Nu de remmen los , op naaar valentin; in alle landen in alle continenten slaagt de carnaval ziekte toe van Venetie naar Rio
Japan of Duitsland ,
alles geeft de schijn van weg te willen uit deze wereld van rang of orde, enkel alles glitter en uitdaging .
. . hoe zal binnen een paar dagen de ontnuchtering nog zwaarder zijn , na deze opwelling en een trachten te vergeten of te verbergen angst voor de toekomst .....
..... maar kom niet zeuren het feest. komt er aan . . . En dan de vasten . . . . .
Overal beginnen ze te feesten , maar wij kunnen niet overal te gelijk zijn ; Vandaag is in Venetie het .vieren losgebarsten , honderden en honderden lopen versierd verkleed door de Dogenstad , van de Rialtobrug langs de straatjes naar het St Marco plein . Langs het Dogen paleis , flaneren de prachtig gemaskerde en geklede dames en heren rond en leven in hun denkbeeld , een droom voor de fotograven die hun kannonen afvuren op de verbluffende creaties. . . . .
De laatste dagen was de tijd aan de computer min . had even een afspraak in het ziekenhuis voor een spoedingreep .een in wendige bloeding , maar Peter is terug om de draad terug op te nemen .daarom hangen wij zo wat aan de slappe kant . aan de slappe kant van inspiratie zowat als hetweer de ene dag verwachten we wat naar een winters romantisch tafereel met sneeuw , en dan is het weer zo een mistig vuil snertweer de andere dag één zonnestraal die dan u dan weer naar buiten lokt om te zien naar de goud geel en blauwe crocussen die de tuin moeten omtoveren dan hoort het zachte tsjirpend frazelen van de vogeltjes , die de romantiek nog opvoeren naar Valentin overal verschijnen de rode en gouden hartjes , als of het maar één maal per jaar valentin is ? ? ? ? lief zijn voor mekaar , mekaar eens knuffelen , een bloemetje schenken . . . . dat moest men meer doen . . . . honderd keer dan zou de zon veel meer schijnen , al is het dan niet buiten , dan toch in de harten . . . .
Gisteren was het een klein roodborstje en van daag steekt het sneeuwklokje zijn kopje boven en laat haar mooiste kleedje zien ; wonderen zijn er iedere dag. . ondanks alles . . ..
Een dag zo als al de andere zou het geweest zijn als het blanke sneeuwtapijt niet besmeurt zou zijn geweest door de onwezenlijke berichten van de onmenselijke gebeurtenissen , bekentenissen die ieder nomaal denkend mens met verafschuwen ondergaat , waar is het" des mensen grens " van handelen ? waar is onze grens van verstaan ? Waar de grens van begrijpen . . . . . en
.. . . eens zal gerechtigheid geschieden , maar wat met het leed , verdriet van zij die leven nu in die wereld van angstig afwachten . . . laten wij in stilte ons kaarsje van begrip en meevoelen aansteken als steun voor zij die nu ondergaan . . . . .
Door nevel toverd " De Vorst " prins van koning winter met zijn kouden zucht en toverstok ons beelden van een ijsdroom , aan ieder blad tekend hij een zilveren kantje . . . .
van doode takken maakt hij een vervroren vuur
van gras en twijgen een hangende symphonie . . ..
Wonderen die onze beste smeden ,of schilders steeds hebben getracht te benaderen maar nooit hebben berijkt ............ mens . . . . . het is de wereld der cristallen , de diamanten voor de kijkende genieter .
Maskers zijn van alle tijden . . . het maken van maskers en maskersfestivals zijn een oudste en meest gegeerde Italiaanse tradities , die verbonden zijn met de oudste riten van het " carnaval " het feest dat de lente voorspelt ?
De meeste maskers zijn gemaakt uit " papier - maché " dan zijn ze licht en gemakkelijk te dragen , zij kunnen aan de dragers een karakte vorm geven ,
door een nieuw masker te dragen kan men een ander karakter naar voor brengen (in schijn )
. . .. Zo zoeken veel mensen hun eigen karakter te verbergen achter een masker om zich te verschonen . ".naar ziel en lichaam .. " en gaat men zich afvragen "Wie is eigenlijk Wie " waar komen al die expressies van daan ? ik heb er een paar gezocht zie na het oog en de snavel
Onze wereld is een wreede wereld , die iedere dag zijn trageties schrijft . neen hij stoptnog niet . . moeilijk is het soms om u recht te houden in de storm van iedere dag . . . . wij moeten weg uit de spiraal van neergedruktheid even er uit . . . daarom die moeilijke overgang met al weer nieuwe miserie ; van angst dood en vernieling en langs de andere zijde die helpende handen , van de help brigades , die mij de herinneringen van de oorlog weer voor ogen brengt toen ik als jonge rood kruis helper in de Oude God mee ongelukkigen van onder de puin haalde . . . Laten wij hopen dat deze acties de verstanhouding tussen de landen weer wat dichter bij mekaar brengen in plaats van dat onophoudelijk politiek gekiebel . . . Weldra beleven wij weer een nieuwe periode . . .de "dollen " aller landen vereenigd u !!!!!!!! en vlieg er weldra in . . . deze gelukkige heeft al zijn benoeming Ha ! Ha ! Ja ik verschrok er van "ne vroege Pasen " zeggen de mensen al op 31 maart en men voelt het, de gekken komen al in beweging leute en plezier en ze vliegen er in . . . de maskers komen boven . . . . .maar op het gemakske zulle . . .hopenlijk vinden wij weer mooie beeldjes, snoetjes . .en troost .
Maar ook de vragende blikken zijn mooi en mag men niet verbergen ; geen masker kan de echtheid en uitstraling van liefde ? schoonheid of verdriet verbergen
hoe mooi een masker ook is ,
nooit zal het, de gedachte weg duwen van wat er achter zou verborgen zitten . . . .
Meer malen heeeft men ons mislijd , heeft men ons beet gehad , weinig heeft men ons de waarheid getoond . . Zo moet ik met deze badzijde mij een masker op zetten , want in mijn binneste heb ik het moeilijk om het opgedrongen leed , lijden en frustatie in deze wereld te verbergen . achter schoonheid en maskers . . . . .
De laatste dagen was de tijd aan de computer min . had even een afspraak in het ziekenhuis voor een spoedingreep .een in wendige bloeding , maar Peter is terug om de draad terug op te nemen .daarom hangen wij zo wat aan de slappe kant . aan de slappe kant van inspiratie zowat als hetweer de ene dag verwachten we wat naar een winters romantisch tafereel met sneeuw , en dan is het weer zo een mistig vuil snertweer de andere dag één zonnestraal die dan u dan weer naar buiten lokt om te zien naar de goud geel en blauwe crocussen die de tuin moeten omtoveren dan hoort het zachte tsjirpend frazelen van de vogeltjes , die de romantiek nog opvoeren naar Valentin overal verschijnen de rode en gouden hartjes , als of het maar één maal per jaar valentin is ? ? ? ? lief zijn voor mekaar , mekaar eens knuffelen , een bloemetje schenken . . . . dat moest men meer doen . . . . honderd keer dan zou de zon veel meer schijnen , al is het dan niet buiten , dan toch in de harten . . . .
Gisteren was het een klein roodborstje en 
We gaan eens 
hoe mooi een masker ook is ,
