Daarom De filosoofzoekt naar het waarommaar weigert dat te vinden want antwoordenschuiven opals een horizonPp
Daarom
De filosoofzoekt naar het waarommaar weigert dat te vinden
want antwoordenschuiven opals een horizonPp
En zij sprak blondhaar harenwiegden wit als wolkenboven de blauwe hemelvan haar ogen haar dijen zachtgehuld in linnenvan wuivend vlas rondom de glooiingvan haar lichaam neergestreken in het grasen op haar naakte rugeen open boek twee vleugelsom te dromen en mijn leeslintdat verlorentussen het korenvan haar handen lag Pp Als eerbetoon aan de fotograaf cfr cover deze week De Standaard der Letteren
En zij sprak blondhaar harenwiegden wit als wolkenboven de blauwe hemelvan haar ogen
haar dijen zachtgehuld in linnenvan wuivend vlas rondom de glooiingvan haar lichaam neergestreken in het grasen op haar naakte rugeen open boek
twee vleugelsom te dromen
en mijn leeslintdat verlorentussen het korenvan haar handen lag
Pp
Als eerbetoon aan de fotograaf cfr cover deze week De Standaard der Letteren
God onder de sneeuwGisteren heb ik God gezienHij lag besneeuwd te slapenonder het vel van zijn gewelf En woorden van mensenschreven op zijn huidde tijd vol poëzie Zijn Woord scheen door de luchtin mensentaal gekneed door mensenhandenlanden van verwondering getekend op muziek Graag had ik geloofdwat Hij mij wilde zeggenmaar letters braken zonder licht En buiten hing de lucht te klagenvan grijs verdriet over daken en dagenPp
God onder de sneeuwGisteren heb ik God gezienHij lag besneeuwd te slapenonder het vel van zijn gewelf
En woorden van mensenschreven op zijn huidde tijd vol poëzie
Zijn Woord scheen door de luchtin mensentaal gekneed door mensenhandenlanden van verwondering getekend op muziek
Graag had ik geloofdwat Hij mij wilde zeggenmaar letters braken zonder licht
En buiten hing de lucht te klagenvan grijs verdriet over daken en dagenPp
Zout op je ziel En het zout van je tranenop het rood van je lippen en het blauw van je zwijgenik wil het bewaren met gesloten letters het vloeien van je vragenen de traagheid van je dagen zal ik verzamelenop de huid van je verdriet Pp
Zout op je ziel
En het zout van je tranenop het rood van je lippen
en het blauw van je zwijgenik wil het bewaren met gesloten letters
het vloeien van je vragenen de traagheid van je dagen
zal ik verzamelenop de huid van je verdriet
Over ongeschreven stranden En de meeuwenmeeuwden verderze schreven schreeuwenover velden en langs rivierendroomden ze van zeevan wel en weehet klotsen van hun lot langs mosselbankenlanden van duikenzweven, draaien, kerenen steeds weer zeeën ongeschreven eeuwenwintermeeuwenPp
Over ongeschreven stranden
En de meeuwenmeeuwden verderze schreven schreeuwenover velden
en langs rivierendroomden ze van zeevan wel en weehet klotsen van hun lot
langs mosselbankenlanden van duikenzweven, draaien, kerenen steeds weer zeeën
ongeschreven eeuwenwintermeeuwenPp
Tussen haakjes Kleed me niet uittot op de puntenen de komma's.Lees mijzoals jezelfen het levenmet een leeslinttussen je gedachten.Schrijf mij en jousamen in één zin.Kunnen wij meer verlangendan beidentussen haakjes?En niemanddie ze opent.Jij en iklabiele lettersverdwenen in de vijversvan virtuele ogen.Witblijfteenzaamachter.Pp Papier is net zoals de dichter, eenzaam zonder de liefde van letters
Tussen haakjes
Kleed me niet uittot op de puntenen de komma's.Lees mijzoals jezelfen het levenmet een leeslinttussen je gedachten.Schrijf mij en jousamen in één zin.Kunnen wij meer verlangendan beidentussen haakjes?En niemanddie ze opent.Jij en iklabiele lettersverdwenen in de vijversvan virtuele ogen.Witblijfteenzaamachter.Pp
Papier is net zoals de dichter, eenzaam zonder de liefde van letters
No passaran Zoals een boek soms kreunt onder het gewichtvan woorden. Zo sluipt somberte rondin de geheime kamersvan hun hoofd. Filosofen gebogenonder hun vragen. Over alpha en omega. Verdwaald in verwarringverwijderen ze de hypothetische Goduit hun conclusies. Om zichzelf te promoverentot het epicentrumvan de wereld. Cerebrale afgoden. Hun navel verlicht dogma's tot axioma's.Geloven wordt weten. Geen twijfel toegelatenbinnen de schutskring van hun stellingen. Oorlog tussen denkers.Hun barricades oninneembaar troosteloos verloren. Pp
No passaran
Zoals een boek soms kreunt onder het gewichtvan woorden.
Zo sluipt somberte rondin de geheime kamersvan hun hoofd.
Filosofen gebogenonder hun vragen. Over alpha en omega.
Verdwaald in verwarringverwijderen ze de hypothetische Goduit hun conclusies.
Om zichzelf te promoverentot het epicentrumvan de wereld. Cerebrale afgoden.
Hun navel verlicht dogma's tot axioma's.Geloven wordt weten.
Geen twijfel toegelatenbinnen de schutskring van hun stellingen.
Oorlog tussen denkers.Hun barricades oninneembaar troosteloos verloren.
Mots perdus Soms ligt ze lui te slapen in m'n hoofd,de luiken dichtgetimmerd.Dan ben ik dichter, dichter bij haar. Ik wek haar niet. Zo duurt verlangen langer.Want telkens als ik haar straat oversteekword ik banger, vrees dat ik haar plots verlies aan 'n Franse zanger of 'n schrijver die haar veel beloven:hete nachten, maanlicht en wat rode rozenterwijl ik haar slechts één woord aanbied.Pp
Mots perdus
Soms ligt ze lui te slapen in m'n hoofd,de luiken dichtgetimmerd.Dan ben ik dichter, dichter bij haar.
Ik wek haar niet. Zo duurt verlangen langer.Want telkens als ik haar straat oversteekword ik banger, vrees dat ik haar plots verlies
aan 'n Franse zanger of 'n schrijver die haar veel beloven:hete nachten, maanlicht en wat rode rozenterwijl ik haar slechts één woord aanbied.Pp
Laat alle deuren op een kier. Er is iets mis met dat boek.Een tochtige titel. Corpulente cover. En overvloedig sober. Binnenin elk blad gevuld.Zwart van woorden. Een échte Nolens.Met een overschotje wit. Hij ligt gebonden in m'n handen.Zwaar van zinnen.Te likken aan mijn ogen. Maar in alle vroegte blijft het frêle gemis.Verstrengeld in m'n vingers.Ze zoeken naar wat er toch niet is. Hoe kan een lezer deze dikke dichterin al zijn schoonheid volgen?Geen handwijzer voor de helse tocht. Zonder leeslint ben ik nergens.En toch, al lezend,steeds weer ergens. uvi
Laat alle deuren op een kier.
Er is iets mis met dat boek.Een tochtige titel. Corpulente cover. En overvloedig sober.
Binnenin elk blad gevuld.Zwart van woorden. Een échte Nolens.Met een overschotje wit.
Hij ligt gebonden in m'n handen.Zwaar van zinnen.Te likken aan mijn ogen.
Maar in alle vroegte blijft het frêle gemis.Verstrengeld in m'n vingers.Ze zoeken naar wat er toch niet is.
Hoe kan een lezer deze dikke dichterin al zijn schoonheid volgen?Geen handwijzer voor de helse tocht.
Zonder leeslint ben ik nergens.En toch, al lezend,steeds weer ergens.
uvi