|
Over de zuidpunt van het eiland ligt een deken van pyroclastisch gesteente dat doet denken aan
recente vulkaanuitbarstingen. Op deze gestolde lava zijn de laatste overgebleven zoutpannen van
La Palma gebouwd. Het is een magische plek waar wit en zwart samenkomen. Dankzij het
initiatief van de familie Hernandez Villalba is dit bedrijf, dat nog zout produceert op traditionele
wijze, blijven bestaan. Fernando Hernandez kreeg in 1967 het moedige idee om samen met
meester zoutmaker Don Louis Rodriguez zout te produceren voor de lokale markt. Zij moesten
wachten tot een jaar na de uitbarsting van de Teneguia voor hun eerste zoutoogst. Sindsdien zijn
de zoutvelden dankzij de participatie van een UNESCO programma uitgebreid tot 35.000 m2
met een jaarlijkse omzet van 5000 ton zout.
In 1994 zijn de zoutpannen van Fuencaliente (een stuk land met een oppervlakte van 7 hectare)
uitgeroepen tot een gebied van wetenschappelijk belang. Een van de redenen daarvoor is dat het
een van de weinige open wateren is op La Palma en het daardoor een aantrekkingskracht heeft
op migerende vogels. Daardoor kan men in de herfst plevieren, bonte en gewone strandlopers
observeren en zelfs af en toe een groepje verloren gevlogen flamingo's. Toen ik daar was heb ik
geen vogels gezien, buiten een paar zeemeeuwen. Ik zal eens moeten teruggaan in de herfst in
gezelschap van een vogelfluisteraar om de verschillende soorten trekkende waadvogels, die met
hun lange snavels en poten de bodem beroeren op zoek naar voedsel, te kunnen fotogrageren ;-)
Het zoutwinningscomplex is tegenwoordig een belangrijke atractie voor bezoekers van het
eiland. De witte kegels zout, beschenen door de zon op een achtergrond van zwarte lava zijn
een uitdaging voor menig fotograaf.
|
Ik ben Wim del Arte
