Ja mensen niet te doen , wat een weer en zeggen dat verleden jaar ik trossen tulpen en paasbloemen had die mijn tuin versierden en nu ? ? ? ? ? één maand achter staan wij en nu die loeiende wind hoop dat het morgen beter wordt . .
niet te verstaan . . . . . . wat heb ik gedaan , , , om hier alleen te staan moet ik ook de politieke weg in slaan , de weg van veel bla bla en geen wol de weg der misleiding , leugen en onverdraagzaamheid en wantrouwen moeten wij nog eens alles voor leggen ik zou me wel eens eens mijn gedacht zeggen maar wie ben ik , waar moet ik met mijn frustaties heen , ,
doe af jullie maskers en kijk mekaar in aan met helder oog . . . .
We gaan even samen op jacht met onze kamera langs het " Canale Grande " voor dat we maar de "ajuin stad " gaan want daar zijn ze er volgende week aan en nu nog aan het oefenen . . eerst de mooie en het beest . . . echt onvoorstelbaar men moet het gezien hebben wat een pracht aan mascarade , de mensen moeten zich zelf toch lelijk vinden hé ? ? ? ?
U ziet het als de zon maar schijnt is het feest in de tuin de sleutelbloempjes laten zich zien ;van hun schoonste kant nu de gele en morgen de rode ; zij zijn niet politiek gericht zij vragen enkel wat zon en die gaat komen ik voel het . . konden onze politiekers nu ook eindelijk de wereld eens anders bekijken met al dat gebla-bla komen wij wel in het nieuws maar niet aan de LENTE schoonmaak . . .
Er zijn dagen wanneer men zo veel te zeggen heeft , en men de woorden niet vind ; dagen van een week waar geschiedenis word geschreven van kleine mensen ,
door kleine mensen , dagen waar hoop en verdriet als een " fait divers" word geschreven
waar men meevoelt met kindjes die hun moeke groeten die verlost is van de wreede mensenpijn ,
van ouders die maar steeds opnieuw afscheid moeten nemen van hun weggerukte meisjes . . .
dan bloed het hart en heeft men geen woorden , en daar tussen leven wij dan , in die wereld van roep voor vrijheid , de donder van geweld
In Venetie is alvast bijna het carnaval begonnen . . . . Dat feest duurt tien dagen , tien dagen van muziek en conserten , in zalen op pleinen een pracht voor het oog van kostumes en mascarades , opvoeringen van toneel en spectakel .
Alles om te ontlopen aan de werkelijkheid alles is er een uitdrukking van schoonheid
afgunst liefde , schijn en verlangens . . .. wie is wie , , , wat verbergt "Het Masker "
de vlucht van de werkelijkheid , en het verlangen van een nieuw iemand te zijn
Wat scheelt er dan aan , of achter , wild men maar even het geluk voelen
van zijn eigen geest te ontwarren . . .. dat is, wat men nu ziet
Hallo vrienden ik was er even tussen uit door de vele bezigheden ikben terug een beetje aan het schrijven en opzoekingen aan het verrichten op het terrein van stamboom onderzoek en u weet het misschien maar dat is zoeken en zo vliegt de tijd nog vlugger en vergeet men zijn dagelijkse troef van zijn blog maar hier ben ik dan weer als " ente acte " even een foto van mijn overgrootvader uit 1829. dus een paar jaar geleden
We gaan even samen op jacht met onze kamera langs het " Canale Grande " voor dat we maar de "ajuin stad " gaan want daar zijn ze er volgende week aan en nu nog aan het oefenen . . eerst de mooie en het beest . . . echt onvoorstelbaar men moet het gezien hebben wat een pracht aan mascarade , de mensen moeten zich zelf toch lelijk vinden hé ? ? ? ?
U ziet het als de zon maar schijnt is het feest in de tuin de sleutelbloempjes laten zich zien ;van hun schoonste kant nu de gele en morgen de rode ; zij zijn niet politiek gericht zij vragen enkel wat zon en die gaat komen ik voel het . . konden onze politiekers nu ook eindelijk de wereld eens anders bekijken met al dat gebla-bla komen wij wel in het nieuws maar niet aan de LENTE schoonmaak . . .
En u , heeft het u 
Wie word de volgende gast in mijn
