Oud papier


Woorden ritselen door mijn handen.
Dames en heren van alle standen.
Mijn God, ik word er lyrisch van.

Op een minuscuul papiertje,
schrijf ik een miniatuurtje.
Ik bewaar het voor jou.

Jij bent mijn lezer.
Ik zoek jou. Tracht je te verleiden.
Met je ogen open. Als handen.

Lege palmen. Ik wil ze vullen.
Met mijn woorden.
Ze zijn nu van jou.

Lees ze met voorzichtige verbeelding.
En leg ze nadien bij het oud papier.
In je hoofd. Tussen wat vergeeld leesplezier.






Pp

Partituur voor een partizane



jouw schaduw
laat ik
onaangeroerd

doch je warmte
schilder ik als een zomer
op mijn rusteloos behang

jouw blikken
bewaar ik
in de koelte van mijn ogen

en je vingers
strooi ik als toetsen
over een piano

je voeten
loop ik achterna
in verdwenen sporen

en je handen
draag ik als kralen
rondom mijn hals

maar je stem
leg ik te slapen
in het graf van mijn woorden












Pp





Egidius, waer bestu bleven?
Mi lanct na di, gheselle mijn.
Du coors die doot, du liets mi tleven!