Dokters weten dat zij niet weten hoe cocaïne of amfetaminestoffen werken en wat zij daardoor wel weten is dat cocaïne of amfetamine veilig is voor de gebruikers.
Evidence based medicine noemt men dat soort geneeskunde.
In hun handen legt de maatschappij het volste vertrouwen over de gezondheid van ons en van onze kinderen, terwijl ze eigenlijk gewoon criminele dealers zijn geworden.
De hoogste tijd dat verantwoordelijken nu eens ingrijpen in dat soort van georganiseerde klantenbinding.
Het is nog steeds verboden om een toxicomanie in te stellen of in stand te houden.
Dokters dealen verboden stoffen op vraag van de omgeving van de kinderen en die vraag is dan de enige medische verantwoording die ze kunnen voorleggen.

Deze tabel toont de verbruikte aantallen in 12 psychiatrische ziekenhuizen en 2 psychosociale centra verspreid over gans België en de vergeleken cijfers zijn : periode juli2005 tot juni2006 ( eerste kolom) en de periode juli2006 tot juni 2007 (tweede kolom).
De derde kolom toont het verschil in percent stijging of daling.

Helemaal bovenaan staat de cocaïnestof : Trazolan, en dan met een heel ruime voorsprong op de tweede ( bijna dubbel zoveel verbruikt).
Als antiroker product zal de cocaïne-stof, Champix bijgevolg Zyban (een amfetineproduct) heel snel overvleugen, want cocaïne scoort geneeskundig veel beter dan amfetamine.
SSRI’s (amfetaminemachtigen) bezetten dus de plaatsen 2 tot en met 9 , behalve dan plaats 3, die de Lithiumzouten zijn.
Lithium geeft een therapeutisch antidepressieve indruk, doordat de normale werking van een zenuwprikkelgeleiding in de war wordt gestuurd omdat de Lithium-ionen op het niveau van de semi-permeabele wand tussen axonen en dendrieten van de neuronen in competitie gaan met de K+ ionen.
Chemische antidepressie bereikt men dus meestal door het mechanisme van de elektrische prikkelgeleiding in het zenuwstelsel te verstoren, waarop een gevarenreflex ontstaat, die het dopingeffect verklaart.

Bemerk de grote stijging van de Prozac molecule.
(In deze grafiek worden ook de aantallen van de generische stoffen bij elkaar geteld).

Ook de grote inspanningen van het bedrijf Lilly in het psychiatrisch milieu leggen geen windeieren (Cymbalta: +729,5%)
Als Cymbalta ooit een niveau van verbruik als Prozac zal kennen en als daardoor ook de residuen opspoorbaar zullen zijn in de oppervlaktewateren, dan zal op Europees niveau een torenhoog probleem ontstaan.
Immers, de thiofeen in Cymbalta is een stof die op Europese lijsten staat van milieuschadelijke stoffen.
Ooit zullen depressieven onder Cymbalta hun uitwerpselen in speciale containers moeten lozen.
Kafka zal blijven heersen.
Of hoe ridicuul de chemische antidepressie blijft evolueren.

En om het ridicuul te houden.
Wat mij het meest verbaast en dan ook weer niet is de +416% stijging van Lambipol.
Verbazing omdat Lambipol dezelfde scheikundige stof is als Lamictal, een stof die als een anti-epilepticum wordt voorgesteld.
Geen verbazing omdat die molecule er net als de phenylalkylamines over de sleutels beschikt om in de receptoren van de neuronen te dringen en om er daar een verwoestende werking te kunnen uitoefenen, met in een eerste instantie een heilzaam therapeutisch effect
Maar waarom , in godsnaam toch, gebruikt men diezelfde stof dan als een anti-epilepticum (Lamictal) terwijl zou moeten bekend zijn, dat de antidepressieve kwaliteit ervan berust op het mogelijk doen ontstaan van convulsies?

Het risico op convulsies is een bekende nevenwerking van stoffen die het zenuwstelsel op een irreversibele wijze verwoesten.
Of is ‘Vernichtung Lebensunwertes Lebens’ helemaal niet zo ridicuul als de ernstige psychiaters het ons willen doen geloven?

Gezien de kleine aantallen gebruikt, is een markante stijging van Sint-janskruid in dit overzicht verwaarloosbaar.

En tot slot nog deze bedenking.

Op 31 mei 2007 richtte de Minister van Sociale Voorzorg een consensusvergadering in met het oog op een meer oordeelkundig behandelen van depressies en met de bedoeling om de uitwassen van het off-label gebruik van de antidepressiva wetenschappelijk in te perken.
Er zijn dokters die SSRI’s voorschrijven in een behandeling van koude tenen, terwijl het gebruik van SSRI’s eigenlijk koude tenen zou kunnen doen ontstaan.
Na deze vergadering zou een jury aanbevelingen doen om het verbruik van die stoffen drastisch te kunnen inperken.

Op 27 juli 2007 verscheen een krantenbericht dat onafhankelijke studies over het gebruik en misbruik van antidepressiva eigenlijk overbodig zijn omdat niemand op de hoogte schijnt te zijn van hoe die stoffen eigenlijk wel werken.
Het probleem is dus van de baan.
De onbekende manier van werking is het label waarbij die stoffen als veilig worden gewaarmerkt.
Koude tenen worden nog kouder omdat de meeste SSRI's als sympaticomimetica werken, maar dat hoeft niemand te weten: het zou de verkoop ervan alleen maar schaden.

Bij sporters worden die SSRI’s voortaan als basisdoping gebruikt omdat ze amfetaminederivaten zijn, maar omdat men dat niet weet of niet wil weten, staan ze niet op de verboden dopinglijsten: het zou de verkoop ervan alleen maar schaden.

In testopstellingen van nieuwe SSRI’s worden de zelfmoorden ermee in de groep placebogebruikers ondergebracht, waardoor niet alleen de nieuwe maar ook de oudere SSRI’s bevrijd worden van de zelfmoordvloek die erop rustte.
Moesten SSRI’s nu echt wel meer zelfmoorden doen ontstaan zou zoiets alleen de verkoop maar schaden, en dat is niet goed voor het onderzoek naar nog meer veilige antidepressieve stoffen.

En niemand die er ooit aan gedacht heeft dat stoffen die het zenuwstelsel verwoesten eventueel ook eens een depressie zouden kunnen doen ontstaan.
Misschien een zinvol ideetje om dit eens te gaan onderwijzen in de cursus: biologische psychiatrie.

Al vermoed ik wel dat ze daarvan allemaal wel op de hoogte zijn: depressies en antidepressiva zijn heel erg lucratief geworden door de klantenbinding die men uiteindelijk: geneeskunde heeft genoemd.

Goethe in 1786: de wereld één groot hospitaal !?

Goethe maakte in de jaren 1780 volgende bemerking:
"Voor wat mezelf betreft, ik denk ook dat de mensheid het op termijn zal halen. Maar ik ben bang dat tegen dan de wereld omgevormd zal zijn tot één groot hospitaal waar iedereen andermans verpleegster is."

Categorie: citaten

E R I C R O S S E E L
http://ericrosseel.blogspot.com
* HEUREUX COMME AVEC UNE FEMME *
Netwerk Psychiatrie & Samenleving
http://psychiatrie.blogse.nl

Ook de Mediwiet die men nu als minder schadelijk zal gaan voorstellen, als men er een geneesmiddel zal van maken.

Dit dan in navolging van de cocaïnestof die men als geneesmiddel aan de kinderen toedient.
En ook in navolging van de amfetamineachtigen die men aan depressieve patiënten toedient.

Nu blijven alleen de indolen nog over om er geneesmiddelen mee te maken: de LSD die zieke mensen zal genezen.
Zou de maatschappij echt zo ziek geweest zijn dat men eraan gedacht heeft ze te genezen door mensen tot zelfmoord te drijven, door patienten daden van zinloos geweld te laten uitrichten of door ze uiteindelijk de psychiatrie of de dood in te jagen.

Omdat ze als geneesmiddel worden gehypnotiseerd zouden al die stoffen geen controleverlies meer op het gedrag veroorzaken of  geen veranderde perceptie op de realiteit meer teweeg brengen.

Kortom, als geneesmiddel zouden al die harddrugs plots helemaal niet meer de neuronen in ons zenuwstelsel castreren.

Dat soort geneeskunde heeft inderdaad al een heel mooie naam gekregen : evidence based medicine.

We hoeven zelfs het werkingsmechanisme van die wondermedicatie niet meer te kennen.
Nu alleen nog zoveel mogelijk therapeutische indicaties ervoor uitvinden, die we dan zelfs off-label zo breed mogelijk kunnen toepassen.

Mochten enkelen toch een uitleg willen over wat in de bijdrage hierboven geschreven staat en over de manier waarop men chemische verwoestingen aanricht : http://www.megablunder.net/werking/

http://gezondheid.blog.nl/overgewicht/2007/10/30/anorexia-net-zo-verslavend-als-xtc

In dit artikel wordt gesteld dat amfetaminedoping met XTC en anorexia in de hersenen dezelfde stoffetjes vrijstellen.

Het gaat hier over de neurotransmitter CART (Cocaïne Amfetamine Regulated Transcript).
Deze neurotransmitter ontstaat wanneer het zenuwstelsel aangeeft dat het zelf in gevaar is.

Als onvoldoende voeding wordt ingenomen, dan verhindert men een natuurlijke aanmaak van de natuurlijke phenylethylamines, die het zenuwstelsel nodig heeft om op een normale manier te werken.

Dat zenuwstelsel fungeert als een centrale computer en bij gevaar zal daarop gereageerd worden.

Onvoldoende voedselinname van waaruit energetische neurotransmitters zouden moeten aangemaakt worden, zal tot gevolg hebben dat het lichaam reageert met een fight or flight reactie : het gekende dopingeffect.

Hetzelfde gebeurt wanneer door schadelijke stoffen te laten inwerken op die neuronen, men die neuronen kapotmaakt.
Ook dat verwoesten van de neuronen zal een effect hebben,waardoor gereageerd wordt met een gevarenreactie.
Cocaïne, amfetamine en SSRI’s verwoesten de neuronen en doen daardoor bijgevolg eenzelfde dopingeffect ontstaan.

Als nu eens bij een proefopstelling van ratten men de beestjes dezelfde voeding zou geven, die men onze nieuwe jeugd toedient en zou nagaan of ook daarbij een grotere meting kan gebeuren van de CART neurotransmitter, dan vermoed ik dat we een grote stap vooruit zouden zetten bij de oorsprong van hetgeen men ADHD heeft genoemd.

Immers, sommige ‘nieuwe’ voedingsingredienten kunnen in een samenspel met te mijden voedingsupplementen (als katalysator) in het lichaam de synthese veroorzaken van ‘lichaamsvreemde’ phenylethylamines in plaats van de natuurlijke, zodat ze in plaats van dienstig te zijn als levensnoodzakelijk om het zenuwstelsel optimaal te laten fungeren, ze integendeel optreden als dopingstoffen die massaal grote delen van dat stelsel gaan vernietigen, waardoor dan de gekende gevarenreactie door dat zenuwstelsel wordt uitgelokt.

Vraag is daarbij of de karakterstoornissen die dan ontstaan, kunnen vergeleken worden met de symptomen die men gebruikt om ADHD vast te stellen.
Als dat zo zou zijn, dan begaat men toch een vreselijke megablunder, door bij ADHD stoffen toe te dienen, die het zenuwstelsel nog meer in gevaar gaan brengen.

Zelfs al zou een slechte of onaangepaste voeding geen oorzaak zijn van de symptomen waarmee men ADHD als diagnose stelt, dan nog blijft de vraag of het verwoesten van het zenuwstelsel met producten die het zenuwstelsel met een gevarenreactie doen reageren aangewezen is bij de behandeling van gelijk welke aandoening.
Immers de neuronen worden er onherstelbaar mee verwoest en zelfs bij een eventuele ‘neoplasticiteit’ blijft een gehandicapt zenuwstelsel achter, want de neuronen groeien opnieuw aan op een vervormde of mismaakte manier, waardoor een volledige controle over het gedrag ook onmogelijk is gemaakt.

En opnieuw mijn vraag aan geleerden en specialisten van het zenuwstelsel: ‘WELKE AANDOENING KAN MEN BEHANDELEN DOOR SYSTEMATISCH EN CHRONISCH NEURONEN MET PSYCHOTICA TE VERWOESTEN?”

1) Indolen (LSD en giftige paddestoelen)
2) Cannabinoiden (THC, Cannabis)
3) Piperidilbenzylaatesters ( cocaïne, methylphenidaat, mCPP, Trazolan, Champix)
4) Phenylalkylamines :
phenylmethylamine : Ketamine, SpecialK.
phenylethylamine : amfetamine, Dexedrine, Aderall, Pervitin, speed , Zyban, de vroegere eetlustremmers.
phenylpropylamine : Prozac, Strattera, SSRI's ( nieuwere antidepressiva)
phenylbutylamine : Silomat.

Het vernietigen van het zenuwtelsel veroorzaakt een dopingeffect, maar ook een veranderde perceptie op de realiteit en een controleverlies over het gedrag.
Zelfmoorden en zinloze vormen van geweld zijn niet zelden het resultaat van dat controleverlies.

Dit is daarom een farmaceutische boodschap aan de bevolking:

http://nl.youtube.com/watch?v=KgMovNmtRF0

http://www.filoscoop.com/2005/3/adhd.htm

De Mengeles van deze tijd maken zichzelf heel rijk, door drugs te dealen bij kinderen en door ze verboden toxicomanieën aan te smeren.
De Overheden laten begaan, omdat Overheden hopeloos corrupt zijn en in hun oeverloze domheid alleen maar willen afhankelijk zijn van de schone schijn van de collusie met een rijke harddrugsindustrie.

Zelfs in scholen worden kinderen gedrogeerd dat het een lieve lust is en de verantwoordelijke Ministers die weten natuurlijk van niets.
Tout va très bien , madame la marquise....

1) Jaren vijftig : synthese en gebruik van een cocaïnevervanger ( methylphenidaat) als stimulans (doping).
Men kende het werkingsmechanisme, men kende de gevaren ervan, vandaar dat de stof onder een opiumwetgeving werd ondergebracht.
Vandaar ook : geen therapeutische toepassingen.

2) Jaren tachtig : een versoepelde wetgeving in de VS maakte dat bij FDA de regelgeving voor het in de handel brengen van nieuwe geneesmiddelen meer conform werd gemaakt aan hetgeen de farmaceutische bedrijven daarover hadden gewild.
Dit maakte een ‘staatsgreep’ mogelijk door die bedrijven in dat overheidsorgaan.
Intussen was de maatschappij al zodanig geëvolueerd dat taboes rond doping en hallucinogerende stoffen werden doorbroken en de bedrijven roken een nieuwe markt.
Voor methylphenidaat werd een therapeutische indicatie uitgevonden en het echte werkingsmechanisme werd ‘onbekend verklaard omwille van niet-commercieel bruikbaar.
Het gebruik als doping werd behouden, maar kreeg niet meteen een eerste of voornaamste klemtoon, maar de psychiaters die de therapeutische vondst bedachten hadden gevonden dat de (dwangmatig) psychotisch makende eigenschappen een grote toekomst lieten veronderstellen.

3) Eeuwwisseling : de therapeutische toepassing (ziekte ) neemt epidemische afmetingen aan, blijkt zelfs heel besmettelijk te zijn en men kreeg academische overheden zelfs zover ze te laten geloven dat de aandoening erfelijk is.
Immers, die erfelijkheid werd zelfs bevestigd door de vaststelling dat in China alle pasgeborenen over een formidabel talent konden beschikken om van bij hun geboorte al, heel vlot de Chinese taal aan te leren.
Ze hadden zoiets immers van hun ouders overgeërfd.
En als zelfs academici dat geloofden, geloofde dat ook een commerciële en een om naar ziekten snakkende maatschappij dat nog meer.

4) Vandaag : de bijwerkingen van ADHD-medicatie doen een nieuwe aandoening ontstaan : bipolaire stoornissen.

Het aantal psychiatrische opnamen ermee is in ons land verzesvoudigd in 4 jaar tijd en in de VS heeft 1 kind op 2 onder de 10 jaar ‘onverklaarbare’ bipolaire stoornissen.
Omdat die medicatie als heel veilig werd uitgeroepen, worden de sterfgevallen ermee bij ons niet eens meer gelinkt aan dopinggebruik, maar terwille van het succesverhaal werd een nieuw medisch begrip ten tonele gevoerd: de aangeboren hartziekten.
Men valt immers niet dood van de veilige medicatie, waarvan men om commerciële redenen het werkingsmechanisme voorgoed is vergeten.
Zelfs de psychotisch makende werking werd door de commerciële promotie van de bedrijven zodanig gemaskeerd dat men nu antipsychotica off-label aan de dokters gaat aanprijzen als geneesmiddelen tegen de karakterstoornissen die eigen zijn aan de aandoening ADHD.
Terwijl die antipsychotica eigenlijk moeten dienen om de nevenwerkingen van de gebruikte medicatie op te vangen.
Dat laatste is in de ogen van niets vermoedende dokters natuurlijk onzin, want hoe kan een wondermedicatie nu kinderen psychotisch maken.
Hun psychotische ouders waren immers al ziek, de kinderen hebben die ziekte geërfd, en nu moeten na de kinderen ook nog de ouders met psychotica ( amfetamine en cocaïne) behandeld worden.
Vandaar: er dreigt een heel groot tekort aan psychiaters, die harddrugs aan patiënten kunnen voorschrijven.
Want allemaal missen ze stoffetjes, die alleen maar met cocaïne of amfetamine kunnen opgevuld worden, en die alleen maar door psychiaters als diagnose kan gesteld worden.
Een moderne vorm van voodoo of zwarte kunst, tot medische wetenschap verheven.
Want niemand van die slimme dokters heeft ooit nog maar een dosering uitgevoerd van die fantoomstoffetjes.

5) Alleen de makers van deze hallucinogerende stoffen weten eigenlijk nog hoe een en ander in elkaar steekt, vandaar dat nu nieuwe stoffen op de markt worden gebracht, die niet onder een opiumwetgeving vallen.
Eerder in dit betoog wees ik op de staatsgreep, die midden de jaren 80 heeft plaats gehad op FDA.
Bedrijven konden nu in functie van hun eigen commerciële belangen zelf definiëren of en hoe producten heilzaam kunnen zijn voor de maatschappij en voor de wereld.

Omdat om statistische redenen de synthese van nieuwe amfetaminederivaten in die tijd uitgeput was, vond men dat het aanmaken van gelijkaardige derivaten met een kleinere affiniteit om de neuronen te verwoesten, een doorbraak kon betekenen in de harddrugs als wondermedicatie, als men maar voldoende hoog doseert.
Phenylpropylamines in de handel brengen, die voldoende hoog gedoseerd net op dezelfde manier zenuwcellen irreversibel kunnen uitschakelen, bleek een geniale vondst.

Op FDA bezette men de sleutelposities en toen de eerste nieuwe stoffen in de behandeling van depressies in de handel kwamen, leken ze in een eerste opzicht helemaal niet op amfetamines, vandaar dat een totaal nieuwe klasse werd uitgevonden en aangekondigd, de SSRI’s (men had ook al een nieuw verhaaltje klaar van de ontbrekende ‘stoffetjes’ die de nieuwe doping zouden herstellen), en FDA besliste dan ook meteen dat de nieuwe reeks helemaal niet onder een opiumwetgeving zou ondergebracht worden.

Ze waren geen amfetamines, tout court, al hadden ze wel eenzelfde werkingsmechanisme, maar dat mechanisme staat tot nu toe nog steeds als onbekend op de bijsluiters en in de internationale ‘wetenschappelijke’ literatuur.
Nieuw, zonder gevaar en de zelfmoorden ermee in de testopstellingen werden handig in de placebogroep ondergebracht.
Immers het woordje doping werd even handig verzwegen en de chemische formules zorgvuldig vaag gehouden.
Er brak toen een tijd aan waar kennis over dat soort moeilijke materie niet meer vereist was, voortaan heerste ‘evidence based medicine’.
De geneeskunde die mensen gelukkig maakt met de harddrugs, waarvan men zeker is dat ze werken.
Geneeskunde met de ijver van de dealers in het uitgaansmilieu.
Voor de rest : ‘werkingsmechanisme onbekend’ op de bijsluiters en zij die ooit een thesis moesten schrijven om ergens mee te promoveren, hadden het dan over stoffetjes die niemand scheen te kennen en ook over onevenwichten die ook niemand scheen te kunnen definiëren.
Vandaar: een echte wetenschap dus.
Toch voor psychiaters.

6) Uiteindelijk :
Methylphenidaat is nog steeds een cocaïnestof die valt onder een opiumwetgeving.
Zuiver chemisch gezien maakt de stof psychotisch en de effecten daarvan na chronisch gebruik zijn gekend (alhoewel in de geneeskunde, niet (h)erkend – evidence based ....).

Strattera (en Prozac, beiden met dezelfde actieve metaboliet) zijn SSRI’s, die omwille van de commercie niet als een amfetaminestof werden geklasseerd, maar die in de toegediende dosering net op dezelfde manier als amfetamine werkzaam zijn op het vlak van de vernietiging van de neuronen.
(Bemerk ook het gebruik van die stoffen door professionele sporters als basisdoping, een doping die zelfs niet op de verboden lijsten terug te vinden is.... wat voor een invloed hebben die farmaceutische bedrijven op de maatschappij en wat waren de uiteindelijke gevolgen van die staatsgreep op FDA midden de jaren 80) ?

Voorstanders van het gebruik van phenylpropylamines, (de SSRI’s) ( 3 koolstoffen tussen de phenyl en de amine, ipv 2 bij de amfetamines, de phenylethylamines) verdedigen het vrije gebruik van die stoffen, door een verminderde affiniteit op de neuronen, waardoor ze een verminderde schadelijkheid pleiten.

Maar waarom werd dan eind september 2007 een phenylBUTYLamine (4 koolstofatomen tussen phenyl en amine en een theoretisch nog veel kleinere affiniteit) ( Silomat) in een zeer lage dosering (40mg) uit de handel genomen, omwille van de ongevallen ermee?
En wat gebeurt er met de ongevallen die wereldwijd gemeld worden?

https://ssristories.org

Er gebeurt niets met die ongevallen, ze zijn de schuld van de wapenhandelaren.
En bij ons behoort het tot de privacy van elk persoon om zich door de geneeskunde te laten drogeren ( evidence based, weliswaar) zonder dat daaraan enige consequenties voor de maatschappij aan kunnen verbonden worden.

Wat meer is: de maatschappij heeft over de nevenwerkingen van die doping, die stilaan uit de hand begint te lopen, een totaal nieuwe en winstgevende medische industrie op poten gezet.

Geestelijke gezondheidszorg tiert nu welig en er wordt als nooit tevoren een zeer lucratieve handel mee gedreven.
Preventies en postventies brengen verschillende lagen van de bevolking en van belangenverengingen pakken geld op, zelfs al was het maar om mensen via internet te laten promotie maken voor de weldaden van de gebruikte harddrugs.
Iedereen verdient eraan, zelfs de Overheid schijnbaar, want corruptie en collusie tieren er welig.

Alleen 1 ding heel jammer : een jeugd die bipolaire stoornissen ontwikkelt omdat de ouders het sluimerend ook al zouden gehad hebben en het jammer genoeg niet op tijd door de geneeskunde van toen is herkend geweest omdat de geneeskunde van toen misschien nog wist dat het gebruik van harddrugs eigenlijk ook ... bipolaire stoornissen veroorzaakt.

Maar daar heeft de nieuwe evidence based medicine geen boodschap aan.

Gek zijn is gezond, luidt het bij de psychiaters en de Overheid, en zij zijn de enigen die zoiets dan ook wetenschappelijk kunnen aantonen, door te potserig te stellen: werkingsmechanisme onbekend.

En die stoorde zich dat Bart Dewever zich vragen stelde bij het motief racisme bij de veroordeling van VanThemsche.
Want hoe kan een blanke man een racist zijn als hij een blank kind doodschiet?

Ik denk dat Frank VDB het als een promotor voor het dealen van doping in de scholen het een beetje moeilijk heeft dat zou geopenbaard worden dat het chronisch toedienen van doping in de klassen een controleverlies op het gedrag doet ontstaan bij de leerlingen.
Bewijs daarvan is het feit dat velen ervan ook corrigerend met antipsychotica (neuroleptica) moeten bijbehandeld worden of zelfs in de psychiatrie terechtkomen en dat sommigen zich ook zelfmoorden.
Zie ook de andere dolle shootings vooral in de VS, onder invloed van het drogeren van de kinderen op scholen.
https://ssristories.org
Tijdens de laatste legislatuur waar een rode PS-minister de doping in de klassen zelfs door het RIZIV liet vergoeden, is het aantal psychiatrisch opgenomen leerlingen maar liefst verzesvoudigd.Nogal logisch dat een Minister van Onderwijs daar liever niet aan wil herinnerd worden en resoluut kiest voor het argument racisme.

Zelfs het woord seksisme (3 vrouwelijke slachtoffers) wil de rode Minister niet in de mond nemen, want aan de gedrogeerde kinderen in de klassen scheelt anders helemaal niets, ze moeten alleen beter presteren en door hun doping ook het pedagogisch comfort van de leerkrachten veilig stellen.
Daarmee pleziert de rode Minister ook de rode lerarenvakbonden.

Mijnheer de Minister Frank VDB, zelfs een hof van Beroep oordeelde dat het drogeren van kinderen in de klas niet slecht kan zijn, omdat het de prestaties van de kinderen verbetert (arrest nr224,Rep.Nr.2004/7081 van het Hof van Beroep te Antwerpen, zitting van 16/12/2004 (Jeugdkamer)), terwijl een ander arrest van een ander hof van Beroep ook een andere Frank VDB veroordeelde tot een boete van 250.000 Euro omdat die met gelijkaardige doping niets anders deed dan ook maar zijn prestaties verbeteren.

Mijnheer de Minister, het zou U sieren als U in deze materie met kennis van zaken zou spreken en bij deze wil ik er U aan herinneren dat U mijn OpenBrief over het gebruik van doping in de klassen (14 september 2007) nog steeds niet heeft beantwoord.
Die brief laat ik daarom wel met opzet op mijn blog staan, totdat ik er ook het antwoord bij kan plaatsen.

http://blog.seniorennet.be/rilatine/archief.php?ID=443

Deze boodschap kwam er op 21 februari 2007 op de officiële website van FDA ( Food and Drug Administration).

Nu worden Zitstil en Balans betaald om zoveel mogelijk kinderen en ook al volwassenen een toxicomanie met ADHD-medicatie aan te prijzen.

(Kinder)psychiaters die ooit werden opgeleid om psychotische patiënten naar behoren te proberen genezen worden nu door de belangenverenigingen aangespoord om patiëntjes en patiënten chronisch psychotisch te maken.

Geloof het of niet: ook regeringen vergoeden therapieën waarbij omwille van de druk door farmaceutische bedrijven en belangenverenigingen patiënten chronisch psychotisch worden gemaakt om aldus een zeer lucratieve markt van een dure zorgenverstrekking in stand te kunnen houden.

FDA waarschuwt dus sinds begin dit jaar dat ADHD-medicatie psychotisch maakt en dodelijk kan zijn.

Die wereldwijde mededeling bevatte twee heel belangrijke kenmerken:
- die mededeling was van wetenschappelijke aard, en
- die mededeling bevatte negatieve commerciële informatie over geneesmiddelen.

Het is al eeuwen een traditie in de medische evolutie dat negatieve commerciële informatie die op een wetenschappelijke manier wordt aangeboden, door gewoonweg iedereen in de sector wordt genegeerd.

Vandaar :
tot op heden weet niemand van de medische instanties dat ADHD-medicatie psychotisch maakt en dodelijk kan zijn.

Psychiaters en Overheid blijven kinderen en nu ook volwassenen met psychotica chronisch psychotisch maken zelfs met het risico dat die patiënten dit met hun leven kunnen bekopen.

Simpelweg omdat de mededeling van FDA 1) wetenschappelijk werd geformuleerd en 2) negatieve commerciële informatie bevatte.

Niettegenstaande de “DO NOT HARM-eed”, die iedereen ooit eens heeft gezworen, blijven dokters patiënten de psychiatrie en de dood injagen om puur commerciële redenen.
Ze worden daarbij ijverig ondersteund door Overheden als Sociale Zekerheid, Volksgezondheid en Onderwijs.

Overheid en geneeskunde zijn perfect op de hoogte ( of zouden dat moeten zijn) dat men in de maatschappij grote delen van de bevolking aan het elimineren is.

Zelf mocht ik ondervinden dat men huivert als hierbij vergelijkingen of zelfs maar verwijzingen worden gemaakt naar een vorig oorlogsverleden.

Op 14 september 2007 richtte ik een OpenBrief over het georganiseerde dopinggebruik aan de Minister van Onderwijs.

http://blog.seniorennet.be/rilatine/archief.php?ID=443

Maar als slaafse volgeling van Ria Vandenheuvel en de commercie blijft de excellentie STIL ZITTEN, antwoorden op die brief zou een vorm van hyperkinesie zijn en de (pedagogische) rust kunnen verstoren.
Immers ook CLB’ s zijn getraind door Overheid en de farmaceutische industrie om een schoolgaande jeugd met cocaïne en amfetaminedoping de psychiatrie of de dood in te jagen.

Zelfs een wetenschappelijke wereldwijde mededeling van FDA kan daar niets aan veranderen.

Vandaar opnieuw mijn verwijzing naar het Duitse nazi-regime: wat was er mis met de experimenten van Mengele en anderen als we nu moeten vaststellen dat Overheden en geneeskunde onderdanen en patiënten met chemicaliën (harddrugs van eenzelfde chemische groep) ook de psychiatrie of de dood aan het injagen zijn?

Waren de slachtoffers van Mengele ook niet ziek aan ook een ziekte die toen omwille van de tijdsgeest en "der Vernichtung Lebensunwertes Lebens" werd uitgevonden? Ziek omdat ze Jood waren? of zwakzinnig ? of zigeuner?
Gebruikte men toen ook niet de psychiaters om te selecteren wie naar de vernietigingskampen moest gestuurd worden?

Nu zijn de slachtoffers ziek omdat ze een pedagogisch comfort verstoren of moeilijk sommige saaie lesgevers kunnen volgen.
En die nieuwe ziekte heeft ook al een naam gekregen en wordt met dezelfde groep harddrugs behandeld als toen die aandoening in het Duitse Rijk.

Overheden zijn zelfs fier met de schoolresultaten van zij die de experimenten overleven, de slachtoffers evenwel van het succesbeleid komen in de psychiatrie terecht of vallen gewoon dood aan de wereldberoemde ‘aangeboren hartziekten’ of zelfmoorden ook redelijk frequent.
Maar zo frequent mag het eigenlijk niet genoemd worden, om de simpele reden: er zijn teveel kinderen en het grote aantal dat uit het gedrogeerde leven stapt komt doordat ze eigenlijk met te velen zijn.
Ze sterven of zelfmoorden dan heel gelukkig want de gebruikte cocaïne en amfetaminepreparaten werken heel sterk antidepressief.

Vandaar dat de exterminatie van de zwakken zeker niet door de doping kan komen, de doping die wij, nu zestig jaar na Mengele, gebruiken is veilig en absoluut gegarandeerd, die doping komt uit de pillendoosjes van de apothekers.

En net als zestig jaar geleden bestaat ook nu, noch voor Overheden, noch voor de geneeskunde, een FDA die voor de gevaren van deze experimenten zou kunnen waarschuwen.

Al moet gezegd worden dat Mengele veel te weinig tijd heeft gekregen.
Bijna zeker dat onze generatie nu wel een superras zal kunnen tot stand brengen.
Dus ook met de steun van Overheid en geneeskunde.

Na zestig jaar leerde de wijsheid ons dat we voortaan harddrugs als medicatie moeten aanprijzen, zoiets werkt altijd.
Net zoals we vandaag het uitroeien van de zwakken, het behandelen van een nieuwe ziekte hebben genoemd.

Triomf van de perceptie en de evidence based medicine...

Kinderpsychiaters er erger aan toe dan de kinderen zelf?

Blijkens onderstaand artikel in de Artsenkrant zijn de kinderpsychiaters er blijkbaar erger aan toe dan onze kinderen zelf. De sukkels. Als je de klaagzang leest, krijg je de indruk datdie kinderpsychiaters veel meer geïnteresseerd zijn in geld dan inhet helpen van kinderen. Geld om dan die kinderen te herscheppen naar hun "beeld en gelijkenis". En dat geld dat die kinderpsychiaters dan gebruiken om zo snel mogelijk een villa in Brasschaat of in Knokke te kunnen kopen, kan natuurlijk niet gaan naar de aanpak van de maatschappelijke mistoestandendie er precies voor zorgen dat kinderen met psychische problemen opgezadeld worden. De kinderpsychiaters zullen vermoedelijk denken: "hoe meer kinderen met problemen, hoe beter wij die kinderen kunnen gebruiken om van de overheid geld af te luizen voor onze eigen bollenwinkel!"

Hier het bewuste artikel in de Artsenkrant:
Kinderpsychiatrie is oorlogsgeneeskunde

Er zijn in ons land 300 kinderpsychiaters te weinig, schreef Artsenkrant korte tijd geleden. Dr. Jan De Corte, die al jaren op twee kinderpsychiatrische diensten werkt, beaamt dat volmondig.
“De situatie is ronduit schrijnend”, getuigt hij. “Onze sector is er zowel in Vlaanderen als Wallonië enorm slecht aan toe”, steekt De Corte van wal. Hij werkt op K-diensten in Genk en Sint-Truiden en is bestuurslid van de Vlaamse Vereniging voor kinder- en jeugdpsychiatrie.
“Zowel residentieel als ambulant kampen we met ellenlange wachtlijsten. Maar we zijn met te weinig, en onze patiëntjes betogen niet…”

Stress
Er woedt een heuse disciplinestrijd in de sector, vertelt Dr. De Corte. “Toen vorig jaar in de pers gewag werd gemaakt van een tekort aan kinderpsychiaters, kwam er onmiddellijk reactie van de psychologen. Je moet alles niet zo psychiatriseren, ook tussen psychologen en huisartsen kunnen we goede resultaten behalen, klonk het. Allemaal goed en wel, maar die mensen zijn hier nog nooit eens een dag komen kijken hoe wij werken. De telefoon staat niet stil, meestal schrijnende gevallen, die wij niet verwerkt kunnen krijgen. Dit is echt oorlogsgeneeskunde, met alle stress vandien.

Te veel jongeren komen terecht in belendende sectoren, zoals geestelijke gezondheidszorg en bijzondere jeugdzorg, zegt De Corte. Uit onderzoek is gebleken dat de helft van die kinderen een psychiatrische problematiek vertonen, weet hij. “Ik zeg niet dat die allemaal in de psychiatrie moeten worden opgenomen. Maar het is wel zo dat een aantal van hen in hun hele ziekteverloop niet één keer door een kinderpsychiater worden gezien.”
Ook in de intensieve ambulante zorg zijn er gigantische wachtlijsten, zegt de Limburgse arts. “Daardoor wordt de diagnose van bv. autisme of een hechtingsstoornis vaak te laat gesteld, en zijn er dikwijls al serieuze complicaties. En dat is schandalig in een land als het onze.”
Op Vlaams noch op federaal niveau worden de kinderpsychiaters au sérieux genomen, betreurt Jan De Corte. Hoeft het dan te verwonderen dat iedereen zijn boeltje pakt naar Nederland? De situatie in ons land steekt schril af met de goed ondersteunde en georganiseerde werking in Nederland, zegt hij. “Kinderpsychiaters worden er veel beter betaald, en hebben een beter sociaal statuut. Bovendien werd de kinderpsychiatrie in Nederland een paar jaar geleden erkend als knelpuntberoep. Dat betekent dat buitenlanders die er gaan werken op 30% van hun inkomen geen belastingen hoeven te betalen.”

Volgens Dr. De Corte werken er momenteel zo’n 25 à 30 Vlaamse kinderpsychiaters in Nederland. De kinderpsychiaters hebben dringend nood aan een draagvlak. “Want dat hebben we duidelijk niet. Iedereen doet integendeel duchtig mee aan de verkleutering van het vakgebied. Er mag op straat en in de pers gelijk wat worden verkondigd over kinderen en adhd, wij hebben gewoonweg de tijd niet om op dat emotionele debat te reageren.
Je moet eigenlijk getikt zijn om nog kinderpsychiater te willen worden, zegt Dr. De Corte. Er moeten nu jaarlijks in Vlaanderen minstens 12 nieuwe kinderpsychiaters worden opgeleid. “Maar daarmee blijven we gewoon in hetzelfde straatje voortsukkelen, als die nieuwkomers tenminste in België willen blijven.”

[Bron: Artsenkrant van vrijdag 19 oktober 2007]

Heel mooi stukje.
Ook FDA is op de hoogte van deze toestand. In 2006 publiceerde een wetenschappelijke commissie daar dat 1 op de 2 kinderen jonger dan 10 jaar aan 'onverklaarbare' bipolaire stoornissen lijdt.
Eigenlijk is zoiets heel normaal, want om ADHD te behandelen dient men psychotica toe ( cocaïne en amfetaminestoffen).

Paul Janssens gebruikte vijftig jaar geleden ook psychotica om er de ratten psychotisch mee te maken, waarop hij dan zijn nieuwe antipsychotica kon gaan uittesten.
De geschiedenis herhaalt zich, al zou men nu nog een GAIA voor kinderen moeten uitvinden, eens benieuwd op wie men dan de psychotica gaat uittesten.

Johnson & Johnson mikt nu al op de volwassenen.
http://www.psycholoog.net/?p=1141

Gelukkig zijn er nu de nieuwe ‘inzichten’, of hetgeen we ‘evidence based medicine’ noemen.
Al die berichten over onveilig harddruggebruik komen uit de ‘oude tijd’.
Tegenwoordig weten we wel beter.
Tegenwoordig weten we niets en dat is inderdaad veel beter: ‘werkingsmechanisme onbekend’.
Gewoon kijken hoe goed het werkt. En voor de rest ... daar zijn dan andere dokters voor.

En die andere dokters zullen de ouders heel fier kunnen vertellen: “
Gelukkig heeft de Rilatine of Concerta goed gewerkt, want bij de autopsie zijn geen ADHD-hersentjes meer gevonden, geen ADHD-hart en zelfs geen ADHD-lever, jullie kindje is door de wondermedicatie volledig genezen alvorens dood te gaan.

Het chronisch toedienen van amfetamine of cocaïneproducten bij een aandoening waarbij alleen maar tekorten aan amfetamine of cocaïne kunnen aangetoond worden, is niet alleen een overtreding van de wetgeving (art.3 wet 24 februari 1921), het toont bovendien ook aan dat die ‘specialisten’ niet eens de titel van arts waardig zijn.
Andere tekorten of zelfs ‘onevenwichten’ zijn niet eens aantoonbaar.

Immers, waarom blijven ze zich verschuilen achter een door de industrie opgelegd dogma waarbij het werkingsmechanisme van die stoffen onbekend is en vandaar dus veilig in gebruik, terwijl ze heel goed zouden moeten weten dat die stoffen onder een opiumwetgeving vallen, precies OMDAT het werkingsmechanisme wel bekend is.

Medisch lijkende fabeltjes gaan uitvinden om doping onder de jeugd te kunnen verdelen en dan die fabeltjes als een ziekte gaan verkopen, dit is echt iets dat alleen maar de verdraaide geesten van psychiaters is gegeven.
Maar nu al twintig jaar lang proberen de ‘wetenschappelijke’ labo’s van de industrie en de door diezelfde industrie betaalde universiteiten die fabeltjes ook nog proefondervindelijk aan te tonen.
Hetgeen natuurlijk nog steeds niet lukt.

Maar wat wel heel goed lukt: is de verkoop van de harddrugs waarvoor intussen het grote taboe is neergehaald.
Want harddrugs gebruiken is voortaan een medisch gegeven en de fabeltjes errond geloven we graag, al weten we dat fabeltjes niet bestaan.
We zouden diezelfde drugs anders wel illegaal moeten aanschaffen.

Om puur commerciële redenen verzwijgt men dat men therapeutisch weliswaar kortstondige effecten bereikt door dopinggebruik als genezend uit te leggen, maar dat datzelfde dopinggebruik eigenlijk het zenuwstelsel irreversibel verwoest.
De ontstane karakterstoornissen door het controleverlies op gedrag wijt men dan aan de ziekte, zodat men vrij en vrolijk verder kan behandelen en zelfs aanzet om hoger te gaan doseren.

En omdat het pedagogisch comfort van een maatschappij van hen verlangt dat ze harddrugs dealen, doen psychiaters dat dan ook al fluitend omdat het veel centjes opbrengt.

Rijk worden door middel van een demagogisch negationisme dat men bovendien nog een wettige uitoefening van de geneeskunde noemt.

Men steelt de gezondheid van een nieuwe generatie om er zelf rijk mee te kunnen worden.
Omdat de geneeskunde hen leerde dat men de symptomen van ongezonde of onnatuurlijke voeding zodanig kon verergeren dat men (therapeutische) dopingeffecten kon bereiken en natuurlijk ook ... weer nieuwe symptomen omdat we blijvend fake-neurotransmittoren blijven aanmaken.
En die nieuwe symptomen?
Wel die nieuwe symptomen moeten nu juist het bewijs leveren dat de nieuwe ziekte bestaat.
De geniale ziekte die uitgevonden werd om ongezonde of onnatuurlijke voeding te behandelen met stoffen die net hetzelfde effect bereiken, maar waarmee dan pakken meer geld te verdienen valt.

Waarlijk ongehoord zoiets.
Wie is hier OERDOM in deze?

Wie zijn de zielenpoten van psychiaters die zich nu als dommeriken laten kennen omdat ze het niet eens aankunnen of aandurven om te antwoorden op die ene simpele vraag : welke ziekte of aandoening genezen jullie door het zenuwstelsel van de patiënt te verwoesten door chronisch psychotisch makende stoffen toe te dienen?

Blijven jullie liever dom omdat het jullie veel geld opbrengt?
Blijven jullie liever dom omdat jullie het pedagogisch comfort kunnen kopen door harddrugs te dealen bij kinderen om daarmee de omgeving van de kinderen een plezier te doen of is het gewoon omdat jullie daarom denken dat mensen jullie als de grote tovenaars gaan beschouwen met een grote macht over harddrugs die doen genezen of die alleen maar dwangmatig psychotisch maken?
Want de term dwangmatig psychotisch maken nemen jullie niet in de mond, in plaats daarvan klinkt ‘robotachtig gedrag’ eufemistisch veel mooier.

Want de ziekte die ervoor werd uitgevonden bleek de uitvinding van de eeuw te zijn.

De karakterstoornissen die ontstaan door het controleverlies op het gedrag dat ontstaat door slechte voeding of eetgewoonten, waardoor medicatie wordt gegeven die dezelfde symptomen doet ontstaan als die door de slechte voeding, stellen een perpetuum mobile in werking die geneeskunde, industrie en GGZ doen floreren als nooit tevoren.

Immers, sinds men erin geslaagd is om SSRI’s, die op eenzelfde manier werken als de amfetamines (gewoon voldoende hoog doseren om hetzelfde resultaat te bereiken), dacht de industrie om met Strattera (zelfde actieve metaboliet als de actieve metaboliet van Prozac) de opiumban te kunnen omzeilen.
Benieuwd hoe lang het zal duren eer wetenschappelijke instanties zullen inzien dat ook de phenylpropylamines net als de phenylethylamines een controleverlies op het gedrag veroorzaken en voor de nodige sterfgevallen (of zelfmoorden) zorgen.
Alvast heeft men het"nog zwakkere" phenylbutylamine, Silomat, precies om die reden onlangs al uit de handel genomen.

In welke termen denken Overheden en geneeskunde anders wel, als men gewoon feitmatig al kan vaststellen wat phenylalkylamines aanrichten? ( zie ook https://ssristories.org
Alkyl is een chemisch begrip dat hier kan staan voor : methyl, ethyl, propyl of butyl.
In de aangepaste doseringen werken die stoffen allemaal op eenzelfde manier, maar de commerciële medische en overheidsperceptie ertegenaan verschilt grandioos.
Methyl (1 koolstofatoom): alleen experimenteel of in diergeneeskunde gebruikt om psychosen te doen ontstaan.
Ethyl (2 koolstofatomen): valt onder een opiumwetgeving.
Propyl (3 koolstofatomen): zou wettelijk gezien niet eens giftig zijn ( SSRI’s).
Butyl (4 koolstofatomen): werd dan omwille van hetzelfde gevaar als de anderen, en de ongevallen ermee, eind augustus 2007 volledig uit de handel gehaald (was voordien ook helemaal niet giftig net als de propyls nu nog altijd niet eens giftig zijn).

Vandaar dat de geneeskunde beter af is met : "werkingsmechanisme onbekend". En de geneeskunde is alwetend op dat vlak, daaraan raakt niemand.

Een mega-industrie gebouwd op de domheid of de onwetendheid van psychiaters die men nog steeds dokters in de geneeskunde blijft noemen.
Een mega-industrie opgebouwd op de corruptie en de collusie van een nog dommere Overheid, die alle beslissingsbevoegdheid over chemische materies allang aan de farmaceutische industrie heeft overgelaten.

"DO NOT HARM ...", klinkt het zo mooi.

Maar van dat soort dommigheid of corruptie zou ikzelf onder de grond kruipen van schaamte.

Sinds de vorige federale regering bij haar aantreden het psychoticagebruik (Rilatine) bij kinderen vergoedbaar maakte, is in de laatste legislatuur het aantal daardoor chronisch psychotisch gemaakte kinderen, dat uiteindelijk in de psychiatrie is terecht gekomen, verzesvoudigd.

Noteer ook dat op 21 februari 2007 FDA een dringende mededeling daaromtrent de wereld instuurde, een mededeling die schijnbaar door geen enkele (commercieel) belanghebbende werd opgemerkt.

Stromannen van de industrie en gesponsorde belangenverenigingen lobbyen heel hard bij de Overheid om het gebruik van ‘onschadelijke en veilige’ psychotica bij de bevolking aan te prijzen.

Chronisch gebruik ervan wordt steeds gecorrigeerd met (dure) antipsychotica (neuroleptica, Risperdal en konsoorten) omdat psychotica (amfetamines en de nieuwe antidepressiva) een veranderde perceptie op de realiteit en uiteindelijk een controleverlies op het gedrag veroorzaken.

We verwijzen hierbij naar de vele voorbeelden van zinloos geweld die de laatste twintig jaar gebeurden onder invloed van de zogenoemde veilige psychotica, https://ssristories.org

Precies die veranderde perceptie op de realiteit zorgde ervoor dat die stoffen een therapeutische indicatie hebben gekregen.
En omdat men het commerciële succes dat men ermee kon bereiken, niet wou in gevaar brengen, heeft men twintig jaar geleden beslist om het werkingsmechanisme ervan voortaan als zijnde onbekend te gaan achterhouden.
De chemische labo’s die ze ontwerpen weten in elk geval heel goed hoe een en ander werkt.

Immers, meer dan twintig jaar geleden, onderwees men het mechanisme wel aan de universiteiten met die boodschap erbij dat juist omwille van dat mechanisme geen therapeutische toepassingen bestonden.

Zuiver scheikundig is het zo dat ‘slechte, onnatuurlijke’ voedingselementen als precursor en als katalysator in het lichaam kunnen gebruikt worden om stoffen aan te maken, die verwant zijn aan de nieuwe perceptieveranderende geneesmiddelen.
Vandaar dat de laatste generaties te maken krijgen met ‘schijnbaar ongecontroleerd gedrag’ bij kinderen, waardoor men aan chemische onevenwichten is gaan denken.

Nu net omdat die nieuwe voedingselementen zeer succesvol en gegeerd zijn hebben ze grote delen van een meer natuurlijke en gezonde voeding verdrongen.

Men stelde vast dat men met het toedienen van geneesmiddelen (industrieel dan aangemaakt met gelijkaardige precursoren en katalysatoren) ook een schijnbaar therapeutische en zeer gegeerde uitwerking kon bekomen.
Men negeerde omwille van commerciële overwegingen het daardoor evenzo ontstane controleverlies op het gedrag of beschouwde zelfs dat controleverlies als een symptoom van de nieuwe ‘aandoening’.
Zie je wel: die ziekte moet behandeld worden.

Immers, voordat men met harddrugs kinderen wou genezen van ziekten die daarvoor speciaal werden uitgevonden en eigenlijk al het gevolg waren van onbewust toegediend ‘therapeutisch’ gelijkaardig materiaal, wist men dat die schadelijke stoffen het zenuwstel irreversibel konden verwoesten.
Merk op hoe in de vorige eeuw de maatschappij reageerde toen plots een dolle schutter zinloos geweld pleegde, door het controleverlies op gedrag dat ontstaan was na chronisch gebruik van chemische precursoren en katalysatoren in de voedingen ook hoe het Vincent VanGogh verging. Absint werd toen meer dan 100 jaar lang verboden. Gelukkig bestonden toen de slimsten onder de psychiaters van nu nog niet, want bijna zeker had men toen al ADHD uitgevonden als in die tijd methylfenidaat en de SSRI’s toen al beschikbaar waren geweest.

Al scheen het verbieden van absint toen toch een hele tijd 'ook therapeutisch' gewerkt te hebben.

Momenteel wegen de voordelen van de psychotica (pedagogisch comfort en grote winsten) veel zwaarder dan de nadelen (dat beetje zinloos geweld of psychiatrische opnamen).

Vandaar, dat wanneer patiënten in een eerste instantie door het gebruik van psychotica een controleverlies vertonen, men dadelijk dat controleverlies als de symptomen herkent van de ziekte die men eigenlijk met die psychotica wou behandelen.
Want de ‘ziekte’ was eigenlijk al ontstaan door de schadelijke stoffen, die men ‘onbewust’ had toegediend via de voeding. Medicatie verergert in dat geval alleen maar de symptomen, maar dat hoeft niemand te weten, het werkingsmechanisme is toch onbekend en op die manier houden we de ziekte in stand, tot grote vreugde van een heel machtige industrie.

Vandaar: ... hoger doseren, denkt men onterecht.

Of hoe een medische megablunder en een commercieel perpetuum mobile kunnen ontstaan door slimme psychiaters die geld en macht ruiken.

En dan de rol van supranationale clubjes die beslissen dat meer winsten kunnen gemaakt worden met chemische stoffen of fakevoeding dan natuurlijke voeding, omdat natuurlijke voeding onvoldoende kan geproduceerd worden om een overbevolkte wereldbol (gezond) eten te geven.

En vermits langdurige wereldoorlogen ethisch niet sympathiek zijn en de epidemieën onder controle beginnen te raken en de echte Mengeles nooit heel lang hebben kunnen experimenteren zijn er nu de propere handen, waar een ganse maatschappij vol ontzag naar opkijkt omdat ze heel geleerd klinkend, maar in volle onschuld,  kunnen verklaren niet eens geen kennis meer te hebben (werkingsmechanisme onbekend en ... trust me!).

Der Vernichtung Lebensunwertes Lebens, en wat meer is : de bevolking houdt ervan.

Wat loopt er fout in deze maatschappij?

Zonder woorden... of toch te gek voor woorden?