Er zal nog veel werk zijn voor Somers en co om Verhofstadts Leugens en Dictaten op te volgen. Als alle VLD-ers buitenvliegen die bij de aanstaande gemeenteraadsverkiezingen onder een andere naam opkomen, dan is de ravage niet meer te overzien. Alle kandidaten van ONS zijn dus VLD-ers en moeten in de pers vernemen dat ze buiten vliegen zonder dat ze maar kennis kregen van het probleem, om maar niet te spreken over enige mogelijkheid tot verdediging. VLD maakt dus de D in zijn partijnaam waar : Dictatuur. V van Verhofstadt staat al lang niet meer voor Vlaams, zelf niet voor een buitenstaander en de L van Leugens en bedrog horen we regelmatig. Waar is de tijd dat de Liberalen nog opkwamen als Pest Voor Vlaanderen. Nu toont elke letter in VLD een betreurenswaardig aspect van waar ze voor staan!
Het fabeltje van de verschuiving van belasting op arbeid
Verhofstadt heeft de Van Thillo-persgroep, dit keer De Morgen, bereid gevonden om ongenuanceerd een gordijn op te hangen rond de noodzakelijke besparing van 4 miljard Euro om zijn begroting in evenwicht te houden. Het kon natuurlijk niet dat een maand na het vorige begrotingsconclaaf, dat één week duurde, Paars zou aankondigen dat er toen maar wat oplapwerk werd verricht en niet echt rekening werd gehouden met de economische toestand. Intussen groeit het tekort tot vier miljard Euro en horen we dat ook de Belgische Euro- norm inzake schuldafbouw niet wordt gehaald.
Verhofstadt haalt het Vivant-standpunt van multi-Euromiljonair Duchatelet van stal, dat een verschuiving wil van belasting op arbeid naar BTW-belasting op consumptie. Eerder werd dit plan al gekelderd als gewaagd, onrenderend en onrealistisch, zeker als het niet kadert in een Europees geheel. Maar onze wispelturige leiders kunnen natuurlijk niet wachten en vooral het plan kan andere duistere objectieven verdoezelen. Het moet ook een alternatief bieden voor de negatieve perceptie vanPaars, dat maar wat aanmoddert en weigert zijn democratische conclusies te trekken uit zijn desastreus beleid van schandalen. In de peilingen heeft amper nog 35 % van de Vlamingen vertrouwen in de Paarse partijen. Verhofstadts partij kennen we alleen nog van Leugens en Dictaten.
Het plan zelf wil een belasting op arbeid verminderen, maar tegelijk de gezinnen meer belasten op hun aankopen. De belastingen op arbeid(ers) bedragen inderdaad 55 % van de totale fiscale ontvangsten. Maar die dan afschuiven op de consumptie zorgt voor andere nog niet ingecalculeerde problemen, wat voor wispelturig Paars uiteraard geen probleem is omdat bij ons federaal Paars ministerclubje eigenbelang altijd op de eerste plaats stond. De BTW op consumptiegoederen is in ons land al beduidend hoger dan in de buurlanden. Ook economisch is het niet verantwoord omdat het consumentenvertrouwen nu al op een dieptepunt staat.
Bovendien moet de operatie ook 4 miljard nieuwe inkomsten opbrengen op de begroting tijdelijk weer op de sporen te zetten. Waarom niet sleutelen aan de inkomsten uit vermogens ?Het belastingssysteem is sedert 2000 al veel minder een stelsel naar draagkracht en vermogen sedert de afschaffing van de hoogste belastingsschalen, fiscale amnestie en een afbouw van de belastingsinspectie op fiscale fraude. De belastingen op het vermogen (successierechten, registratierecthen en schenkingsrechten) samen met de roerende en onroerende voorheffing en de personenbelasting op kapitaalinkomsten gedroegen in 1997 maar 9,2 % en zijn ondertussen nog gedaald.
De verschuiving van lasten op arbeid naar BTW en accijnzen zal ook haar effect op de index niet missen.. Daardoor zullen de lonen weer gaan stijgen en wordt het een vestzak-broekzakoperatie. Of misschien gaat onze Numero Uno nog verder en schaft hij ook de automatische indexering af. De prioriteit moet een algemene verlaging van de fiscale druk blijven en niet het verschuiven van de belastingen, dit keer niet naar lagere besturen, maar naar BTW en minder controleerbare ingrepen. Zouden Verhofstadt en co eens eindelijk kunnen een beleid voeren dat de economie en de welvaart echt dient in de plaats van te pas en onpas met nieuwe belastingsballonnen op de proppen te komen. Stop met al uw arrogantie of wispelturigheid en laat de kiezer de kans om te zeggen wat ze denkt van al die fabeltjes.
België telt zowat 61.700 Euromiljonairs en daarvoor is de waarde van hun hoofdverblijfplaats niet meegerekend. Dat aantal is vorig jaar met 6,6 % toegenomen. De Belgische bevolking is dat jaar ook 2 % armer geworden. Eind 2003 stonden 73.228 huishoudens op de wachtlijsten voor een sociale woning. Er werden dat jaar 2.484 huishoudens volledig afgesloten van elektriciteit en 1.578 van aardgas en dat terwijl de liberalisering van de energiemarkt het allemaal zoveel goedkoper ging maken. Meer dan de helft van alle uitkeringsgerechtigde volledig werklozen heeft een diploma dat niet hoger is dan lager secundair onderwijs. Werkloos zijn, houdt een sterk verhoogd armoederisico in. 32 % van de werklozen valt onder de armoedegrens, tegenover 3 % van degenen die werk hebben. Sinds 1999 steeg het aantal niet-beschermde personen in de ziekteverzekering met 46 %. In 2003 ging het om 163.000 mensen. Dank u, Paars. De afschaffing in 2000 van de hoogste belastingsschalen voor de Euromiljonairs en tegelijk op de laagste inkomens nog extra besparen was dus schandalig, wraakroepend. In tien jaar nam het aantal behoeftigen dat aanklopte bij de voedselbanken toe met 70 %. In 2003 moesten 100.000 mensen een beroep doen op de voedselbanken.
De federale regering Verhofstadt en minister Reynders in het bijzonder blijft aanmodderen met de jaarlijkse belastingsaangifte.Ik begrijp dat alles wat met het correct innen van belastingen moeilijk ligt voor Paars, dat in verband met het thema alleen maar bezig wil zijn om de publieke opinie wijs te maken dat ze belastingverlaging wil doorvoeren.Het stiefmoederlijk behandelen van de belastingsdiensten of zelfs een tegenwerken hoort daar blijkbaar bij.Fraudeurs, witteboordcriminelen en dergelijke belastingontduikers kunnen zich geen betere partners indenken om hun praktijken ongestoord te kunnen uitvoeren.Ze krijgen daar nog allerlei gunstmaatregelen zoals fiscale amnestie en onmogelijkheid van inspecties bovenop.
Wil Reynders nu met zijn starheid omtrent uitstel voor het indienen van de belastingsaangifte de schone schijn opzetten voor een desastreus beleid. De laatste jaren is de indieningsdatum steeds moeten uitgesteld worden wegens problemen bij zijn diensten en die zijn geenszins opgelost.Tot begin deze maand was hij er nog altijd niet in geslaagd om zijn elektronisch aangiftesysteem TAX-on-web zonder problemen te laten werken. Alle waarnemers, met de Paarse goed-nieuws show als enige uitzondering, zijn het erover eens dat het dit jaar ingevoerde zogezegde vereenvoudigde belastingformulier allesbehalve klantvriendelijk is. Ook Test-Aankoop vindt het invullen van de papieren ingewikkeld en zowel vormelijk als inhoudelijk allesbehalve vereenvoudigd.
Er is volgens de consumentenorganisatie nood aan een snelle oplossing zodat de gewone consument de tijd zou krijgen om zijn aangifteformulier correct en accuraat in te vullen. De organisatie wijst erop dat de aangifteformulieren dit jaar vrij laat bij de mensen zijn toegekomen. Mensen die een boekhouder inschakelen krijgen bovendien drie maanden langer tijd voor hun belastingaangifte.
Ook met de afrekening loopt het fout. Dit jaar is het aantal fouten opvallend hoger dan voordien, melden belastingconsulenten. Zowel kleine als grote boekhoud- en accountantskantoren spreken van 'een rampscenario'. Mensen die een belastingconsulent in de arm nemen, hebben geluk. Anderen beseffen vaak niet eens dat ze een verkeerde afrekening ontvingen.
Europa heeft nood aan beperkte, welomschreven reflectieperiode
Jean-Luc Dehaene blijft een echte staatsman. Als alle politieke leiders ondanks het duidelijk neen-signaal maar blijven doordrammen over het ongelijk van de kiezers of zoals De Gucht de schuld ook steken op een gebrekkige campagne, trekt Dehaene daaruit al de democratische conclusie dat de Europese bonzen beter in eigen keuken kijken. Europa heeft nood aan een beperkte, welomschreven reflectieperiode, noemt hij dat. En ik meen dat ook de meerderheid van Frankrijk, Nederland en ons land achter die conclusie kan staan. Dehaene komt er inderdaad ook eerlijk voor uit dat ook België in een referendum NEEN zou stemmen op de vraag over de Europese grondwet.
De grote kloof tussen de elite en de burger bij ons illustreert zich duidelijk in het gebrek aan populariteit van de huidige federale meerderheid (nog amper 35 % van de bevolking). Dat zou zeker zijn weerslag hebben gehad bij een referendum. Maar dat heeft inderdaad niet veel te maken met de vraag over het Europees grondwettelijk verdrag. Ook veel neen-stemmers zijn akkoord dat onze toekomst ligt in een Europese samenwerking en dat het grondwettelijk verdrag daarbij een antwoord kan bieden voor een doorzichtige en veilige organisatie.
Dat ge met een ja-of-neen-referendum de waarde van de grondwet niet kunt beoordelen, was Dehaene en andere realisten al voordien duidelijk. Maar de arrogante elite-politici dachten dat ze de publieke opinie wel in handen hadden, veeleer dan hun gespeelde bekommernis naar transparantie of democratische inspraak. Met concrete vragen als :,,Ben je akkoord dat Europa meer doet in de strijd tegen de grensoverschrijdende misdaad?'' of ,,Is er meer gezamenlijk buitenlands beleid nodig?'' of: ,,Moeten de economische hervormingen gezamenlijk aangepakt worden?'' kon de discussie misschien meer geconcentreerd worden rond het Europese project.
Dat Jean-Luc Dehaene, de ondervoorzitter van de Conventie die de ontwerptekst van het verdrag opstelde, zegt dat er minstens moet worden nagedacht over de verdere uitbreiding van de Unie bewijst dat zijn voelhorens bij de basis nog altijd werken en hij daar rekening wil blijven mee houden. En voor wie het gebeuren langs de zijlijn volgt, moet toch ook hebben opgemerkt dat het ratificatie-proces van het grondwettelijk verdrag na het afblazen van het referendum in Groot-Brittanië en de aarzeling in andere Europese staten levenloos is geworden. Voor Dehaene is er minstens een moment van reflectie nodig. Men moet minstens de vraag durven stellen hoe het nu verder moet.
Dehaene : De ratificatie moet gedurende een afgesproken periode, bijvoorbeeld een jaar, opgeschort worden om een open reflectie te organiseren. De uitkomst daarvan moet volledig open zijn. Maar het mag in geen geval een reflectie worden in het luchtledige. Ze moet duidelijk beperkt zijn in de tijd, met een vast tijdstip om conclusies te trekken. Alle partijen moeten daarbij betrokken worden, zowel de nationale parlementen en het Europees Parlement als de regeringen en de Commissie. We moeten een methode vinden om eruit te geraken. Ik zeg niet vooraf of er een nieuwe Conventie moet komen. Ik weet het niet. Laat ons erover nadenken.
Steeds meer Belgische miljonairs, maar ook toenemende ellende
Het aantal Belgische particulieren die beschikken over een vermogen van van minstens een miljoen dollar, zonder daarbij de waarde van hun hoofdverblijfplaats mee te rekenen, is in 2004 gestegen met 6,6 procent. De stijging van het aantal Belgische miljonairs zou volgens de beurskrant l'Echo onder meer te danken zijn aan de fiscale amnestie, waardoor "verdwenen" geld terug is komen bovendrijven. In totaal zijn er 61.700 Belgen die minstens een miljoen dollar bezitten, zo blijkt uit een studie van Merill Lynch en Capgemini over de evolutie van de rijkdom in de wereld.
Ter vergelijking, in Europa steeg het aantal miljonairs in 2004 slechts met 4,1 procent, met uitzondering van Spanje en Groot-Brittannië, waar er een toename was van respectievelijk 8,7 procent en 8,9 procent dankzij de immobiliënmarkt in Spanje en dankzij een aantrekkelijk fiscaal profiel in Groot-Brittannië.
Ook in België is het dus goed voor Euro-miljonairs. De verwachting is dat het aantal miljonairs alleen nog maar zal stijgen. De meeste miljonairs in ons land zijn ondernemers, gevolgd door topmagistraten, managers en topchirurgen. Daar hebben we niet direct problemen mee. Wel met het gunstig klimaat, dat hier in België de laatste jaren is geschapen voor deze topklasse. Denken we maar aan het bewust laten ineenstuiken van de controle op fiscale fraude, witteboordcriminaliteit en andere hobbys van deze topklasse. Daar is ook de afbraak van het belastingssysteem naar draagkracht en vermogen, waarvan de afschaffing van de hoogste belastingsschalen een opvallende getuige is.
Bovendien is de belastingsdienst in ons land de laatste jaren door Paars zodanig tegengewerkt en bewust stiefmoederlijk behandeld dat uiteindelijk alleen nog bij de werknemers de rekening klopt. Vooral wraakroepend daarbij is dat Verhofstadt en co veel minder te vinden zijn om evenveel aandacht en vooral solidariteit te geven voor de miljoenen anderen die wegens werkloosheid, ziekte, ongeluk dat ze niet rijk geboren zijn, problemen hebben om rond te komen of een leefbaar bestaan te leiden. Het is duidelijk niet rechtvaardig als de miljonairs bijkomend nog moeten genieten van tal van fiscale voordelen, terwijl de door omstandigheden in moeilijkheden geraakte buren nog zoveel mogelijk moeten inleveren.
Ander cijfer is dat België in een jaar 2% armer wordt. De conclusie kan iedereen maken : de rijken worden rijker, maar globaal worden we armer. Snapt u het ? Ook bij de Paarse belastingsverminderingen geldt hetzelfde scenario : Enkel de Euromiljonairs betalen beduidend minder, maar de globale belastingsdruk is gestegen. Wie betaalt die verhoogde belastingsdruk dan ? ...
Hoeft eigenlijk geen commentaar ! De invulling van de letters in VLD staan steeds meer voor 'Verhofstadt', 'Leugens' en 'Domme uitspraken of partijDictatuur'.
Citaat uit Nederland : DEN HAAG - Het kabinet vindt de manier waarop de Belgische minister van Buitenlandse Zaken De Gucht zich over premier Balkenende heeft uitgelaten, onacceptabel. Minister Bot van Buitenlandse Zaken zal maandag de Belgische ambassadeur ontbieden voor opheldering. De Rijksvoorlichtingsdienst heeft dat zaterdag gezegd.
De Gucht noemde in een interview met de Vlaamse krant Het Laatste Nieuws Balkenende "een mix van Harry Potter en brave stijfburgerlijkheid, een man in wie ik geen spoortje charisma kan ontwaren".
De Gucht krijgt als minister van de Belgische minister wel een grotere wedde dan die van de Nederlandse minister-president, maar is hij daarom zoveel meer dat hij een staatsleider van een naburig en bevriend land zomaar mag beledigen en kleineren. Eigenlijk maakt dit nog eens duidelijk dat onze minister van Buitenlandse Zaken niet bekwaam is en te arrogant is om ons land te vertegenwoordigen in het buitenland.
Ontslag is de enige verontschuldiging voor dergelijke uitspraken. Het blijven ontkennen nadien en als de bandopname dan zijn uitspraken alleen maar kunnen bevestigen, zich nog altijd van geen schuld bewust zijn, maken hem onaanvaardbaar voor een ministerpost ! Onvoorstelbaar ! Nog maar eens een duidelijke voorbeeld van hoe de laatste 5 jaar de reputatie en de welvaart van ons land is te grabbel gegooid. Wat in tientallen jaren met hard werken is opgebouwd, wordt door de arrogantie van onze paarse excellenties in enkele jaren vernietigd.
En wie gelooft nog dat Verhofstadt en De Gucht in een referendum van de Belgische bevolking een Europese JA zouden bekomen hebben... Telkens onze Guynokio zijn burgers zou willen overtuigen, zou het Europese project een pak minder geloofwaardig overkomen tot er een meerderheid zou zijn om NEEN te zeggen. Neen, tegen die Paarse excellenties. Neen, tegen het liberale establishment. Een krachtig NEEN tegen onze Numero Uno, voor wie elke grondwet ondergeschikt is aan zijn onblusbare machtsdrang. Voor ons mag Verhofstadt zijn droom om President te worden van Europa. gewoon opbergen. Zijn ambitie, reisjes en geschenken om voorzitter te worden van de Europese Gemeenschap hebben België al genoeg belastingsgeld en bestuurstijd gekost.
Nederland zegt verpletterend NEEN aan Europees circus
De Nederlandse bevolking heeft zich massaal uitsgesproken tegen het nieuwe Europese grondwetsverdrag. Wie na het NON in Frankrijk nog kon twijfelen over de juiste intentie van de Europese basis, kan er nu niet naastkijken. Bij de man in de straat is er onvrede over wat daar in de Europese tempels beslist wordt. We krijgen steeds meer de indruk dat Europa een dekmantel is voor eigen profijt en er bovendien nog een liberaal beleid wordt uitgetekend dat nefast wordt voor de welvaart van de meerderheid van de bevolking bij ons. Uit de massale opkomst blijkt dat de mensen bijzonder sterk gemotiveerd waren om hun gedacht daarover eens tot uiting te brengen. Niettegenstaande de grote meerderheid van hun politieke volksvertegenwoordigers campagne voerden om van de Europese grondwet een sterk positief signaal te geven, hebben ze de politieke caste zonder twijfel hun eigen krachtig signaal meegegeven.
Wat Nederland is ook het ongenoegen over hun eigen politici zeker niet verdwenen. Tien jaar verpampering van Paars Kok-Balkestein blijft zijn sporen nalaten. Pim Fortuyn is wel vermoord, maar wat hij in Nederland heeft duidelijk gemaakt, blijft springlevend. De regeringen met Fortuyns erfgenamen en huidig roomsblauw van Balkenende hebben daar nog geen antwoord op gegeven. Bij dit referendum was de verdediging van zowel regeringszijde als bij de SP, de voornaamste oppositiepartij, ook onwennig-onhandig-onvoorbereid. De politici kunnen de mensen niet overtuigen met dit Europees beleid.
En wie gelooft wat de opiniepeilingen hier in België en Vlaanderen aangeven : België en Vlaanderen staat achter de Europese grondwet. Een referendum zou hier evenzeer een "NEEN" hebben opgeleverd. Daarvoor staan ook hier onze arrogante Paarse excellenties, die vanuit hun ivoren toren steeds ongeloofwaardiger overkomen. Hun beleid is één grote leugen. Ze zijn vooral bezig met hun persoonlijk postje, met hun partij, met hun profijt nu en in de toekomst. De overgrote meerderheid van de bevolking komt er bekaaid uit. Waar zijn onze rechtlijnige politieke leiders, die vooral bezig waren met de toekomstige welvaart van hun bevolking, die bezeten waren om hun mensen een menswaardig bestaan te geven en die dan ook overtuigend overkwamen als ze het Europese project verdedigden. Met Tindemans en andere leiders was het inderdaad anders!
Bijna 55 % van de Fransen hebben zondag in het referendum over de Europese grondwet NON gezegd tegen het huidige Europese project en tegen de politieke leiders van hun land. Zowel inhoudelijke als externe factoren hebben de stemming beïnvloed. De enthousiaste oproepen ter verdediging van de grondwet door president Chirac en de leiders van zowel de cerntrum-rechtse meerderheid als de socialistische oppositie hebben de Franse bevolking niet kunnen overtuigen van de voordelen van de grondwet (vb. eenvoudiger werking en een sterkere socio-economische macht) noch hun vrees kunnen weerleggen voor vermeende nadelige gevolgen van de grote Europese integratie met Oost-Europa (vb. Bolkestein-richtlijn).
De intense campagne heeft de ontevreden Fransen massaal naar de stembus gedreven om hun onbehagen weer te geven over de elitaire liberale establishment-politiek in Europaen het manklopende beleid van hun arrogante leiders in Parijs, die elke geloofwaardigheid hebben verloren. President Chirac heeft blijkbaar zijn rebelse landgenoten begrepen en gaf zondagavond vlug zijn nederlaag toe: Frankrijk heeft zich democratische uitgesproken. Ik neem acte van deze soevereine beslissing.Onze Belgische Verhofstadt, die de job van Europees president ambieert, verklaarde de neen stemmen dan weer typisch als een roep naar nog meer Europa
Het is duidelijk dat de Europese Unie met het NON vanmedestichter Frankrijk naar een crisis gaat.Daar kan woensdag nog Nederland bijkomen. Het was de bedoeling dat het verdrag tegen november 2006 zou goedgekeurd worden door alle 25 EU-landen.Momenteel hebben al tien lidstaten de grondwet goedgekeurd. In België is dat nog niet gebeurt maar er bestaat geen twijfel dat dit in orde komt. Voor de federale kamer en senaat is de stemming al achter de rug en nu volgen nog de vijf regionale parlementen (Vlaams, Brussels, Waals, Duits en Franstalige gemeenschap).
De wedden van onze politici : ministers en parlementairen
Laten we maar starten met te zeggen dat Robert Stevaert geen gouverneur is geworden om meer te kunnen verdienen.Een gouverneur in België verdient 72.400 . Het is een publiek geheim dat Steve S. als partijvoorzitter en Vlaams parlementslid een ministerwedde opstreek, naast royale presentatiekosten en bijkomende voordelen. Een gewone Belgische minister heeft een jaarsalaris van 178.921 (of7.217.655 BEF). Daarbij komen nog 2.519 vakantiegeld, 4.786 eindejaarspremie, 3.312 representatiekosten en 12.802 vergoeding voor huisvesting en nog wat kleinigheidjes. Het rekeningetje loopt dus op tot 202.340 of 8.162.375 BEF.
En dan spreken we nog maar van een gewone minister. De eerste minister en de vice-premiers verdienen nog stuk meer. Voor de eerste minister zou het startbedrag al 192.000 bedragen. Ze hebben er dus wel voor gezorgd dat ze daarbij nog mee profiteren van de afschaffing van de hoogste belastingsschalen. Als we een vergelijking maken van de jaarsalarissen van de Europese premiers, doet onze Belgische excellentie het helemaal niet slecht. Hij verdient 50 procent meer dan zijn Nederlandse ofFinse collega. en dubbel zoveel als zijn Spaanse collega.
Ministers hebben ook steeds een auto met chauffeur ter beschikking en een lucratieve visa-kaart, waarmee heel wat meer mag betaald worden dan bv. een nieuwe bril. Al is in het verleden wel eens opgetreden tegen een wilde braspartij in Parijs, die Chevalier toen zijn ministerpost kostte, de laatste vijf jaar bestaat blijkbaar geen beperking meer in het gebruik.Huidig gekend recordhouder is minister Dewael, die het presteerde om 3.390 (136.752 BEF) uit te geven in de Stucki (Bazel, Zwitserland). Het duurste etentje van Stevaert kostte maar 842 (34.000 BEF) in de Baguettes Impériales (Brussel, 1 Michelin-ster).
Een volksvertegenwoordiger of senator verdient jaarlijks 69.209 of 5.768 (232.691 BEF) per maand. Daar komt nog een niet belastbare onkostennota van 19.381 bij. Verder krijgt hij nog een eindejaarspremie van 2.020 en 5.307 vakantiegeld. 36 federale parlementsleden krijgen nog een supplement als bureauleden, voorzitter, vice-voorzitter, secretaris, groepsleider of questor. Al naargelang hun functie komt er 11 à 72 % bij hun basiswedde. Kamervoorzitter De Croo verdient zelfs nog iets meer dan de eerste minister.De democratie is onbetaalbaar, zegt hij dan.
Volledigheidshalve moeten we er bij vertellen dat alle partijen, ook het Vlaams Belang, dit systeem aanvaarden. Vermeld moet ook dat de parlementairen en de meeste ministers een deel (10 of meer %) van hun wedde afstaan aan de partij. Voor het Vlaams Belang is dat 15 % en het niet meer boven de eigen kiesdrempel geraakte Groen hield het bij 25 %.
De wedden van onze politici : burgemeester en schepenen
Zoeken naar de bezoldiging van onze politici is toch niet zo eenvoudig en zo openbaar als ik het me vooraf had voorgesteld. De zoekmachines op internet brengen me niet veel verder dan wetteksten van de nieuwe gemeentewet van 1999 en besluiten over verhogingen van vakantiegeld in 2002. Het valt op dat de openbaarheid van bestuur vooral geldt voor de gemeentemandatarissen, maar dat de wedden van onze toppolitici zoveel mogelijk uit de openbaarheid worden gehouden.
De wedde van de burgemeesters en schepenen is af te leiden uit Afdeling 5 van de nieuwe gemeentewet van 4 mei 1999 (BS 28-7-1999).Art. 19 van de gemeentewet zegt dat de wedden van de burgemeesters worden vastgesteld door toepassing van de opgenomen coëfficienten op het hoogste bedrag van de in art. 28 vastgestelde weddenschaal van de gemeentesecretaris van de betrokken gemeente. Het Art 28 is nog overgenomen uit de wet van 30-7-1994 en we werken met de wedden van de secretaris, die zijn gekoppeld aan spilindex138,01 uit 1990.
We komen dan tot volgende bedragen in oude BEF (met 22 weddeschalen van gemeenten met minder dan 300 inwoners tot deze boven 80.000 inwoners) :
1° gemeenten van 5.000 inwoners en minder :556.092 => 1.025.995
2° gemeenten van 5.001 tot 10.000 inwoners : 1.133.552 => 1.290.183
3° gemeenten van 10.001 tot 20.000 inw.: 1.479.004 => 1.584.403
4° gemeenten van 20.001 tot 50.000 inw.: 1.888.609 => 2.130.387
5° gemeenten van 50.001 tot 80.000 inw.: 2.498.554
6° gemeenten van meer dan 80.000 inw.: 3.012.120 => 3.247.043
Daarbij komen nog een eindejaarspremie en vakantiegeld. Deze bedragen worden door de koning vastgesteld en staan dus niet vermeld in de gemeentewet. De wedden van de schepenen worden vastgelegd op 60 % (gemeenten tot 50.000 inw.) of 75 % (grotere gemeenten) van die van de burgemeester. Ze gaan dus van 333.655 =>2.435.282 BEF
Bij al die bedragen moet zowat één derde bijgevoegd aan indexaanpassingen sedert 1990.
De burgemeester en schepenen mogen geen bijkomende verdiensten genieten ten laste van de gemeente, om welke reden of onder welke benaming ook (cf visakaarten Antwerpen en elders). Andere vergoedingen, wedden en presentiegelden voor andere politieke activiteiten naast hun mandaat (vb parlementslid) mag niet hoger zijn dan anderhalve maal het bedrag van de parlementaire vergoeding van de leden van de Kamer van Volksvertegenwoordigers en van de Senaat. Richtbedragen daarbij staan uiteraard niet in de gemeentewet.
De gewone Fransman wil een proteststem uitbrengen en tegen de Europese grondwet stemmen In elk geval geven de Fransen waar ik mee in contact ben gekomen de laatste maand me sterk de indruk dat het "neen" wordt, wat trouwens ook blijkt uit de opiniepeilingen. Momenteel geven die nog een heel nipte meerderheid voor "neen", maar mijn indruk is toch dat het verschil groter zal zijn. De Fransman is massaal aangetrokken om te gaan stemmen en dit keer zou het "neen" kamp - al is dit woord volgens mij slecht gekozen - er het meest voordeel uit kunnen halen. Als we het over een georganiseerd kamp moeten hebben, dan is dat overal in Europa toch het 'Ja' kamp, dat massaal en met veel middelen hun verondersteld kiesvee hebben opgeroepen om hen te volgen. Maar de mensen willen dit keer niet meer meestappen op de trein naar het onbekende.
De tegenstanders van de Europese grondwet kunnen hun visie niet altijd verbaal uitleggen, maar ze zijn evensterk overtuigd van hun gelijk als president Chirac, de partijleiders van de grootste partijen en andere ja-stemmers. Ik hoor dan ondermeer de richtlijn Bolkestein en de wellicht terechte vrees voor de nieuwe oosteuropese werknemers aan lager lonen. Ook het verlies van de Franse eigenheid, vrees voor vreemdelingen maar ook het terechte wantrouwen tegen hun politieke leiders en de Europese zelfverrijking spelen een rol. Het is dus meer dan een proteststem, wegens welig tierende politieke corruptie in Frankrijk en Europa.
Steve Stevaert heeft zichzelf benoemd tot gouverneur van Limburg in opvolging van Hilde Bertrand (CD&V). Hij droomde er al lang van om gouverneur te worden in zijn provincie en dit was een enige gelegenheid om zijn ambitie waar te maken. Daarmee gaat hij de geschiedenis in als de eerste socialistische gouverneur van Limburg. Vlaanderen telt nu twee socialistische (ook Lode De Witte van Vlaams-Brabant) en twee liberale gouverneurs (Camille Paulus in Antwerpen en André Denys in Oost-Vlaanderen) waardoor paars zijn federale macht wel goed heeft verzilverd. Voor Steve was het wellicht nu of nooit. Hij heeft zelf een groot aandeel gehad in de federale verkiezingsoverwinning in 2003, waardoor de SPa voor het eerst de grootste partij werd in Limburg. Maar het gegeven was in juni 2004 al weer voorbijgestreefd doordat de CD&V sedertdien weer de grootste partij is in Limburg. Hij moest nu wel de gouverneurspost pakken of die enige kans zou hem wellicht zijn voorbij gegaan. Misschien is het wel een goede zaak voor de mensen, om het in zijn termen te stellen. Stevaert was een van de machtigste personen in het land en kan wellicht bewerkstelligen dat meer aandacht en middelen naar de provincies zouden gaan. Het beleid van de provincies staat hoedenook dichter bij de bevolking dan het federale niveau of dat van de gemeenschappen. Enkele jaren geleden schroefden de paarsgroene regeringen nog de macht en vooral de budgetten (een paar miljard minder) van de provincies terug. Centraal in beeld in Bokrijk bij de aankondiging van zijn benoeming stond Willy Claes. Robert of Steve Stevaert was eigenlijk de politieke zoon van het door het Augusta-schandaal neergeslagen Limburgse socialistische boegbeeld. Toch was het binnenhalen van de succesvolle café-manager, die het van kelner tot strategisch café-handelaar bracht, aanvankelijk geen succesverhaal. Gesteund door Willy Claes haalde hij in 1985 direct een zetel van provincieraadslid met zowat 800 stemmen en drie jaar haalde hij bij zijn volgende kandidaatstelling maar 400 stemmen. Willy Claes maakte hem wel deputé en het is in die rol dat hij zijn aanhang opbouwde met zijn eerste stunten. Toch wordt hij niet verkozen als derde op de lijst voor de Europese verkiezingen van 1994. Maar hij wordt nadien wel de eerste socialistische burgemeester van Hasselt en Vlaams parlementslid. Dan gaat het snel en wordt hij eind de jaren negentig minister van Ruimtelijke Ordening en vervoer en vice minister-president. Hij vormt duo met Vande Lanotte, brengt reclamestrateeg Janssens binnen en wordt leider van de Teletubbies.
De maskers vallen af, zouden we kunnen stellen.Het laatste jaar gaf het partijgebeuren genoeg stof om te stellen dat de V en de L in de officiële partijnaam op zijn minst gezegd heel wat geweld werd aangedaan.Met zijn gekend voluntarisme pakte Verhofstadt vorig jaar zonder enige democratische besluitvorming van de ene dag op de andere Karel De Gucht zijn voorzitterschap af om het zichzelf toe te eigenen.De Verhofstadt LD was niet ver meer! Met woordvoerder Somers als minister-president in Vlaanderen en interim-voorzitter Sterckx, die in zijn plaats de lakens uitdeelde, kon Numero Uno nergens meer worden tegengesproken.
Voor de L is het niet ver gezocht als we daarvoor het item Leugens en bedrog aanhalen. En dan zijn het bedrog met het vreemdelingenstemrecht , het dooreenschudden van de Vlaamse regering of de flagrante leugens van Numero Uno in het parlement of in exclusieve intervieuws al zo goed als vergeten. De opeenvolgende verklaringen over zogenaamde belastingsverlagingen voor iedereen, de 200.000 bijkomende arbeidsplaatsen en het bedrog rond BHV nemen we er zomaar bij. Maar de vaststelling blijft dat er nog weinig geloofwaardigheid overblijft van de stellige verklaringenvan de partijtop, die van de liberale beginselen eigenlijk een grote leugen maakt.
Tenslotte krijgen we vandaag ook de laatste stap om ons met volle overtuiging te doen besluiten dat ook die D meer aanleunt bij Dictatuur dan dat de partij open staat voor een democratische politieke stellingname. De marge voor kritiek is wel heel smal geworden als een bestuurslid niet eens de mening mag hebben dat het gebruik van volmachten om op te treden tegen dissidente VLD'ers (het gaat dan nog om belangrijke opniniemakers als De Gucht en Dedecker) geen goed doet aan het democratisch gehalte van de VLD. Misschien is mijn reactie al een voorbeeld van het gelijk van deze dissidente VLD-schepen.
We zouden er een niet eens zo ongeloofwaardige karikatuur kunnen van maken. Numero Uno zit op zijn ivoren toren als opperleider en heeft zijn lakeien, die ervoor moeten zorgen dat de gemeenschap onderdanig buigt voor zijn meesterschap. Hij heeft daarvoor zijn woordvoerders-overlopers-lamme volgelingen waar huidig voorzitter Somers er één van is.Het partijbestuur wordt blijkbaar het polit-bureau van Verhofstadts Leugen Dictatuur. Dat moet eenparig zijn ! De andere meningen moeten eruit, als we vandaag zien dat Patricia De Waele onverwijld uit de partij moet worden gezet omdat ze vandaag kritiek had op de volmachten van Somers.Nu telt de inhoud van het woordje onverwijld wel ?!
Het beeld van de dictatoriale leider wordt nog scherper als we weten voor wie de volmachten zijn bedoeld. Het zijn de VLD-bestuursleden, die het hebben aangedurfd om zich democratisch kandidaat te stellen voor het voorzitterschap waar iedereen wist dat Verhofstadt zijn woordvoerder Somers op die post wilde. Daaruit bleek dat JM Dedecker zowat 40 % vertegenwoordigt in de partij. Een andere kandidaat Coveliers werd al buitengewipten Patricia De Waele kwam met 1712 stemmen als derde uit de strijd. Wie nog eens ingaat tegen Verhofstadt is meteen gewaarschuwd, maar wie de Belgische politiek volgt zou dat al moeten geweten hebben.
De voorstellen binnen de themas De wereld is onze markt en Arbeid bevrijden zijn een regelrecht pleidooi voor de absolute vrije markt (laissez faire, laissez passer). Het sociaal overlegmodel wordt hierinvolledig in vraag gesteld en de individualisering is tot absoluut doel verheven, naar analogie met het Angelsaksische model. Nieuw kunnen deze ideeën allerminst worden genoemd: reeds in de 18de eeuw werd Engeland beschouwd als de bakermat van de vrijheid. Vooral met het doorbreken van de solidariteitsgedachte toont de huidige liberale lichting wie ze zijn.
De titel van het opiniestuk van de eerder als rechtse liberaal te orienteren hoofdredacteur Luc Van der Kelen in Het Laatste Nieuws is duidelijk. De VLD gaat met zijn vernieuwde visie Van Daems naar Daens.In de voorgestelde congresresoluties wordt ook het overlegmodel fundamenteel in vraag gesteld.Zo wordt er voorgesteld om alle werknemers individueel te laten onderhandelen met hun werkgever over hun loon en diensttijden in plaats van collectief. Behalve dat zoiets redelijk onpraktisch is ik zie die van Ford al onderhandelen met elk van hun 6.000 werknemers apart voert dit het sociaal overleg terug naar de tijd van Daens.
Ik kan mij dit keer aansluiten bij het oordeel van Van der Kelen: "De intrede van een serie nieuw-rechtse yuppies uit de kabinetten drijft de partij pijlsnel weg van haar sociaal-humanistische wortels." Rik Daems, ja die arrogante typ die trots poseerde voor zijn riante villa in Aarschot, stelde tien jaar geleden samen met Verhofstadt bij een vorig VLD-congres 10 jaar geleden in Hasselt nog voor dat een elite burger uit de staat moest kunnen stappen. Die denkwijze van toen zit in de voorstellen, die 'baby Bush' en zijn ultraliberale acolieten Quick, Dedecker, Duchatelet en co. willen laten goedkeuren als de nieuwe ideologie van de partij.
Luc Van der Kelen in HLN:De VLD vindt haar voorbeelden bij de Amerikaanse president Bush, adept van de 'flattax', de belasting die voor de eenvoudige arbeider procentueel even hoog is als voor de multimiljardair. De economisten van de VLD halveren de sociale lasten en kennen in een overgangsfase nog belastingtarieven van 20 en 40%. Maar hoe ze de staat dan wel moeten financieren, is een detail dat in het midden wordt gelaten. Hoogte en duur van een werk-lozenuitkering zou afhangen van hoeveel iemand heeft bijgedragen en hoe lang hij heeft gewerkt. En daarna vliegt de werkloze naar het OCMW.
Sociale zekerheid wordt een verzekering voor wie het al beter heeft. De VLD wil van België naar het scenario van een Oost-Europese belastingsparadijs in een getto op een sociaal kerkhof. Met het schrappen van een solidaire maatschappij en het verder individualiseren van het overleg gaan we naar onhoudbare toestanden. In de bedrijven kan het nieuwe VLD-model enkel leiden naar onhoudbare toestanden, waar de werknemers elkaar moeten wantrouwen in plaats van samen te werken, enz. Na veertig jaar algemene welvaart dank zij het overlegmodel, moet alles nu weer zwichten voor het liberale kapitaal zoals in de tijd van Daens. De ijdelheid van de liberalen gaat weer zover dat werknemers weer meer slaaf moeten worden van wel medewerkers. Het produceren van naijver, nijd en andere gevolgen van wantrouwen kan op termijn enkel onze algemene welvaart doen afbrokkelen.
Zelfs meeste parlementairen niet geïnteresseerd voor Europese grondwet
Beschamend schouwspel in de Belgische Kamer van Volksvertegenwoordigers. Daar werd de o zo belangrijke Europese grondwet goedgekeurd. Waar sommigen met veel ijver pleitten om daaroveer een referendum te organiseren, vinden dezelfde parlementairen het niet eens belangrijk om het debat daarover te volgen in het parlement. Bovendien blijken de geïnteresseerden niet eens op de hoogte van de essentiële inhoud van die grondwet. Bij een rondvraag van het Canvas-nieuwsprogramma Ter Zake bij de aanwezige specialisten van de verschillende partijen bleek enkel Herman Van Rompay bekwaam om correct te antwoorden op de concrete vragen over de bevoegdheden en de werking van de Europese commissie. Alle andere parlementairen verdienden een grote buis en toonden hun royale wedde onwaardig. De Europese Grondwet is zelfs voor de specialisten-beroepspolitici van de verschillende partijen te moeilijk om correct te antwoorden op de eenvoudigste vragen en de meeste parlementairen vinden het niet eens belangrijk om daarbij hun job te doen en de debatten te volgen. Hoe zou de gewone burger dan in een referendum een gefundeerde stem kunnen uitbrengen over die grondwet ?
De Vlaamse vleugel van de VLD heeft zware kritiek op de partijtop, omdat de kieskring Brussel-Halle-Vilvoorde niet is gesplitst. VLD-burgemeester Willy De Waele van Lennik vindt zelfs dat de partijtop moet opstappen als hij zijn woord niet houdt. (berichtgeving VRTnieuwsnet 170505)
In tegenstelling met de partijtop van zijn partij negeert de burgervader van Lennik de gevoelgens van zijn Vlaamse mensen niet. Willy De Waele gaat heel ver in zijn bewoordingen en vindt dat zijn partij plat op de buik is gegaan voor PS-voorzitter Elio Di Rupo. Bart Somers had vorig jaar immers beloofd dat de VLD desnoods het Vlaamse splitsingvsoorstel zou doorduwen, indien de Franstaligen niet zouden willen meewerken. Hij neemt het niet dat Verhofstadt en de federale regering een nieuwe inbreuk doet op de scheiding der machten en het wetsvoorstel voer de scheiding niet laat stemmen in het parlement. Dan zou de niet-splitsing niet de schuld zijn van VLD, wat nu het geval is, maar van de Franstaligen. Hij is er net als velen van overtuigd dat die Franstaligen de alarmbelprocedure niet eens zouden in gang hebben gezet, omdat ze niet wilden verantwoordelijk zijn voor de val van een voor de Franstaligen zeer gunstige federale regering.
"Het is nu tijd om schoon schip te maken", zegt hij, "net zoals de socialisten jaren geleden een vernieuwing hebben doorgevoerd na hun schandaal met Augusta."
VLD-bestuurslid Boudewijn Bouckaert is zowat de woordvoerder geworden van de rechtgeaarde liberalen in de partij en hij publiceerde vandaag een open brief met harde opmerkingen tegen de houding van de partijtop.
"Na het migrantenstemrecht en het bevestigen van het cordon sanitaire is het afblazen van B-H-V de derde grote blunder van de VLD in één jaar tijd", zegt hij in een open brief aan alle partijleden. "De huidige leiding vreet het kapitaal van onze jonge parlementsleden op."
Dat hoeft geen commentaar, maar we mogen verwachten dat het oude trio Verhofstadt - De Wael - De Croo eventueel met de hulp van oude ratten als Willy Declercq ea., maar zeker met de hulp van woordvoerders, overlopers, parlementairen en andere gebondenen om den brode de kritiek als onverantwoord zullen in de kiem smoren. En de kiezer zal het ook vergeten.
Ongelooflijk eigenlijk wat sedert de komst van Numero Uno mogelijk is "la Belgique". Bij het paarsgroene regeerakkoord in 1999 zit een geheime clausule met jaarlijks extra Vlaamse miljardenstroom voor Franstalig onderwijs. De Franstaligen krijgen alles zonder enige discussie en zonder verwijl zoals splitsing van wapenleveringen, Francorchampswet, vreemdelingenstemrecht, enz. De kieswet wordt in 2003 aangepast of eigenlijk gemanipuleerd naar Paars BV-model. Die manipulatie door Verhofstadt I was zelfs ongrondwettelijk wat resulteerde in het arrest van het Arbitragehof een jaar geleden. Toch worden de Europese verkiezingen nog volgens hetzelfde ongrondwettelijke systeem gehouden, waarbij Franstaligen in Vlaanderen kunnen kiezen voor Michel, Di Rupo en andere FDF-kandidaten uit Wallonië. De burgemeesters dreigen terecht met sancties, en worden koest gehouden door de toen nog Paarsgroene Vlaamse regering Verhofstadt-woordvoerder Somers op kop, maar ook Verhofstadts interim-VLD-voorzitter Sterckx en SPa voorzitter Stevaert. Ze beloven de onverwijlde splitsing van BHV zonder prijs. Die zou desnoods gestemd worden met de Vlaamse meerderheid in het parlement. Die belofte wordt nog herhaald in het nieuwe Vlaamse regeerakkoord. Vandaag kwam het niet tot die stemming. De aan de franstaligen bijzonder onderdanige regering Verhofstadt II zet het parlement gewoon buiten spel, door een nieuwe vertrouwensstemming in te roepen. Enkel Spirit bleek nog voldoende op Vlaamse grond te staan om het gedrocht van Verhofstadt-Vande Lanotte-Rijnders tegen te houden. Grondwet, Raad van State, Arbitragehof zijn vanaf nu ondergeschikt aan de huidige regering. De dictatuur is niet ver meer af ! Dat is de 'verboren agenda' van Verhofstadt. Verhofstadt en Franstalig België willen het Vlaams kartel breken en de Vlaamse regering verzwakken, zodat ze opnieuw naar de pijpen kunnen dansen van de federale regering van la Belgique. Het zou gans anders kunnen uitpakken! Een oplossing voor het arrest van het Arbitragehof verhuist tot na de verkiezingen van 2007 in de diepvries ??! Na ongrondwettelijke federale verkiezingen in 2003, ongrondwettelijke Europese verkiezingen in 2004, provincieraadsverkiezingen volgend jaar in Vlaams Brabant met ongrondwettelijke kieskring BHV, moeten ook de verkiezingen van 2007 ongrondwettelijk worden. Dus wordt het arrest gewoon in de vuilbak gegooid. Waarom zou dit in 2007 kunnen opgelost worden als nu na al die plechtige beloften de Verhofstadt LD en de nog altijd aan de PS onderdanige SPa nog altijd beven voor Di Rupo en FDF. Als ze vandaag die eenvoudige splitsing weigerden te stemmen, kan de Franstalige elite in Vlaams Brabant zeker ook op hen rekenen in 2007.
Er was geen oplossing mogelijk ? Waarom schorst de Paarse regering dan niet de kieswet van 2003, die oorzaak is voor het arrest van het Arbitragehof. Waarom kan het parlement niet zijn werk doen en de splising stemmen in de kamer ? De Alarmbelprocedure, wordt gezegd. Maar de Franstaligen zouden die nooit inroepen, daar ze dan wel een minder onderdanige Vlaamse partner riskeren in het federaal parlement en de federale regering, want Paars zou bij verkiezingen zijn meerderheid verliezen. Dat is de kern van de zaak : Di Rupo, FDF-MR Reynders en de Franstalige bourgeoisie in Vlaanderen zou de huidige buitenmatig onderdanige houding van de Paarse regering behouden en geen verkiezingen riskeren. Spirit zat dwars en verdient dus alle Vlaamse sympathie. Maar het zegt veel over de Vlaamse liberalen en socialisten, die hun historisch gunstige houding tegenover Franstalig Belgique blijven waarmaken.
Politici dwarsbomen klokkenluider met alle middelen
JM - Op www.struikgewas.be een straf klokkenluidersartikel gelezen (moet je ook eens doen), een echte aaneenschakeling van onrechtmatigheden, dat eindigt met Verwilghen die niet optreedt t.a.v. een schriftvervalsing en een verduistering van een overheidsdocument. En dat voor een jurist en oud-voorzitter en zelf uitgeroepen 'witte ridder' van de Commissie Dutroux. Verdere ingredienten: een sjoemelende advocaat van een bepaalde politieke kleur, de ombudsdienst die liegt en bedriegt; De Croo die zijn ogen sluit; en de rechtbank die ook al manifest partijdig optreedt... Enfin een duidelijk ons-kent-ons-verhaal, met bewijzen op het net en al ... Jan Puype, auteur van 'De elite in Belgie - Welkom bij de club' stelt in een commentaar op dit dossier: het is beenhard gestaafd en een echte David tegen Goliathstrijd. Poli - Aangrijpend de hele zaak. Moest de bevolking meer politiek bewust zijn en bekommerd om hun democratie, zouden dergelijke voorvallen evengoed kunnen aanzetten tot een soort witte woede. Uitgerekend de zgn. witte ridder uit de Dutroux commissie toont hierin nogmaals zijn ware aard. Het is echter geen gemakkelijke materie, waarop in forum-tijd zomaar gefundeerd kan gereageerd worden. Eerste reactie toch : Gelukkkig bestaat dit medium om te pogen de mensen wakker te schudden voor deze praktijken. In elk geval ook moed voor het slachtoffer. Respect ook voor zijn serene houding, waarbij hij zijn verhaal rustig en zonder rancune brengt. Het bewijst dat hij als ambtenaar op zijn plaats zat. De reactie van deskundige terzake Jan Puype (van boek Elite van België) legt ook de vinger op de wonde. Mij is ook bijgebleven : Een beenhard dossier waarin het slachtoffer een David-strijd moet voeren tegen Goliath. En de verwijzing naar wat het weekblad Knack op 9 juli 2003 mooi weergaf: "Onderzoeksrechter Jean-Marc Connerotte werd destijds door een fout bord spaghetti door zijn meerderen gestraft, maar zijn meerderen mochten wel tot de loge behoren." Dacht bij het lezen inderdaad ook aan de witte beweging tegen gerechtelijke willekeur met de Dutroux affaire als hoogtepunt. De witte ridder Verwilghen van toen, heeft ondertussen al wel meer duistere streken uitgehaald.
België telt zowat 61.700 Euromiljonairs en daarvoor is de waarde van hun hoofdverblijfplaats niet meegerekend. Dat aantal is vorig jaar met 6,6 % toegenomen. 
De Nederlandse bevolking heeft zich massaal uitsgesproken tegen het nieuwe Europese grondwetsverdrag. Wie na het NON in Frankrijk nog kon twijfelen over de juiste intentie van de Europese basis, kan er nu niet naastkijken. Bij de man in de straat is er onvrede over wat daar in de Europese tempels beslist wordt. We krijgen steeds meer de indruk dat Europa een dekmantel is voor eigen profijt en er bovendien nog een liberaal beleid wordt uitgetekend dat nefast wordt voor de welvaart van de meerderheid van de bevolking bij ons. Uit de massale opkomst blijkt dat de mensen bijzonder sterk gemotiveerd waren om hun gedacht daarover eens tot uiting te brengen. Niettegenstaande de grote meerderheid van hun politieke volksvertegenwoordigers campagne voerden om van de Europese grondwet een sterk positief signaal te geven, hebben ze de politieke caste zonder twijfel hun eigen krachtig signaal meegegeven.
Beschamend schouwspel in de Belgische Kamer van Volksvertegenwoordigers. Daar werd de o zo belangrijke Europese grondwet goedgekeurd. Waar sommigen met veel ijver pleitten om daaroveer een referendum te organiseren, vinden dezelfde parlementairen het niet eens belangrijk om het debat daarover te volgen in het parlement. Bovendien blijken de geïnteresseerden niet eens op de hoogte van de essentiële inhoud van die grondwet. Bij een rondvraag van het Canvas-nieuwsprogramma Ter Zake bij de aanwezige specialisten van de verschillende partijen bleek enkel Herman Van Rompay bekwaam om correct te antwoorden op de concrete vragen over de bevoegdheden en de werking van de Europese commissie. Alle andere parlementairen verdienden een grote buis en toonden hun royale wedde onwaardig. De Europese Grondwet is zelfs voor de specialisten-beroepspolitici van de verschillende partijen te moeilijk om correct te antwoorden op de eenvoudigste vragen en de meeste parlementairen vinden het niet eens belangrijk om daarbij hun job te doen en de debatten te volgen. Hoe zou de gewone burger dan in een referendum een gefundeerde stem kunnen uitbrengen over die grondwet ?
Ongelooflijk eigenlijk wat sedert de komst van Numero Uno mogelijk is "la Belgique". Bij het paarsgroene regeerakkoord in 1999 zit een geheime clausule met jaarlijks extra Vlaamse miljardenstroom voor Franstalig onderwijs. De Franstaligen krijgen alles zonder enige discussie en zonder verwijl zoals splitsing van wapenleveringen, Francorchampswet, vreemdelingenstemrecht, enz. De kieswet wordt in 2003 aangepast of eigenlijk gemanipuleerd naar Paars BV-model. Die manipulatie door Verhofstadt I was zelfs ongrondwettelijk wat resulteerde in het arrest van het Arbitragehof een jaar geleden. Toch worden de Europese verkiezingen nog volgens hetzelfde ongrondwettelijke systeem gehouden, waarbij Franstaligen in Vlaanderen kunnen kiezen voor Michel, Di Rupo en andere FDF-kandidaten uit Wallonië. De burgemeesters dreigen terecht met sancties, en worden koest gehouden door de toen nog Paarsgroene Vlaamse regering Verhofstadt-woordvoerder Somers op kop, maar ook Verhofstadts interim-VLD-voorzitter Sterckx en SPa voorzitter Stevaert. Ze beloven de onverwijlde splitsing van BHV zonder prijs. Die zou desnoods gestemd worden met de Vlaamse meerderheid in het parlement. Die belofte wordt nog herhaald in het nieuwe Vlaamse regeerakkoord. 
