nog wat sprokkels
30.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Waarom kroop Saddam als een aardworm uit zijn hol ? Waarom volgde hij het voorbeeld van Hitler niet, of van Himmler : een kogel, een ampul ? Drijft doodsangst een mens zover dat hij tot het uiterste wil marchanderen met het onvermijdelijke ? Of was deze man zo vervreemd van de wereld dat hij erop rekende dat hij nog weg zou komen met zijn verleden ?Of word je na dagen en dagen onder de grond zo mul en murw dat om het even wat een verlossing is, zelfs de ergste vernedering ?
Wat weten wij van deze mens, van de mens tout court ; wat weten we van onszelf ?
Soms maken we de deemstering mee van de god in onszelf, soms zijn ontmaskering, soms zijn kruisiging : maar de ontkenning van zijn goddelijk bestaan, staat die niet gelijk aan de ontkenning van ons bestaan zelf ? Wij willen veel bekennen, maar niet dat we niet bestaan.
31.
Een lege brievenbus te veel en je loopt lek als een fietstube die een kiezel heeft weg geknald.
Of ben je gewoon van minderwaardig rubber en moet er om de zoveel dagen iets gebeuren dat je oppompt ? Het hellend vlak van moe naar moedeloos : soms is een blik op je pens in de spiegel voldoende, soms een verwijt in het bijzonder het verwijt dat somber met nors verwart. Soms is het een kettingzaag die je te vroeg het bed uit jaagt en die een berk verminkt tot er alleen nog een witte paal staat in een winterse tuin. En soms komt dat alles samen en is dat alles veel, te veel en loop je leeg als minderwaardig rubber.
32.
Het blijft een wonder : een blad dat leeg was, is nu volgeschreven ; en vóór je eraan begon, had je er geen vermoeden van dat deze tekst in jou aanwezig was. Soms is de verwondering zo groot dat je geneigd bent op of om te zien of daar niemand is die jou heeft ingefluisterd.
33.
Alweer een fletse :
ook de schoonste heeft een streepjescode aan haar slipje.
35.
De woorden en hun waarheid. Na het triomfantelijke weve got him en de lofzang op de eigen intelligence services en de dappere troepen, zegt de krant vandaag dat het monster is verklikt door een van zijn vroegere slachtoffers en door Koerden gedrogeerd en dan overgeleverd aan de Yankees. Het zijn misschien slechts nuances die nooit de geschiedenisboekjes zullen halen, maar ze illustreren wel hoe we voortdurend onderhevig zijn aan propaganda en make believe. In eigen land waren de dampen van Vilvoorde onschadelijk tot één interview met één wetenschapper op het tegendeel wees. Je zou wensen dat de leugen altijd zo stonk.
36.
Is dit een positief fatalisme: doodgaan is voor losers, mijn dood zal een voltooiing zijn ? Misschien is dit een kleine bijdrage tot de oplossing van de vergrijzing : laat mensen beslissen wanneer hun leven af dan wel op is. De basisgedachte is dat iedereen begint met een levensprogramma dat moet worden afgewerkt en eens afgewerkt, wordt al wat volgt overbodig en ongewenst. Tijdens het Romeinse bestuur over Marseille kon iedere romein in een centraal depot een fiooltje ophalen na goedkeuring van een verzoekschrift met een lethaal drankje : soms gaat beschaving vooruit door terug te keren.
37.
Elke dag is weer zon glazen kast waar je een munt in stopt en een kraan rijdt langs een verchroomde stang, ploft neer en de blinkende vingers halen een hoopje vlokken op, wat piepschuim of schaafsel en nooit een horloge of zon poppeding en het is dat licht in die glazen ruimte die je aanlokt, elke dag weer, al weet je dat zon horloge uit Hongkong geen kloten waard is en dat popje met haar tutu van geperste kant : je kan het op je revers spelden en je hopeloos belachelijk maken bij je leeftijdsgenoten met een echt lief en zonder tutu.
Elke dag weer is een kermisdag en je haalt een muntje boven.
38.
Je kan een bestemming niet bereiken zonder de erbij horende weg af te leggen, het enige Rome waarnaar alle wegen leiden, is het knekelveld of de strooiweide.
Is dit wel een troost voor machteloze afgunst : een mausoleum is niet méér dan een massagraf ? Waar worden bloemen neergelegd en welke dode ruikt de bloemen?
39.
Kunst is mislukken met stijl.
|
