Situatie
De twee belangrijkste gebieden voor de productie van konijnen zijn Europa en Azië. Italië is de grootse producent in Europa en in Azië is dat China. Samen hebben Italië en China in het jaar 2003 bijna 750 miljoen konijnen geslacht.
In Nederland wordt relatief vrij weinig konijnenvlees geproduceerd. In 2006 waren er in Nederland 41.000 voedsters (fokkonijnen) en 283.000 vleeskonijnen op 141 bedrijven (2). Zowel de vleeskonijnen als de voedsters worden gehuisvest in veel te kleine draadgazen kooien. Konijnen zijn van nature groepsdieren maar binnen de commerciële konijnenhouderij worden de voedsters alleen gehuisvest. Door de draadgazen bodems van de kooien krijgen de voedsters last van hun pootjes. De vleeskonijnen worden gehouden in groepen van ca. 5 tot 35 konijnen. Zij kunnen niet huppelen en rennen in hun kooi doordat het kooioppervlak te klein is en ze hiermee de andere konijnen hinderen. Doordat de vleeskonijnen geslacht worden op een leeftijd van 11 á 12 weken, komen voetzoolaandoeningen bij hen niet voor. Voetzoolaandoeningen komen pas voor na ongeveer 4 maanden. Door de stress en verveling ten gevolge van de manier waarop deze dieren worden gehuisvest, vertonen de konijnen vaak stereotype gedrag zoals gaasbijten, kopschudden, kannibalisme, verhoogde agressie en vervormingen van de ruggengraat.
Sterfte
In de commerciële konijnenhouderij sterven veel dieren al voor de slacht. Ongeveer 22% van de konijnen overlijdt door stress, ziektes en slechte verzorging voordat zij naar het slachthuis gaan (4). Het uitvalspercentage is per bedrijf verschillend en is afhankelijk van ziekterisico’s en management. Ziekten zijn een belangrijke bron van aantastingen in het welzijn van de dieren. De voedsters worden zo intensief gebruikt voor het fokken dat ze vaak na een jaar al uitgeput zijn. De vervanging van voedsters is per jaar 100% à 120% (5).
Regelgeving
Anno 2006 zijn er regels opgesteld voor het houden van voedsters en vleeskonijnen in Nederland. Dit is een verordening van het Productschap Pluimvee en Eieren (PPE) en het Productschap Vee en Vlees (PVV). De veranderingen die in deze welzijnsverordening zijn vastgesteld, bevatten o.a. het verplichtstellen van ruwvoer of afleidingsmateriaal, het verhogen van de kooien zodat de konijnen zich kunnen oprichten, het aanbrengen van een verhoogd plateau voor de voedsters waardoor zij zich kunnen afzonderen van de jongen, het vergroten van het kooioppervlak en het vergroten van de draaddikte van de draadgazen bodems. Alle commerciële konijnenhouderijen moeten binnen 10 jaar na ingang van deze welzijnsverordening (2016) aan deze regels voldoen. Nederland loopt voorop in Europa met deze welzijnsverordening. Maar ondanks het feit dat Nederland één van de weinige Europese landen is met wetgeving voor de konijnenhouderij, gaat het hier om kooihuisvesting, wat schokkende gevolgen heeft voor het welzijn van de konijnen.
Op verzoek van het ministerie van LNV heeft de sector in 2006 een aantal alternatieve huisvestingssystemen ontworpen voor de voedsters. Deze systemen combineren individuele huisvesting en groepshuisvesting. Hierin zitten de voedsters vanaf het werpen tot een aantal dagen daarna individueel, waarna ze door het verwijderen van de hokafscheiding in een groep komen.
Sinds 1 maart 2003 kunnen konijnenhouders zich vrijwillig aanmelden voor IKB Konijn. Dit is een garantiekeurmerk voor de kwaliteit, de herkomst en de manier van produceren van bepaalde producten. Voorwaarde is dat zij de administratie bijhouden van verschillende gegevens en voldoen aan de Europese hygiënerichtlijnen. Minimaal één keer per jaar vindt er een controle plaats door Inspectie en Dienstverlening Agrarische Sector (INDAS) en/of door het Centrum voor Bedrijfsdiensten (CBD).
VIER VOETERS is van mening dat konijnen niet geschikt zijn om gehouden te worden in kooien en eist daarom een verbod op het industrieel houden van konijnen in kooien. VIER VOETERS steunt het houden van konijnen in groepen en moedigt alternatieve systemen zoals vrije-uitloop en biologische houderijen aan.
Export
Doordat er geen konijnenslachterij meer in Nederland is, komt export van levende konijnen regelmatig voor. Van verschillende bedrijven worden konijnen verzameld in een vrachtwagen om naar slachterijen in voornamelijk België en Frankrijk vervoerd te worden (2). Aangekomen op de slachterij worden de dieren geëlektrocuteerd. Vervolgens worden zij met hun achterpoot aan een spies gehangen waarna de halsslagader doorgesneden wordt om het dier te laten leegbloeden. Uit onderzoek van GAIA blijkt dat er veel konijnen zijn die nog spartelen wanneer ze met hun achterpoot aan een spies ondersteboven hangen. Ook noemen zij het spartelen van konijnen tot 15 seconden na het doorsnijden van de keel.  Bron Vier-voeters nl

Op de foto of de bronvermelding klikken voor video

Wat u kunt doen
* Koop geen konijnenvlees. Supermarkten en restaurants maskeren expres de herkomst en de huisvesting van het vlees. Er is geen andere manier om vlees van konijnen uit kooihuisvesting te vermijden.
* Spreek met vrienden en familie over dit verborgen leed en klaag bij uw supermarkt over het aangeboden konijnenvlees.
* Volg de VIER VOETERS campagne tegen het vetmesten van konijnen en steun ons protest.
Wist u dat….
* Konijnen in het wild diepe tunnels en holen graven in de grond? Zij kunnen zichzelf verstoppen in dit complex van tunnels en krijgen daar hun jongen. Het is belangrijk voor hen om een hol te hebben aangezien jonge konijnen naakt en blind geboren worden.
* Konijnen erg sociale dieren zijn? Sociale contacten zoals graven, eten, rusten en vachtverzorging nemen een groot gedeelte van de dag in beslag.
* Konijnen elkaar waarschuwen als zij in gevaar zijn? Als een konijn in gevaar is stampt het met de achterpoten op de grond en dit geluid waarschuwt andere konijnen in de groep.

Bij navraag gaat er in maart een grote actie van start