grond is omgespit en de vorst van de afgelopen winter heeft de grote kluiten verpulverd zodat het nu weinig moeite kost om de aarde fijn te krijgen.
Belangstellenden kunnen Bert [tuin 49] vragen hun perceel tegen een vergoeding van 25 te frezen. Elk jaar blijken er velen hiervan gebruik te maken.
Deze maand kunnen de druivenstokken nog gesnoeid worden omdat de sapstroom nog niet actief is. Zouden we later snoeien dan bestaat er de kans dat de plant dood bloedt. In het voorjaar geven we de plant een flinke hoeveelheid compost.
Druivensoorten voor de buitenteelt zijn "Witte van der Laan" en 'Rembrandt". Ze houden van een zonnige en beschutte plaats. Bij het maken van een plantgat moet men zorgvuldig te werk gaan. We graven een gat van 60x60 cm minstens 2 spa diep en vullen dit met een mengsel van puin, compost en goed verteerde stalmest en giet er een emmer water in voordat het gat wordt dichtgemaakt. Het planten kan in het voorjaar of najaar worden gedaan. Raadpleeg voor het leiden van de ranken, het snoeien in januari en het krenten van de jonge trossen goede literatuur daarover.
Na de twee kerstdagen, na de gezellige etentjes bij kaarslicht, na de bezoekjes aan of van vrienden en familie werd het hoog tijd eens de benen te strekken. Buiten was er al weer een nieuw pak sneeuw gevallen, daarom maar stevige laarzen aangetrokken en goed ingepakt op weg naar het complex van de volkstuinvereniging. Meteen al voorbij het toegangshek werd je blik getrokken door de verstilde wereld van de met sneeuw bedekte wilgen in de griend. Dat nodigde je uit er eens rustig doorheen te lopen en er voor het blog foto's te nemen. Geen mens te zien terwijl het toch zo mooi is.
250 gram bloem + extra om te bestuiven 50 gram witte basterdsuiker 125 gram koude boter in blokjes 1 ei 2-3 eetlepels sinaasappelsap 2 eetlepels custardpoeder 2 eetlepels honing 2 rode appels 300 gram bramen
Bereiding
Verwarm de oven voor op 175*C. Meng de bloem met de suiker en wat zout. Voeg de boter toe en wrijf met de vingertoppen het geheel tot een kruimelige massa. Meng het ei en 1 eetlepel koud water erdoor en kneed alles tot een deegbal. Laat deze in plastic folie gedurende 1 uur in de koelkast rusten. Rol het deeg op een met bloem bestoven werkvlak uit tot een ronde lap met een doorsnee van 30 cm. Bekleed de ingevette vorm met het deeg en druk het aan de zijkant tot ongeveer halverwege de hoogte aan. Meng in een kom het sap met de custard en de honing aan. Was en schil de appels, verwijder het klokhuis en snijd de appels in blokjes. Schep de blokjes en de gewassen en uitgelekte bramen door de custard en schep dit in de taartbodem. Schuif de vorm een richel onder het midden in de oven en bak de taart in ongeveer 30-40 minuten goudbruin en gaar. Laat de taart buiten de oven afkoelen. Serveer lauwwarm. Lekker met walnotenijs.
In kleine tuinen is het om ruimte voor andere gewassen uit te sparen verstandig om spilbomen te planten, die dan 75 tot 90 cm uit elkaar geplant moeten worden. Van november tot maart kan er geplant worden zolang het niet vriest. Bij het planten is het belangrijk dat de entplaats minstens 10 cm boven de grond blijft. Elk voorjaar wordt er een flinke laag compost of goed verteerde mest rond de stam aangebracht. Om grote vruchten te kunnen oogsten kan vruchtdunning rond juni toegepast worden.
Doe de schoongemaakte, gesnipperde kool in een grote kom. Giet er zo veel kokend water over, dat de snippers onder staan. Bak in een zware, geëmailleerde pan het spek uit. Doe de ui erbij en fruit het geheel op een matig vuur. Voeg suiker toe, roer voortdurend tot de ui is gecaramelliseerd. De suiker mag niet verbranden. Droog de kool goed. Doe de snippers in de pan, evenals de schoongemaakte stukjes appel, de bouillon, de wijn en de wijnazijn. Laat het op een zacht vuurtje sudderen. Doe het fijngesnipperde bietje erdoor - daar verandert de kleur van - en dien de kool op, zodra de snippers zacht zijn.
De mening dat spruitjes een burgerlijke groente is, is tegenwoordig wel achterhaald, mits deze groente niet te lang gekookt wordt. Elk jaar worden in de zaadcatalogi nieuwe verbeterde hybriderassen aangeboden en het is zeker de moeite waard eens iets anders te proberen. Spruitkool heeft een vruchtbare zware grond nodig om stevige harde spruitjes te kunnen produceren. Het kalkgehalte van de grond dient tussen de pH 6,5 en 6,8 te zijn. Omdat spruitkool een lang groeiseizoen nodig heeft, moet er al in februari of maart onder glas worden gezaaid. Vanaf mei kunnen de plantjes op een vochtige dag in het klaargemaakte bed worden geplant. Druk de planten stevig aan. De tussenruimte van 60 tot 90 cm kan, zolang de spruitkool nog klein is, worden beplant met snelgroeiende gewassen.
Hierbij een recept of mail mij even:
[ C:Documents and SettingsCompaq_EigenaarMijn documentenaardappelschotel met spruitjes en shoarmavlees..mht ]
Alles wat in de natuur groeit heeft voedingsstoffen nodig om te kunnen groeien. De natuur zorgt er in feite zelf voor. Grond, lucht en water zijn de leveranciers er voor. Lucht en water zijn altijd voorradig. Grond kan op een gegeven moment uitgeput raken wanneer we steeds de oogst van het land afhalen en er niets voor in de plaats terug doen. Het is daarom noodzakelijk om de grond iedere keer van voeding in de vorm van organische mest te voorzien. Ook de structuur van de grond kunnen we verbeteren door groenbemesting toe te passen. Na opkomst van dit gewas spitten we deze onder. Gewassen die hiervoor uitstekend lenen zijn gele mosterd, winter tarwe, lupine, tagetes, klaver en phacelia. Sommige gewassen zoals klaver en lupine brengen bovendien ook nog stikstof in de grond. Phacelia trekt heel veel insecten aan en tagetes bestrijdt aaltjes in de grond.
Asters zijn heel dankbare tuinplanten, die het in elke grondsoort goed doen. We planten ze bij voorkeur op een zonnige plek, maar een half beschaduwde plaats verdragen ze ook. Ze hebben de neiging fors uit te breiden. Het is dus zaak ze na drie jaar in het voorjaar uit te spitten, de buitenste delen te scheuren en deze op een nieuwe plaats te planten. Meeldauw en schimmels kunnen asters doen verwelken. Aangetaste planten moeten dan verbrand worden.
Eenjarige planten kunnen een enorme hoeveelheid zaden produceren. U kunt deze zaden op een zonnige dag verzamelen en in een papieren zak met de naam van de plant er op met een wasknijper aan een lijntje in de schuur ophangen. Als de zaden na enige tijd goed droog zijn worden ze van al het afval [dorre blaadjes en takjes] gescheiden. Pluk zoveel mogelijk verdord materiaal er af. Wrijf de zaadhulzen fijn boven een krant, zodat de kleine zaadjes eruit vallen. Leg een bergje zaad en ander gruis op een wit vel papier en schud voorzichtig het vel heen en weer terwijl u zachtjes over het zaad blaast. Al het lichte materiaal wordt op deze manier weggeblazen terwijl de zware zaadjes achter blijven. Daarna kunnen de zaden in een papieren envelop worden bewaard met de naam van de plant er op. Ook handig om te vermelden is: de kleur van de bloemen, de bloeitijd, de hoogte van de plant, vast of eenjarig, zonplaats of lichte schaduw en wanneer er gezaaid kan worden. Al wat u te veel heeft kunt u ruilen met medetuinders.
Weer zo'n manier om budjet vriendelijk te tuinieren.
September is de maand waarin we vaste planten die al te breed groeien kunnen 'scheuren'. Graaf de plant uit de border. Steek twee spitvorken in het hart van de grote kluit en duw de vorken uit elkaar. U heeft nu twee halve kluiten. Herhaal de procedure tot u kleine plukjes planten overhoudt. Doe in de oude kuil nieuwe bemeste tuinaarde en plant er een van de stukken in. De andere restanten kunnen in een potje worden gezet om met andere tuinders te ruilen. Op deze manier komt u goedkoop aan nieuwe soorten planten. Het is handig om in het potje ook een label met de naam van de plant te steken.
De Pompoen is een gemakkelijk te kweken plant, die wel wat ruimte vraagt om te groeien. Vaak worden de jong geteelde plantjes in een hoekje van de composthoop geplant waar ze door de broeiwarmte en de voedzame bodem flink kunnen uitdijen. In het najaar worden de prachtige vruchten in de vensterbank geshowd om ze later ook te gebruiken in pasteien en soepen. Vanaf eind maart/begin april kunt u twee pompoenzaadjes per potje zaaien, dit om de wortels bij het verplanten niet te verstoren. Naderhand wordt het minste plantje verwijderd. Gedurende het ontkiemen mag de temperatuur niet onder de 20*C komen. Pas als er geen gevaar voor nachtvorst is worden de planten buiten uitgeplant. Soms kan het nodig zijn om de bevruchting van de vrouwelijke bloemen te bevorderen. Daartoe knipt u een mannelijke bloem af, pluk de kelkbaderen er af en wrijf de helmdraden met het stuifmeel voorzichtig tegen de stempel van de vrouwelijke bloemen. Vrouwelijke bloemen hebben vlak achter de kelkbladeren en de stengel een kleine verdikking, die missen de mannelijke bloemen namelijk. Bij een onbevruchte vrouwelijke bloem zal nadat ze uitgebloeid is een vruchtje ontstaan die weldra vergeelt en afsterft. Dat gebeurt vaak bij langdurige vochtige dagen.
Hierbij de site om van de spaghetti pompoen een heerlijke salade bij de gegrilde kip te maken.
Door de overvloedige regens en afwisselende zonnige periodes zijn, zowel de groente als bloemenplanten in de tuin geweldig gaan groeien. Er moet bijna dagelijks geoogst worden. Soms zoveel dat we familie en vrienden ervan mee laten genieten.
Abrikoos,Prunus armeniàca, is een fruitboom uit de familie van de kers, de perzik, de pruim en de amandel. In Californië, Iran, Spanje en Turkije wordt de abrikoos gekweekt voor de export van gedroogde abrikozen. Deze kunnen verwerkt worden tot compote, jam en abrikozen-op-brandewijn. Wanneer men in onze streken abrikozen wil kweken moet men een van de gespecialiseerde rassen aanplanten. De plant vraagt een kalkrijke grond.
Bieten of kroten behoren net als de snijbiet, de suikerbiet en de spinazie tot de ganzevoetachtigen. Ook het jonge blad wordt veel gegeten bij een gemengde salade. Er zijn verschillende vormen van bieten - platte, ronde en langronde. De meeste tuinders geven de voorkeur aan de ronde soort. Bieten zijn niet zo kwetsbaar voor ziekten. Een teeltcombinatie samen met stambonen, uien of koolrabi bevordert de ontwikkeling van de bieten. Teel de bieten niet op een versbemeste grond. Gebruik liever een goede vruchtbare grond, die gecultiveerd is geweest voor een vorige oogst. Een mooie losse grond krijg je als de grond in de late herfst is bewerkt en de vorst er over is geweest. Voeg dan kalk toe tot een pH van 6 is bereikt. Van maart tot juni kan er gezaaid worden. Ook in februari kan er onder glas al gezaaid worden. Te vroeg buiten zaaien veroorzaakt doorschieten van de plant. De zaadkluwens worden op rij uitgelegd in 2 cm diepe geulen met een tussenruimte van 20 cm. Als de zaadkluwens een nacht in water gelegd worden zullen ze sneller ontkiemen. Houd de grond vochtig. Rooi de bieten zodra ze de gewenste grootte hebben. Trek de bieten met de hand uit de grond en draai het loof niet te dicht bij de hals er af. Bieten zijn langdurig te bewaren in een grote houten kist met tussen de lagen in wat turf.
Van de Lavatera zijn er zowel eenjarige als meerjarige soorten. De plant vraagt een zonnig plekje. Als we in april op een zonnige niet te vochtige plaats zaaien, kunnen we de hele zomer genieten van de rijke bloei. Naast de roze is er ook een witte varieteit. De meerjarige soort vermeerderen we door een hielstekje te nemen en deze meteen in een potje aarde in een koude bak te laten wortelen.
Zinnia's worden steeds meer gewaardeerd in de tuinen. Geen wonder ook want met haar grote bloemen in levendige kleuren kunnen ze een border prachtig opfleuren. Bovendien zijn Zinnia's heel goede snijbloemen. Wel moeten we voorzichtig zijn want het steeltje kan vlak onder het bloemhoofdje makkelijk knakken. We kunnen dit verhelpen door er een tandenstoker in te steken. Al in april kunnen we in de koude bak Zinnia's zaaien. Na ze 1 x te hebben verspeend kunnen ze eind mei buiten worden uitgeplant. Knip de hoofdstengel af als de plant bloenknoppen gaat vormen. Daardoor worden er meer zijtakken met bloemknoppen gevormd.
De Kaardebol, Dipsacus fullonum, wordt 100 - 200 cm hoog en bloeit in juli met lila bloempjes. In Limburg werd de Kaardebol vroeger gebruikt om de wol te kaarden alvorens deze te spinnen. De plant verlangt een zonnige plaats. De tweejarige planten worden in juni direct ter plaatse gezaaid. Ook in de winter is de uitgebloeide plant nog decoratief. De plant wordt veelvuldig bezocht door vlinders en vogels zijn dol op de zaden.
De Lampionplant, Physalis alkekengi, is een overblijvende plant met sterk voortwoekerende wortelstokken. De sterk opgeblazen kelk, die zich na de bloei ontwikkelt, het 'lampionnetje', verkleurt van groen naar oranje. Dit is vooral de sierwaarde van de plant. Binnen in deze vijfhoekige kelk bevindt zich de eigenlijke oranje bes. De planten kunnen zowel in de zon als in half schaduw staan.
