DEZE BLOG STAAT OPEN VOOR ALLE INTERRESSANTE WEETJES
17-01-2009
Heiligen
VEREERRING DER HEILIGEN
Onze moeders en grootmoeders hadden een groot vertrouwen in Gods lieve heiligen. Zij gingen er als 't ware vertrouwelijk mee om.
Nota van Opa, de opas van toen waren niet zo bijgelovig (of toch ..)
Traditioneel wordt Sint-Antonius ter hulp geroepen, wanneer er wat zoek is.
G.H. uit E. meldt dat men dan hardop moet zeggen "Sint-Antonius, mijn beste vriend, maak dat ik mijn ... terugvind" gevolgd door één weesgegroet en één onzevader. "We zijn nog nooit teleurgesteld geweest. Na de goede afloop lieten we steeds een kaarsje branden voor de heilige man."
Bleef Antonius in gebreke, dan werd dikwijls zijn beeltenis met het gezicht naar de muur geplaatst.
Voor elke kwaal hield het volk een heilige achter de hand.
In de omgeving was er steeds wel een sint die men kon "dienen".
De heiligen danken het vertrouwen bij bepaalde ziekten aan oude legenden, feiten uit hun levensverhaal, de attributen en zelfs het verband tussen hun naam en de benaming van de kwaal.
Sommige heiligen konden bijstand verlenen bij verschillende kwalen, terwijl men voor een bepaalde ziekte soms de keuze had tussen verscheidene heiligen.
Er bestond zelfs een middeltje om te weten tot wie men zich best zou wenden.
Men nam een hoofdhaar en liet het op het water drijven terwijl men een heilige aanroept.
Zakte het haartje naar beneden dan schakelde men over naar een andere heilige tot het bleef drijven en men wist wie men met vertrouwen kon vereren
Voor de kindjes die moeilijk tanden kregen, gingen de moeders in het Tiense en het Hageland op beeweg naar de Goddelijke Zaligmaker te Hakendover.
Te Leuven werd in de Sint- Kwintenskerk Janneke de Blèter (Janneke de Grijzer) aangeroepen, wanneer de kindjes naar het oordeel van de bezorgde moeders te veel weenden.
Algemeen bekend is de verering van de H. Apollonia bij tandpijn.
Te Houwaart trok men al pruimend op een prop tabak naar de kapel op de Roeselberg.
In de bossen van Veerle-Averbode is in 2007 nog een kapelleke ingewijd ter ere van deze heilige.
Apollonia van Alexandrië
Wanneer de tandpijn niet meer uit te houden is, kan je altijd Sint-Apollonia aanroepen als ervaringsdeskundige. Apollonia was afkomstig uit Alexandrië, Egypte. Zij werd als christen vervolgd onder het bewind van de Romeinse keizer aan het begin van de 3de eeuw na Christus. Ze hebben haar gemarteld en alles geprobeerd opdat ze haar geloof zou verzaken, maar dat deed ze niet. De toenmalige bisschop van Alexandrië, Dionysius, berichtte over haar het volgende: "Ze grepen ook de bewonderenswaardige bejaarde maagd Apollonia en ze werd zo hard op de kaken geslagen dat al haar tanden eruit vielen." Ze sprong uiteindelijk zelf op de brandstapel. Het zal dan ook niet verbazen dat ze de patrones is van de tandartsen en aangeroepen wordt door mensen met tandpijn . Haar belangrijkste attribuut is een tang met daarin een tand. Ook een martelaarskroon en -palm komen voor, evenals, hoewel zeldzamer, een brandstapel aan haar voeten.
Was een familielid of buur ernstig ziek, dan werd een noveen gehouden.
Gedurende 9 dagen trokken 9 personen al biddend door de velden.
Te Pellenberg bad men 9 opeenvolgende dagen bij de Sint-Annakapel.
Wie met een reeks zweertjes geplaagd werd, die men het katrienerad (of -wiel) noemde, ging in de streek van Tienen naar de kapel te Grimde.
Was het maar een half wiel, dan wendde men zich te Pellenberg tot de H. Gatharina in de eigen kerk.
Een 14de-eeuws gepolychromeerd beeld toont er de heilige met een half rad.
Dymphna is een middeleeuwse heilige. Vermoedelijk werd zij geboren in de 7de eeuw en was ze van Engelse of Ierse adel. Het verhaal van haar leven bezit weinig historische betrouwbaarheid en berust waarschijnlijk op legendes. Volgens die legende vatte Dymphna's vader het duivelse plan op om met zijn dochter te trouwen, nadat zijn vrouw gestorven was. Dymphna was als Ierse koningsdochter christelijk opgevoed door haar moeder, een vrome christen, maar haar vader deelde het geloof niet. Dymphna besloot samen met haar biechtvader te vluchten om aan de plannen van haar vader te ontsnappen. Ze kwamen in de stad Geel terecht en hielpen er de mensen. Haar vader vond hen echter terug en doodde zijn dochter in een vlaag van krankzinnigheid.
Heilige Dymphna wordt voorgesteld als een prinses met prachtige, gedeeltelijk hermelijnen gewaden en een kroon op het hoofd. Ze houdt een zwaard vast waarvan de punt in de nek van een duivelsfiguur prikt die aan haar voeten ligt. De duivel symboliseert haar vader en zijn duivelse bezetenheid. Vaak zijn attributen van beelden, gemaakt van edele materialen zoals zilver of goud, echter verdwenen.
2. Pel de sjalotjes en de knoflook. Snijd de knoflook in dunne plakjes.
3. Verhit de helft van de boter en fruit de sjalotten met de knoflook al omscheppend 5 minuten op een halfhoog vuur.
4. Strooi de helft van de speculaaskruiden erover en voeg de wijn en de fond toe. Laat de saus op een laag vuur zachtjes koken.
5. Bestrooi de Lamsrug met de rest van de speculaaskruiden en peper en zout naar smaak.
6. Verhit de rest van de boter en bak het vlees op een hoog vuur aan beide kanten bruin. Leg het in een ovenschaal en zet deze 20 minuten in de voorverwarmde oven.
7. Roer de crème fraîche door de sjalottensaus en serveer deze bij het vlees.
Gaston en Leo waren een Vlaams komisch duo dat bestond uit Gaston Berghmans en Leo Martin.
Ze waren actief van 1972 tot 1993, het jaar dat Martin overleed.
Lange tijd waren ze enkele van de meest populaire komieken in Vlaanderen en verscheidene van hun sketches zijn klassiekers geworden
Ontstaan
Gaston Berghmans was al enkele jaren conferencier en speelde in vele Vlaamse zalen toen hij in 1957 Leo Martin leerde kennen die toen als saxofonist en klarinettist in het orkest van Willy Rockin speelde. De heren voerden soms sketches voor twee man op, meestal vlak voor Leo's muzikale nummers, maar speelden enkel samen als ze toevallig in elkaars buurt optraden of op uitnodiging van Leo. Toen Leo begin jaren '60 zijn eigen orkest kreeg en in de Ancienne Belgique optrad werd het eenvoudiger voor hen om samen op te treden. 's Zomers traden ze ook op aan de kust, vooral in "Het Witte Paard" in Oostende waar Gaston vanaf 1968 vast in dienst was. Hun revues waren zeer populair en werden zelfs voor de Britse toeristen die het bezochten in het Engels opgevoerd. In 1972 hield Leo definitief op met zijn orkest en traden ze uitsluitend nog op als het komische duo Gaston en Leo.
Tv-carrière
De twee komieken bleven revues geven en traden in 1976 ook op in de legendarische revue Slisse & Cesar. Leo was meestal de aangever in de grappen, terwijl Gaston meestal de domste van de twee speelde. Leo's Gentse en Gastons Antwerpse dialect gaven hun sketches een volks tintje dat hen zeer populair maakte bij hun publiek.
Vanaf 1972 waren Gaston en Leo ook op televisie te zien waar hun populariteit even groot was als tijdens hun uitverkochte zaalshows. Ze verdienden echter niet goed doordat de openbare televisie toen nog het monopolie had inzake televisiezenders. In Nederland speelden ze wekelijks één sketch in Hallo met Henk gepresenteerd door Henk Van Montfoort. Ze hadden ook geen impresario: iedereen belde gewoon de BRT om naar hen te vragen of stuurden brieven naar de BRT te hunner attentie.
In 1980 traden Gaston en Leo samen met Yvonne Delcour en Romain Deconinck op in de komische politiereeks De Kolderbrigade.
Vanaf 1981 kwamen hun legendarische eindejaarsshows op de BRT. Elk oudjaar zond de zender hun shows uit die tegen de 2.680.000 kijkers scoorden en waarvan vele sketches klassiekers zijn geworden; zoals onder meer Restaurant De Gouden Leeuw en de bekendste van allemaal: Joske Vermeulen.
Tussendoor bleven de komieken ook zaaloptredens geven in Vlaanderen
De dood van Leo was een ernstige klap voor Gaston en zijn partner bleek onvervangbaar. Hij trachtte nog solo op te treden, maar het resultaat was niet meer hetzelfde. Hierna probeerde hij nog een trio te vormen met Carry Goossens en Jan Van Dycke in het programma Twee straten verder, maar na twee succesvolle seizoenen gaf hij er al de brui aan. Zijn laatste televisierol speelde hij anno 2002 in Dennis. Hierna besloot hij met welverdiend pensioen te gaan.
In 2005 eindigde hij op nr. 459 in de Vlaamse versie van De Grootste Belg, buiten de officiële nominatielijst.
In 2006 werd Berghmans door koning Albert II onderscheiden met de titel "Commandeur in de Kroonorde".
Ter gelegenheid van zijn 80e verjaardag starte VTM op 6 december 2006 een 5-delig portret van Berghmans, gepresenteerd door verschillende collega's. Het programma kreeg de toepasselijke naam Gaston 80.
Intussen is het al jaren geleden dat hij nog voor televisie heeft gewerkt. In 2008 was hij te zienin de film Christmas In Paris, wat naar eigen zeggen zijn definitieve afscheid zal zijn.
Sinds het eind van de middeleeuwen wordt de klomp gedragen in grote delen van Europa. Nu wordt hij nog voornamelijk gedragen in Nederland. Terwijl er al heel veel niet op lopen. Bij veel beroepen wordt de klomp nog gebruikt. Ook is het de bekende souvenir voor buitenlandse toeristen. Een groot deel van de drie miljoen klompen die jaarlijks worden gemaakt is daar dan ook voor bestemd.
Er waren duizenden 'klompenmakers' in Nederland en Belgie, een paar eeuwen geleden. Die 'klompenmakers' waren dan voornamelijk boeren die ze dan, ook weer voornamelijk, met gereedschappen vervaardigden die ze ook voor andere werkzaamheden gebruikten. Dit deden zij erg goed, in tegenstelling tot wat je zou kunnen denken.
Vroeger waren er altijd beroeps, vooral in de steden. In 1870 groeide het aantal beroeps veel sneller dan eerst, doordat de boeren er geen tijd meer voor hadden en doordat de bevolking snel groeide
Een klomp is een houten schoeisel dat reeds sinds de oudheid bestaat en tijdens de Middeleeuwen in grote delen van Europa gedragen werd door vooral arbeiders en boeren. Een andere oude benaming is holleblok of holsblok. Trippe en platijn zijn houten zolen met lederbanden die uit de Middeleeuwen stammen. De tripklomp is een laag uitgesneden klomp met een leertje over de wreef die vooral door vrouwen en kinderen werd gedragen.
Ongeverfde klompen werden met zand of schelpgruis schoongeschuurd en in sommige gebieden witten vrouwen daarna hun klompen meestal op de vrijdagen met krijtwit. Ze droegen deze gewitte klompen in huis en wanneer ze naar de kerk gingen.
Het lopen op klompen vereist een speciale techniek. Iemand die nog nooit op klompen heeft gelopen, kan er veel moeite mee hebben en al snel zijn of haar klompen verliezen. Door bij het optillen van de voet de tenen te krommen wordt de klomp vastgehouden. Mensen die vaak op klompen lopen doen dit onbewust. Het lopen op klompen doet aanvankelijk pijn aan de wreef, maar dat went snel.
Het maken
Het hout
Het hout wat wordt gebruikt voor het vervaardigen van klompen komt van de populier. Populierenhout heeft het voordeel dat het nogal slijtvast is, daardoor gaan de klompen langer mee. De klompenmaker bewerkt het hout als het nog niet gedroogd is, dan is het minder hard en dus soepeler (het verkleint zo ook de kans op scheuren in het hout). Als het hout dan gedroogd is, zijn de klompen hard, en zijn ze klaar voor de verkoop.
Handgemaakt
Eerst wordt de boomstam verdeelt, in verschillende blokken hout. Er kunnen 4 tot 8 blokken uit een stam worden gehaald. Als twee stukken gelijk zijn, is er het begin van een klompenpaar. Eerst wordt er wat hout afgehaald, zodat er een heel ruwe vorm van de klomp overblijft. Daarna snijdt hij kleine delen eraf, zodat sommige delen goed worden gevormd: de hak, de bovenkant, en de voorkant.
Daarna boort hij twee gaten in het voorste deel (waar je je voet indoet), en allerlei houten delen worden verwijdert. Zo zijn de twee gaten verbonden, en is het een lange gang geworden. Daarna hakt de maker nog meer hout weg, zodat de voet in de klomp kan.
Om de klomp mooi vlak en egaal te krijgen, gebruikt de maker een heel scherp mesje. Als hij daarmee klaar is, worden de klompen aan elkaar gebonden met een touwtje om het bijelkaar te houden, en dat maat 36 niet met maat 40 wordt verward. Dan moeten de klompen nog even drogen, voor de beste kwaliteit moet dit in de schaduw en het liefst waar de wind ook goed waait. En het beschilderen dan? Juist, dat gebeurt daarna. Als dat eindelijk is gedaan is het paar af. Dit hele proces duurde zo'n twee à drie uur.
Machinaal
Sinds ongeveer 1950 is het ook mogelijk om klompen machinaal te vervaardigen. Dat gaat als volgt.
Het meeste werk is overgenomen door machines, maar er komt nog wel veel bij kijken zoals dat vroeger was. Zoals natuurlijk de goede houtsoort, wat natuurlijk nodig is om een goede kwaliteit klomp te krijgen. De boom moet meteen worden gekapt, en naar de fabriek gebracht. Net zoals de klompenmaker dat doet, wordt de stam in blokken gezaagd. Dat wordt nog met de hand gedaan, maar daarna kan bijna alles door machines worden gedaan.
In speciale droogkamers worden de klompen gedroogd. Maar hier heeft men een extra probleem dan als men het met de hand maakt. Soms krimpt de ene klomp meer dan de ander van het paar. Na het krimpen wordt namelijk geschuurd, en dan kreeg je uiteindelijk een paar, waarvan ze allebei een andere maat hadden. De machines zijn tegenwoordig zo goed, dat de klompen allebei dezelfde maat krijgen.
Als alles aanwezig is in de fabriek, dan kan je met tien werknemers 20.000 paar klompen per maand maken, wat dus op 240.000 per jaar uitkomt.
In hoeve Den Eik in Veerle - Laakdal werd het vernieuwde klompenmuseum geopend. Het is een eerbetoon aan de vele klompenmakers uit Laakdal. De oudste klompenmaker van ons land, Sam Mondelaers (88) was in zijn nopjes. Hij heeft zowat gekampeerd in het museum om samen met andere vrijwilligers alles in orde te brengen. De klompenmakershut richtte hij zelf in.
Nu de wegen er door de smeltende sneeuw en het strooizout allesbehalve netjes bij liggen, is de verleiding groot om met de wagen even naar de carwash te gaan.
'Maar houdt dat geen gevaar in voor de auto bij deze vriestemperaturen?
'Carwashuitbaters zullen het niet graag horen, maar ik moet dat toch ten stelligste afraden zolang het kwik onder nul blijft', reageert Marc Van Damme van de pechverhelpingsdienst VAB. '
-/Het water kruipt tussen de kieren van de deuren en bevriest bij deze temperaturen zodra je de carwash verlaten hebt. Je loopt dan het risico dat je de deur niet meer openkrijgt of, als je daarbij te hardhandig te werk gaat, de rubberen afdichtingen beschadigt.
-/Er kan ook water terechtkomen in de deursloten of de autoraampjes, zodat die ook vastvriezen.
En dan zwijg ik nog van het opspattende water onderaan.
-/Dat kan tussen de motoronderdelen spatten en in het ergste geval zelfs de batterij bereiken. Nee, je auto wassen bij vriestemperaturen is geen goed idee.'
Dan maar een tijdje met een vuile wagen rondrijden.
Maar wat dan met de pekel door het strooizout: kan die het koetswerk of de lak niet beschadigen?
Die kans bestaat inderdaad, maar we spreken hier dan wel van inwerking op langere termijn', probleem is eigenlijk groter in holle ruimten zoals wielkassen, waar je met de hand sowieso niet goed bijkan.
Precies daarom adviseer ik alle automobilisten, ook zij die hun wagen thuis zelf wassen, om naar de carwash te rijden en de bodemplaat en de hele onderzijde van de auto grondig te laten reinigen zodra de winter voorbij is.
Maar wel pas wanneer alle sneeuw en zout van onze wegen verdwenen is, en dat vraagt toch enkele serieuze regenbuien.
In de carwash wordt alle resterende zout weggespoeld en kan het dus geen corrosie vormen op het koetswerk of het chassis.
Uiteraard weerhoudt niets je ervan om vooraf het koetswerk al eens te wassen als de temperatuur weer boven nul uitstijgt.
Klop de slagroom of crème fraîche lobbig en schep er mayonaise, paprikapoeder, tomatenketchup, whisky of cognac, zout en peper door. (Dit kan een dag van tevoren, bewaar het dan afgedekt in de koelkast).
Verdeel de sla over 4 glazen of vierkante mini-accubakjes.
Schep de garnalen erop en giet de cocktailsaus erover.
Garneer met partjes citroen.
Tips:
Kies eens uit de volgende dressingvariaties voor de garnalencocktail:
Antoine Gerard Theodore (Toon) Hermans (Sittard, 17 december 1916 Nieuwegein, 22 april 2000) was een bekend Nederlands cabaretier, zanger, kunstschilder en dichter. Met Wim Kan en Wim Sonneveld wordt hij gerekend tot "de Grote Drie", de drie grootste Nederlandse cabaretiers van de generatie vlak na de Tweede Wereldoorlog.
Bekendheid kreeg Hermans door zijn formule van de onemanshow, een cabaretvoorstelling door één man uitgevoerd (weliswaar geruggensteund door een paar muzikanten), wat hij als eerste in het Nederlandse taalgebied heeft aangedurfd (Wim Sonneveld, Wim Kan en latere generaties zijn hem daarin gevolgd). Groot succes op de scène had hij met zijn 'typetjes' en zijn verbluffend gevoel voor woordspelletjes. Als schrijver en dichter valt Toon Hermans vooral op door zijn zorgzame aandacht en liefdevolle waarnemingen: gebaren, kleine gedichten (door hem versjes genoemd), kwinkslagen. Veel versjes van hem zitten in het collectief geheugen en kwamen op wandtegeltjes te staan.
Hermans kende tijdens zijn leven verschillende tegenslagen. Hij ondervond in zijn jeugd de ontberingen die volgden op de Eerste Wereldoorlog, de economische crisis van de jaren dertig (hij behoorde tot een bankiersfamilie) en de Tweede Wereldoorlog gevolgd door de noodzakelijke wederopbouw. De bank van zijn vader ging failliet en niet veel later stierf zijn vader. Ten gevolge hiervan waren Toon en zijn broers straatarm, zoals wordt verteld in zijn conference over Snieklaas.
Toon ging zich toen bezighouden met het schrijven van sinterklaasgedichten voor een speelgoedwinkel. Op jonge leeftijd schreef hij zijn eerste revue, die al snel helemaal uitverkocht was. Dankzij de kaartverkoop had hij ineens weer genoeg geld om in het onderhoud van zichzelf en van zijn moeder en broers te voorzien.
Hij was gehuwd met Rietje, en verhuisde rond 1970 met haar naar Maastricht en later naar Amsterdam. Toon heeft veel liedjes geschreven voor deze liefde van zijn leven, waaronder "Lente me". Rietje kreeg echter kanker en Hermans heeft vaak zijn tournees afgezegd, om bij haar te zijn. Nadat Rietje was overleden in 1990, had hij veel moeite met het brengen van zijn liefdesliedje en barstte hij bij sommige voorstellingen zelfs in tranen uit tijdens de opvoering van "Lente me".
Met Rietje had Toon drie zoons, waarvan hij er een, Maurice, herhaaldelijk in zijn show liet figureren, waardoor het dan geen onemanshow meer was
Naast zijn theaterwerk en gedichten was Hermans ook kunstschilder. Dit deed hij puur ter ontspanning en hij wilde hier eigenlijk nooit mee op de voorgrond treden. Hij heeft daarom bijna nooit zijn schilderijen geëxposeerd. In november 2004 is er een openbare veiling geweest van een deel van zijn schilderijen en deze bracht een onverwachte som van meer dan 600 000 op. Dit bedrag ging voor het grootste deel naar de stichting Toon Hermans Huis, een door Hermans opgerichte organisatie voor de opvang van kankerpatiënten en hun familie.
Enige jaren na Hermans' dood is er tijdens een verbouwing in een huis in de Sittardse Paardenstraat nog een zelfportret van hem aangetroffen. Hij had dit vermoedelijk gemaakt voor een daar destijds woonachtig vriendinnetje.
Zijn standbeeld staat voor de Sittardse schouwburg
Tijdens mijn bijna dagelijkse wandeling,als de weersomstandigheden het toelaten heb ik een klein vogeltje gezien dat ik niet direkt kon een naam geven. Het was zeer klein en enorm vlug en zenuwachtig tussen het loof en onderbegroeing van een dennebos. Thuis gekomen heb ik direkt mijn vogelencyclopedie opengedaan en gevonden.
Het goudhaantje (Regulus regulus) is een zangvogel uit de familie van zangers van de Oude Wereld (Sylviidae).
Ze worden slechts 9 cm groot, bij een gewicht van 4 tot 7 gram.
In Nederland en België komen goudhaantjes het gehele jaar voor. Het goudhaantje stond ook op een Belgische postzegel met frankeerwaarde van 0,50 BEF
Is familie van het Amerikaanse roodkuifgoudhaantje en het vuurgoudhaantje.
De kleinste broedvogel van Europa, het goudhaantje, is een schuw en geheimzinnig dier.
Hij valt niet op in zijn leefgebied in het bosland.
Hoewel hij klein is, is dit geharde dier in staat tot grote prestaties, tijdens de trek legt hij vaak enorme afstanden af. Omdat het gezang van het goudhaantje mooi klinkt en hij familie is van grotere tuinfluiters, staat hij soms ook bekend als tuinfluiter.
Het goudhaantje leeft bij voorkeur in naaldboombossen en gemengd bosland, maar komt ook vaak in grote tuinen waar genoeg geschikte bomen zijn.
Hij houdt vooral van naaldbomen, waaronder de Noorse spar, zilverspar, taxis, cypres en bergspar.
Actief en vlug fladdert deze rusteloze vogel van boom naar boom, grotendeels uit het zich in de schaduw van de bladeren.
Zijn aanwezigheid is makkelijk te ontdekken door zijn onophoudelijk 'zee-zeeee-zeee'-geroep, en zijn kwelende gezang.
In de winter vormen sommige goudhaantjes troepen en blijven binnen goed gedefinieerde territoria, soms komen ze samen met andere vogels zoals mezen.
Andere trekken in de herfst weg en vliegen enorme afstanden over land en zee, naar Spanje, Oost-Europa en delen van noordelijk Afrika.
Het goudhaantje eet spinnen en een verscheidenheid aan insecten en hun larven.
Overdag zoekt hij constant eten, of hij springt erlangs of hij hangt ondersteboven aan een tak terwijl hij eten zoekt. Deze drukke vogel jaagt vooral tussen de naalden van coniferen en de bladeren, twijgen en bast van bladverliezende bomen en struiken.
Het vindingrijke goudhaantje zweeft vaak boven een spinnenweb, en wacht totdat hij vastzittende insecten kan pakken, net als de spin zelf.
De paartijd loopt van april tot mei.
Tijdens het paringsritueel zet het mannetje zijn oranje kuif en veren op en laat zijn vleugels hangen.
Als ze eenmaal paren hebben gevormd, beginnen het mannetje en het vrouwtje met het bouwen van het nest. Ongebruikelijk voor de meeste vogels is dat goudhaantjes vaak twee nesten bouwen.
Het bouwen kan wel twee weken duren.
Hoewel het vrouwtje de eieren uitbroedt, worden de kuikens eerst alleen maar door het mannetje gevoerd.
Daardoor kan het vrouwtje naar het tweede nest vliegen, waar ze opnieuw eieren legt en uitbroedt.
Hoewel goudhaantjes wijdverspreid en veel voorkomen, kan hun aantal soms dramatisch schommelen.
Deze kleine vogels hebben veel last van slecht weer, ze hebben bijvoorbeeld enorm te lijden gehad onder de extreem koude Britse winters begin de jaren zestig.
Goudhaantjes zijn vooral kwetsbaar tijdens de trek.
Afname van leefgebied in het bosland vormt ook een bedreiging voor hun populatie.
Als iedereen deze simpele regels kan onthouden redden we samen heel wat mensen. Ernstig, lees a.u.b. Verder.
Tijdens een barbecue begon een vriendin te struikelen en viel lichtjes op de grond - zij verzekerde iedereen dat zij in orde was (omstanders boden aan om een ziekenwagen te bellen). Zij verklaarde dat ze maar enkel gestruikeld was over een steen door haar nieuwe schoenen. Zij werd geholpen om haar wat te verschonen en gaven haar een nieuw bord eten. Ondanks dat ze een beetje geschrokken was amuseerde Ingrid zich tijdens de rest van de namiddag. Ingrid's echtgenoot belde ons later op met de mededeling dat zijn vrouw naar het hospitaal werd gebracht en daar overleed. Zij had een beroerte gekregen tijdens de barbecue. Indien de omstanders geweten hadden hoe een beroerte te herkennen, zou Ingrid waarschijnlijk nog onder de levenden zijn. Sommige slachtoffers van een beroerte sterven niet,
maar belanden in hulpeloze, hopeloze omstandigheden.
Het neemt slechts enkele minuten in beslag om dit te lezen...
Neurologen zeggen dat als zij een slachtoffer van een beroerte binnen de drie uur kunnen behandelen, de effecten van een beroerte totaal kunnen omgedraaid worden... Totaal !!! Het moeilijkste deel is het herkennen van een beroerte, de correcte diagnose stellen en de patiënt binnen de drie uur medisch behandelen, wat niet gemakkelijk lukt.
Herkennen van een beroerte: Je hoeft slechts '4' stappen te onthouden . Lees en leer ! Soms zijn symptomen van een beroerte moeilijk te identificeren. Ongelukkiglijk, het gemis aan opmerkzaamheid loopt bijna altijd uit op een ramp. Het slachtoffer van een beroerte kan ernstige letsels overhouden indien de mensen bij wie hij is, de symptomen niet tijdig herkennen.
Dokters zeggen dat een omstaander een aanval kan herkennen door het stellen van vier simpele vragen:
G * GLIMLACHEN: Vraag de persoon om te GLIMLACHEN (de mondhoeken moeten beiden simultaan omhoog gaan).
A * ARMEN OMHOOG STEKEN: Vraag hem de ARMEN ALLEBEI OP TE STEKEN (de armen moeten beide gelijktijdig en met dezelfde moeite omhoog te tillen zijn).
S * SPREKEN: Vraag de persoon om te SPREKEN, om een SIMPEL ZINNETJE TE ZEGGEN (Coherent, bv: 'Het is zonnig vandaag' er mag geen gebrabbel tussen zijn) T * Tong: Vraag de persoon om zijn tong uit te steken. Als de tong scheef trekt, als deze naar de ene of andere kant trekt, is dat ook een teken van een beroerte.
Als hij of zij moeite heeft met eender welke van deze taken, bel dan onmiddellijk 100 of 112 en beschrijf de symptomen aan de dispatcher. Benadruk dat er haast is geboden !
Een cardioloog zei, dat als iedereen minstens tien andere mensen kan verwittigen, er zeker één leven gered kan worden.
Riem (15 april 1943 Depok/West-Java) en Ruud de Wolff (12 mei 1941 Batavia - 18 december 2000 Driebergen). De broers, van Indische afkomst, braken in 1960 door met de wereldwijde hit Ramona
Begin jaren zestig toeren de broers samen met Anneke Grönloh door Indonesië, terwijl in Nederland en andere Europese landen verschillende nummers de hitparade halen.
Voor Ramona ontvangen de broers een Edison uit handen van Wim Sonneveld, nadat er zeven miljoen exemplaren zijn verkocht.
Ook in de jaren zeventig brengen The Blue Diamonds diverse singles uit, het stormachtige succes van Ramona wordt echter niet geëvenaard.
Begin jaren tachtig nemen zij in Indonesië diverse platen op in het Maleis, waarvan miljoenen exemplaren over de toonbank gaan.
Tot de dood van Ruud de Wolff in december 2000 blijven The Blue Diamonds platen maken en optreden.
Echt grote successen blijven uit, maar de typische Blue Diamonds sound blijft populair.
De eerste maandag na Driekoningen is in Vlaanderen, en dan vooral een groot stuk van de provincie Antwerpen, traditie om worstenbroden of appelbollen te eten. Deze maandag kreeg de naam 'Verloren Maandag' mee. Dit is al een vrij oude traditie en sommige mensen vragen zich dan ook af vanwaar deze komt.
Er is daar echter geen eenduidig antwoord op te geven.Verschillende bronnen geven verschillende verklaringen.Zo is er bijvoorbeeld zelfs al onduidelijkheid wanneer het Verloren Maandag is.Bepaalde bronnen zeggen dat Verloren Maandag de eerste maandag na Driekoningen is maar andere bronnen leggen er een nuance in.Die bronnen zeggen dat Verloren maandag de eerste zondag na Driekoningen valt.Dat wil dus zeggen als Driekoningen op een zondag valt dat het pas een week later Verloren Maandag is.
Wat is Verloren Maandag, en waar komt het vandaan?
Verloren Maandag is een blijvende traditie in Vlaanderen, meer bepaald in de provincie Antwerpen (en de streek rond Doornik). Op die dag serveren de cafés aan al hun klanten worstenbrood. Gratis.
Vroeger kregen de havenarbeiders hun loon uitbetaald op zondag. Sommigen van hen gingen er zich mee bezatten, de rest was voor moeder de vrouw. Op Driekoningen vierde echter iedereen zowat dubbel feest, met als gevolg dat er van het loon niets veel meer overbleef. Slagers uit die tijd maakten toen goedkope worstenbroodjes en gaven ze aan de arbeiders. Die dag eindigde voor de slagers niet winstgevend. Vandaar 'Verloren Maandag'.
Over de betekenis van de naam 'Verloren Maandag' bestaan volgens Koen Verstraeten (De Zondag, gratis krant, België) allerlei verklaringen. In zijn artikel lezen we dat sommigen verwijzen naar het evangelie, omdat de zondag voordien in de kerk het verhaal wordt voorgelezen van het kindje Jezus dat verloren liep. Andere vermoeden dat het veeleer te maken heeft met een verloren werkdag: op deze dag legden vroeger de lagere ambtenaren de eed af. Vandaar ook de naam 'Verzworen Maandag'. Ook op het platteland konden meiden en knechten op deze maandag van werkgever veranderen.
Op deze dag werd ook een aardig stukje gedronken. De herbergiers serveerden hun klanten worst en brood, kwestie van de dorst wat aan te wakkeren. Misschien ook wel om een fond te leggen voor het volgende rondje. Het is pas rond 1800 dat brood en worst werden samengevoegd tot een worstenbrood.
Laten we nu even kijken naar een mogelijk verklaring over het onstaan van Verloren Maandag.
.Te zat om te werken
Vroeger moesten de mensen heel veel werken. Enkel wanneer er een religieus feest was kregen ze een dag vrij. Hiervan maakte de arbeiders gretig gebruik om de dranken rijkelijk te laten vloeien. Op maandag hadden ze een houten kop en konden niet gaan werken. Zowel voor de baas als voor de arbeider een werkdag waarin niets werd gedaan of een verloren dag.
Andere bronnen verwijzen dan weer naar de Antwerpse haven. Traditioneel mochten de havenarbeiders op de maandag na de eerste zondag na Driekoningen op kosten van de natiebazen drinken! Daarbij werd hen iets warms te eten aangeboden, samengesteld uit onverkoopbaar vlees, en brood. Dat verloren brood zou dan aan de oorsprong liggen van de specifieke naam van die dag
Dit drukke herbergbezoek bracht de herbergiers mogelijk op ideeën. Zo zouden zij nagestreefd hebben hun klanten zo lang mogelijk in hun zaak te houden, donder meer door te zorgen voor een (zout en dorstaanwakkerend) hapje. In samenwerking met slagers en bakkers trakteerden ze hun klanten dan ook op gebraden vlees en versgebakken brood. Om het goedkoop te houden, gebruikte men vooral vette vleessoorten, verwerkt tot worst en verpakt in deeg. De herbergbezoekers aten de worst, en het van vet doordrongen brood werd aan de hond gegeven
Waarom de maandag na Driekoningen?
De verklaring dat de arbeiders op maandag na een feestdag te zat waren om te werken verklaart nog niet waarom deze traditie dan op de eerste maandag na Driekoningen in ere wordt gehouden. Daarvoor moeten we een kijkje nemen in de bijbel.
Daarin lezen we dat de drie wijzen langs koning Herodes waren gegaan om deze te vragen waar de nieuwe koning van de Joden was geboren. Herodes vroeg hen een onderzoek naar het kindje in te stellen en hem er van op de hoogte te brengen zodat hij zelf hulde kon gaan brengen. De drie wijzen deden dit echter niet en Herodes was hier zeer kwaad om. Daarop liet Herodes in heel Jeruzalem en een groot stuk er rond al de kleine kindjes doden.
Om deze gruweldaad te herinneren zal toen naar alle waarschijnlijkheid de 'barbaarse' traditie van verloren maandag aan deze gebeurtenis gekoppeld zijn.
Overschotjes als worstjes
Worstenbrood en appelbollen zijn een traditioneel gerecht op Verloren Maandag. Eerst waren er de worstenbroden. Deze werden gemaakt door de beenhouwers. In de worsten verwerkte ze de resten vlees van de feestdagen en deden er een knapperig korstje rond zodat het niet te veel opviel dat het om 'oud' vlees ging. De appelbollen zijn er later als zoete tegenhanger bij gekomen
Het eten van écht worstenbrood, zoals wij dat nu kennen, wordt voor het eerst vermeld in 1913 in het boek van Edward Poffé; "Plezante mannen in een plezante stad. Het gebruik zou volgens hem pas opgekomen zijn na 1880. Pas na de Tweede Wereldoorlog zorgde het worstenbrood bij de bakker voor een grote toeloop op "Verloren Maandag". Tot op heden werd deze lekkere traditie gehandhaafd en worden in sommige, traditionele Antwerpse horecazaken de klanten vergast op worstenbrood en/of appelbollen
Momenteel hebben we dit jaar te maken met uitzonderlijk veel sneeuw
Sneeuw is een vorm van neerslag die bestaat uit ijskristallen. Sneeuw komt in Nederland en Vlaanderen niet zo vaak voor. Er valt gemiddeld op ongeveer 30 dagen per jaar sneeuw, maar heel wat jaren gaan voorbij zonder sneeuw van betekenis.
De hoeveelheden zijn bovendien klein vanwege het ontbreken van stuwingsneerslag.
Anders is dit bijvoorbeeld in een gebied als het Kleinwalsertal in Oostenrijk of Oregon in het noordwesten van de Verenigde Staten waar sneeuwhoogtes van 5 meter geen uitzondering zijn.
Ontstaan :
Bij temperaturen onder het vriespunt vormt sneeuw zich wanneer waterdampmoleculen tot ijskristallen verrijpen. Dit proces vindt vooral plaats tussen -5 en -20 °C en optimaal bij een temperatuur rond -12 °C. Bij deze waarde is het verschil in de dampdruk t.o.v. water en ijs het grootst en vinden er transporten van waterdampmoleculen van onderkoelde waterdruppels naar vrieskernen plaats. Deze vrieskernen dienen als katalysator en brengen de bevriezing versneld op gang. Door botsingen onderling en op de weg naar beneden groeien deze ijsdeeltjes geleidelijk aan tot sneeuwkristallen
Sneeuw veroorzaakt de grootste problemen wanneer de neerslag valt bij vorst, vooral bij matige tot strenge vorst. Als het dan ook hard waait, gaat de sneeuw stuiven en ontstaan sneeuwduinen.
Dichtheid
De dichtheid van verse sneeuw bedraagt ca. 100 kg/m3; dit hangt sterk af van de lucht die tussen de ijskristallen aanwezig is oftewel de mate waarin de sneeuw samengedrukt is. Wanneer de sneeuw platgetrapt of platgereden is, is de dichtheid veel hoger (mogelijk oplopend tot ruim 900 kg/m3). Een vuistregel is dat 1 eenheid regen gelijk is aan 8 eenheden sneeuw, d.w.z. dat er voor 1 centimeter sneeuw ongeveer 1,2 mm regen nodig is. Sneeuw heeft tevens een dempende werking. Nadat er een redelijk pak is gevallen is merkbaar hoe relatief rustig het is in de omgeving. Deze rust kan voor sommige mensen in een drukke omgeving als erg aangenaam worden ervaren
Soorten
Er zijn vele soorten en varianten van sneeuw.
Wat betreft de soort sneeuwval en het soort sneeuwdek:
Sneeuwval
Natte sneeuw - sneeuw gemengd met regen of half gesmolten sneeuwvlokken
Droge sneeuw - sneeuw bij een luchttemperatuur van beneden 0 graden Celsius
Motsneeuw - sneeuw in natte korreltjes van hooguit 5 mm groot
Poedersneeuw - sneeuw in fijne droge korreltjes van hooguit 5 mm groot
Korrelsneeuw - sneeuw in onregelmatig gevormde korrels (zacht en samendrukbaar) tot 5 mm groot
Driftsneeuw - sneeuw die reeds gevallen is en door een krachtige wind wordt opgewaaid
Poolsneeuw - sneeuw in min of meer losse kristallen bij vrij lage temperaturen
Sneeuw als bouwmateriaal
In koude gebieden met veel sneeuw wordt sneeuw toegepast als bouwmateriaal.
Er kunnen kleine iglo's of sneeuwhutten van gemaakt worden, maar ook grote sneeuwhotels.
In deze toepassing wordt compacte sneeuw vaak in uitgezaagde of gecomprimeerde blokken verwerkt, maar ook als opgespoten berg die dan uitgehold wordt.
Sneeuw wordt ook middels sneeuwkanonnen op een gewenste plek aangebracht, waardoor bijvoorbeeld een skipiste kan worden gebouwd op plekken waar door weersomstandigheden wellicht te weinig sneeuw voorhanden is.
Door de sneeuw nat te maken ontstaat een harde sterke substantie, die eigenschappen heeft die tussen vast ijs en sneeuw in liggen. Kinderen bouwen vaak sneeuwmuren of hutten door emmertjes met sneeuw te vullen, dit aan te drukken en vervolgens te storten.
Een jager komt in een kroeg die bekend staat binnen het
jagerswereldje en waar de nodige trofeeën aan de muur hangen. Hij raakt in
gesprek met wat collega jagers en durft op een zeker moment de gedurfde
bewering te doen, dat hij geblinddoekt aan een huid kan voelen wat voor een
dier het is geweest en hoe het dier de dood heeft gevonden.
"Onmogelijk,"
beweren de andere jagers en zij dagen hem uit het te bewijzen. Als de man
het goed heeft, krijgt hij van iedereen een rondje; Heeft ie het fout, dan
moet hij aan iedereen een rondje geven. Zo gezegd, zo gedaan. De man wordt
geblinddoekt en krijgt een huid in zijn handen gedrukt.
Na enig
voelen, zegt hij: "Grizzly beer," en na het betasten van
de schotwond: "Winchester, Kaliber .375 H&H Magnum.- 285 grain Grand
Slam kogel."
De jagers zijn stomverbaasd en vervolgens drinkt de man
alle drankjes gretig op. Maar.., er bestaat toch enige twijfel en men daagt
hem nog een keer uit.
Een van de jagers haalt een huid uit zijn auto
en geeft die aan de geblinddoekte man, die weer begint de huid en de wond te
betasten. "Bengaalse tijger, gedood door een schot met een Mauser Model 2000
Kaliber
9,3 X 64,- 270 grain Naturalis kogel." Met dit antwoord krijgt
hij de handen op elkaar en vervolgens kan hij zich een compleet delirium
zuipen. Zwaar bezopen gaat hij naar huis en kruipt stilletjes naast zijn
vrouw het bed in.
De volgende ochtend wordt ie wakker met de nodige
koppijn en in de spiegel ziet hij, dat ie een gigantisch blauw oog
heeft. "Ik weet dat ik gisteren knap gezopen heb, maar ik weet absoluut
zeker, dat ik niet gevochten heb of me ergens tegen gestoten heb en toch heb
ik een blauw oog?!" zegt hij tegen zijn vrouw.
"Dat klopt," zegt zijn
vrouw "dat heb ik gedaan." "Waarom?" vraagt hij. "Nou, toen je eenmaal in
bed lag, begon je mij een beetje te betasten en te strelen en toen je met je
hand aan mijn pruim zat, zei je ineens:
(Caerphilly (Wales), 19 maart 1921 Londen, 15 april 1984) was een Brits komiek en illusionist.
Als een van de bekendste Britse komieken ooit maakte Cooper er een kunst van zijn goocheltrucs op onnavolgbare wijze te laten mislukken. Hoewel hij dus de schijn tegen had was hij in werkelijkheid een zeer bedreven illusionist. Zijn mislukkingen maakten een onlosmakelijk deel uit van zijn grappen.
Zijn handelsmerk was de vuurrode fez die hij tijdens zijn optreden droeg. Verder maakte hij gebruik van een aantal uitspraken (Engels: catchphrases) die nauwelijks in het Nederlands zijn te vertalen ("Just like that! Not that -- that!", "Whisky, sample, sample, whisky, sample...").
Tijdens zijn optreden maakte hij in razend tempo tal van grappen die eigenlijk heel flauw waren, maar door de manier van brengen van Cooper juist weer erg grappig. Onderdeel van de grap was dat hijzelf het hardst lachte om zijn grappen.
Voorbeelden van typische Tommy Cooper-grappen:
Ik vroeg een keer aan de dokter: 'Ik heb de afgelopen tijd veel pijn op diverse plekken, wat kan ik daaraan doen?' Dokter: 'Ga niet naar die plekken toe.'
Ik ging naar de dokter. Hij zei: 'Wat mankeert u?' Ik zeg: 'Ik heb elke nacht dezelfde droom, elke nacht komen prachtige jonge vrouwen op mij af rennen en ik duw ze steeds weg.' Hij zegt: 'Hoe kan ik u helpen?' Ik zeg: 'Breek mijn armen'
Ik was laatst weer bij de dokter. Ik til mijn arm op en ik zeg: 'Dokter, ik heb een verschrikkelijke pijn als ik dit doe.' Waarop hij zegt: 'Nou, doe dat dan niet.'
Ik ging een keer naar de dokter. hij zei: 'gaat u maar even op de bank liggen' waarop ik vroeg:'waarom'? hij zei:'Ik moet nog vegen'
Mijn vrouw vroeg laatst: 'Vind je het goed als ik mijn haar in een puntje draag? Want voor een heel brood heb ik niet genoeg'
Kent u die mop van die twee Fransen die naar Parijs gingen ? Ik ook niet.
Kent u die mop over die twee Fransen die naar Londen gingen ? Ze gingen niet'
Privé-leven
Het privé-leven van Tommy Cooper verliep bijna net zo chaotisch als zijn optredens. Na zijn huwelijk met Gwendolyn Henty, waaruit twee kinderen werden geboren, had hij een lange relatie met Mary Fieldhouse. Samen trokken ze het land door, 52 weken per jaar optredend, want Cooper was een ware workaholic.
Zo buitensporig als hij werkte, dronk hij ook. Mary zag het drankprobleem van haar partner, maar kon er niets aan doen.
Cooper overleed aan een hartaanval tijdens een live optreden op ITV in het programma "Live from Her Majesty's". Midden op het podium zakte hij voor het oog van duizenden kijkers in elkaar en viel de gordijnen in. Het publiek dacht dat het bij de show hoorde en lag nog vele seconden lang krom van het lachen. Alleen de zoon van Cooper begreep direct dat dit geen onderdeel van de show was. Cooper werd met spoed naar een ziekenhuis gebracht, maar bleek bij aankomst te zijn overleden
(Maud, Oklahoma, 20 oktober 1937), wordt soms de eerste vrouwelijke rock-'n-roll zangeres genoemd.
Ze begon bij Decca in 1954. Jackson tekende een contract bij Capitol in 1956.
In 1960 kreeg ze succes in de pop chart toen Capitol haar opname uit 1958 "Let's Have a Party" uitgaf.
Ze schakelde over naar Countrymuziek in de zestigerjaren, en scoorde hier en daar een paar hits.
Ze noemden haar vaak de "Queen of Rockabilly".
In 1995 maakte Wanda Jackson min of meer haar rentree in de rock 'n' roll scene door haar medewerking aan het het album "Rockabilly Filly" van Rosie Flores. In 2003 verscheen haar eerste studio album in jaren "Heart Trouble" waarop zij wordt beleid door artiesten zoals Elvis Costello, Lee Rocker (Stray Cats) en The Cramps.
Drie jaar later volgde de CD "I Remember Elvis" waarop Wanda terugblikt op haar samenwerking en vriendschap met The King.
Op 16 augustus 2007 nam Wanda deel aan een concert in Europa, als gast ster van de Nederlandse rock-'n-roll sterren, René Shuman en Angel-Eye.
Een belangrijk deel van 'De Da Vinci Code' gaat over de rol van Maria Magdalena in de kerk. Dan Brown stelt dat Maria Magdalena niet de hoer is die de kerk beweert dat zij is. Maria en Jezus waren gewoon getrouwd.
Er zijn geen glasharde bewijzen die aantonen dat Jezus en Maria Magdalena met elkaar getrouwd waren, dus feitelijk is alles wat je erover beweert een kwestie van 'geloof'. Je gelooft of Maria en Jezus getrouwd waren, of je gelooft het niet.
Er is een aspect waar iedereen het tenminste over eens is: Maria Magdalena was geen hoer. In de zesde eeuw is Maria Magdalena door paus Gregorius ten onrechte als zondanig bestempeld. Of dat onderdeel uitmaakte van een bewuste lastercampagne van de kerk is onderwerp van debat. Feit is in ieder geval dat het Vaticaan in 1969 schoorvoetend toegaf dat ze Maria Magdalena 1400 jaar lang ten onrechte als hoer gezien had.
Er zijn binnen de kerk weinig toonaangevende kerkleiders te vinden die 'geloven' dat Jezus getrouwd was met Maria Magdalena. Maar uit de bijbel blijkt wel dat Maria Magdalena aanwezig was op een aantal belangrijke momenten in het leven van Jezus:
Uit het Nieuwe Testament blijkt dat ze aanwezig was bij zowel de kruisiging als de graflegging. Bovendien was Maria Magdalena de eerste die Jezus zag na zijn opstanding. Daaruit kun je in ieder geval de conclusie trekken dat deze vrouw een hele belangrijke rol speelde in het leven van Jezus.
Historicus Jacob Slavenburg, medevertaler van de Nag Hammadigeschriften, gaat er net als zeer veel andere bijbelgeleerden van uit dat Jezus gewoon getrouwd was met Maria Magdalena:
"Maria Magdalena was geen hoer die door Jezus in genade was aangenomen. In werkelijkheid was ze Jezus' geliefde vrouw. In de eerste eeuwen stond Maria Magdalena bekend als de Apostola apostolorum, de apostel boven de apostelen."
Jacob Slavenburg schreef een boek over de 'valsheid in geschrifte' waaraan de eerste pausen zich schuldig maakten. Veel oude geschriften en evangelien zijn in opdracht van de kerk vernietigd, omdat de inhoud de eerste pausen niet aanstond.
Ook zijn er nogal wat tekstwijzigingen doorgevoerd in de teksten die nu tezamen het Nieuwe Testament vormen. Maria Magdalena is zodoende bijna uit de bijbel geschreven. Uit de Nag Hammadigeschriften blijkt dat Maria Magdalena veel belangrijker was dan de kerk ons voorspiegelt.
Niks hoer die door Jezus bekeerd werd. Maria Magdalena stond op geestelijk vlak naast Jezus. Uit de Nag Hammadigeschriften blijkt dat Maria Magdalena geen vragen stelden zoals de apostelen deden, maar dat zij vragen van de apostelen juist beantwoordde: Ze was volgens de tekst 'Gesprek met de Verlosser' in de Nag Hammadigeschriften "de vrouw die het Al kende", en volgens het 'Evangelie volgens Fillipus' "de vrouw die het licht zag toen alle andere leerlingen nog in het duister tastten".
De Nag Hammadigeschriften bestaan uit vroeg-christelijke teksten die in het jaar 325 door de kerk tot ketterse geschriften werden verklaard. De evangelien volgens Marcus, Mattheus, Lucas en Johannes waren 'goddelijk'. Tientallen andere (soms oudere) evangelien, waaronder het Evangelie volgens Thomas en het Evangelie volgens Maria Magdalena, moesten in opdracht van de kerk vernietigd worden omdat de inhoud niet overeen kwam met de leer zoals de toenmalige kerkleiders die wilden uitdragen.
Zij zagen niets in een kerkleer waarin vrouwen (zoals Maria Magdalena) een belangrijke rol speelden. Dus: weg met alle evangelien die vrouwen met kerkelijke aspiraties op ideeen kon brengen. Veel kloosters verbrandden braaf de verboden evangelien, zoals de kerk hen had opgedragen. Een klooster in Egypte verstopte alle verboden evangelien in een kruik onder de grond, waar ze pas in 1945 werden gevonden door een boer.
Anders dan het Nieuwe Testament, bevatten de Nag Hammadigeschriften wel aanwijzingen voor een huwelijk tussen Maria Magdalena en Jezus. Zo staat in het 'Evangelie volgens Fillipus':
Drie vrouwen trokken altijd met de Heer op. Zijn moeder, zijn zuster en Maria Magdalena, die zijn metgezellin werd genoemd. Jezus hield op een andere wijze van haar dan van de andere leerlingen en hij kuste haar vaak."
Over wat er met Maria Magdalena gebeurde na de dood van Jezus is weinig bekend. Er wordt beweerd dat zij stierf in Efeze,in de omgeving van Johannes de Evangelist. Er is ook een theorie die ervan uitgaat dat Maria Magdalena (samen met dochter Sarah) vluchtte naar Frankrijk en in Aix-en-Provence begraven ligt.
Een middeleeuwse legende wil dat zij stierf in Efeze, in de omgeving van Johannes de Evangelist. Een westerse middeleeuwse legende verhaalt hoe zij met Lazarus naar Zuid-Frankrijk zou zijn gekomen en in Aix-en-Provence of in Saint-Maximin zijn begraven. Vooral de cultus in de basiliek La Madeleine te Vézelay, waar men sinds de 11e eeuw beweert haar relieken te bezitten, heeft de verering van Maria Magdalena in West-Europa bevorderd.
Magdalena betekent 'van, uit Magdala'. Magdala of Magadan was een stadje op de westelijke oever van het Meer van Tiberias. Lucas noemt haar niet gewoon Maria Magdalena, maar zegt 'Maria, die Magdalena genoemd wordt'.
De Bijbel geeft niet veel informatie over haar. In Lucas 8:2 staat dat Jezus haar bevrijdde van zeven duivelse geesten. Zij volgde Jezus vanuit Galilea naar Jeruzalem, en was aanwezig bij de kruisiging en de graflegging .In Johannes 20:1-18 staat dat zij de opstanding van Jezus heeft meegemaakt en dat zij de eerste was die hem zag na zijn opstanding.
In de Saint Volusien, een oude kerk in Foix, ten zuiden van de Franse stad
Toulouse, bevindt zich halverwege rechts in het schip van de kerk een zijnis
met daarin een altaar en daarop een afbeelding in reliief van het laatste
avondmaal. Wie zit er naast Jezus, duidelijk geen mannelijke apostel
In het kleine stadje Sarneau, in Bretagne, Frankrijk, bevindt zich deze
schildering van het laatste avondmaal.
Voor de vrouw, en alleen voor de vrouw, dus niet voor de andere apostelen, staat op de tafel een beker. Een beker of een kruik is het attribuut van Maria Magdalena. Deze vrouw is dus Maria Magdalena die als apostel aanzit met de andere apostelen bij het laatste avondmaal.
Maria Magdalena is wellicht één van de bekendste maar zeker ook de meest beruchte vrouw uit het Nieuwe Testament. De hedendaagse interesse voor dit personage in boeken, films, beeldende kunst, leert ons dat ze een vrouw is met sterallures. Een grote 'maar' is hier echter op zijn plaats. Doorheen de geschiedenis is Maria Magdalena veel onrecht aangedaan.
Marie McDonald McLaughlin Lawrie, artiestennaam Lulu (Lennoxtown (East Dunbartonshire),
3 november 1948) is een Schotse zangeres.
Met haar versie van Shout! had ze een grote hit in 1964.
Twee jaar later tourde ze door Polen en werd zo de eerste Britse zangeres die live optrad achter het IJzeren Gordijn.
In 1967 acteerde ze in de film To Sir, with Love, met de titelsong van die film scoorde ze een nummer-1 hit in de Verenigde Staten.
In 1969 trad ze voor het Verenigd Koninkrijk aan op het Eurovisiesongfestival met het liedje
Boom bang-a-bangen haalde hiermee de 2de overwinning voor haar vaderland binnen.
Ze moest die overwinning wel delen met Frankrijk, Spanje en Nederland die evenveel punten hadden, het reglement voorzag niets bij gelijke stand zodat er meerdere winnaars waren, het reglement werd wel veranderd om dit in de toekomst te voorkomen.
Een ander grote hit was de The Man with the Golden Gun (1974) een titelsong van de gelijknamige James Bond film.
In 1969 trouwde ze met Maurice Gibb van de Bee Gees, na 4 jaar eindigde dat huwelijk, kinderloos. Ze trouwde nog met een kapper en bleef daar 20 jaar mee getrouwd, ze had er 1 zoon mee.
Haar carrière is niet meer zo groots als vroeger, maar ze laat nog geregeld van zich horen. In de populaire serie Absolutely Fabulous speelde ze zichzelf en is ze verschenen in een aantal afleveringen.
