Biologie en voor beginners

Ach wat zou het fijn zijn als die dokter zonder naam kon uitleggen, dat deze stoffen die je oraal inneemt, verschillen van deze stoffen die je ingespoten krijgt.
Langs welke wonderbaarlijke weg bereiken deze stoffen dan de hersenen?

Via het bloed toch?
Of heb ik nog een apart leidingenstelsel lopen, waar ik niet van weet?

Ach, en waarom zouden ze in proefdierenland nou toch zoveel miljoenen ratten voor de menselijke medische wetenschap er door draaien.
Als het, hoewel 't alle twee zoogdieren zijn, toch geen zinnig resultaat kan opleveren, wegens te grote verschillen?

Vreemd dan, al die proeven op ratten.
Verder dacht ik dat het verschil tussen weinig amfetamine en een grote partij hierin verschilt, dat je voor het laatste vrij lang naar de gevangenis moet.

Een verschil tussen amfetamine en amfetamine is me nog nooit opgevallen.
Het verschil tussen winterwortels en amfetamine wel.

De eerste kan je ongebreideld in grote doseringen nemen en er zit ook geen bijsluiter bij.
Van het tweede val je zo dood, in hoge dosering, dat je zelfs niet meer de bijsluiter kan nalezen waarom het fout ging.

Dat is dan een verschil, dat zonder wetenschappelijk onderzoek volkomen duidelijk is.
Truus

De uitleg die ik toevoegde waarbij dezelfde actieve metaboliet zowel bij Strattera als bij Prozac gebruikt wordt om in een gepaste dosering een amfetaminewerking te veroorzaken bij ADHD en de verwijzing daarvoor naar mijn boek, wordt als het linken naar een wrokpagina beoordeeld.

Ook de verwijzing naar mijn boek met het vermelden dat ADHD-medicatie wordt gedoseerd tot de nevenwerking ontstaat, die men een therapeutische indicatie heeft gegeven, vond geen genade.
Immers, de patiënten schijnen rustiger als ze (dwangmatig) psychotisch worden gemaakt en het psychotisch gedrag is nu net een bijwerking van stimulantia die psychotica zijn.
Hoe zou het anders komen dat men Risperdal of Dipiperon als antipsychotica toedient wanneer een behandeling een controleverlies veroorzaakt op het gedrag ( tics, agressie, wanen)?

Waarom dan ook zou FDA waarschuwen dat ADHD-medicatie psychotisch maakt en sterfgevallen kan veroorzaken?

Er is een medische waarheid die commercieel kwetst, want psychiaters en farmaceutische industrie maken elkaar heel rijk door elkaar sprookjes wijs te maken over de harddrugs waarmee ze het gepeupel aan hen kunnen binden.

En wat is de rol van de Overheid daarbij ?
Ook: CORRUPTIE en COLLUSIE?

Het dwangmatig dociel maken van een bevolking moet de Overheid anders wel als muziek in de horen klinken.

Het voorlaatste nummer van Humo liet de commerciele promotoren van ADHD-medicatie aan het woord komen in hun reactie op de wetenschappelijke mededeling dat die medicatie uiteindelijk niets van effect bereikt, waardoor dan allerhande mooie sprookjes van ontbrekende stoffetjes, chemische onevenwichten en dopaminecircuits die zouden geregulariseerd worden door doping toe te dienen, de wereld werden uitgeholpen.

Wetenschappelijk gezien zou het geven van doping niets aan de aandoening veranderen.
Maar blijkbaar is de medicatie onmisbaar als pure doping.

Humo vond het de moeite om na publicatie op de website daarover een forum te openen en zoals verwacht bleek daarin duidelijk dat die medicatie dan vooral ook als doping wordt gebruikt.

Zelfs een vooraanstaand psychiater heeft zich in het debat gemengd en ik vermoed dat de man daarmee dan ook wel de publiciteit daaromtrent heeft gezocht.
Een echt wetenschappelijke discussie over die materie zal ik dan ook nooit schuwen omdat ik daar zelden de kans toe krijg.
Vandaar dat ik via dit medium ook gaarne de beoogde publiciteit aan de dokter wil gunnen, door zijn stukjes aan het debat en ook de mijne hier te willen afdrukken.
Daarmee promoot ik ook gratis de website waar hij reclame maakt met het 'echte' werkingsmechanisme van Rilatine.

Al weet ik dat de dokter liever zijn naam bekend zou gemaakt zien, maar mij is door 'Overheden' het verbod opgelegd om nog namen van dokters te noemen. Jammer voor de dokter.

En deze week is een nieuw nummer van Humo met een lezersbrief van een moeder van een zevenjarig zoontje.
De bijdrage eindigt als volgt:

Zo zie je maar , hé , dokter, dat het niet altijd negatief moet zijn om met een positieve noot te kunnen eindigen.

Het trofeeënlijstje op ssristories is nu al geupdated.

Men zal dat lijstje weg censureren op het ogenblik dat WO III erop zal prijken.
Want die zal er niet komen door cocaïne, amfetamine of SSRI-misbruik, maar wel omdat er teveel wapens zijn.

Overheden en geneeskunde zweren bij de weldaden van een veranderde perceptie, er is een bloeiende democratie die daarop draait.
De nevenwerking van het dwangmatig dociel maken is natuurlijk mooi meegenomen.
En een controleverlies op het gedrag door een zenuwstelsel dat verwoest werd?
Nog nooit van gehoord.

Het heet dat de voordelen (aandelen) zwaarder wegen dan de nadelen (enkele doden door enkele schutters). 

Ik bedank de professor in Humo, omdat ze FDA en mij bijtreedt in verband met de psychotischmakende werking van ADHD-medicatie.

De professor stelt dat men antipsychotica toedient aan “kinderen met tics, die bijvoorbeeld 60% kans hebben om ook ADHD te hebben”.

De professor weet inderdaad hoe ze slim ogend voor de klas moet staan.
Iets bedoelen en iets helemaal anders zeggen, omdat men niet alleen door de universiteit wordt betaald maar ook door ‘leergierige’ bedrijven die harddrugs verkopen.
Zo worden de intelligentsia vandaag de dag opgeleid.

Immers de professor weet dat het chronisch toedienen van psychotica tics veroorzaakt (een controleverlies op het gedrag omdat men het zenuwstel aantast met harddrugs, weetjewel?) .
En als die kinderen met dat percentage ADHD psychotica hebben gekregen, en daardoor dan de tics, dan is het toch logisch dat antipsychotica worden bijgegeven omwille de tics (en ander psychotisch gedrag)?

Wat moest bewezen worden, hé professor?

En veel straffer nu ... “we gaan de zaken eens omkeren”.

Dit staat in Humo: “Wat we bijvoorbeeld wel zien is, dat jongeren die schizofrenie ontwikkelen, als kind vaak concentratiestoornissen hadden – en dan is het goed mogelijk dat ze daar Rilatine voor hebben gekregen.Maar je kunt de zaak niet omkeren en zeggen dat iedereen die Rilatine heeft genomen schizofreen wordt”.

Een dokter die zoiets in het openbaar durft zeggen.
Ik zou graag als student eens in de aula zitten.

Als een dokter bij een kind de ontwikkeling van schizofrenie vaststelt, dan is een psychoticum wel het laatste wat moet toegediend worden, omdat een psychoticum de schizofrenie nog doet verergeren (lees de bijsluiter eens).
Grote blunder van de behandelende arts.
Als de diagnose van schizofrenie juist was geweest moest de dokter meteen antipsychotica hebben toegediend in plaats van een psychoticum als Rilatine, dat een ontwikkelende schizofrenie nog verergert.

Vandaar dat ik heel blij ben dat de dokter en professor met deze redenering zowel mij als FDA volledig bijtreedt, waarbij gesteld wordt dat ADHD-medicatie psychotisch maakt en sterfgevallen veroorzaakt.

Want was het nu niet precies ook daarom dat men in de VS het chronisch gebruik van psychotica bij kinderen als ‘nutteloos’ in de behandeling van de aandoening heeft genoemd.
Al weet niemand van het medisch establishment dat FDA op 21 februari 2007 deze mededeling wereldwijd heeft verspreid, toch wijst een en ander erop dat een bocht van 180° in uitzicht wordt gesteld.

Vandaar dat men in de VS voorlopig nog enkel maar spreekt over de zichtbare groeistoornissen.

Volgende mededelingen zullen het hebben over de onzichtbare groeistoornissen (hersenletsels, botontkalking) , over zelfmoorden (bij de chemisch verwante cocaïnestof Champix werden in een week tijd 55 zelfmoorden gemeld - bron:FDA) en over de plotse sterfgevallen (als sympaticomimeticum dat chronisch in relatief hoge dosering wordt toegediend).

Maar er zijn nog de immense voorraden van de doping die aan de man moeten gebracht worden, en zoals ook blijkt uit antwoorden in Humo, bestaan daar ‘hefbomen’ voor (bemerk hoe liefdadig Novartis is door Zitstil te onderhouden en er niets voor terug te vragen) .

Gelukkig weten andere dokters dan psychiaters wel dat stoffen die onder een opiumwetgeving vallen in de regel medisch alleen maar chronisch worden aangewend in terminale toepassingen.
Vandaar dat enkel in de psychiatrie men de onbehandelbaren of gezonde kinderen behandelt alsof een missie erin bestaat ze te extermineren met harddrugs.
Er is een oud gezegde van de beroemde psychiater Abraham Maslow: "If the only tool that you have is a hammer, everything looks like a nail."

De dag waarop FDA zal ontdekken dat SSRI’s en SNRI’s amfetamineachtlingen zijn met eenzelfde amfetaminewerking als Adderall en Dexedrine zal Strattera met dezelfde actieve metaboliet als Prozac onder een opiumwetgeving gerangschikt worden.

Immers, de veel zwakkere Silomat (amfetamineachtig) en Alfavit (amfetamineachtig), werden onlangs al omwille van de ‘ongevallen’ ermee uit de handel genomen.
De ongevallen met SSRI’s en SNRI’s zijn momenteel nog te verklaren door de schuld af te wentelen op wapenhandelaren, racisten en messenverkopers.
Dit lijstje met ongevallen wordt al bijgehouden sinds de creatie van Prozac.

https://ssristories.org

Toen op het einde van de 19-de eeuw een uitbarsting van zinloos geweld zich voordeed heeft men meteen de oorzaak ervan voor meer dan 100 jaar uit de handel gehaald.
Vandaag mag absint opnieuw verkocht worden, we zijn intussen gewend geraakt aan dat beetje zinloos geweld.
Stel je voor dat we nu messen, wapens of racisme helemaal zouden moeten verbieden. 

Scholen zouden CLB’s moeten laten adviseren om de cocaïne en amfetaminedoping met Concerta en Rilatine lager te laten doseren dan om de kinderen dwangmatig dociel te maken.
Pantani, Jimenez en Maradonna verbeterden hun sportprestaties met gewone cocaïne, die als dopingstof minder actief is dan het veel krachtiger methylphenidaat.
Methylphenidaat wordt momenteel in te hoge doseringen aangewend dan om alleen maar te drogeren, omdat door grotere hoeveelheden te slikken meteen ook de gewenste nevenwerkingen optreden, nl. het dwangmatig dociel maken.
Betere prestaties zijn natuurlijk steeds meegenomen, maar de term ‘mild stimulans’ dat in de geneeskunde eufemistisch wordt gebruikt, komt doordat men door hoger te doseren het paradoxale effect van kalmer lijken (dwangmatig psychotisch, robotachtig) kan bereiken.
Een stimulans dat kalmeert is dus ‘mild’, een epitheton dat regelrecht uit het vocabularium van de evidence based medicine zou kunnen komen.

Wie weet zou de gevleugelde adelaar van een Jimenez door in de plaats van cocaïne methylphenidaat te slikken, net als de kindertjes op school, al meteen tot in de hemel hebben kunnen klimmen.
Dan had de tussenstop van een maandenlange opsluiting in de psychiatrie niet eens gehoeven.
De sportverzorgers van toen waren eigenlijk beter kinderpsychiaters geweest.

Die zijn er immers in geslaagd een generatie jeugd met doping te overdoseren, waar men in de sport zeer voorzichtig mee is (gewone verzorgers zijn immers geen kinderpsychiaters), maar waarvoor een maatschappij hen heel dankbaar en erkentelijk voor is.
”Het zijn toch maar kinderen”.

Dus nu voortaan, alleen nog een beetje lager doseren en dan spelen schoolelftallen met 22 Maradonna’s om de eer in interscholenarena’s.
En komen dan de klassieke Latijnse woorden weer in voege: ‘morituri te salutant’, want het sterven ‘sur le champs de bataille’ is alleen voor de allergrootste helden voorbehouden.
Die helden zijn niet gedrogeerd, ze sterven aan aangeboren hartziekten.

Elf Maradonna’s in een ploeg, welke schooldirectie droomt daar niet van?

Op 15 september 2006 schreef ik over die stof op mijn blog deze tekst:

En deze tekst kwam er op 16 juni 2007

Maffieus en illegaal worden harddrugs aan de man gebracht om gewoon maar te drogeren of om toxicomanieën in stand te houden.
Gebruikers betalen zich blauw en raken door geldnood in de criminaliteit om zich te kunnen drogeren.
Tegenover die miljardenindustrie kon een farmaceutisch establishment alleen maar kwijlen van de afgunst.
Tot op het ogenblik dat de vondst van de eeuw werd gemaakt.

Sinds 1920 (“Vernichtung Lebenunwertes Lebens”, geschreven door een rechtsgeleerde en een psychiater, universiteitsprofessor), sinds ook de Tweede Wereldoorlog en sinds de crisette met Softenon, was het helemaal niet zo simpel meer om niettegenstaande de enorme groeimogelijkheden van een chemische industrie nog echte succesvolle chemische toppers te produceren.

Immers, statistisch bleken de variaties op de synthese van amfetamines uitgeput te raken met de hoogtepunten van verbruik in die Tweede Oorlog, de oostelijke (sport)landen aan de andere kant van het ijzeren gordijn en de kortstondige piek van de eetlustremmers.

En cocaïnederivaten bleken niet zo eenvoudig in hun chemische synthese.
In de jaren 80 maakte een versoepeling van de wetgeving in de VS op het registreren van geneesmiddelen het mogelijk dat farmaceutische bedrijven een staatsgreep konden plegen bij het Overheidsorgaan FDA.

Vanaf dat moment volstond het voor de registratie van nieuw ontworpen moleculen fantoomstudies te laten uitvoeren door bevriende bedrijfjes die zich speciaal daarop hadden toegelegd en vakkundig de nodige officiële documenten ter beschikking konden stellen.

FDA verleende dan de registratie, en als nu toch eens zou blijken dat een of ander product echt schadelijk zou kunnen zijn, dan hoefde men alleen maar de doden te tellen, en in te grijpen.

Het bedrijfsvriendelijke klimaat op FDA liet dan ook totaal nieuwe moleculen op de markt komen, waarvoor eerder een ‘vage’ scheikundige voorstelling was gegeven, maar die door de zogenoemde ongebonden en deskundige wetenschapslui uit een vorige periode al dadelijk als ‘nieuwe’ varianten van de amfetamines waren herkend geworden en daardoor dan ook onder een opiumwetgeving zouden terechtgekomen zijn.

De nieuwe phenylpropylamines (SSRI’s) die eenzelfde werkingsmechanisme hebben als de phenylethylamines, die amfetamines zijn, en die in de aangepaste doseringen net evengoed ook als de stimulantia actief zijn, kwamen nu in de handel als totaal nieuwe stoffen in de behandeling van depressies, maar dan natuurlijk veel actiever dan de tot dan toe gekende tricyclische antidepressiva.
Van een ‘storende’ opiumwetgeving was helemaal geen sprake meer.

Prozac en de konsoorten ervan waren geboren.
En in tegenstelling tot de amfetamine-molecule werden plots een (statistisch) bijna oneindig aantal variaties mogelijk.
Lucratieve perspectieven voor de industrie.

Maar “de” vondst van de eeuw kwam eigenlijk uit de hoek van psychiaters.

Helemaal het document uit 1920 indachtig over de exterminatie van de levensonwaardige levens, bijna dagelijks geconfronteerd met het probleem en ook in de wetenschap dat in deze nieuwe tijden vernietigingskampen niet meer geduld zouden worden, ontstond de gedachte om nu eens te gaan experimenteren met echt hoge doseringen van de bekende harddrugs, die tot dan toe nog steeds redelijk taboe waren.

De onbehandelbaren van toen diende men cocaïne of amfetaminestoffen toe in doseringen waarbij ze meteen dwangmatig psychotisch gemaakt werden, doordat het zenuwstel in gevaar reageerde op deze massieve aanvallen.
En wat bleek?
Onbehandelbaren leken een klop van de hamer te krijgen, konden zich als bij mirakel alleen maar op 1 punt focussen en werden heel dociel, dus dan toch: behandelbaar en kneedbaar.

Wondermedicatie was geboren, terwijl men heel goed besefte dat nu de exterminatie kon uitgevoerd worden als een witte boord of als de zachte heelmeester, die stinkende wonden maakt.
Immers, psychiaters werden toen nog opgeleid met de kennis dat die producten het zenuwstelsel zodanig verwoesten dat van een uiteindelijke genezing geen sprake meer kon zijn.
Ofwel doodvallen ofwel eeuwig dwangmatig dociel blijven.
Vandaar: het voornaamste doel moet bereikt worden: de exterminatie zal lukken, en wij zullen geen handen moeten vuil maken.
Het onbehandelbaar zijn van de onbehandelbaren noemde men een nieuwe ziekte: ADHD en de wondermedicatie ervoor was al in de handel.
Alleen... een beetje hoger doseren dan om gewoon maar te drogeren, tot de nevenwerkingen en de miraculeuze effecten kunnen optreden.

Rest alleen nog: om commerciële redenen het tot dan toe gekende werkingsmechanisme in de doofpot stoppen en een commercieel nuttiger: “werkingsmechanisme ONBEKEND” in omloop brengen.

Het werkte allemaal , het werkt nu nog ....
Wat meer is: de laatste jaren worden schijnbaar alleen nog onbehandelbare kinderen geboren.
De maatschappij was er zich totaal niet van bewust dat de genen van de nieuwe ouders al zo verdorven waren, dat ze alleen maar schijnbaar onbehandelbaren tot leven konden wekken.
De erfelijkheid van de ziekte kreeg van dan af ook een wetenschappelijk karakter: de ouders kregen het van de kinderen en nu bestaat al de trend om ook de ouders als onbehandelbaren te extermineren.
Belangenverenigingen worden nu betaald om ouders, onbewust van hun ziek zijnde, op te sporen en door de mand te laten vallen.

Gelukkig zijn daar nu de kinderpsychiaters en de harddrugs.
Gelukkig zijn daar nu de bedrijven die nieuwe varianten op de oorspronkelijke harddrugs kunnen verkopen tegen heel dure prijzen.
Gelukkig zijn daar nu ook al de belangenverenigingen die onbehandelbaren met de gelden van de bedrijven kunnen ronselen, opsporen en behandelingen aansmeren “als ze uiteindelijk door de mand vallen” ( dixit Zitstil in reclameboodschappen).
Gelukkig zijn daar nu ook de CLB’s die de wonderen van het dwangmatig dociel zijn hebben ontdekt en nu voortaan alleen nog het pedagogisch comfort prediken.
Gelukkig zijn daar nu ook al de dokters die geleerd werden dat ze niet eens hoeven te weten hoe die wondermedicatie werkt en die daardoor de snoepjes als heel veilig gaan voorschrijven.
Die dokters beseffen niet eens meer dat ze meedraaien in een exterminatie die boven hun hoofden al werd beslist en in gang gezet.

Dokters zijn anders wel in de waan dat ze met die harddrugs voor veel kinderen al een wereld van verschil hebben kunnen tot stand brengen.
Hetgeen men vroeger een dwaze onkunde van de geneesheren had moeten noemen, noemt men nu evidence based medicine en zo blijft het onfeilbare imago van de grote tovenaars maatschappelijk overeind.

Evidence based klinkt veel slimmer, want we weten ook wel dat dokters zo lucide zijn dat ze geen barstende koppijn met een guillotine gaan behandelen. Ze zouden er een klant mee kwijtspelen
Gelukkig maar dat psychiaters slim blijven lijken... de chemische industrie heeft hen heel hard nodig, als ze voorbeeldig naar de pijpen dansen en een exterminatie van onbehandelbaren uitvoeren die geweldig veel geld opbrengt.

Dat alles lijkt , zelfs voor mij, nogal cynisch.
Dat is het ook.
Maar het is de naakte waarheid.
De grote fout die jaren geleden werd gemaakt, is dat men om commerciële redenen het echte werkingsmechanisme gebannen heeft uit medische opleidingen en uit wetenschappelijke literatuur.

Daardoor ontstond een generatie die bleef extermineren zonder er de uiteindelijke bedoeling van te snappen, nu extermineert men iedereen op eenvoudige vraag naar pedagogisch comfort, op eenvoudige vraag naar perstatieverhogende middelen heel simpel omdat de gebruikte middelen als superveilig worden voorgesteld.
Ze werden ooit als superveilig voorgesteld om er met propere handen de echte onbehandelbaren mee te kunnen vernietigen in de geest van het document uit 1920.

Zij die het systeem ooit op die manier hebben opgezet beginnen nu de ogen te openen als men merkt wat hun propere handen maatschappelijk hebben aangericht.
Bemerk de mededeling in de kranten van 12 november waarbij een van de geniale uitvinders nu (in paniek) stelt dat ADHD-medicatie niet zou werken, in een poging om de uit de hand gelopen vernietigingsmachine te stoppen.
Fanatieke volgelingen goed in de war natuurlijk, omdat ze maar aan het dealen bleven zonder kennis van zaken en er ook nog goed aan verdienden. Ze waanden zich dokters, terwijl ze de engelen des doods speelden, op een richtlijn uit 1920.

FDA is nu wel verplicht om stoffen die in eenzelfde periode als de doden met Vioxx, meer dodelijke slachtoffers hebben gemaakt toch in de handel te houden omdat ze als antipsychoticum moeten gebruikt worden om de nog niet doodgevallen Rilatine en Concerta-geextermineerden corrigerend te behandelen.
Immers, de doodgevallen Rilatine en Concerta onbehandelbaren worden zelfs niet geteld omdat ze doodvielen door een aangeboren hartziekte.
Hoe kan je nu doodvallen van een veilig (exterminerend) product?
Toch geniaal hoe men nu extermineert, zonder zelfs de slachtoffers hoeven te tellen.

PS: In dezelfde periode waar men met Vioxx 932 doden telde en het daarom uit de handel heeft genomen, stierven 3277 doden aan Leponex, 1005 aan Zyprexa en 1093 aan Risperdal.
Die 3 stoffen zijn nog steeds in de handel en worden respectievelijk aangeboden door Novartis, door Lilly en door Janssens Pharmaceutica.
Die 3 bedrijven hebben dan respectievelijk de psychotica Rilatine, Strattera en Concerta in de handel waar men met propere handen levensonwaardige levens mee extermineert.
Zo proper dat men niet eens bijhoudt hoeveel er eigenlijk mee sterven omdat de sterfgevallen ermee aangeboren hartziekten zouden zijn.
Het hebben van enig schuldgevoel in deze zou zelfs totaal misplaatst zijn.

Drug to stop smoking questioned

A pill to help people stop smoking is under the spotlight amid reports that it can generate suicidal feelings.
The UK's medicines watchdog, the MHRA, is to monitor the situation "closely" after 839 reports of adverse reactions to Champix, licensed last year.
Nearly 50 people reported depression - mainly patients with a previous psychiatric history. There were another 16 reports of suicidal thoughts. The US regulatory body has already expressed concerns about the drug.
Pfizer's drug Champix, also known as Varenicline, has been available for about a year.

It is unusual as it both stimulates and blocks specific nicotinic receptors in the brain.
It is thought that by stimulating the receptor it mimics the effects of nicotine to reduce cravings.
At the same time, it partially blocks the receptor preventing nicotine from binding to it, resulting in a weaker response in people who give in to temptation and have a cigarette.
Trials suggest some 44% of smokers give up after taking the drug twice a day for 12 weeks, compared with 18% of those given a placebo and 30% of those taking another major anti-smoking drug, bupropion.

Various complaints

Nausea was already known to be a side-effect, and 183 of the reactions which had been reported to the Medicines and Healthcare products Regulatory Agency by late September involved feeling sick.
There were 52 reports of abnormal dreams, 49 of dizziness, 37 of fatigue, 82 of headaches, 21 of drowsiness and 67 of vomiting.
The majority of the reports of depression came from patients with a previous psychiatric history.

In the UK, between 15,000 and 20,000 people are using the drug.
Last week, the US Food and Drug Administration announced it was investigating the drug after receiving similar reports.
The European Medicines Agency said they looked at some of these concerns in July, and had decided no action was needed. Current warnings were adequate, they concluded.

A statement from Pfizer said: "There is no scientific evidence establishing a causal relationship between varenicline and the post-marketing report events.
"Quitting smoking, with or without treatment, is associated with nicotine withdrawal symptoms and has also been associated with the exacerbation of underlying psychiatric illness."

Published: 2007/11/27 17:33:16 GMT

Wasmiddelen zitten in opgeleukte dozen en worden voortdurend aangeprezen: wast nu nog witter en ja, alweer vernieuwd, voor een nog beter resultaat.
Wij beseffen dat het om reclame gaat en weten dat de fabrikant het liefst zoveel mogelijk geld wil verdienen aan zijn product.

Medicijnen zitten ook in opgeleukte doosjes, er wordt ook reclame voor gemaakt door de fabrikant , dit maal via folders,"voorlichting" en medicijnmannen als tussenpersoon.
Ook hier klinkt het : nog heilzamer en al weer vernieuwd, voor een nog beter resultaat.
Ook hier wil de fabrikant veel verdienen. Het verschil tussen waspoeder en gelegaliseerde dopingpillen is, dat je het ene door de afvoer spoelt en het ander op eet.

Wie door heeft dat het in beide gevallen om geld gaat en niet om een wittere was of stralend humeur, kan natuurlijk besluiten beide door de afvoer te spoelen, of voor degene die het milieu liefheeft : de chemokar.
Truus

http://nl.wikipedia.org/wiki/Ritalin

En daar prijkt nu :

Voor een goed begrip: dat bijkomende lijntje is er deze keer niet door mezelf geplaatst. Immers, eerder al werd ik vakkundig geintimideerd, omdat het echte werkingsmechanisme van die doping als onbekend wordt beschouwd, sinds men er kinderen wel en sportlui niet mee mag drogeren.

In juli 2006, zou het plaatsen van een dergelijke link naar mijn website met uitleg over het werkingsmechanisme dat wel bekend is, als vandalisme beschouwd worden.

Bekijk al de teksten over de wondermedicatie even, en oordeel op welke manier de echte vandalen kinderen de psychiatrie en de dood injagen.

Hoe zou het komen dat het gros van de wetenschappers wel subjectieve informatie mag geven, zonder dat mijn visie aan bod mag komen?
Het gros van de wetenschappers beargumenteert de werking van die doping op kinderen door te stellen dat het werkingsmechanisme onbekend is.
Mijn beargumentatie is anders wel heel duidelijk en meer gedetailleerd dan alleen maar ‘onbekend’.

Waarom verzwijgen al die slimme wetenschappers dat men de wondermedicatie moet doseren tot een nevenwerking van de doping een zichtbaar therapeutisch resultaat oplevert, namelijk : een dwangmatig psychotisch gedrag (kalmer lijken, meer geconcentreerd, zeer dociel …)

Zie ook de mededeling van FDA daarover op 21 februari 2007.

LSD, cannabis,cocaïne en amfetamine verwoesten het zenuwstelsel op een identiek zelfde manier.
Daardoor veranderen ze ook de perceptie op de realiteit.
Daardoor veroorzaken ze ook een controleverlies op het gedrag
En ook daardoor vallen ze  'bijna' allemaal onder een opiumwetgeving.

Alleen een 'staatsgreep' door de industrie op FDA (gevolg van een versoepeling in de wetgeving) heeft eind jaren 80 ervoor gezorgd dat phenylpropylamines (SSRI's) met een amfetaminewerking ongezien door de mazen konden glippen.
Intussen hebben de gelijkaardige 'ongevallen' ermee aangetoond hoe ze niet alleen maar chemisch verwant zijn aan de amfetamines, immers om eenzelfde werking als amfetamine te bekomen, doseert men alleen maar wat hoger.
Zo komen we er ook en met minder commerciele beperkingen.

Huiveren jullie mee ?
http://cbs2chicago.com/health/ecstasy.brain.damage.2.333692.html  (filmpje)

Al lijkt men stilaan overtuigd te raken, dat men met amfetamine en(of) cocaïnedoping het zenuwstelsel verwoest, nu blijkt plots dat er indicaties zouden bestaan om bij ‘klagende’ Bosnië (of andere) veteranen, nog meer het zenuwstelsel te gaan verwoesten dan men het vooraf al onvoldoende heeft gekund met cocaïne (methylphenidaat) of amfetaminestoffen (SSRI’s).

De bekwaamheid van gedragstherapeuten om met die mensen ( PTSS) om te gaan kent dus grenzen, waardoor de hulp van een chemische gedragscastratie wordt overwogen.

De tekst waar ik naar verwijs gebruikt weliswaar het commerciële jargon van de ontbrekende stoffetjes, maar het positieve ervan is althans dat nu simpele zielen met hun commerciële jargon schijnen te willen aantonen hoe men patiënten kapot maakt door ze te drogeren met wondermedicatie.

Verhaaltjes over serotonine of andere heropnameremmers zijn de verkooppraatjes die men heeft uitgevonden om in de plaats te komen van het echte werkingsmechanisme.

Het echte werkingsmechanisme heeft men als onbekend verklaard wanneer doping een therapeutische indicatie heeft gekregen.

Het therapeutisch effect van doping wordt verklaard doordat men doseert tot de nevenwerkingen optreden.
Het dwangmatig psychotisch maken heeft men uitgelegd als: kalmer lijken, beter geconcentreerd en zelfs heel dociel.

Terwijl het chronisch dwangmatig psychotisch maken uiteindelijk psychotisch gedrag doet ontstaan, veranderde men dit begrip in: karakterstoornissen, die eigen zijn aan de ziekte.

Commercieel bleek het geen goed idee om hier te stellen dat die karakterstoornissen eigenlijk ontstaan door de nevenwerkingen van de ‘medicatie’.

Zo kunnen alle gedragsziekten worden genezen met wonderbare drogerende stoffen, die geruisloos de ziekten in stand blijven houden.

Een commercieel geniale vondst: maar medisch een gigantische megablunder.
Maar hoe leggen we die vergissing nu uit aan de ‘wereld’?

http://www.amc.uva.nl/index.cfm?sid=227&uitgaveid=67&contentitemid=591&itemid=101

Beste Fer,

Triest nieuws: T’s indicatie is positief bevonden door zware fraude op aanmeldingsformulieren.
Dit door school, Lentis en vader. De duivelsknechten doen hun werk. Mijn prachtige zoon mag nu met pillen methylfenidaat, machteloosheid en verdriet, met vervalste diagnose Asperger zijn toekomst gaan verliezen in het gedragsgestoorden-onderwijs.
Is een kind geestelijk vermoorden ook moord?

p.

De geneeskunde mag mensen drogeren met stoffen die aan amfetamine verwant zijn, als ze 'koude tenen' zouden hebben, want die stoffen veranderen een perceptie op de realiteit. 

De geneeskunde mag kinderen drogeren die bedwateren met stoffen die hun slaapritme ontregelen omdat het dopingproducten zijn. 

De geneeskunde mag ouderen in rusthuizen drogeren met zogezegde slaapmiddelen die tegen 's morgens mCPP vrijzetten, een cocaïnestof die de federale Overheid als een gevaarlijke drug omschrijft. 

De geneeskunde mag rokers die willen ophouden met roken drogeren met cocaïne en amfetaminestoffen, die hen een controle doen verliezen over dat ontoelaatbaar gedrag.
Want cocaïne en amfetaminestoffen veroorzaken een controleverlies op gelijk welk gedrag. 

De geneeskunde mag renners drogeren met ‘veilige’ antidepressiva die in de geschikte doseringen eigenlijk amfetaminestoffen zijn en gelukkig (nog) niet eens op een verboden lijst staan, laat staan dat die producten giftig zouden zijn.

De geneeskunde mag mensen met stemmingstoornissen drogeren om ze chronisch te laten hallucineren,en hen een veranderde perceptie op de realiteit te verschaffen, en die in sommige gevallen ook een controleverlies over het eigen gedrag kunnen veroorzaken. 

De geneeskunde mag kinderen in de klassen drogeren omdat ze zich als kinderen gedragen, en als men daarover wordt aangesproken, dan drogeert men alleen maar op vraag van ouders, schooldirecties, vrienden of kennissen, die zonder die doping bij de kinderen toch zo moeilijk kunnen functioneren. 

Het drogeren in de klassen gebeurt met te hoge doseringen (hoger dan om alleen maar te drogeren) waarbij meteen al de beoogde nevenwerkingen (dwangmatig psychotisch maken) bereikt worden om een pedagogisch comfort te garanderen.

Zonder enige scrupule kan de geneeskunde zoiets aan, om de simpele reden, dat men niet eens weet hoe al die dingen werken.

Men leert de dokters aan, dat het werkingsmechanisme van al dat goeds voor de maatschappij, volledig onbekend is.

Alleen dokters in de geneeskunde zijn slim genoeg om te kunnen snappen, dat een onbekend werkingsmechanisme de beste garantie is om veilige dopingproducten door een maatschappij vol met dommeriken te laten gebruiken.
Die dommeriken van het gewone gepeupel zullen trouwens nooit snappen waarom wij zo slim zijn dat we er niets van hoeven te kennen.
Maar intussen verwoest men zenuwstelsels, terwijl men de domme mensen wijsmaakt dat we dat doen ‘ter ondersteuning’ van een helende gedragstherapie.
Intussen veroorzaakt men een controleverlies over het gedrag en zijn we dan heel verbaasd als op een ogenblik de stoppen helemaal doorslaan.
Immers wij denken alvast nog steeds dat we de mensen helpen door ze de genotsmiddelen te verschaffen, waarvoor het algemeen belang van eerdere generaties ons ooit behoedden.

Nu zijn die genotsmiddelen onmisbaar geworden voor een totale en een complete individuele zelfontplooiing, zelfs ten koste van overwegingen van een eventueel algemeen belang, dat intussen allang over boord werd gegooid.
Dokters weten anders nu nog steeds niet dat men er mensen mee drogeert, immers : ze weten nog niet eens hoe die stoffen eigenlijk wel werken, hoe zou men kunnen drogeren ermee, als we niet eens weten hoe ?

Dokters weten nu alleen, dat men er mensen mee blij kan maken en die wetenschap alleen al is de basis van hetgeen ze nu heel geleerd de evidence based medicine zijn gaan noemen.
Met andere woorden : toffe geneeskunde omdat we, tot ieders tevredenheid en genot, vroegere verboden producten mogen dealen. 

Die stoffen zijn immers zo veilig en gezond dat de maatschappij voortaan functioneert als nooit tevoren.
De dramatische en vervelende oorlogen van weleer zijn vervangen door heel sporadische opstootjes van zinloos geweld, maar die zijn dan te wijten aan de wapenhandelaren of aan enkele scherpe messenverkopers. 

Alle stoffen die doen hallucineren doen zoiets op eenzelfde manier.
Ik leg dat uit in mijn boek, en al die stoffen zijn chemisch gerangschikt in vier grote scheikundige groepen.

Wetenschappelijke studies brachten aan het licht dat drie soorten proefdieren (duiven, ratten en apen) allemaal op eenzelfde manier reageerden wanneer ze een piperidylbenzilaatester , een phenylethylamine en een phenylpropylamine toegediend kregen.
Zoals ook bekend veroorzaken die stoffen dus psychotisch gedrag, en zoals ook bekend door de evidence based medicine, corrigeert men dat psychotisch gedrag met antipsychotica.

Maar aan het publiek vertelt men dan dat men de karakterstoornissen van de ziekte ( maw.de nevenwerkingen van de psychotica) moet gaan behandelen met typische medicatie die speciaal werd uitgevonden om die karakterstoornissen van die ziekte (maw. antipsychotica, ofte neuroleptica) te gaan behandelen.

Het begrip 'karakterstoornissen' is hier dus een eufemisme voor psychotisch gedrag, maar dat heeft nog steeds niemand door.
Kortom : hier werden aandoeningen uitgevonden, die door een behandeling met narcotica of psychotica, zichzelf in stand kunnen houden en die door de nevenwerkingen zelfs epidemische afmetingen kunnen gaan aannemen.

Een win-win situatie voor alle belanghebbenden.
En de bevolking .... ach , die bestaat alleen maar uit dom gepeupel.
Dom gepeupel dat snakt naar genotsmiddelen, die alleen maar veilig zijn als ze gedeald worden door dokters in de geneeskunde, maar die dodelijk kunnen zijn en psychotisch kunnen maken wanneer ze uit een ander circuit vandaan komen.

Als het absurde normaal wordt, dan is de totale waanzin niet ver meer af.

“aan zijn 5.5 jaar werd hij van zijn 1ste school afgezet, hij moest weg zijden ze. hij is dan naar een speciale school gegaan voor kinderen met gedragstoornissen. hij komt nog altijd dagelijks naar huis. daar hebben ze ADHD en ODD vast gesteld. zit regelmatig met depressies en heeft regelmatig in de nacht tot 4 x toe paniekaanvallen. dan ziet hij dingen die er niet zijn. die paniek aanvallen kan hij niet onthouden dat hij ze heeft gehad. heeft me al gevraagd al wenend voor mijn voeten op zijn knieën "mama ik kan er niet meer tegen, ga je mij dood doen" heeft tot 2 keer toe zijn zus willen met een mes aanvallen. hij heeft ze al van de trap gegooid toen hij kleiner was, eerst zat hij te lachen dan weende hij omdat hij zag dat ze bloede. als hij (gewoon) is, is het een lieve jongen die graag werkt. maar dan zie je zijn ogen heel donker worden en dan komt hij een totaal andere persoon. het is soms echt een hel en als ouders moet je heel sterk staan en dan ook nog zo blijven.”