Advent . . . start voor de grote feesten van licht en vrede wensen!. ...met de horn wordt het feest geopend
De eerste kaars wordt ontstoken
Alles wijst er op ; en hoopt op de bootschap van
Het "Christkind "
De boodschap van een kind aan de wereld
begrip voor mekaar ,
We zouden het moeten uitwerken dat deze weken voor het licht , tot een feest . . . worden beleefd door alle mensen van ieder idiologie , of godsdienst
van kleur of stand , als een feest dat ons allen tot nadenken stemt en tot het begrip "VREDE " brengt ; door ieder gevraagd . . . . .
Wij gaan deze weken samen beleven ,kom doe mee . .zeg het voort en geef de vlam van uw kaars aan uw gebuur .het zal de uwe niet doven maar meer licht brengen . doe mee !
. . . . Ik had het geluk ? als men het zo mag noemen , verschillende malen te worden geconfronteerd , met de honger in de wereld , van Mexico , Nepal , India , Azie . . . . Eens op stap met een Boedistise monik , werd ik de neus gedrukt op de verdrukking der armen ; de uitbuiting der kinderen , die verstoken achter weefgetouwen nog op de schoot van hun moeder , tapijten moesten kammen in stof en ellende , hoe jong kindmeisje van een jaar of acht met haar zusje op de rug gebonden een karretje zwaar beladen met hout voor trok , hoe drie kleinen aan het zelfde kommetje rijst "smulden " op de grond tussen de poten van een heilige koe . . . . ik zag hoe een oud vrouwtje , en die zijn er , naar het monniken bedelhuis kwam om een portie rijst . . . . de prijs een lotus bloem om het beeld; van het Boedabeeld te eren , en toch moest zij niet dank u zeggen want zij had haar offer gebracht een wilde bloem uit de beek en was gelukkig want zij die geven moeten dank u zeggen . . . dat zij kunnen geven . . . . raar maar waar en mooi het te mogen hervaren , wij moeten dankbaar zijn dat wij kunnen geven . . . . .handen die vragen en handen die geven zijn één beeld in onze ontspoorde wereld van vandaag . armoede , , , . .
in wit en zwart en in kleuren , om ieder wat te geven
ik heb zelfs mijn klompen al klaar en speciaal in de verf gezet , kijk maar eens even mee , nog enkele dagen . . . . en doet of u het tof vind ? ? en maak de kleine gelukkig :
Ze zijn zo mooi . . . de "pin ups " ja maar veel mooier zijn de spiegel rimpels van het leven , ieder rimpel verteld een geschiedenis hebt u ze al eens bekeken ? we gaan deze week eens zien naar de tijd van toen . . . . en vergelijken . . .
Waarom ? ? ? ? ? ? vinden wij zo weinig foto van lachende oudjes ? ? ? ? ? waarom zien ze zo treurig ? waarom die strakke blik in hun ogen ? het zijn vragen die me pijn doen . . . . maken wij geen gebruik van die gerimpelde gezichten om ons af te schrikken van zelf oud te worden , af te takelen en hulpeloos . . .. en zo ging ik op zoek naar een lachende Bompa . . .. en ik vond hem schol ! !
"bompa " een gloei wijntje is niet te versmaden ? ? ? weeral een beter vooruitzicht . . . . de kerstmarkten nog een weinig geduld ze komen er aan . ..
Oudjes zijn zoals de natuur hen heeft gemaakt en veel kwamen tot rust en genoten van hun pijpje , of hun "pruim " tabak , nu mag dat alles niet meer , dat is ongezond . . . . een goei pint of een " witteke " waren een deel van hun dieet en het geheim om oud te worden . . .we proberen het ook uit mischien lukt het ook . .en worden wij wel. . 100. .. jaar . ..
In afwachting : iets wat ik aan " den lijve " ondervind ?
In deze periode onder vind ik dat er drie periodes zijn in het leven van een man ? ? ? ?
1 Wanneer ge zelf gelooft in Sinter Klaas
2 Wanneer ge niet meer gelooft in Sinter Klaas
en 3 Wanneer ge meer en meer op Sinter Klaas gaat gelijken ! ! ! en daar ben ik ongeveer aangekomen , des ondanks houd ik van deze tijd , de gespannen sfeer , . . . dan toch voor de allerkleinsten , alhoewel dat de groten er ook nog in geloven . . . . spijtig dat wij zo vlug groot zijn geworden
Zij schreven 1914-18 Wij blijven nog even in de tijd van toen . . . in mijn oude documenten vond ik nog een schrijfboek u hebt ze mischien ook nog gekent zo een met lijntjes en een zwart "couvert" het heeft toebehoord aan een pater brankardier aan het yzerfront , ze zijn origeneel van Eerwaarde pater Frederick Willems , in de stijl van toen en de schrijfwijze van 1900, de drie gedichtjes geven een dankwoord aan Nederland
het tweede overhet Vlaamse denken aan den Yzer "Mijn Wil " het derde is een afscheid brief van een vriend Louis Vandenwijngaverd
Waarin hij zijn gevoelens weergeeft als in het verre dorp het bericht aan komt Mischien een beetje nostralgie van mij maar toch geeft het een beetje van die tijd " bachten de schreve . . .
Broeders .........zij streden ook voor onze vrede ! ! vandaag gedenken wij de wapen stilstand van de grote oorlog nu 100 jaar . geleden en nog voelen wij het leed want het woord