En zo is ook de kerst nu voorbij ; en diende er toen worden opgeruimd, Knetterend werden de laatste dennen takken opgeofferd in een dankend offervuur ? Het vuur dat eens te meer de vergankelijkheid in de wereld benadrukte ? De witte rook kronkelde omhoog tegen de donkere winterlucht , het vuur verspreide een gloed als of het een verloren warmte wilde terug geven ? Het groot gevoel van het meebeleven , de geest van zo veel anderen die in harmonie van groen , licht en muziek luisterden naar hemelse kerstverhalen .Dat waren bij mij de gedachten die mee omhoog kronkelden rijdend op de likkende vlammen ? Ja het was alles zo mooi , ik heb al die tijd getracht een boodschap mee te geven , en als die oude man , die eenzame , even stil aan de stal vertoefde en bij het weggaan in verborgen stilte een kruisje maakte ....... voorwat ????? ik weet het niet ????? maar het deed toch goed en ik kan het jullie zeggen , het was niet voor niets die twaalf stallen , voor ieder apostel één .............
Ja voor de grote uittocht ga ik met mijn vrouwtje even uitwaaien en de kerst wind aan het zeetje proeven bij een verwarmende verjaardags dronk zij wordt er tachtig , Mama proficiat ! ! ! ! tot weldra . . .
De herderkens die lagen bij nachten , zij lagen bij nacht in het veld ze hielden aldaar de wachtte , ze hadden hun schaapjes geteld . . . . . zo klonk ongeveer het oude liedje de rest werd dan ingevuld naar gelang het Hoogfeest naderde
Heerlijk zo een wandeling in de vredige natuur , een lage herfstzon een frisse zuivere lucht een licht berijmd bos groen , zo een echt beeld om met de schaapherder en zijn schaapjes opzoek te gaan naar de kerststal ge moet het echt aanvoelen die zaligheid van zo een moment . . . . .
En zo zijn we dan in de advent . . . . en is de aanloop genomen met een reprise van " peter de stallenbouwer " die weer eens een stukje beleefde van hoe het over een vijftiental jaren ging . . . . maar een mens word ouder en nu moeten wij zowat alles op een ander ritme zetten innerlijk blijft het gevoel bestaan maar dat grote werk dat toen begon met Pasen wat een lange aanloop was te veel ,nu blijft nog de verlichte herinnering in mijn tuin anno 2007. . . .
In de donkere dagen voor Kerstmis bracht de stal dan licht langs de grote weg want alles werd geplaatst in mijn voortuin dus aan kijkers had ik dan ook geen gebrek en groeide het uit jaar na jaar als tot opname in de kerstallen tocht van de vlaamse federadie van stallenbouwers .
. . ... De herder die zijde links achter Maria staat , houd in zijn rechterhand zijn herders staf en met zijn linkerhand neemt hij zij hoed af voor het Kindje , naar wie hij over de schouder van Maria schijnt te kijken , als tegen hang van de herder staat Jozef bijna frontale houding . Een vrouwelijke figuur . . . (vroedvrouw, herderin of dienster ) door haar klederdracht en haar lange hoofddoek , lijkt zij zeer in haar zelf gekeerd en hulpvaardig , zie ook haar lamp in de linkerhand . . . ..
Mijn retabel . . . het was uit de eeuw der grote ambacht lieden , de eeuw der grote devotie; toen men nog in de grote kapmantels , gemaakt uit het Duffels laken (duffelcoat) terkerk ging om het kleine kindje in de stal te gaan groeten . Zo was het die oude prent van 1510 die aan mijn handen het verlangengaf , om die foto op papier terug zijn echte dementie te geven ; een beeld uit die tijd in al zijn eenvoud . Echt en recht uit de zestiende eeuw de tijd van Keizer Karel . een prachtig beeld het rode hout ( red wood ) zelf straalde reeds een warmte uit die me liet mijmeren van die tijd van toen, naar het schijnt kwam de keizer toen reeds naar Duffel om Kerstmis te vieren ? ? ? naar het schijnt kwam hij dan bij zijn tante Margareta van Oostenrijk op vakantie in het kasteel Ter Elst . . . . .
Een nieuw motief werd mij ingegeven door een oude foto van een retabel dat destijds was gemaakt door een Antwerpse meester " de aanbidding der herders " Het is een retabel dat zich voor het ogenblik bevind in het staats museum van Berlijn op inventaris onder het n° 488 ; het werkje is gemaakt in eik en dateert uit 1510 . het was 36 x36 op 8cm. Door het toeval had ik een paar stukken hout "amerikaans red wood " op de kop kunnen tikken heb het geheel uitgetekend , heb mijn beitels aan het werk gezet en de resultaten krijgt u morgen . . . .
Zo volgde te thema zich op zoals Een witte kerst . Het kindeke Jezus in Duffel . in 1993 de wereld rond de kribbe . een vertelling over de toen actuele vluchtelingen stroom ? Zij waren ook opzoek naar een herberg ? ? Er was een stal in drie dimensie die vertelde over het "arme Oosten en het rijkere Westen . Of als u wil van Bethlehem naar Duffel maar nog steeds met de zelfde problemen als over 2000 jaar er was toen ook geen plaats in de herberg . . ..
En ja dat was het dan " het beeldje " waar rond ik twaalf jaar mij stallen heb rond gebouwd , een beeldje in " plaaster " dat ja een paar duizend bezoekers heeft stil gemaakt en enkelen minuten ingetogen heeft laten genieten en luisteren ; een beeldje van plaaster dat mensen beroerde dat hun de Kerstbracht . . . .
Kerstmis . . . . is voormij een diep doorleeft feest , het is niet één dag maar een tijdloos gegeven , het verlangend uitzien naar het moment waarop de kerkklokken hun vrede wensen uitjubelen . . . . is het een utopie ? ? ? een kinderlijke opwelling of een terug grijpen naar nostralgie . . .
Toen . . . . Onder de dennenboom nog witzand werd gestrooid om het af lekken van de waskaarsjes op de roodstenen vloer op te vangen ? Toen. . . . nog , op een versierde appelsienbak het stalleke kwam te staan , onder de boom . Een oud verkleurde afbeelding van het kerst gebeuren op versterkt ribkarton geplakt ; dat alles versierd met mastentoppen en zilverpapier , zilverpapier dat maanden was lang was plat gestreken en op gespaard , want toen was het wel zeldzaam één stuk chocolade was geen alledaags snoepje . . . .
De nieuwjaarsbrief . . . . 
En nu een dromerige aanloop zo dat wij zachtjes landen . . . . .
En zo is ook de kerst nu voorbij ; en diende er toen worden opgeruimd, 
Wonderlijke ontvangst de stad vol kristallen
Ja voor de grote uittocht ga ik met mijn vrouwtje even uitwaaien en de kerst wind aan het zeetje proeven bij een verwarmende verjaardags dronk zij wordt er tachtig , Mama proficiat ! ! ! ! tot weldra . . .
De herderkens die lagen bij nachten ,
Heerlijk zo een wandeling in de vredige natuur , een lage herfstzon een frisse zuivere lucht een licht berijmd bos groen , zo een echt beeld om met de schaapherder en zijn schaapjes opzoek te gaan naar de kerststal ge moet het echt aanvoelen die zaligheid van zo een moment . . . . .
Groetjes ! ! !
En zo zijn we dan in de advent . . . . en is de aanloop genomen met een reprise van " peter de stallenbouwer " die weer eens een stukje beleefde van hoe het over een vijftiental jaren ging . . . . maar een mens word ouder en nu moeten wij zowat alles op een ander ritme zetten
In de donkere dagen voor Kerstmis bracht de stal dan licht langs de grote weg want alles werd geplaatst in mijn voortuin dus aan kijkers had ik dan ook geen gebrek en groeide het uit jaar na jaar als tot opname in de kerstallen tocht van de vlaamse federadie van stallenbouwers .
. . ... De herder die zijde links achter Maria staat , houd in zijn rechterhand zijn herders staf en met zijn linkerhand neemt hij zij hoed af voor het Kindje , naar wie hij over de schouder van Maria schijnt te kijken , als tegen hang van de herder staat Jozef bijna frontale houding .
Mijn retabel . . . het was uit de eeuw der grote ambacht lieden , de eeuw der grote devotie; toen men nog in de grote kapmantels , gemaakt uit het Duffels laken (duffelcoat) terkerk ging om het kleine kindje in de stal te gaan groeten . Zo was het die oude prent van 1510 die aan mijn handen het verlangengaf , om die foto op papier terug zijn echte dementie te geven ; een beeld uit die tijd in al zijn eenvoud . Echt en recht uit de zestiende eeuw de tijd van Keizer Karel . een prachtig beeld het rode hout ( red wood ) zelf straalde reeds een warmte uit die me liet mijmeren van die tijd van toen, naar het schijnt kwam de keizer toen reeds naar Duffel om Kerstmis te vieren ? ? ? naar het schijnt kwam hij dan bij zijn tante Margareta van Oostenrijk op vakantie in het kasteel Ter Elst . . . . .
Zo volgde te thema zich op zoals Een witte kerst . Het kindeke Jezus in Duffel . in 1993 de wereld rond de kribbe . een vertelling over de toen actuele vluchtelingen stroom ? Zij waren ook opzoek naar een herberg ? ? Er was een stal in drie dimensie die vertelde over het "arme Oosten en het rijkere Westen . Of als u wil van Bethlehem naar Duffel maar nog steeds met de zelfde problemen als over 2000 jaar er was toen ook geen plaats in de herberg . . ..
En sacrale moment . . . hier bij het inbrengen van het kindje 
En ja dat was het dan " het beeldje " waar rond ik twaalf jaar mij stallen heb rond gebouwd , een beeldje in " plaaster " dat ja een paar duizend bezoekers heeft stil gemaakt en enkelen minuten ingetogen heeft laten genieten en luisteren ; een beeldje van plaaster dat mensen beroerde dat hun de Kerstbracht . . . .
Kerstmis . . . . is voormij een diep doorleeft feest , het is niet één dag maar een tijdloos gegeven , het verlangend uitzien naar het moment waarop de kerkklokken hun vrede wensen uitjubelen . . . . is het een utopie ? ? ?
Toen . . . . Onder de dennenboom nog witzand werd gestrooid om het af lekken van de waskaarsjes op de roodstenen vloer op te vangen ? Toen. . . . nog , op een versierde appelsienbak het stalleke kwam te staan , onder de boom . Een oud verkleurde afbeelding van het kerst gebeuren op versterkt ribkarton geplakt ; dat alles versierd met mastentoppen en zilverpapier , zilverpapier dat maanden was lang was plat gestreken en op gespaard , want toen was het wel zeldzaam één stuk chocolade was geen alledaags snoepje . . . .
