schuifelen naar gisterenals voeten enkel nog naar vroeger willengedachten gefilterd door de tijdjonger worden dan het hedendan weet je ...dat tijd nog slechts een lege ruimte is gevuld met oud verlangen Pp
vers geschreven sneeuween wit gedichtviel zomaar uit de luchtik greep ernaarin volle vluchtmet open woordennu dwarrelenkinderliedjes uit mijn hoofdze zijn nog niet genezenvan hun verloren droom
MozartZij speelthaar heimwee stukop MozartEine kleine Nachtmusikvan groot verdrietmaar nu en danverlangt zij naar een minnaar zonder noteneen viriele dirigent met z'n orkestvan instrumenten en hun tedere geweldeerst wat parlando ma non troppoals hij haar prelude speeltprevelt zij piano, pianissimo en dan crescendo ... forte tot zij zich verliestin alle staten onder de maten van de partituurik hoor nueen ingeslapen interludiumvan wat vermoeide notenmorgenspeelt zij weer Mozartin haar hart Pp
MozartZij speelthaar heimwee stukop MozartEine kleine Nachtmusikvan groot verdrietmaar nu en danverlangt zij naar een minnaar zonder noteneen viriele dirigent met z'n orkestvan instrumenten en hun tedere geweldeerst wat parlando ma non troppoals hij haar prelude speeltprevelt zij piano, pianissimo en dan crescendo ... forte tot zij zich verliestin alle staten onder de maten van de partituurik hoor nueen ingeslapen interludiumvan wat vermoeide notenmorgenspeelt zij weer Mozartin haar hart
Pp
NobelprijsLiefste, als een boek op de indexlig jij opengeslagenop onbeslapen pagina'swakker wordenmet woorden in je handenen voelenmet vingers verlangenom jou te lezentwee blanke boekenom te strelendie zachte nobelprijzenvan jou
Les Vieux AmantsEt plus le temps nous fait cortègeEt plus le temps nous fait tourmentMais n'est-ce pas le pire piègeQue vivre en paix pour des amantsJacques Brel Blauwe GauloisesHoe ik jouw zwijgenuit de kamer filterals rook van een opgebrande sigaretgemorste as van verdwenen woordennog even zichtbaar omgezettot grijze restjes walmvan uitgedoofd verdriethet zuigen aan een stukje nietshet pakje leven is verkreukeld leegniets van wat er overbleefblijft aan mijn lippen plakkenhoevele sigaretten langverbrandde onze liefdePp
Les Vieux AmantsEt plus le temps nous fait cortègeEt plus le temps nous fait tourmentMais n'est-ce pas le pire piègeQue vivre en paix pour des amantsJacques Brel
Blauwe GauloisesHoe ik jouw zwijgenuit de kamer filterals rook van een opgebrande sigaretgemorste as van verdwenen woordennog even zichtbaar omgezettot grijze restjes walmvan uitgedoofd verdriethet zuigen aan een stukje nietshet pakje leven is verkreukeld leegniets van wat er overbleefblijft aan mijn lippen plakkenhoevele sigaretten langverbrandde onze liefdePp
Ik tel met je meeIk luister naar de koeltevan de hoop in je harten schrijf gele narcissenop het aanrecht van je huidhet regent in je ogenen je vingers worden natje kookt verdrietop het vuur van het verledende borden blijven leeggevuld met nietsonwennige handen scheidenvertrouwen in trouw en ver verdelen morgen en gisterenvan één tot twee apart geleefde lichamenik tel met je mee
