Een oud, verwaarloosd huis in Seoul...Honden die daar zaten hadden nog nooit het daglicht gezien. Alle dieren zagen er hetzelfde uit omdat ze allemaal van 2 á 3 dezelfde vaders en moeders afkomstig waren. De "dame"-die zei de eigenaar te zijn- dronk elke dag en sloeg ze met een metalen club. Het aantal hondjes groeide gestaag want ze waren niet gecastreerd of gesteriliseerd! Allemaal wit en allemaal Malteser mix. Door de overbevolking waren er puppies doodgebeten. De honden zaten in een veel te kleine ruimte en het was er zo smerig dat zelfs het ademhalen daardoor werd bemoeilijkt. Ze zaten onder de ontlasting en het haar was helemaal verward en vervilt, het leek alsof er stenen rond de lijfjes bungelden.

39 hondjes moesten zien te overleven in een vuile toestand en onder de wreedheid van de eigenares op 50 mq!....Er waren slechts 39 honden...Zij overleefden. Maar heel veel meer dan 39 waren er al gestorven voordat CARE er heen ging om hen te redden... In het begin van juni 2009, werd Care bij een dame geroepen en die vroeg hen of ze voor haar honden konden zorgen. Omdat de dame al zo veel klachten ontvangen had van de haar buren, kon ze de honden niet meer houden. Ze vroeg CARE om de helft van de dieren mee te nemen en ze zou de dieren weer terug nemen als ze verhuisd was naar een nieuwe plek. Zo ging CARE  op weg naar de plaats om de toestand te controleren.

We waren allemaal geschokt door de verschrikkelijke toestand; ontlasting overal verspreid door het huis en de honden leden zichtbaar pijn. Je kon het nog geen 5 minuten volhouden binnen als gevolg van de stank. De dame is een alkoholist en gaf haar honden zoals gewoonlijk ook een beetje. De honden bleken bang te zijn voor mensen omdat ze nooit de kans gehad hebben om hen te ontmoeten, met uitzondering van de dame. De honden vielen de zwaksten uit de groep aan als gevolg van stress. De dame was een verzamelaar van dieren, een "animal hoarder"! Ze vertelde dat ze op een dag terug kwam van boodschappen doen en toen 18 puppiew van verschillende moeders dood aangetroffen had. Na een bezoek aan de site van CARE, wilde ze hulp zoeken. Ze gingen in onderhandeling, maar het bleek dat ze niet de intentie had de situatie te verbeteren. Wij besloten eenmaal meegenomen honden niet meer terug te brengen. Ze had een grote obsessie voor haar honden en ze zou ze nooit vrijwillig afstaan. Maar de tijd loopt door..... langer wachten had geen zin. We moesten de honden van de dame isoleren en ze meenemen naar een opvang waar ze tenminste heerlijke, frisse lucht konden inademen.  Uiteindelijk kon CARE de dame overhalen om van allemaal afstand te doen! En hebben we dadelijk ze allemaal meegenomen

Ze werden allemaal naar een asiel van het CARE gebracht. In de volgende 2 dagen, hebben vrijwilligers de hondjes gewassen en verzorgd. De meeste van hen moesten geschoren worden. Nu kunnen we tenminste hun oogjes zien. En nu kunnen we zien hoe mooi ze zijn!