Zal ik

    het licht vangen
    voor je dode ogen

    en de stilte van de avond
    tot aan je oren dragen

    een zucht van de wind
    op je lippen laten sterven

    en het rood van de horizon
    doorheen je haren verven

    zal ik

    ademloos luisteren
    naar je laatste adem

    en hem bewaren
    voor later

    als herinneringen
    verdwalen

    in oude dagen
    van nieuw verlangen

    zal ik ...

 

 

Het bezette land


Huid als grens. Tastbaar overschreden.
Geboeide stilte. Gedachten verlaten het zwijgen.
Het ledikant luistert. Het bed geeft zich over.
Helft en wederhelft. Eén teder territorium.


Hoofd bakent imaginaire grenzen.
Vingers worden woorden. Ze strelen je lichaam.
Van papier. Ik schrijf tederheid op je witte vlakte.
Ik ben je immigrant. Gastarbeider van de liefde.


Je weent verleden.
Verdriet dat je achterliet.
Je emigreerde.


Pp

 

Stilleven

 

Ochtend. Kruimels licht laat hij vallen.
Op het tafellaken ligt de morgen.
Boterhammen. Confituur en kaas.
Het beleg van een Belg.

De dag twijfelt.
Hij tuurt over de komende uren.
Als een herder over zijn kudde.
Schapen. Ze staren naar later.

Eerst nog wat woorden vergaren.
Om daarin het leven toe te laten.
Plagiaat op papier.
Om het zo te bewaren.

 

Pp

 

 

Verloren vrouw

 

de vrouw
is weg gewaaid
tot in haar wit verleden

het zuiden van haar ziel
ligt blauw te blinken
op een kier

zij brak haar letters
bijna op de grepen
van het leven

en struikelt
nu op weg terug
langs beelden

reeds opaal vergeten
naar haar strand
van gerimpelde herinnering

een bange bruid
met troosteloos boeket
en ogen als een kind gesluierd

zo stapt zij blindelings
in de armen van de winter
haar zomer uit

 

Seizoensgebonden

 

Jij
smelt de lente
zoent de zomer
en wit de winter

maar mijn herfst
wat doe je daar mee ...

 

Queeste

 

Waar is je stilte neergestreken?
Op het veld van je verwarde vingers,
tussen de dauw van je beloken ogen
of in de verte van je dromen?

Met vragen baken ik je zwijgen af
verleg de grens van mijn verlangen
naar gemis in lege handen
en zinnen zonder stem onuitgesproken lang.

Hoe kan ik je lichaam achterlaten
in lakens van herinnering
de warmte van je woorden horen
verloren tussen gisteren en morgen?



Pp