|
Terug naar Playa de La Veta
***
Verleden jaar rond dezelfde tijd was ik ook al eens afgedaald naar "Playa de La Veta". Ik had
toen het eiland rondgereden en wou in de late namiddag nog even deze magische playa erbij
nemen. Geen goed idee want halverwege naar beneden was de batterij van mijn camera leeg.
En wat nog belangrijker is zijn stapschoenen met goede grip. Het geitenpad heeft namelijk
veel losse steentjes. Ditmaal was ik er vroeg en goed voorzien ;-). Niet te vergeten: Een rug-
zakje met water, broodje kaas en eventueel een duikbril om te snorkelen. Geen auto's, geen
ligstoelenverhuur, geen restaurantjes, geen souvenirwinkeltjes ... Puur natuur, zoals we het
gewend zijn op La Palma.
Eerst weer door het éénmanstunneltje waar je het licht zelf mag bedienen, dan langsheen het
duizelingwekkende pad uitgehouwen in de rots en waar je steil naar beneden kunt kijken.
Gelukkig staat er een afrastering om je knikkende knieën een betere houvast te geven ;-).
Die dag waren er geen andere bezoekers. Ik was alleen en dat voegt er wel een dimensie aan
toe, alsof je uitverkoren bent om van dit paradijslijk schouwspel te genieten.
Morgen wandelen we verder en ook foto's van het magische strandje.
Lampenpoetsersgras of borstelvedergras.
Deze plant komt van origine uit Midden- en Zuid Amerika en behoort dus niet tot de flora van
La Palma. Sinds men ontdekte dat het ging om een geïntroduceerde soort heeft men met man
en macht het pampasgras proberen uit te roeien, maar het is niet gelukt. De taaie soort gras plant
zich nog steeds in tempo voort en op sommige plaatsen heeft het de lokale endemische flora
totaal verdrongen.
|
Ik ben Wim del Arte
