Rigor mortis 

En dan komen de eeuwige woorden.
Over de dood.
Het ritueel van de troost.

Het vocht in de ogen. Druppels verloren verdriet.
Handen verdwalen in de baan van hun gebaren.
Lichamen vertalen waar letters falen.

Nooit meer zorgen. Nooit meer morgen.
Altijd heden in het verleden.
Dat stilaan verrimpelt door het vergeten.

Verdriet dat verwelkt.
De doden blijven zo jong als ze sterven.
Jaren verjaren niet meer. De teller verdwenen.

Pp

Een aangename week toegewenst vanwege Amor Fati ! 

Vriendschap is zoals een bloem, als je ze niet op tijd water geeft verwelkt ze ook

Wie van zijn onwetendheid genezen wil, moet haar eerst opbiechten

Hoe langer men nog in vervoering kan geraken,

hoe langer men de veroudering kan uitstellen