BACK IN TIME TO THE FIFTIES-SIXTIES Hoe was het eind van de jaren vijftig en begin van de jaren zestig op muzikaal gebied in Ruiselede, Vlaanderen, Belgie en de rest van de wereld ?
16-02-2015
1960 - BILL BLACK'S COMBO - DON'T BE CRUEL
1960. Elvis was begin 59 in het leger gegaan en afgevoerd naar Duitsland. Hij kwam in 1960 terug en zijn eerste TV show was de Frank Sinatra show waarin onze rocker dus optrad in smoking. (zie vroeger in deze blog). Wanneer hij naar het leger vertrok zaten zijn 2 muzikanten dus zonder werk : Scotty Moore, zijn gitarist en BILL BLACK zijn basspeler. Bill was geboren in Memphis in 1926 en dus in 1960 reeds 34 jaar, geen teenybopper dus.
Bill en Scott waren bij Elvis gekomen in de Sun studios in Memphis rond 56 op vraag van Sam Phillips en ze hadden op al zijn platen meegespeeld, uitgebreide tournees gemaakt en in Elvis' films opgetreden. Bill besloot dan ook zijn eigen groep te vormen, anders zat hij zonder werk, en hij kon een beetje teren op zijn bekendheid die hij had langs Elvis om. De naam van de groep werd eenvoudig BILL BLACK AND HIS COMBO. Het werd algauw "Bill black's combo".
Ze speelden instrumentale rock 'n roll, een beetje naar het voorbeeld van "Johnny and the Hurricanes". Het werd een onmiddellijk succes en in 59 had hij zijn eerste millionseller met het nummer SMOKIE. 1960 was echter een berejaar met maar liefst 3 millionsellers : WHITE SILVER SANDS, JOSEPHINE (niet van Fats Domino) en DON'T BE CRUEL. Juist, dit was de millionseller van Elvis Presley een tijd daarvoor. Bill is vroeg gestorven aan de gevolgen van een hersentumor in 1964, een spijtige zaak voor de jonge Rock 'n roll.
Alhoewel ik mij herinner dat Bill Black's Combo zeer regelmatig op de radio te horen was met verschillende songs heb ik hem niet terug gevonden in de Vlaamse top 20. Spijtig.
HIERONDER EEN AUDIO-VIDEO VAN DON'T BE CRUEL. ZEER GOEDE MUZIEK.
1960. Gisteren hadden we het over de monsterhit APACHE die de GITAAR - instrumentale invasie in Europa en ook wel een beetje in de USA inluidde. (bv met The Ventures). The Shadows waren dus top of the bill in Europa maar er kwam plots een probleem en dat was de USA.
Normaal gezien moest hun hit eveneens scoren in de USA maar dat ging niet door. Een Zweed Jorgen Ingmann stelde zijn platenfirma voor "Apache", gecoverd door hemzelf , ook uit te brengen in de USA. Aldus geschiedde en hij stond al vlug op nr 2 in de hitparade in de USA en zelfs nr 1 in Canada. (Ik heb deze versie niet gevonden. Kan iemand mij dit als mp3 sturen? Dit zou me plezier doen.)
Spijtig voor The Shadows natuurlijk, maar net zoals Cliff Richard, kwamen ze daardoor niet van de grond in de States en het zou later ook nooit echt lukken om daar ook daar nog door te breken. Deze Jorgen Ingmann komen we, als ik me niet vergis, later terug tegen in 1963 op het Eurovisiesongfestival, waar hij gitaar speelde in het duo GRETHE & JORGEN INGMANN, met het nummer DANSEVISE.
Een tweede punt is de fantastische klank van Apache en de latere nummers van The Shadows. Tot dan toe hadden de gitaristen niet zo veel gedaan aan de klank, en buiten wat reverb en galm was er niet veel effect te horen, alhoewel een aantal gitaristen een aanzet gaven om de gitaar meer hemels te laten klinken. We hadden de volgende : Scotty Moore : de gitarist van Elvis Presley - echo Duane Eddy : met zijn twangy guitar - reverb en vibrato op de zware snaren. Buddy Holly : meer rock begeleiding maar ook mooi klinkende solos. Chuck Berry : begin van distortion (vervorming). Link Wray : dit was echte rockgitaar en de solos pasten perfect in de songs. James Burton : de gitarist van Ricky Nelson met zijn Telecaster gitaar. Hij bracht een zeer mooi apart geluid dat wel het meest neigde naar de latere Shadows klank.
Hank Marvin, sologitarist van The Shadows, moet al deze mannen in gedachten gehad hebben toen hij aan het experimenteren was voor de opname van "Apache". Cliff Richard importeerde zelfs een (rode) Stratocaster rechtstreeks uit de Fender fabriek voor Hank. James Burton vernoemt hij in interviews als zijn grootste voorbeeld. Hank gebruikte de Fender stratocaster met zeer dikke snaren (dus geen telecaster zoals James Burton), een VOX versterker AC30 en een echo-effectenbox met band. Veel anders was blijkbaar niet nodig, maar het klonk wel fantastisch, mede door zijn aparte manier van spelen. Later speelden The shadows ook op Burns gitaren. Dat voor later. De volgende jaren zouden The Shadows niet meer weg te krijgen zijn uit de hitparades in gans de wereld.
Onder de video, in bijlage, een mp3 van Quartermasters Store(s), de achterkant van Apache, de song die Norrie Paramor eerst zag als A kant. Eveneens zeer mooi.
HIERONDER EEN LIVE VIDEO VAN THE SHADOWS MET APACHE TIJDENS HUN FINAL TOUR IN 2009. WAT EEN FANTASTISCHE MUZIEK. HET IS BIJNA NIET TE GELOVEN DAT WE DIT, DOOR DEZE MANNEN GESPEELD, WELLICHT NOOIT LIVE MEER ZULLEN HOREN.
1960. Dit jaar was ik dus in juli 16 jaar en ik had St Gerolf in Aalter verlaten, er waren daar slechts 3 jaar moderne humaniora ingericht, en ik ging vanaf 1 september 1959 naar het PHTI in de Savaanstraat in Gent, waar ik zou blijven tot aan mijn twintigste.
Ik reed nog altijd met de fiets van Ruiselede naar Aalter, nam daar de stoptrein naar Gent Sint Pieters, en dan was het nog een half uur te voet naar de Savaanstraat. Ik had dus nu 2 maal een half uur om liedjes te neurien of zelf stil te zingen, gedurende de fietsrit en het half uur marcheren, 's avonds was het hetzelfde scenario natuurlijk. In mijn vrije uren was het allemaal muziek en stilaan begon ik de gitaar goed te beheersen en kon ik alle akkoorden spelen, mezelf bij het zingen begeleiden, maar ook reeds enkele simpele maar ook moeilijkere solos spelen.
Cliff Richard and The Shadows waren mijn lichtende voorbeelden en in het bijzonder Living doll was mijn favoriete nummer. De gitaarsolo bij dit nummer was mijn dagelijks studie-object , maar ik had geen KLAVAR tabs ervan en moest dus alles op het gehoor naspelen en dat lukte een beetje maar het kon toch zeer veel beter.
En op een dag hoorde ik plots : APACHE door THE SHADOWS, aankondigen op de radio. Dit was meteen een donderslag bij klaarlichte dag. Dit was mooi en ik deed nadien alles om deze song zoveel mogelijk te horen (we hadden thuis geen platenspeler) en ik begon natuurlijk ook onmiddellijk te oefenen om hem te kunnen naspelen.
The Shadows waren dus ookvoor zichzelf begonnen. Ze hadden in hun prillere jeugd enkele gezongen nummers opgenomen, maar dan kwam een zekere JERRY LORDAN hen een instrumentaal nummertje voorspelen op de ukelele : "Apache". The Shadows : Hank Marvin, Bruce Welch, Jett harris en Tony Meeham vonden dit nummer fantastisch maar producer en orkestleider van de platenmaatschappij, Norrie Paramor, had een ander instrumentaal nummer voor hen uitgekozen voor hun eerste instrumentale plaat : een legersong QUARTERMASTERS STORES.(zie morgen)
The Shadows vonden "Apache" veel beter en wilden dit als A kant.
De compromis bestond erin dat Norrie Paramor de beide liedjes, als ze af waren, zou voorleggen aan zijn dochters en hun keuze zou de A kant worden. Aldus geschiedde en het werd APACHE.
Deze plaat werd zeer vlug een millionseller en hij stond in oktober 1960 op nr 6 in de Vlaamse Top 20 en ze zou er zes maand blijven staan.
Morgen : Waarom kwamen The Shadows niet aan de bak in de USA en waar kwam hun sound vandaan ?
In bijlage The Shadoogies, mijn covergroep, met Apache LIVE in Galmaarden op 20 juli 2010.
HIERONDER APACHE VAN THE SHADOWS. EEN AUDIO - VIDEO MET PLAYBACK MAAR MET DE FANTASTISCHE SHADOWS KLANK EN MET DE 4 ORIGINELE LEDEN VAN THE SHADOWS. OPGENOMEN IN DE ABBEY ROAD STUDIOS IN LONDON WAAR LATER OOK THE BEATLES ALLES ZOUDEN OPNEMEN.
1960. Zoals reeds gemeld waren de The Drifters Amerikanen en geen Engelsen die speelden bij Cliff Richard. Deze Engelse Drifters dienden hun naam te veranderen en werden The Shadows.
The Drifters uit de USA waren gestart in 1954 als Doo Whop groep met Clyde McPhatter als leadzanger en hij werd later vervangen door de legendarische Ben E. King. (zie vroeger in deze blog). In 1960 scoorden zijn hun derde millionseller met TRUE LOVE,TRUE LOVE met aan de achterzijde : DANCE WITH ME.
Maar hun echte glorie moest nog komen : hun vierde millionseller, ook in 1960, was de monsterhit SAVE THE LAST DANCE FOR ME. Dit nummer was geschreven door Jerome (doc) Pomus en Mort Shuman, hitleveranciers van Elvis Presley.
Dit nummer wordt vandaag nog zeer veel gespeeld door coverbands en door DJ's en is ook nog te horen in duizenden coverversies, de een al mooier dan de andere. In de BRT top 20 waren ze deze keer mee in Vlaanderen en "Save the last dance for me" stond er zelfs 5 maand in.
HIERONDER EEN LIVE VIDEO VAN SAVE THE LAST DANCE FOR ME, MET DE LEGENDARSICHE BEN.E KING. KORT NA 1960 VERLIET BEN E. KING DE GROEP VOOR EEN SOLOCARRIERE.
1960. In de sixties maakten alle vedetten platen op de manier waarop Sun records in de fifties dit had voorgedaan. Een sun echo sound met mooie instrumentklanken en goed uitgesproken zangstemmen.
Roy Orbison was een van die artiesten die al een tijdje meedraaiden in 1960. Hij was geboren in Texas in 1936 en was dus in 1960 reeds 24 jaar. Hij had in de jaren vijftig een tijdje bij Sun records gezeten en platen opgenomen, daarna was hij bij RCA Victor geweest maar uiteindelijk kwam hij thuis bij de platenfirma MONUMENT.
Hij schreef in 1958 de song ONLY THE LONELY en kwam bij Dick Clark op TV in zijn American Band Stand en hij had zijn eerste millionseller. De tweede volgde ook in 1960 : BLUE ANGEL. Zijn stem was fantastisch en kon de vergelijking aan met de klassiek geschoolde zangers.
In december 1960 vierden we eindejaar in cafe MIMOSA in de Bruggestraat in Ruiselede. Het cafe werd verwarmd door een buiskachel en ernaast stond de Wurlitzer Juke Box. Zoals altijd had ik 5 frank beschikbaar voor 3 platen van de juke box. Ik zag almeteens "Only the lonely" zitten van ene Roy Orbison. Ik kende hem niet, alhoewel hij blijkbaar, achteraf gezien, reeds in de Vlaamse top 20 moet gestaan hebben.. Ik selecteerde de plaat en ik wist niet wat ik hoorde. Een prachtige stem, een bas om U tegen te zeggen en een ongehoord mooi dansritme. Van Roy zouden we in de komende periode nog zeer veel horen.
Hij stond in de Vlaamse Top 20 op nr 6 in oktober 1960 en zou in de top 20 blijven voor maar liefst 5 maanden.
HIERONDER EEN AUDIO - VIDEO. DE FANTASTISCHE KLANK VAN DE PLAAT IS HIER DUS ONGESCHONDEN TE HOREN, IK TWIJFEL OF DIT DE ORIGINELE VERSIE IS. HET BLIJFT TOCH ZEER MOOI.
1960 - DE BRT TOP 10 - Elvis Presley - Peter en zijn rockets
1960. We waren dus in de zestiger jaren aangeland en in Juli 1960 zag de Top 10 er als volgt uit : 1. MY HOMETOWN - PAUL ANKA 2. LEILA - THE REGENTO STARS 3. KOM VAN DAT DAK AF - PETER EN ZIJN ROCKETS. 4. SAG WARUM - CAMILLO FELGEN. 5. ADAM AND EVE/ PUPPY LOVE - PAUL ANKA. 6. CRADLE OF LOVE - JOHNNY PRESTON. 7. EEN HUTJE OP DE HEIDE - BOBBEJAAN SCHOEPEN. 8. VALENTINO - CONNIE FRANCIS. 9. MUSTAPHA - BOB AZZAM. 10. STUCK ON YOU - ELVIS PRESLEY.
Er was een serieuze doorbraak van de Rock 'n roll dus hier in Vlaanderen. 6 tot 7 nummers in deze Top 10 kon men klasseren onder Classic Rock 'n roll, weliswaar in de zachtere vorm dan in de jaren 50. Elvis was in het leger geweest maar er waren tijdens zijn legerdienst in Duitsland toch platen uitgebracht en die hadden veel succes gehad. Zijn eerste rock plaat na zijn legerdienst was STUCK ON YOU. Een stampende shuffle plaat, die men kon betitelen als soft rock. Wel heel mooi en zeer goed gezongen. Dit was wel het voorspel tot wat later op het jaar zijn absolute top zou worden maar nog veel softer, zelfs in het neo - klassieke genre : O SOLE MIO - IT'S NOW OR NEVER.
Er was in de lage landen uiteindelijk ook iets gebeurd. Op koele morgen hoorde ik tijdens het ontbijt, op de radio, de volgende hardverscheurende kreet : HEY, HEY, HEYYYYYYYYYYYYYYYYY KOM VAN DAT DAK AF. Ene Peter Koelewijn (Zie foto) uit Eindhoven, Nederland , had met zijn Rockets een plaat gemaakt en die kon tellen. De tekst was hilarisch en hij had alles geleerd van de nonsense-lyrics van oa Little Richard en andere Amerikanen. Ook in Vlaanderen zou men al vlug beginnen met rock 'n roll, in het Engels en soms ook in het Nederlands. Will Tura had reeds 3 maand in de Top 20 gestaan met Onvergetelijk : een Vlaamse versie van "Personality" van Lloyd Price. Tijdens ons studentenwandeling van Gent Sint Pieters naar de Savaanstraat werd over niet anders gesproken dan over "Oh Carol", "Kom van dat dak af", "Stuck on you", "Red river rock", "Apache", enz....
Onder de video als bijlage een mp3 van KOM VAN DAT DAK AF van PETER EN ZIJN ROCKETS.
HIERONDER ELVIS PRESLEY MET EEN LIVE VIDEO VAN "STUCK ON YOU". DIT WAS VLAK NA ZIJN TERUGKOMST UIT DUITSLAND IN DE FRANK SINATRA SHOW. ONZE HARDE ROCKER DROEG EEN SMOKING. EEN TEKEN AAN DE WAND. HET WAS WEL MOOI EN GOED EN HET ZOU ZO BLIJVEN.
1960. We waren dus in de zestiger jaren en de fifties leken reeds ver weg. De rockmuziek was nog steeds mooi maar een beetje verwaterd en de jongeren kregen reeds een beetje heimweh naar het hardere werk van 1955, 1956 en 1957, met een Elvis Presley, een Jerry Lee Lewis en Little Richard op hun rock hoogtepunt. De zwarte muzikanten deden lustig verder met hun rythlm and blues gerichte songs, en hadden, zeker in de USA veel succes.
Een van die hier onbekende groepen was : HANK BALLARD AND THE MIDNIGHTERS. (zie foto) Ze waren bekend geworden in de States in 1954 en hadden dat jaar liefst 3 millionsellers :"Work me with me Annie"," Sexy ways" (later gecoverd door Jerry Lee Lewis) en "Annie had a baby". Ze deden verder, trokken zich weinig aan van de blanke rock 'n roll en scoorden in 1960 terug 3 millionsellers : THE TWIST, FINGER POPPING TIME en LETS GO, LETS GO, LETS GO.
THE TWIST, zul je zeggen, dat was toch van CHUBBY CHECKER ? Inderdaad maar de versie van Chubby was een bijna exacte copie van de millionseller van Hank Ballard and the midnighters. Ik moet eerlijk toegeven dat ik dat niet wist, tot dat ik vandaag aan mijn opzoekingswerk begon om mijn bericht op mijn blog neer te schrijven.
Ernest Evans, alias Chubby Checker, was geboren in 1941 in Philadelphia en reeds vroeg werkte hij in een kiekenmarkt, en de eigenaar van de markt vond dat hij goed kon zingen en contacteerde de zanger Carl Mann. Chubby kreeg een platencontract en maakte een plaat : "The Class", het werd een klein succes en hij mocht vervolgens een cover opnemen van de populaire dansplaat "The Twist".
De dans ,The Twist, was reeds zeer populair gemaakt door de millionseller van Hank Ballard maar met de versie van Chubby brak de hel los en uiteindelijk begon de ganse wereld The Twist te dansen. Men had dus terug het echte ritme ontdekt van de jaren 50, de stroop was terug een beetje verdwenen. Chubby kwam bij Dick Clark in zijn programma The American band stand op TV, hij zong en danste The Twist en iedereen deed het hem na. Nog niet direct in Europa want eerst met LETS TWIST AGAIN in 61 brak het hier ook voorgoed los. Er werden Twist-wedstijden gehouden en Twist-uithoudingsmaratons. Ook de oudere mensen deden mee met de dans, het was gemakkelijk en men kon zoveel en zo weinig bewegen als men wou. Het speelde geen enkele rol, men was vrij. Op trouwfeesten was dit de nieuwe rage en iedere zanger en groep begonnen twistplaten te maken.(o.a. Joey Dee and The Starliters).
Hank Ballard heeft nooit de Vlaamse top 20 gehaald. Ook Chubby checker kwam er niet in met The Twist. Hij stond wel op nummer 1 in de Vlaamse top 20 in november 61 met "Let's twist again" en hij zou, zoals het de groten verplicht was, liefst 7 maanden in de top 20 blijven staan.
ONDER DE VIDEO VINDT U ALS BIJLAGE DE ORIGINELE VERSIE VAN THE TWIST DOOR HANK BALLARD AND THE MIDNIGHTERS. ER IS ZEER WEINIG VERSCHIL MET IETS LATERE VERSIE VAN CHUBBY CHECKER.
HIERONDER CHUBBY CHECKER MET THE TWIST. ZIJN MANIER VAN DANSEN WAS EEN BEETJE ANDERS DAN WAT WIJ HIER NADIEN DEDEN. HET SPEELDE GEEN ROL, IEDEREEN MAAKTE ER HET ZIJNE VAN. HET IS NATUURLIJK PLAYBACK. LUISTER NAAR HET STRAKKE RITME , DE SCHEURENDE SAXOFOONS EN HOGE STEM VAN CHUBBY.
1960. Vroeger hadden we het over onze Vlaamse rock 'n roll pioneer BURT BLANCA. Begonnen als accordeonist en later overgeschakeld op Fender gitaar was hij in 60 reeds goed bekend maar hij ging praktisch onmiddellijk internationaal : Belgie, Duitsland, Nederland, Frankrijk, Spanje, Italie, zelfs Canada en de Filippijnen. Hij speelde samen met The Cousins, Adamo, Dick Rivers, ...
Frankrijk werd stilaan zijn thuisbasis en hij maakte ook een internationale hit TOUT EN FUMEE.
In 64 stond hij in de Golf Druot in Parijs en speelde hij met Gene Vincent met wie hij een tournee maakte in Frankrijk en in Zwitserland. Hij speelde samen met Vince Taylor, alle grote Franse vedetten, Jerry Lee Lewis, Chuck Berry, enz... In Belgie werd hij een zeer veel gevraagd studio muzikant en hij begeleidde alle grote vedetten die platen kwamen opnemen in Belgie.
Hij brengt zeer veel albums op de markt, internationaal, en alle verkopen ze goed tot zeer goed. In 1976 komt het tot een geschil met zijn broer Maurice, die tot dan zijn zaken behartigde, en hij krijgt, onbegrijpelijk, financiele moeilijkheden.
Dit heeft echter geen grote weerslag op zijn carriere en hij blijft platen maken en tournees afwerken. Ook als studiomuzikant blijft hij onverminderd aktief.
Ikzelf zag hem een aantal keren in Blankenberge in de zomer op de zeedijk, Hotel Eden, soms samen met The Bobby Setter Band. Zijn dynamisch optreden was altijd een grandioos succes.
Later grijpt hij ook terug naar zijn eerste liefde, de accordeon, en schrijft een aantal succesnummmers voor The Klaxons (oa Clap Clap) en hij gaat zelfs met hen op wereldtournee, met accordeon natuurlijk. Dit nummer stond in juli 83 in de BRT top 20.
Al de volgende jaren kwamen er CD's en later ook DVD's uit en bleef hij optreden en fungeren als veelgevraagde studiomuzikant.
Vandaag 2010 is Burt nog altijd aktief en hij woont met zijn vrouw Evelyne in het Noordfranse COULSOLRE, dit slechts enkele kilometers van het Belgische Beaumont.
In bijlage, onder de video, vindt U het internetadres van de website van Burt blanca. Hier vind je veel informatie.
HIERONDER EEN LIVE VIDEO VAN OH CAROL, ZIJN EERSTE HIT, IN HET VLAAMS, WE HEBBEN DIT KUNNEN FILMEN OP 14 JULI 2010 IN HET HET STAF VERSLUYS CENTRUM IN BREDENE TIJDENS EEN OPTREDEN VAN BURT. DIT WAS NOG EENS EEN VERRASSING.
1960. We zijn dus uiteindelijk aanbeland in de periode waar het allemaal over zou moeten gaan : THE SIXTIES.
Spreken en schrijven over the sixties heeft echter niet veel zin zonder eerst te spreken over the fifties en the birth of Rock 'n roll uitvoerig te belichten. Alles wat in de sixties gebeurde op muzikaal gebied had dus zijn wortels in de fifties. Er was een echte metamorfose gebeurd en het zou nooit meer worden zoals voorheen : De zangers en zangeressen waren teenagers, mooi en snel, de gitaar was het voormaamste instrument geworden, de klanken van alle instrumenten kregen echo- en andere effecten, de stemmen van de zangers werden verbeterd met compressor,reverb en met echo, de drums werden versterkt, men kon de klank ook reeds manipuleren en zelfs valse noten goedmaken, de opnametechnieken werden als maar beter, de geluidsversterkingen in de zalen werden geperfectioneerd, enz...,enz...
Ook in Europa was men wakker geschoten, het eerst in Engeland maar daarna ook op het vasteland. Nederland was er dan ook als een van de eerste bij om uitvoerig in te spelen op de trend en zeer vlug hadden ze een millionseller met THE BLUE DIAMONDS, RAMONA. De song werd geschreven in 1929, was een ballad en reeds ettelijke malen gecoverd (bv Jim Reeves) door allerhande crooners, maar The Blue Diamonds maakten er een rocker van in de traditie van Johnny and the Hurricanes, maar dan wel gezongen en met een zeer mooie gitaarpartij. De gebroeders Rudi en Riem Dewolff waren uit Indonesie in 1949 naar Nederland overgekomen en waren in 1960, 21 en 19 jaar oud. Ze zongen zoals The Everly Brothers en speelden ook gitaar zoals hen.
Ze verkochten in Nederland alleen 250.000 exemplaren, een ongehoord aantal, maar in Duitsland gingen er kort na het uitbrengen meer dan een miljoen over de toonbank. Ook in de USA kwamen ze in de hitlisten. De lage landen lagen aan hun voeten en in de Vlaamse top 20 stonden in november 1960 op de tweede plaats. Ze bleven in de BRT top 20 hangen gedurende 5 maanden. Later zouden de eerste rock hits, ook in Vlaanderen, dikwijls traditionele oude liedjes zijn met een rockuitvoering. Succes gegarandeerd.
HIERONDER THE BLUE DIAMONDS IN 1960 MET RAMONA. HET IS EEN VIDEO MAAR DE AUDIOVERSIE VAN DE PLAAT WERD NAGESYNCHRONISEERD. GEEN PROBLEEM , ZO HEBBEN WE DE FANTASTISCHE KLANK VAN DE PLAAT.
ACTUEEL. Zoals jullie weten spelen The Shadoogies de muziek uit de periode 1955 tot 1966 en later afgeleide, de periode waar deze blog over gaat.
We trachten dit alles te spelen in de oorspronkelijke stijl zonder daarom een regelrechte copie te zijn van het origineel.
We hebben modern materiaal maar hebben de klankeffecten van de jaren 50 en 60 in digitale vorm, zo dat de klank zeker refereert naar de genoemde periode.
Wij waren ook allemaal jong in 1960 zodat we heel goed weten hoe de hits indertijd klonken en hoe alles dient gespeeld te worden.
HIERONDER EEN YOUTUBE VIDEO VAN DANCE ON VAN THE SHADOWS GESPEELD IN DUISBURG OP 15 AUGUSTUS 2009.
1959. Blijkbaar was dit jaar op veel gebieden een speciaal jaar en kwamen alle genres aan bod niettegenstaande de nieuwe classic rock 'n roll, die al dan niet reeds verwaterd , overheerste. Een van die outsiders was RAY CHARLES. Hij was geboren in 1932 en dus reeds 27 jaar in 59 en hij had een enorme millionseller met de hit WHAT'D I SAY.
Hij was zwart en blind geworden toen toen hij 6 jaar was en werd reeds wees op zijn 15e. Toen hij 17 was vormde hij zijn eerste band en zong een beetje Nat King Cole na. Hij geraakte op TV en hij begon jazz, rythm and blues en soul music te zingen en te spelen. Door het succes breidde hij zijn groep uit tot een echte kleine big band en voegde er een meisjeskoor aan toe: THE RAELETS.
In 59 kwam dan de grote doorbraak met "What'd I say" een zelfgeschreven song met een rare titel. In 1962 waren er van deze plaat 8 miljoen verkocht. Hij werd al vlug THE GENIOUS genoemd omdat hij veel instrumenten bespeelde en ieder genre tot in de perfectie aankon. Ik hoorde deze plaat op Radio Luxemburg, 's avonds, en ik had een beetje last met de muziek. Dit was geen classic Rock 'n roll. Ik probeerde akkoorden te vinden die enigszins geleken op wat ik hoorde op de plaat maar dat marcheerde niet. Dit was dus iets anders dan wat ze mij voorkauwden in de KLAVAR cursus die ik volgde. Later wist ik dat dit natuurlijk een combinatie was van BLUES EN JAZZ in de echte zin van het woord, en de akkoorden waren inderdaad anders gespeeld. Alles klonk precies vals en toch was het niet vals, het klonk perfect, gesofistikeerde muziek, moeilijke muziek, voor mij toch.
Zoals dikwijls geraakte Ray Charles met zijn hit niet in de Vlaamse Top 20 en Radio Luxemburg was dus de beste bron. Op de juke boxen, die een beetje aandacht hadden voor de Amerikaanse hits,was hij wel te horen. Ray zou zijn eerste top 20 hit hebben in Vlaanderen met HIT THE ROAD JACK in november 61. Nadien kwamen zijn country hits die dan ook zeer hoog scoorden. Later veel meer daarover.
HIERONDER RAY CHARLES MET ZIJN LIVE HIT WHAT'D I SAY. HET WEL IN 1963.
1959. Vergeefs heb ik gezocht naar ONE NIGHT WITH YOU van Elvis Presley bij de millionsellers maar ik heb dit niet gevonden, wat mij ten zeerste verwondert, want dit nummer vond en vind ik een van de beste die Elvis ooit gemaakt heeft.
Hij zong dit op een rauwe manier en de muziek is bluesachtig. Het ritme van de song is ook zeer mooi en, tot mijn frustatie, niet gemakkelijk te spelen op de gitaar, zeker als je erbij zingt. Ik kon het toen in 59 niet spelen zoals op de plaat, hoe hard ik het ook probeerde. Ondertussen, zoveel jaren later, speel en zing ik dit wel op de, hopelijk, juiste manier, maar ik heb er in mijn oude dag nog zeer hard moeten aan studeren om het goed te krijgen. Het staat bij The Shadoogies als een van de eerste songs op ons programma.
"One night with you" stond in maart 59 wel op de 9e plaats in de Vlaamse top 20 en bleef daar 4 maand staan. Voor een keer waren we dus mee in Vlaanderen maar dan werd het blijkbaar toch geen millionseller, in de wereld dan.
HIERONDER ELVIS PRESLEY MET EEN AUDIO-VERSIE VAN ONE NIGHT WITH YOU MET FOTOS VAN ELVIS.
1959. Enkele tijd geleden hadden we het hier over BOBBY DARIN. Hij was een zeer veelzijdig artiest en in 59 had hij niet minder dan 2 millionsellers namelijk DREAM LOVER en MACK THE KNIFE, jawel de crooner song waarmee Frank Sinatra ongehoord had gescoord.
Bobby wilde hiermede een beetje bewijzen dat niet alle, zogezegde, ongeschoolde, tienersterren niets konden en allemaal speelballen waren van de platenfirma's en de producers. Hij had een ongelooflijke presence op de scene, en ook als hij playbackte deed hij dat op een ongewoon goede manier. Hij kwam tot nr 2 in de USA met "Dream Lover" en met "Mack the knife" kwam hij op zelfs op 1, een ongelooflijke prestatie.
In Vlaanderen deed hij het ook goed en kwam tot nr 12 met "Dream Lover" en met" Mack the knife" haalde hij nr 11. Met beide bleef hij gedurende 3 maand in de Vlaamse Top 20.
HIERONDER BOBBY DARIN MET DREAM LOVER. HET LIJKT LIVE EN HET IS ZEKER EEN ANDERE VERSIE DAN OP DE UITGEBRACHTE PLAAT. IN IEDER GEVAL EEN MOOIE UITVOERING MET PRACHTIGE MUZIEK. TOT OP VANDAAG ZIJN ER VEEL COVERBANDS DIE DEZE SONG OP HUN PROGRAMMA HEBBEN.
1959. Iedere dag een kleine bladzijde schrijven over de muziekgeschiedenis is een opgave die ik mijzelf blijkbaar opgelegd heb.
Tijdens mijn dagelijkse opzoekingen komt het veel voor dat ik verbaasd opkijk wie er allemaal in de Vlaamse top 20 stond in de jaren 50. Sommige grote hits van in Amerika kwamen er niet in, maar sommige minder gekende nummers duiken almeteens toch op in de Vlaamse hitparade en dat zelfs voor een langere tijd.
Een van die illustere onbekenden hier is TOMMY EDWARDS. Hij was geboren in 1922 en begon, zoals zovelen reeds zeer vroeg aan een muzikale carriere. In 1958 nam hij IT'S ALL IN THE GAME op. Het was een instrumentaal liedje uit 1912 waarop een tekst werd geschreven. De instrumentale werktitel van het liedje was "Melody in A major". Zoals bij de klassieke componisten blijkbaar. Het werd een ongehoord succes en er werden niet minder dan 3.500.000 exemplaren van verkocht. Het kwam in de Vlaamse top 20 tot nr 11 in 1959 en het bleef er zelfs 4 maanden instaan.
Ik moet eerlijk zeggen dat ik dat nummer, gezongen door Tommy Edwards, tot op vandaag nooit had gehoord, maar toen ik het met youtube afspeelde herkende ik het liedje onmiddellijk. Het werd namelijk gecoverd door CLIFF RICHARD (zie foto) in 1963, kwam tot nr 6 in de Vlaamse hitpararade en stond dan eveneens 4 maand in de top 20. Sommige nummers zijn dus blijkbaar onsterfelijk, en maar goed ook.
ONDER DE YOUTUBEVIDEO VINDT U, IN BIJLAGE, DE AUDIO VERSIE VAN CLIFF RICHARD. GEWOON OP KLIKKEN EN JE HOORT ZE.
HIERONDER EEN AUDIO VERSIE VAN IT'S ALL IN THE GAME DOOR TOMMY EDWARDS. HIJ HAALDE HET MILJOEN REEDS IN 1958.
1959. De zwarte muzikanten lieten zich in 59 ook niet onbetuigd en velen hadden een enorm succes. De rock 'n roll was niet voor niets onstaan uit de zwarte rythm and blues, dus het was maar normaal dat men ook het origineel graag hoorde, gezongen door zwarte artiesten. (zie 1955-1956 in deze blog).
Een van die succesvolle artiesten was JACKIE WILSON. Hij kwam uit Detroit en na zijn middelbaar sloot hij aan bij een groep : "The Dominoes", maar enige tijd later in 1957 besloot hij het alleen te wagen. Bij Brunswick records vond hij onderdak en kreeg veel werk in nachtclubs, zalen en TV optredens. Voor zijn zangcarriere gaf hij, op aandringen van zijn moeder, een bokscarriere op in 1948 en hij heeft het zich duidelijk niet beklaagd.
Zijn eerste millionseller kwam in 59 en heette LONELY TEARDROPS. Jackie had een fantastische stem en zijn optredens waren zeer dynamisch, hij stond nooit stil en was een beetje te vergelijken met James Brown.
Jackie kwam met "Lonely teardrops" niet in de Vlaamse top 20, alhoewel hij er reeds had ingestaan in 1958 met "To be loved". Later zou hij wel de top 20 halen met oa "Reet Petite" in 1960.
HIERONDER JACKIE WILSON MET LONELY TEARDROPS. EEN TV OPTREDEN. KIJK NAAR NAAR ZIJN BEWEEGLIJKHEID.
1959. Zoals reeds meerdere keren vermeld was 1959 het jaar van de invasie van de mooie jongens in de Amerikaanse hitparade met een impact in Europa. Een aantal van die jongens hadden niet echt talent: maar het merendeel van deze jongens kregen van hun platenfirma niet echt de kans om ook maar te bewijzen dat ze echt talent in huis hadden en ze moesten dus onnozele liedjes zingen met een lamentabele tekst en een simpel melodietje. Het verkocht en dat was de bedoeling. (zie vroeger Fabian forte in deze blog)
Een van die jongens die aanvankelijk meedraaide in dit systeem was DION met zijn groep THE BELMONTS. Hij was zeer goed, had veel talent maar men offerde hem een song op "Teenager in love", de zuiverste stroop maar het werd dus een millionseller en de platenhaviken hadden dus gewonnen.
Dion kwam in de Vlaamse top 20 in augustus 59 maar bleef daar maar eventjes. Hij was wel veel te horen op Radio Luxemburg en ook in de juke boxen was hij present. Het was een mooie slow en men kon er goed op dansen. Dion liet zich echter niet doen en hij begon algauw echte rock te zingen hij zou later nog veel grote hits scoren." The Wanderer"en "Runaround Sue" zijn gekend en ook" Ruby Baby".
HIERONDER DION AND THE BELMONTS MET A TEENAGER IN LOVE BIJ DAVE CLARK IN DE TV STUDIO. NATUURLIJK PLAYBACK. DE MEISJES ZIJN HYSTERISCH.
1959. We kunnen moeilijk 59 laten passeren zonder ook nog aandacht te besteden aan (Gentleman) JIM REEVES en de country music in het algemeen.
Zoals reeds gezegd leverde het Zuiden van USA, maar ook andere streken, zeer mooie muziek die zeer volks was, met teksten die iedereen begreep en situaties beschreef waarin iedereen zich onmiddellijk herkende. Hier zou men spreken van levensliederen of (negatief) smartlappen. In Amerika werd dit dus de country(and western).
JIM was geboren in 1924 en hij was in 1959 reeds 35 jaar oud, en dus geen schone jongen meer waar de tienermeisjes voor in zwijm vielen nog voor de zanger zijn mond had opengedaan. Hij werd na universitaire studies professioneel base-ball speler, maar een beenkwetsuur belette hem om verder te spelen. In 1945 begon hij dan een zangcarriere en hij had vlug 2 radiostations en 2 muziekuitgeverijen. Hij schreef ook songs en speelde gitaar. Het vlotte en in 1953 had hij zijn eerste en tweede millionseller : MEXICAN JOE en BIMBO. Zijn derde millionseller haalde hij in 57 : FOUR WALLS.
En dan in 59 schreef en zong hij zijn wereldhit en dus ook zijn vierde millionseller : HE'LL HAVE TO GO. Op radio Luxemburg werd dit grijs gedraaid maar hier in Vlaanderen kwam het niet in de top 20, spijtig. Deze song is wel blijven hangen bij veel mensen en hij had, in Vlaanderen, uiteindelijk, zeer veel fans, ook nu nog.
Jim kwam slechts, na zijn tragische dood (in een vliegtuigongeval) in 1964, met "Distant drums" in de Vlaamse Top 20 en dat eerst in december 66. Hij bleef er 5 weken.
HIERONDER JIM REEVES MET HE'LL HAVE GO. EEN TV OPTREDEN EN PLAYBACK. HIERDOOR HEBBEN WE WEL DE PRACHTIGE KLANK VAN DE MUZIEK EN DE STEM. DE BAS SPEELT HIER EEN GROTE ROL OM HET NUMMER SFEER TE GEVEN.
1959. Het is een feit dat hier in Vlaanderen in de jaren 50 de nieuwe Amerikaanse muziek niet zomaar doorkwam. We weten reeds dat in veel gevallen de enige bron om deze muziek te horen het legendarische radiostation Radio Luxemburg was, natuurlijk dan de Engelstalige uitzendingen.
De late avonduren waren de beste en werden zeer veel beluisterd door de jonge Vlamingen die nieuwsgierig waren naar de muzikale omwenteling die zich aan het voltrekken was en de muziekscene voor eeuwig en altijd zou wijzigen: de CLASSIC ROCK 'N ROLL.
Er waren dus een heleboel Amerikaanse topvedetten die hier niet, of weinig, te horen waren. Dat verbeterde wel een beetje nadat de juke boxen hun intrede gedaan hadden in de Vlaamse cafes, maar de Vlaamse hitparade schoot grandioos tekort en veel millionsellers kwamen er gewoon niet in voor. Jammer natuurlijk.
Een van deze topvedetten die hier weinig aan bod kwam was RICKY NELSON. Slechts in 1961 scoorde hij in de Vlaamse top 20 op nr 1 en werd 6 maand genoteerd, met HELLO MARY LOU. Dan was hij hier ook meteen een van de hele groten. Maar wel dus met 4 jaar vertraging, een spijtige zaak.
Ricky was nochtans reeds lang bezig en maakte, altijd samen met de legendarische sologitarist JAMES BURTON, een indrukwekkende lijst van millionsellers : 1957 : "I'm walking", "Bebop baby" en "Stood up". 1958 : "Believe what you say", "Poor little fool" en "Lonesome town". 1959 : IT'S LATE," Never be anyone else but you" en "Just a little to much".
Dus 9 millionsellers op 3 jaar, hij ging, een beetje toch, Elvis Presley achterna. Hij kwam dan ook in films terecht en begon later zelf ook te componeren.
"It's late stond" dus niet in de Vlaamse top 20 en was hier ook niet zo bekend.
HIERONDER IT'S LATE VAN RICKY NELSON. DE SOLOGITARIST IS JAMES BURTON.(zie foto samen met Ricky Nelson). LUISTER NAAR DE GITAARSOLO EN DIT WAS DUS IN 57 -59. HALLO HANK MARVIN, GOED GELUISTERD ?
1959. In 59 waren nog niet alle zangers overgestapt naar de zachtere classic rock 'n roll. Een van de hardliners was FREDDY CANNON. Hij was geboren in 1940 in Massachusetts en reeds vroeg leerde hij gitaar spelen en op 16 jaar had hij zijn eigen band. Ze speelden op de middelbare schoolfeesten en een platenboer merkte ze op en TALLAHASSEE LASSIE werd opgenomen. Het werd een millionseller.
Er werd dan ook gezegd dat Freddie "the last of the rock 'n roll stars" was. Hij schreeuwde zijn songs en de muziek was zeer rauw, niet afgeborsteld, zoals in 1955 bij het begin van de rock.
Hij trad ook op voor TV, kwam in films en deed een tournee door Europa en gans de wereld. Zijn tweede milionseller kwam ook nog in 59, het was WAY DOWN YONDER IN NEW ORLEANS. Het was een cover van een song uit 1922 gezongen op zijn scheeuwerige manier en met goed herkenbare, luid gespeelde, instrumenten.
Met "Tallahassee Lassie" kwam Freddy niet in de Vlaamse Top 20, maar wel eventjes met "Down yonder in New Orleans" en dat in januari 1960. Hij zat wel in de juke boxen hier en werd veel gedraaid.
HIERONDER EEN AUDIO UITVOERING VAN TALLAHASSEE LASSIE. LUISTER EENS NAAR DE RAUWE EN LUIDE MUZIEK. HIEROP KON MEN UIT DE BOL GAAN. DE AANKONDIGING GEBEURT DOOR EEN VAN DIE CRAZY AMERIKAANSE DISC JOCKEYS, WOLFMAN JACK, UIT DE JAREN 50.
ACTUEEL. THE SHADOOGIES spelen dus de muziek vAN 1955 tot 1956 en later afgeleide muziek.
Deze periode is uniek toonaangevend voor de latere popmuziek en iedereen speelt muziek die uiteindelijk teruggaat naar deze WONDERJAREN.
HIERONDER THE SHADOOGIES, LIVE, IN RUISELEDE TIJDENS DE MOLENFEESTEN OP 31 JULI 2009 MET "ROCK AROUND THE CLOCK" VAN BILL HALEY AND HIS COMETS. DIT IS DE OERSONG VAN ROCK DE ROCK 'N ROLL.